INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.), uzupełnionym 25 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Austrii. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 7 kwietnia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.139.2017.1.BF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 25 kwietnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przepracował 46 lat płacąc podatki i ubezpieczenia, w tym 14 lat i 9 miesięcy w Austrii. Oprócz tego 8 miesięcy na „czarno” ponieważ firma musiała sprawdzić fachowość Wnioskodawcy. W tym czasie załatwiano pozwolenie na pracę. W wieku 65 lat Wnioskodawca przeszedł na emeryturę. W Austrii Wnioskodawca otrzymał 447 Euro emerytury. Jak twierdzi Wnioskodawca, w związku z tym, że kwota emerytury nie przekracza 1200 Euro nie jest on zobowiązany do odprowadzania podatku w Austrii (powyżej 1200 Euro – podatek 4%). W Polsce Wnioskodawca ma potrącany 18% podatek z obu emerytur. Wnioskodawca uważa, że jest karany przez państwo polskie za to, że uczciwie pracował. Wnioskodawca stwierdza, że ciężko pracował przez 46 lat płacąc podatki i ZUS. Wnioskodawca wskazuje, że pracując w Austrii płaci się duże podatki lecz w momencie przejścia na emeryturę nie ma podatków. Z obowiązującej umowy międzynarodowej wynika, że podatki płaci się w kraju, w którym się mieszka, dlatego Wnioskodawca płaci podatek z obu emerytur ¬– polskiej i austriackiej – w Polsce. Wnioskodawca uważa, że w związku z ww. umową są dwie kategorie ludzi: pracownicy państwowi zwolnieni z podatku oraz pracownicy fizyczni, którzy mają obowiązek płacić podatek z polskiej emerytury 18% i z austriackiej 18%.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest obywatelem polskim. Emerytura z Austrii jest wypłacana z tytułu pracy na rzecz firmy prywatnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodne z polską Konstytucją jest, że pracownik fizyczny, który przepracował 46 lat płacąc podatki i ubezpieczenia po przejściu na emeryturę ma obowiązek odprowadzania podatku od dwóch emerytur ¬– polskiej i austriackiej?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić podatku z obu emerytur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy – za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy – przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący obywatelem polskim pobiera emeryturę z Austrii oraz emeryturę polską.

Wobec powyższego faktu w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie umowa z dnia 13 stycznia 2004 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. Nr 224 poz. 1921 ze zm.), zmieniona 4 lutego 2008 r. protokołem zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz.U. Nr 222, poz. 1450).

Nadmienić należy, że zmiana ww. umowy dokonana protokołem z 4 lutego 2008 r. dotyczyła art. 24 ust. 1 umowy traktującego o metodach unikania podwójnego opodatkowania, które mają zastosowanie wówczas, gdy zgodnie z postanowieniami umowy dany dochód podlega opodatkowaniu w jednym i drugim kraju. Przed ww. nowelizacją w Polsce, zgodnie z postanowieniami umowy, stosowana była tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia, natomiast po nowelizacji umowy – zastosowanie ma tzw. metoda wyłączenia z progresją.

Do dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę zastosowanie mają zatem postanowienia umowy dotyczące emerytur.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ww. umowy – emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Austrii) podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie (w Polsce).

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że emerytura opodatkowana jest wyłącznie w jednym państwie – państwie, w którym osoba pobierająca emeryturę ma miejsce zamieszkania.

Stosownie natomiast do uregulowań art. 19 ust. 2 lit. a) cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jednostki terytorialnej albo organu lokalnego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania (art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy).

Przepis ten określa z kolei jedyny przypadek, kiedy emerytura może być opodatkowana w państwie, które ją wypłaca. Warunkiem jest, aby emerytura była wypłacana z tytułu świadczenia usług na rzecz wypłacającego emeryturę państwa, jednostki terytorialnej albo organu lokalnego. Jednakże nawet wówczas, gdyby osoba fizyczna świadczyła usługi na rzecz jednego z tych trzech podmiotów, to jej emerytura nie będzie opodatkowana w państwie, które ją wypłaca, lecz w drugim państwie jeśli tylko osoba ta jest obywatelem drugiego państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.

Z treści wniosku wynika, że emerytura jaką otrzymuje Wnioskodawca nie jest wypłacana z tytułu świadczenia usług na rzecz państwa austriackiego lub jednostki terytorialnej albo organu lokalnego w Austrii ¬– jak wskazał Wnioskodawca jest wypłacana z tytułu pracy na rzecz firmy prywatnej.

Zatem rozstrzygnięcia co do miejsca kraju opodatkowania tejże emerytury należy dokonać na podstawie art. 18 ust. 1 umowy.

Biorąc zatem pod uwagę regulacje zawarte w ww. umowie – w szczególności jej uregulowania zawarte w art. 18 ust. 1 – stwierdzić należy, że jako osoba zamieszkała w Polsce i uzyskująca emeryturę z Austrii Wnioskodawca podlega z tytułu otrzymywanej emerytury opodatkowaniu wyłącznie w kraju rezydencji, tj. w Polsce.

To oznacza, że emerytura ta – zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – nie podlega opodatkowaniu w Austrii, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym wskazana w art. 24 ust. 1 umowy metoda unikania podwójnego opodatkowania nie będzie miała zastosowania, wskazany dochód podlega bowiem opodatkowaniu tylko w jednym kraju – w Polsce.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Reasumując, z uwagi na opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione powyżej uregulowania prawne, w szczególności art. 18 umowy polsko-austriackiej oraz art. 9, art. 10 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że emerytura wypłacana Wnioskodawcy z Austrii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Zatem obie emerytury, tj. zarówno polska jak i austriacka wypłacane Wnioskodawcy, podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna z 10 maja 2017 r., nr 2461-IBPB-2-2.4511.139.2017.2.BF – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej