INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu emerytury otrzymywanej z Włoch.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 26 listopada 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.504.2018.1.SŻ, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 grudnia 2018 r.). W dniu 18 grudnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 12 grudnia 2018 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za 2018 r. Wnioskodawca posiada obywatelstwo włoskie i od 10 lat obywatelstwo polskie. W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jest w Polsce rezydentem. Jego stałe miejsce zamieszkania jest w Polsce. Wnioskodawca w 2018 r. otrzymywał dochody zarówno w Polsce, jak i we Włoszech. W Polsce osiągał dochody z umowy o pracę, z uchwał walnego zgromadzenia za zarząd spółką oraz od dnia 1 sierpnia 2018 r. została Mu przyznana emerytura przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Polsce. Od wszystkich tych dochodów płaci podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Osiąga również dochody z tytułu emerytury włoskiej. Emeryturę włoską pobiera od sierpnia 1986 r. We Włoszech pracował w … (policja skarbowa), więc Jego emerytura wynika z pracy świadczonej na rzecz państwa. Emeryturę wypłacał Mu Narodowy Instytut Opieki i Pomocy dla Urzędników INDAP, a po jego likwidacji od 2011 r. emeryturę po potrąceniu podatków wypłaca Wnioskodawcy INPS National Institute of Social Security, który wypłaca emerytury dla pracowników prywatnych i publicznych. Identyfikacja podatkowa Wnioskodawcy we Włoszech  …. Po przejściu na emeryturę we Włoszech Wnioskodawca przyjechał do Polski, podjął pracę, założył rodzinę i mieszka w Polsce ponad 20 lat.

Dochodów z emerytury włoskiej Wnioskodawca nie opodatkowuje w Polsce, na mocy art. 18 i art. 19 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W 2018 r. poza wymienionymi powyżej dochodami, Wnioskodawca nie osiągnął innych dochodów zarówno w Polsce, jak i we Włoszech oraz w żadnym innym państwie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy na podstawie art. 18 i art. 19 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, Wnioskodawca prawidłowo postępuje nie opodatkowując dochodu z emerytury włoskiej w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), po wnikliwym przeanalizowaniu art. 18 i art. 19 ust. 2 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylenia się od opodatkowania, uważa On, że powinien rozliczać dochody polskie w Polsce, włoskie we Włoszech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada obywatelstwo włoskie i od 10 lat obywatelstwo polskie. W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca jest w Polsce rezydentem. Jego stałe miejsce zamieszkania jest w Polsce. Wnioskodawca w 2018 r. otrzymywał dochody zarówno w Polsce, jak i we Włoszech. W Polsce osiągał dochody z umowy o pracę, z uchwał walnego zgromadzenia za zarząd spółką oraz od dnia 1 sierpnia 2018 r. została Mu przyznana emerytura przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Polsce. Od wszystkich tych dochodów płaci podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Osiąga również dochody z tytułu emerytury włoskiej, którą pobiera od sierpnia 1986 r. We Włoszech pracował w … (policja skarbowa), więc Jego emerytura wynika z pracy świadczonej na rzecz państwa. Emeryturę wypłacał Mu Narodowy Instytut Opieki i Pomocy dla Urzędników INDAP, a po jego likwidacji od 2011 r. emeryturę po potrąceniu podatków wypłaca Wnioskodawcy INPS National Institute of Social Security, który wypłaca emerytury dla pracowników prywatnych i publicznych. Po przejściu na emeryturę we Włoszech Wnioskodawca przyjechał do Polski, podjął pracę, założył rodzinę i mieszka w Polsce ponad 20 lat.

Dochodów z emerytury włoskiej Wnioskodawca nie opodatkowuje w Polsce, na mocy art. 18 i art. 19 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W 2018 r. poza wymienionymi powyżej dochodami, Wnioskodawca nie osiągnął innych dochodów zarówno w Polsce, jak i we Włoszech oraz w żadnym innym państwie.

Wnioskodawca posiadając miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawcę świadczenia emerytalnego z Włoch, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzona w Rzymie w dniu 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 w rozumieniu ww. Umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże niniejsze określenie nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie.

W myśl art. 18 ww. Umowy, z zastrzeżeniem artykułu 19 ust. 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania (czyli w przypadku Wnioskodawcy – w Polsce).

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) tej Umowy, każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa (z Włoch) lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa (Włoch) lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie (we Włoszech). Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie (w Polsce)  (art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. Umowy postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń oraz emerytur mających związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez jedno z Umawiających się Państw lub jego jednostkę polityczną, administracyjną lub władzę lokalną.

Mając na uwadze powyższe przepisy zauważyć należy, że co do zasady emerytury oraz inne podobne świadczenia, wypłacane z tytułu pracy wykonywanej na rzecz administracji Włoch, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane. Stosownie jednak do przywołanego wcześniej art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy, emerytura wypłacana z tytułu wcześniejszego świadczenia państwu włoskiemu usług związanych ze służbą państwową, świadczonych na rzecz jednostki politycznej, administracyjnej lub władzy podlega opodatkowaniu tylko we Włoszech. Natomiast, art. 19 ust. 2 lit. b) powyższej Umowy zawiera wyjątek od zasady określonej w art. 19 ust. 2 lit. a) tej Umowy, który ma wobec Wnioskodawcy zastosowania, ponieważ Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie i ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień − w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 44 ust. 3a ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Podkreślenia wymaga również, że podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Mając zatem na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę z Włoch z tytułu pracy świadczonej na rzecz tego Państwa zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania powinna być opodatkowana wyłącznie w Polsce. Wnioskodawca uzyskując emeryturę włoską od podmiotu wypłacającego  INPS National Institute of Social Security jest zobowiązany do samodzielnego obliczania i odprowadzania z tego tytułu zaliczek na podatek − zgodnie z art. 44 ust. la i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody te podlegają łączeniu z innymi dochodami opodatkowanymi według zasad określonych w art. 27 ust. 1 ww. ustawy i powinny zostać wykazane w zeznaniu rocznym (PIT-36), o którym mowa w art. 45 ust. 1 tej ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 21.12.2018 r. – sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.504.2018.2.SŻ