Dz.U. 2010.98.634

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości

z dnia 1 czerwca 2010 r.

w sprawie podmiotów, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności oraz praca społecznie użyteczna

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2010 r. Nr 98, poz. 634

Na podstawie art. 58 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Rozporządzenie określa tryb wyznaczania przez właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta podmiotów, dla których organ gminy, powiatu lub województwa jest organem założycielskim, innych państwowych lub samorządowych jednostek organizacyjnych, spółek prawa handlowego z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa, gminy, powiatu lub województwa, w których wykonywana jest kara ograniczenia wolności oraz praca społecznie użyteczna, czynności tych podmiotów, a także instytucji lub organizacji, które reprezentują społeczność lokalną, placówek oświatowo-wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, placówek służby zdrowia, jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, fundacji, stowarzyszeń i innych instytucji lub organizacji użyteczności publicznej, niosących pomoc charytatywną, wskazanych za ich zgodą, w zakresie wykonywania tej kary i pracy, organizowania miejsc pracy i przydziału pracy oraz kontroli skazanych, a także dopuszczalny wymiar czasu pracy.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) podmiocie — należy przez to rozumieć podmiot wyznaczony przez właściwy organ gminy, obowiązany do przyjęcia skazanych w celu wykonywania pracy;

2) właściwym organie gminy — należy przez to rozumieć właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta;

3) pracy — należy przez to rozumieć nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cele społeczne oraz pracę społecznie użyteczną orzeczoną w zamian grzywny, której egzekucja okazała się bezskuteczna.

§ 2.

1. Prezes sądu rejonowego sporządza corocznie, nie później niż do dnia 15 października, opinię dotyczącą potrzeb sądu rejonowego w zakresie wykonywania pracy przez skazanych oraz przesyła ją niezwłocznie właściwemu organowi gminy.

2. Opinia określa w szczególności przewidywaną na kolejny rok kalendarzowy liczbę skazanych zobowiązanych do wykonywania pracy, niezbędną liczbę godzin w przeliczeniu na jednego skazanego oraz, w miarę potrzeby wynikającej z konieczności zapewnienia prawidłowego wykonywania pracy, również miejsce i rodzaj pracy.

§ 3.

1. Właściwy organ gminy wyznacza podmioty, uwzględniając opinię, o której mowa w § 2.

2. Informację o podmiotach właściwy organ gminy przekazuje do właściwego prezesa sądu rejonowego w terminie 30 dni od dnia otrzymania opinii. W tym samym terminie właściwy organ gminy informację o podmiotach oraz opinię prezesa sądu rejonowego przedstawia radzie gminy.

3. Prezes sądu rejonowego przekazuje uzyskaną informację do właściwego zespołu kuratorskiej służby sądowej.

4. Aktualizację informacji, o której mowa w ust. 2, właściwy organ gminy przesyła bezpośrednio do właściwego zespołu kuratorskiej służby sądowej w terminie 14 dni od dnia wystąpienia zmiany.

5. Właściwy organ gminy prowadzi wykaz podmiotów zawierający w szczególności:

1) nazwę i adres podmiotu;

2) miejsce i rodzaj pracy;

3) liczbę skazanych, którzy mogliby wykonywać pracę;

4) dane osoby odpowiedzialnej za organizowanie i kontrolowanie pracy.

§ 4.

1. Podmiot jest obowiązany przyjąć skazanego skierowanego przez sądowego kuratora zawodowego w celu wykonywania pracy, pouczyć go o obowiązku sumiennej pracy oraz konieczności przestrzegania ustalonego w miejscu pracy porządku i dyscypliny.

2. Przy przydziale pracy uwzględnia się wiek skazanego, stan jego zdrowia oraz w miarę możliwości posiadane kwalifikacje.

3. Nie wolno przydzielać:

1) skazanym, którzy w chwili podejmowania pracy nie będą mieli ukończonych 18 lat — prac wzbronionych młodocianym;

2) kobietom — prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

4. Podmiot jest obowiązany:

1) zapoznać skazanego z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie odpowiednim dla wykonywanej pracy;

2) zapewnić skazanemu bezpieczne i higieniczne warunki pracy, środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, przewidziane na danym stanowisku pracy.

§ 5.

1. Podmiot przydziela skazanemu pracę w wymiarze godzin określonym w orzeczeniu i dokonuje podziału godzin pracy na dni w sposób odpowiadający organizacji wykonywanej pracy. Przy ustaleniu godzin pracy, w miarę możliwości, uwzględnia się prośbę skazanego.

2. W uzasadnionych przypadkach podmiot może wyznaczyć skazanemu indywidualną normę pracy, odpowiadającą liczbie godzin, które mogą być przepracowane w danym dniu.

3. Czas pracy skazanego, który nie pozostaje w stosunku pracy, nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Na wniosek skazanego czas ten może być przedłużony do 12 godzin.

4. Skazanemu pozostającemu w stosunku pracy przydziela się pracę, którą może on wykonywać w czasie niewykonywania zatrudnienia. Łączny czas pracy skazanego nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Na wniosek skazanego czas ten może być przedłużony do 12 godzin.

5. Czas pracy skazanych:

1) skierowanych do pracy na stanowiskach, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia,

2) kobiet w ciąży,

3) którzy nie ukończyli 18 lat

– nie może przekroczyć 8 godzin na dobę lub niższego wymiaru czasu pracy przewidzianego dla określonego rodzaju pracy.

§ 6.

Podmiot wskazuje sądowemu kuratorowi zawodowemu osobę odpowiedzialną za organizowanie i kontrolowanie pracy skazanych, zwaną dalej „wyznaczoną osobą”.

§ 7.

1. Wyznaczona osoba ustala harmonogram pracy skazanych, określający czas, miejsce i rodzaj pracy na okres co najmniej jednego miesiąca. Odpis harmonogramu przekazuje się sądowemu kuratorowi zawodowemu.

2. Wyznaczona osoba przekazuje sądowemu kuratorowi zawodowemu, w terminach przez niego wyznaczonych, nie rzadziej niż raz w miesiącu, informację dotyczącą:

1) wykonania harmonogramu pracy;

2) liczby godzin przepracowanych przez skazanego;

3) rodzaju wykonywanej przez niego pracy;

4) dnia rozpoczęcia i zakończenia pracy;

5) niezgłoszenia się do pracy;

6) niepodjęcia przydzielonej pracy;

7) opuszczenia pracy bez usprawiedliwienia.

§ 8.

Podmiot jest obowiązany prowadzić ewidencję prac wykonanych przez skazanych, w szczególności dotyczącą zbiorczego wymiaru godzin przepracowanych przez skazanych oraz zbiorczego wymiaru godzin określonych w orzeczeniach. Informacje z ewidencji przekazuje się sądowemu kuratorowi zawodowemu w terminach przez niego wyznaczonych.

§ 9.

Przepisy § 4-8 stosuje się również do instytucji lub organizacji reprezentujących społeczność lokalną, placówek oświatowo-wychowawczych, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych ośrodków socjoterapii, placówek służby zdrowia, jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, fundacji, stowarzyszeń i innych instytucji lub organizacji użyteczności publicznej, niosących pomoc charytatywną, o których mowa w § 1 ust. 1.

§ 10.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 czerwca 2010 r.*

* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 marca 2004 r. w sprawie podmiotów, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności oraz praca społecznie użyteczna (Dz. U. Nr 56, poz. 544), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.