Przesunięcie urlopu wypoczynkowego może nastąpić w związku z wystąpienie przesłanki warunkującej obligatoryjną zmianę terminu urlopu, np. choroba pracownika, w wyniku decyzji pracodawcy po wystąpieniu nadzwyczajnych okoliczności, w celu zapewnienia prawidłowego toku pracy, lub po zwarciu porozumienia pomiędzy pracodawcą i pracownikiem.

Pracownik w każdej sytuacji może złożyć wniosek o przesunięcie urlopu umotywowany ważnymi przyczynami – z prośbą o udzielenie go w terminie wcześniejszym lub późniejszym. O uwzględnieniu żądania decyduje pracodawca. Oznacza to, że nie jest związany wnioskiem pracownika. Oczywiście pracodawca nie powinien odmówić, jeśli obecność pracownika w tym terminie w zakładzie pracy nie jest konieczna, a mimo nieobecności prawidłowy tok pracy nie zostanie zakłócony.

Sytuacja kształtuje się odmienne, jeśli wystąpią przesłanki określone w przepisie art. 165 Kodeksu pracy:

• czasowa niezdolność do pracy wskutek choroby,
• odosobnienie w związku z chorobą zakaźną,
• powołanie na ćwiczenia wojskowe lub na przeszkolenie wojskowe albo stawienie się do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, na czas do 3 miesięcy,
• urlop macierzyński.

W tych przypadkach pracodawca ma obowiązek przesunąć urlop na termin późniejszy.

Trzecim przypadkiem przesunięcia urlopu jest decyzja pracodawcy z powodu szczególnych potrzeb, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy.

Należy zauważyć, że przesunięcie urlopu nie oznacza całkowitej rezygnacji z dni wolnych. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.

Klaudia Utkowska