Jakie są możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, kiedy pracownik przebywa na płatnym urlopie naukowym i podczas tego urlopu następuje przejęcie przez pracodawcę utworu i wypłata wynagrodzenia?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 21.01.2013 r. (data wpływu 25.01.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów jest:

• prawidłowe – w sytuacji, kiedy pracownik przebywa na płatnym urlopie naukowym i podczas tego urlopu następuje przejęcie przez pracodawcę utworu i wypłata wynagrodzenia o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3,
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie. 

UZASADNIENIE

W dniu 25.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca udziela mianowanym nauczycielom akademickim płatnego urlopu naukowego maksymalnie na okres jednego roku. W trakcie tego urlopu naukowego nauczyciele akademiccy prowadzą badania naukowe. Jednym z pracowników naukowych przebywających na takim urlopie jest dr E. W.

Zgodnie z 51 Uchwały Senatu Akademii z dnia 15 czerwca 2005 roku wydanej na podstawie § 10 ust. 2 pkt 10 lit. a Statutu wnioskodawcy wynagrodzenie zasadnicze pracowników naukowo dydaktycznych składa się z:

• honorarium z tytułu chronionego prawem autorskim przygotowania i wygłaszania wykładów oraz opracowania programów zajęć dydaktycznych, stanowiącego do 50% wynagrodzenia zasadniczego;
• honorarium z tytułu chronionych prawem autorskim wyników badań naukowych niezbędnych do prowadzenia procesu dydaktycznego, stanowiącego 25 % wynagrodzenia zasadniczego;
• pozostałej części wynagrodzenia zasadniczego za inne prace dydaktyczne nie objęte ochroną prawa autorskiego i pracę organizacyjną.

Zgodnie z § 2 w/w uchwały Senatu wynagrodzenie zasadnicze pracowników dydaktycznych składa się z:

• honorarium z tytułu chronionego prawem autorskim przygotowania i wygłaszania wykładów oraz opracowania programów zajęć dydaktycznych, stanowiącego do 50% wynagrodzenia zasadniczego;
• w szczególnych, indywidualnych przypadkach, z honorarium z tytułu chronionych prawem publikowanych wyników badań. Prowadzenie tych badań naukowych i ich wyników winny być potwierdzone przez dziekana wydziału. Honorarium to stanowić może do 25 % wynagrodzenia zasadniczego pracownika dydaktycznego;
• pozostałej części wynagrodzenia zasadniczego za inne prace dydaktyczne nie objęte ochroną prawa autorskiego i pracę organizacyjną.

Należy zwrócić uwagę, iż zostało wydane Zarządzenie Rektora Akademii z dnia 21 grudnia 2005 roku w sprawie zasad ustalania praw autorskich w wynagrodzeniu zasadniczym pracowników naukowo-dydaktycznych i dydaktycznych.

Jak wynika z § l w/w zarządzenia dziekani wydziałów prowadzą:

• ewidencję zakresu prac niezbędnych do prowadzenia procesu dydaktycznego, wykonywanych w ramach stosunku pracy, w wyniku których mogą powstać utwory będące przedmiotem prawa autorskiego;
• Imienną ewidencję prac badawczych w efekcie których powstają utwory naukowe będące przedmiotem prawa autorskiego;
• rozliczenie prac, w wyniku których powstają utwory będące przedmiotem prawa autorskiego;
• ewidencję aneksów do mianowania albo umowy o pracę ustalające wysokość honorarium w wynagrodzeniu zasadniczym.

Należy zauważyć, iż jak stanowi art. 134 ust. 11 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, do wynagrodzenia za czas urlopów płatnych, o których mowa w art. 134 ust. 1-5 stosuje się przepisy art. 153 ust. l i 2 tj. przepisy dotyczące zasad ustalania wynagrodzenia w okresie przebywania pracownika na urlopie wypoczynkowym.

Jak wynika z art. 22 ust 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. 2012 r., poz. 361 ze zm.) koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami wynoszą 50% uzyskanego przychodu, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2006 r. Nr 90, poz. 641 ze zm.), jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Przesłanką do zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, jak zostało to podniesione wyżej, wypłata wynagrodzenia (honorarium) za przeniesienie praw do utworu lub korzystanie z praw do niego.

Powstały wątpliwości dotyczące zastosowania 50% stawki kosztów uzyskania przychodów w przypadku przebywania pracowników wnioskodawcy na urlopie naukowym, czyli urlopie udzielonym na podstawie art. 134 ust. 1,3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy możliwe jest zastosowanie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do wynagrodzenia pracownika przebywającego na urlopie naukowym, czyli urlopie udzielonym na podstawie art. 134 ust. 1,3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym…
Czy jeśli w czasie urlopu naukowego udzielonego na podstawie art. 134 ust. 1, 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym pracownik prowadzi badania naukowe potwierdzone imienną ewidencją pracy badawczej przez dziekana wydziału, chronione prawem autorskim, zasadne jest zastosowanie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do przychodów z tego tytułu…

Zdaniem Wnioskodawcy, przebywanie na urlopie naukowym w rozumieniu art. 134 ust. 1, 3 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym co do zasady nie powinno wyłączać możliwości zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika to w pierwszej kolejności z faktu, iż nie ustaje stosunek prawny łączący wnioskodawcę (pracodawcę) z pracownikiem. Urlop naukowy, w odróżnieniu od urlopu wypoczynkowego, nie ma charakteru roszczeniowego.

Rektor uczelni, w praktyce na pisemny wniosek nauczyciela akademickiego, w sposób jednostronny i uznaniowy, udziela urlopu naukowego. Okres urlopu to wyjątkowo intensywny czas przeznaczony na realizację szeroko rozumianej pracy naukowej.

Jak podnosi się w literaturze, płatny urlop naukowy jest szczególnym przywilejem, gdyż za ten czas należy się pracownikowi wynagrodzenie w zasadzie takie, jakie otrzymywałby, gdyby w tym czasie pracował. Umożliwia to nauczycielowi akademickiemu przeznaczenie urlopu na pracę naukową, nie zaś podejmowanie pracy zarobkowej, mimo że ustawodawca wyraźnie nie zakazuje wykonywania pracy w ramach stosunku pracy w innej uczelni ani prowadzenia działalności gospodarczej. Udzielenie urlopu naukowego zwalnia nauczyciela jedynie z działalności dydaktycznej a nie z działalności naukowej. Podkreślić także należy, iż w przypadku osób prowadzących badania laboratoryjne nie jest w praktyce możliwe ich prowadzenie poza uczelnią.

W opinii wnioskodawcy, nauczyciel akademicki, przebywając na urlopie naukowym, może korzystać w pewnym zakresie z opodatkowania wynagrodzenia przy zastosowaniu stawki 50% kosztów uzyskania przychodów. Zakres ten jest jednak ograniczony do tej części wynagrodzenia, która jest rzeczywiście związana ze świadczeniem pracy mającej cechy działalności twórczej, w szczególności dotyczy części wynagrodzenia za prowadzenie badań naukowych potwierdzonych imienną ewidencją pracy badawczej przez dziekana wydziału.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Przesłanką do zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, jak wskazywano wyżej wypłata wynagrodzenia (honorarium) za przeniesienie praw do utworu lub korzystanie z praw do niego.

Zastosowanie 50% stawki kosztów uzyskania przychodów byłoby zatem możliwe wówczas, gdy w okresie przebywania pracownika na płatnym urlopie naukowym nastąpiłoby przyjęcie przez pracodawcę utworu i wypłata wynagrodzenia (honorarium) za przeniesienie praw do utworu lub korzystanie z praw do niego. Zastosowanie 50% stawki kosztów uzyskania przychodów byłoby zatem możliwe wówczas, gdy w okresie przebywania pracownika na płatnym urlopie naukowym nastąpiłoby przyjęcie przez pracodawcę utworu i wypłata wynagrodzenia, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 w/w ustawy.

Przykładem takiego utworu, będącego wynikiem badań naukowych (laboratoryjnych) prowadzonych w czasie urlopu naukowego może być artykuł dr E., W. zatrudnionej na stanowisku adiunkta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w sytuacji, kiedy pracownik przebywa na płatnym urlopie naukowym i podczas tego urlopu następuje przejęcie przez pracodawcę utworu i wypłata wynagrodzenia o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3, nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ponadto w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2012 r., który stanowił, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. nadanym art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1278), koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć #189; kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, ze w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub pokrewnych, i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz.631).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (zleceniodawcę) lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r., poz. 572) nawiązanie stosunku pracy z nauczycielem akademickim następuje na podstawie mianowania albo umowy o pracę. Na podstawie mianowania zatrudnia się wyłącznie nauczyciela akademickiego posiadającego tytuł naukowy profesora. Zatrudnienie na podstawie mianowania następuje w pełnym wymiarze czasu pracy.

Z przepisu art. 134 ww. ustawy wynika, iż:

• ust 1. mianowany nauczyciel akademicki może, nie częściej niż raz na siedem lat zatrudnienia w danej uczelni, otrzymać płatny urlop dla celów naukowych, w wymiarze do roku,
• ust. 3. nauczyciel akademicki przygotowujący rozprawę doktorską może otrzymać płatny urlop naukowy w wymiarze nieprzekraczającym trzech miesięcy,
• ust. 5 nauczyciel akademicki zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, po przepracowaniu co najmniej pięciu lat w uczelni ma prawo do płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nieprzekraczającym jednorazowo sześciu miesięcy, jeżeli stan jego zdrowia wymaga powstrzymania się od pracy w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia. łączny wymiar urlopu dla poratowania zdrowia w okresie całego zatrudnienia nauczyciela akademickiego nie może przekraczać dwóch lat.

Zgodnie z art. 134 ust. 10 ww. ustawy pracownik korzystający z płatnego urlopu, o którym mowa w ust. 5, nie może w tym czasie wykonywać pracy w ramach stosunku pracy ani prowadzić działalności gospodarczej.

Wynagrodzenie za czas płatnych urlopów, o których mowa w ust. 1,3 i 5, oblicza się jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy (art. 134 ust. 11 ww. ustawy).

Z przepisu art. 134 ust. 12 ww. ustawy wynika, iż szczegółowe zasady i tryb udzielania urlopów, o których mowa w ust. 1,3 i 5, określa statut.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpowiednio w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2012 r. oraz w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2013 r., będą miały zastosowanie jedynie do tej części wynagrodzenia, która została zakwalifikowana jako wynagrodzenie z tytułu korzystania z praw autorskich, ale tylko wówczas, gdy w okresie przebywania pracownika na płatnym urlopie naukowym nastąpi przejęcie przez pracodawcę utworu i wypłata wynagrodzenia, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

Koszty te nie będą miały natomiast zastosowania do przychodów z tytułu urlopu naukowego. Jeżeli w tym czasie nauczyciel akademicki nie wykonuje pracy o charakterze twórczym, niepowtarzalnym, mającym indywidualny charakter, pracy której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jeżeli w czasie przebywania na urlopie naukowym nie nastąpi przejęcie przez pracodawcę utworu, wówczas przychody z tytułu urlopu naukowego są świadczeniami stanowiącymi przychód ze stosunku pracy i przy poborze zaliczki na podatek dochodowy należy uwzględnić zryczałtowane koszty uzyskania przychodu określone generalnie w ww. art. 22 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2013 r. nr IPPB2/415-50/13-2/AK