Jak należy prawidłowo księgować majątek trwały?

office-2761159_640.png

„W ramach działalności gospodarczej (forma opodatkowania – zasady ogólne – PKPiR), podatnik buduje budynek wielorodzinny ze sprzedażą lokali mieszkaniowych. Budowę rozpoczął w 2016 roku. Gdzie powinien ujmować w zapisach księgowych zakup materiałów budowlanych, usługi podwykonawców, odsetki od kredytu zaciągniętego pod tą budowę, zakup projektu budowlanego, zużycie wody, energii i podatek od nieruchomości? Jak wykazać remanent na 31.12.2016 r. oraz 2017 r.? – budowa trwa. Sprzedaż mieszkań będzie miała miejsce w roku 2018 i jak dokonać wyceny produktu gotowego przy sprzedaży 12-stu lokali?”

Jeśli chodzi o wątpliwość Czytelnika, gdzie powinien ujmować …

(…) w zapisach księgowych poszczególne elementy podjętej przez niego inwestycji, tj. budowy budynku wielorodzinnego na sprzedaż, to:

– zakup materiałów budowlanych;

– usługi podwykonawców;

– odsetki od kredytu zaciągniętego na budowę;

– zakup projektu budowlanego;

– podatek od nieruchomości;

są to po prostu koszty inwestycyjne i z tego względu powinny być zaksięgowane w zespole 0. Konta zespołu 0, to konta które obrazują miedzy innymi stan środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz inwestycji (środków trwałych w budowie), ustalony na podstawie operacji gospodarczych występujących w jednostce. Konta zespołu 0 „Majątek trwały” służą do ewidencji:

  1. rzeczowego majątku trwałego;
  2. wartości niematerialnych i prawnych;
  3. finansowego majątku trwałego;
  4. umorzenia majątku;
  5. inwestycji.

Jeśli chodzi o zużycie wody i energii, są to koszty bieżące i tak też powinny być zaksięgowane.

W drugiej części swej wypowiedzi Czytelnik zadał pytanie, jak wykazać remanent na 31.12.2016 r. oraz 2017 r. (w sytuacji, gdy trwa budowa). Budowa przez podatnika budynku wielorodzinnego na sprzedaż to inwestycja i z tego powodu w stosunku do niej nie istnieje obowiązek sporządzenia remanentu.

Przy wycenie produktu gotowego, należy uwzględnić koszt jego wytworzenia. Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości, „Koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny.

Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży (…)”.

Marcin Gregorski – prawnik

Abistema Kancelaria Prawna Stangreciak, Karpierz sp.k. Kraków

www.abistema.pl

Podstawa prawna:

Ustawa z dn. 29.09.1994 r. o rachunkowości – Dz.U. z 2018 r. poz. 395 ze zm.