Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na przejazd autokarem, koszty wyżywienia, zakwaterowania i ubezpieczenia?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 7 marca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 maja 2010 r. (data wpływu 24 maja 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie przedszkola prywatnego. W 2011 r. prowadzona przez Panią placówka obchodzi 20-lecie istnienia. W związku z powyższym chciałaby Pani zorganizować dla swoich pracowników wycieczkę do Chorwacji. Według Pani wycieczka ma być dla pracowników nagrodą i ma zapobiegać wypaleniu zawodowemu. Koszt wycieczki wyniósłby około 1600 zł na jednego uczestnika. W kwocie tej mieści się koszt przejazdu, noclegu, wyżywienia oraz ubezpieczenia. Zatrudnione przez Panią osoby na podstawie umowy o pracę nie są z Panią spokrewnione. W wycieczce uczestniczyć będą tylko pracownicy przedszkola, ale w celu wykorzystania wszystkich miejsc w autokarze dołączy inna grupa turystów, która będzie rozliczała się oddzielnie. Zaznacza Pani, że przez cały okres prowadzonej działalności gospodarczej nie organizowała podobnej wycieczki dla pracowników, dlatego też w 20 rocznicę powstania przedszkola chciałaby w dniach od 20 sierpnia do 28 sierpnia 2011 r. zorganizować wyjazd do Chorwacji. W prowadzonym przez Panią przedszkolu nie funkcjonuje fundusz socjalny, ponieważ zatrudnionych jest mniej niż 20 pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na przejazd autokarem, koszty wyżywienia, zakwaterowania i ubezpieczenia…

Wnioskodawca uważa, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na przejazd autokarem, ubezpieczenia i noclegów przeliczonych na jednego pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).
Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, t.j. w szczególności obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Kosztami uzyskania przychodu są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez (wycieczek) okolicznościowych (integracyjnych). W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiej wycieczki (spotkania). W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie wycieczki pracowniczej, która miałaby na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli jednak wycieczka nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.
Wydatki na organizację wycieczki pracowniczej wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy i jako pozostające w pośrednim związku z uzyskanymi przez podatnika przychodami, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Tym bardziej, że nie zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.
Skoro zatem w opisanym zdarzeniu przyszłym wycieczka z okazji jubileuszu przedszkola ma być nagrodą dla pracowników i zapobiegać „wypaleniu zawodowemu”, a w konsekwencji ma spełniać omówione powyżej przesłanki, to należy uznać, że wydatki z tego tytułu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Końcowo wskazać należy, iż w kontekście racjonalności Pani działań należy zauważyć, iż koszty związane z działalnością gospodarczą firmy muszą być wynikiem racjonalnego i celowego działania. Działalność gospodarcza podlega bowiem określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu.

Ponadto należy zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Jak już wskazano to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
z dn. 3.06.2011 r. nr ITPB1/415-255/11/DP