Dz.U. 2012.1081

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej

z dnia 26 września 1012 r.

w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2012 r. poz. 1081

Na podstawie art. 122 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwanej dalej „specjalizacją”;

2) podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji i wymagania ich dotyczące;

3) tryb nadawania podmiotom, o których mowa w pkt 2, uprawnień do prowadzenia specjalizacji;

4) tryb uzyskiwania specjalizacji.

§ 2.

Ustala się minimum programowe specjalizacji, zawierające następujące bloki tematyczne oraz liczbę godzin przeznaczonych na realizację każdego z tych bloków tematycznych:

1) współczesne kierunki rozwoju polityki społecznej w ujęciu globalnym, europejskim i lokalnym — 20 godzin;

2) elementy organizacji i zarządzania w pomocy społecznej — 90 godzin, w tym nie mniej niż 7 godzin przypadających na każdy z bloków tematycznych:

a) kadra menedżerska w pomocy społecznej, w tym umiejętność przywództwa, organizacji pracy własnej, zarządzania czasem i rozwiązywania problemów,

b) zarządzanie zasobami ludzkimi,

c) zarządzanie międzyorganizacyjne na poziomie lokalnym, z uwzględnieniem podmiotów niepublicznych w pomocy społecznej,

d) kierowanie i zarządzanie superwizyjne,

e) zarządzanie finansami jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, w tym planowanie finansowe, realizacja i kontrola realizacji planu finansowego,

f) systemy zarządzania jakością w instytucjach pomocy społecznej,

g) kontrola zarządcza;

3) elementy etyki — 10 godzin;

4) zadania jednostek organizacyjnych pomocy społecznej gminy, powiatu i województwa — 20 godzin;

5) ewaluacja działań, metody i techniki badań wykorzystywanych w pomocy społecznej — 20 godzin;

6) wybrane zagadnienia prawne, ze szczególnym uwzględnieniem prawa administracyjnego, prawa pracy, prawa zamówień publicznych, prawa rodzinnego i prawa dotyczącego ochrony danych osobowych — 30 godzin;

7) wybrane zagadnienia z zakresu przepisów dotyczących pomocy społecznej i zabezpieczenia społecznego — 15 godzin;

8) publiczne relacje, reklama społeczna i promocja działań w pomocy społecznej — public relations (PR) — 20 godzin;

9) mediacje i negocjacje w pomocy społecznej — 10 godzin;

10) stres i wypalenie zawodowe — 10 godzin;

11) konsultacje dotyczące pracy dyplomowej wymaganej do uzyskania specjalizacji — 10 godzin;

12) wizyty studyjne — hospitacje instytucji działających w obszarze pomocy społecznej — 10 godzin.

§ 3.

Specjalizację mogą prowadzić:

1) uczelnie, działające na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572 i 742),

2) kolegia pracowników służb społecznych, placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, działające na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.),

3) instytuty badawcze, działające na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 185, poz. 1092)

— posiadające minimum dwuletnie doświadczenie wprowadzeniu kształcenia lub doskonalenia zawodowego kadr pomocy społecznej, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego na prowadzenie specjalizacji, zwane dalej „podmiotami uprawnionymi”.

§ 4.

1. Podmiot ubiegający się o nadanie uprawnień do prowadzenia specjalizacji składa do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego wniosek o nadanie uprawnień.

2. Wniosek o nadanie uprawnień zawiera:

1) nazwę i adres podmiotu ubiegającego się o nadanie uprawnień do prowadzenia specjalizacji;

2) informację o dotychczasowej działalności podmiotu w zakresie kształcenia i doskonalenia zawodowego kadr pomocy społecznej.

3. Do wniosku o nadanie uprawnień dołącza się szczegółowy program szkolenia zawierający minimum programowe, o którym mowa w § 2, określający cele dydaktyczne, szczegółową tematykę, czas i metody dydaktyczne realizacji poszczególnych tematów, zalecaną literaturę, a także wskazujący wykładowców, posiadających wykształcenie wyższe oraz co najmniej trzyletni staż zawodowy w kształceniu lub doskonaleniu zawodowym kadr pomocy społecznej lub w instytucjach i podmiotach działających w obszarze pomocy społecznej.

4. Po zaakceptowaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1–3, podmiot ubiegający się o nadanie uprawnień uzyskuje zgodę ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego na prowadzenie specjalizacji.

5. Podmioty, których dokumenty wymienione w ust. 1–3 nie zostały zaakceptowane, mogą ponownie występować z wnioskiem o nadanie uprawnień do prowadzenia specjalizacji, dołączając do niego poprawione dokumenty.

§ 5.

1. Podmioty uprawnione są obowiązane posiadać dokumentację związaną z prowadzeniem specjalizacji, zawierającą dane osobowe niezbędne dla celów specjalizacji, w tym:

1) program szkolenia;

2) dzienniki zajęć;

3) dokumentację uczestników specjalizacji, w skład której wchodzą: podania o przyjęcie na specjalizację, kopie dokumentów potwierdzających tożsamość uczestników specjalizacji, protokoły egzaminacyjne wraz z pisemnymi ocenami prac dyplomowych;

4) dokumentację wykładowców specjalizacji, potwierdzającą posiadane kwalifikacje i doświadczenie zawodowe;

5) rejestr wydanych dyplomów, zawierający: numer w rejestrze, numer dyplomu, datę odbioru dyplomu, imię i nazwisko osoby, której został wydany dyplom, oraz jej podpis.

2. Podmiot uprawniony przechowuje dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 3–5, przez okres 5 lat. Po upływie tego okresu dokumentację przekazuje się do właściwego archiwum zakładowego.

§ 6.

1. Uzyskanie specjalizacji następuje po złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu końcowego przed komisją egzaminacyjną do spraw specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwaną dalej „komisją”.

2. Do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, komisja dopuszcza osobę, która odbyła szkolenie zawierające minimum programowe, o którym mowa w § 2, napisała pracę dyplomową oraz uzyskała pozytywną pisemną ocenę pracy dyplomowej dokonaną przez wykładowcę prowadzącego konsultacje dotyczące tej pracy.

§ 7.

1. Komisję powołuje podmiot uprawniony.

2. W skład komisji wchodzą wskazani przez podmiot uprawniony:

1) przewodniczący komisji reprezentujący podmiot uprawniony;

2) co najmniej trzej członkowie komisji, wybrani spośród teoretyków i praktyków pracy socjalnej lub pomocy społecznej, posiadający co najmniej wykształcenie wyższe magisterskie oraz co najmniej pięcioletni staż zawodowy w kształceniu lub doskonaleniu zawodowym kadr pomocy społecznej lub w instytucjach i podmiotach działających w obszarze pomocy społecznej.

3. Komisja wyznacza termin egzaminu końcowego w okresie nie dłuższym niż 30 dni od dnia zakończenia szkolenia, o którym mowa w § 6 ust. 2, oraz sprawuje nadzór nad jego właściwym przygotowaniem i przebiegiem.

§ 8.

1. Egzamin końcowy ma formę ustną i składa się z dwóch części.

2. Część pierwsza egzaminu polega na sprawdzeniu wiedzy z zagadnień objętych zakresem minimum programowego, o którym mowa w § 2.

3. Część druga egzaminu polega na obronie pracy dyplomowej.

4. Podczas obrony pracy dyplomowej następuje przedstawienie przez osobę ubiegającą się o uzyskanie specjalizacji głównych założeń pracy dyplomowej oraz odczytanie przez komisję oceny pracy dyplomowej, o której mowa w § 6 ust. 2.

5. Po zakończeniu egzaminu komisja podejmuje uchwałę w sprawie uzyskania albo odmowy uzyskania specjalizacji.

§ 9.

1. Osobie ubiegającej się o uzyskanie specjalizacji, co do której komisja podjęła uchwałę w sprawie uzyskania specjalizacji, wydaje się dyplom uzyskania specjalizacji.

2. Dyplom uzyskania specjalizacji zawiera:

1) imię, nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia osoby, która uzyskała specjalizację;

2) wykaz bloków tematycznych, objętych minimum programowym, o którym mowa w § 2, oraz liczbę godzin ich realizacji;

3) numer i datę uchwały komisji w sprawie uzyskania specjalizacji;

4) numer dyplomu;

5) podpisy przewodniczącego i członków komisji;

6) pieczęć urzędową podmiotu uprawnionego.

§ 10.

1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie specjalizacji, co do której komisja podjęła uchwałę w sprawie odmowy uzyskania specjalizacji, może przystąpić do egzaminu poprawkowego w terminie wyznaczonym przez komisję, nie dłuższym niż 90 dni od dnia zakończenia szkolenia, o którym mowa w § 6 ust. 2.

2. Do egzaminu poprawkowego mają zastosowanie odpowiednio przepisy § 8.

3. Osoba ubiegająca się o uzyskanie specjalizacji może przystąpić do egzaminu poprawkowego jeden raz.

§ 11.

Zaświadczenia o ukończeniu specjalizacji wydane przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego lub Centrum Rozwoju Służb Społecznych przed dniem 29 marca 1997 r. są traktowane na równi z dyplomem, o którym mowa w § 9 ust. 1.

§ 12.

1. Osoby, które uzyskały specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zachowują ją.

2. Osoby, które kontynuują specjalizację z zakresu organizacji pomocy społecznej w dniu wejścia wżycie rozporządzenia, mogą uzyskać specjalizację na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2004 r. w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej (Dz. U. Nr 219, poz. 2224), jednak nie później niż w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia wżycie niniejszego rozporządzenia.

§ 13.

1. Zgody na prowadzenie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej udzielone podmiotom uprawnionym przed dniem wejścia wżycie rozporządzenia tracą ważność z dniem wejścia wżycie rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku podmiotów uprawnionych, które rozpoczęły prowadzenie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej przed dniem wejścia wżycie rozporządzenia, zgody na prowadzenie specjalizacji udzielone tym podmiotom przed dniem wejścia wżycie rozporządzenia zachowują ważność do dnia zakończenia rozpoczętej specjalizacji, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia wżycie niniejszego rozporządzenia.

§ 14.

Rozporządzenie wchodzi wżycie z dniem 1 października 2012 r.*

* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2004 r. w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej (Dz. U. Nr 219, poz. 2224), które traci moc z dniem 1 października 2012r. na podstawie art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 81, poz. 440).