Dz.U. 1968.37.261

Konwencja MOP Nr 120

dotycząca higieny w handlu i biurach

przyjęta w Genewie dnia 8 lipca 1964 r.

Konwencja (120) MOP została ratyfikowana przez Polskę dnia 23 sierpnia 1968 r. (Dz.U. z 1968 r. Nr 37, poz. 2625) i weszła w życie w stosunku do RP dnia 26 czerwca 1969 r. — przyp. redakcji.

Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 17 czerwca 1964 r. na swej czterdziestej ósmej sesji,

postanowiwszy przyjąć różne wnioski dotyczące higieny w handlu i biurach, która to sprawa stanowi czwarty punkt porządku obrad sesji,

postanowiwszy, że niektóre z tych wniosków zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej,

przyjmuje dnia ósmego lipca tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego czwartego roku poniższą Konwencję, która otrzyma nazwę Konwencji w sprawie higieny (w handlu i biurach), 1964 r.

Część I

ZOBOWIĄZANIA STRON

Artykuł 1

Niniejsza Konwencja stosuje się:

a) do zakładów handlowych;

b) do zakładów, instytucji lub administracji, w których pracownicy są zatrudnieni głównie przy pracy biurowej;

c) w przypadku nieobjęcia ustawodawstwem krajowym lub innymi obowiązującymi postanowieniami z zakresu higieny w przemyśle, kopalniach, transporcie czy rolnictwie — do wszystkich działów innych zakładów, instytucji lub administracji, w których pracownicy są zatrudnieni głównie w działalności handlowej lub przy pracach biurowych.

Artykuł 2

Właściwa władza, po zasięgnięciu opinii bezpośrednio zainteresowanych organizacji pracodawców i pracowników, jeżeli takie organizacje istnieją, może wyłączyć od stosowania wszystkich lub niektórych postanowień niniejszej Konwencji określone kategorie zakładów, instytucji, administracji lub działów wymienionych w artykule 1, jeżeli okoliczności i warunki zatrudnienia są takie, że zastosowanie wszystkich lub niektórych wspomnianych postanowień nie byłoby właściwe.

Artykuł 3

We wszystkich przypadkach, w których zaistniałaby wątpliwość, czy niniejsza Konwencja stosuje się do określonego zakładu, instytucji lub administracji, sprawa będzie rozstrzygnięta bądź przez właściwą władzę, po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organizacji pracodawców i pracowników, jeżeli takie organizacje istnieją, bądź w każdy inny sposób, zgodny z ustawodawstwem i praktyką krajową.

Artykuł 4

Każdy członek, który ratyfikuje niniejszą Konwencję, zobowiązuje się do:

a) przyjęcia i utrzymania w mocy ustawodawstwa zabezpieczającego stosowanie zasad ogólnych, zawartych w części II;

b) zapewnienia, jeśli to będzie możliwe i pożądane w warunkach krajowych, ażeby realizowano postanowienia zalecenia w sprawie higieny (w handlu i biurach), 1964 r., lub postanowienia równorzędne.

Artykuł 5

Ustawodawstwo realizujące postanowienia niniejszej Konwencji powinno być opracowane po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organizacji pracodawców i pracowników, jeżeli takie organizacje istnieją; powyższe dotyczy również każdego ustawodawstwa realizującego, jeśli to będzie możliwe i pożądane w warunkach krajowych, postanowienia zalecenia w sprawie higieny (w handlu i biurach), 1964 r., lub postanowienia równorzędne.

Artykuł 6

1. Dla zapewnienia skutecznego stosowania przepisów ustawodawczych, wymienionych w artykule 5, powinny być podjęte właściwe kroki drogą odpowiedniej inspekcji lub przy pomocy innych środków.

2. Skuteczne stosowanie tych przepisów ustawodawczych powinno być zabezpieczone w drodze ustanowienia odpowiedniego systemu sankcji, jeżeli pozwalają na to środki, przy pomocy, których są realizowane postanowienia niniejszej Konwencji.

Część II

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 7

Wszystkie pomieszczenia, z których korzystają pracownicy, jak również wyposażenie tych pomieszczeń, powinny być utrzymane w dobrym stanie i czystości.

Artykuł 8

Wszystkie pomieszczenia, z których korzystają pracownicy, powinny posiadać dostateczną i odpowiednią wentylację, naturalną lub sztuczną albo obydwie równocześnie, dostarczającą świeżego lub oczyszczonego powietrza.

Artykuł 9

Wszystkie pomieszczenia, z których korzystają pracownicy, powinny być oświetlone w sposób wystarczający i właściwy; miejsca pracy powinny posiadać, w miarę możliwości, oświetlenie naturalne.

Artykuł 10

We wszystkich pomieszczeniach, z których korzystają pracownicy, powinna być utrzymana najbardziej właściwa i stała temperatura, o ile pozwalają na to okoliczności.

Artykuł 11

Wszystkie miejsca pracy, jak również stanowiska pracy, powinny być urządzone w taki sposób, aby zdrowie pracowników nie było narażone na żadne szkodliwe oddziaływanie.

Artykuł 12

Do dyspozycji pracowników należy postawić w dostatecznej ilości wodę do picia lub inny zdrowy napój.

Artykuł 13

Należy przewidzieć wystarczającą ilość odpowiednio utrzymywanych ubikacji oraz urządzeń do mycia.

Artykuł 14

Do dyspozycji pracowników powinna być postawiona dostateczna ilość odpowiednich miejsc siedzących; pracownicy ci w rozsądnym zakresie, powinni mieć możliwość korzystania z nich.

Artykuł 15

Dla umożliwienia pracownikom przebierania się, przechowywania i suszenia odzieży, której nie noszą w czasie pracy, należy zapewnić odpowiednie urządzenia i właściwie je utrzymywać.

Artykuł 16

Pomieszczenia podziemne i pomieszczenia bez okien, w których odbywa się normalna praca, powinny odpowiadać właściwym normom higieny.

Artykuł 17

Należy chronić pracowników przy pomocy właściwych i praktycznych środków przed substancjami i procesami uciążliwymi, niezdrowymi lub trującymi albo z jakiegokolwiek powodu niebezpiecznymi. Jeżeli rodzaj pracy tego wymaga, właściwa władza powinna wprowadzić obowiązek korzystania z urządzeń ochrony indywidualnej.

Artykuł 18

Hałasy i drgania, mogące być przyczyną szkodliwych następstw u pracowników, powinny być ograniczone do minimum przy pomocy właściwych i dających się zastosować środków.

Artykuł 19

Każdy zakład, instytucja, administracja lub dział, do których niniejsza Konwencja ma zastosowanie, powinny w zależności od swojej wielkości i możliwości niebezpieczeństwa:

a) bądź posiadać własną izbę chorych lub własny punkt pierwszej pomocy;

b) bądź posiadać izbę chorych lub punkt pierwszej pomocy wspólnie z innymi zakładami, instytucjami, administracjami lub działami;

e) bądź posiadać jedną lub więcej szaf, skrzynek lub walizek ze środkami pierwszej pomocy.

Część III

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuły 20-27

Standardowe postanowienia końcowe¹.

¹ Patrz Załącznik I.