Pracodawca może ukarać pracownika karą porządkową na podstawie art. 108 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem kara porządkowa może być nałożona za:

• nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku pracy,
• łamanie przepisów bhp i ppoż.,
• nieprzestrzeganie przyjętego sposobu potwierdzenia przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności,
• samowolne opuszczanie miejsca pracy,
• stawianie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy.

Pracodawca dysponuje prawem wyboru kary, ale tylko spośród katalogu stworzonego przez ustawodawcę. Może więc zastosować upomnienie lub naganę. Dodatkowo, jeżeli doszło do złamania przepisów bhp czy ppoż., lub też pracownik przybył do zakładu w stanie nietrzeźwości, spożywał alkohol w miejscu pracy albo opuścił to miejsce bez wcześniejszego usprawiedliwienia, to sankcją może być kara pieniężna w wysokości nieprzekraczającej dziennego wynagrodzenia ukaranej osoby. Natomiast niedozwolone jest, aby kary pieniężne przekroczyły łącznie dziesiątą część wynagrodzenia przypadającego do wypłaty po potrąceniach, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1-3 k.p.

Aby wymierzenie kary było skuteczne, pracodawca musi pisemnie zawiadomić o tym fakcie pracownika (zgodnie z art. 110 k.p.) wskazując rodzaj naruszonych obowiązków, datę zaistnienia naruszenia oraz wybraną formę sankcji. W piśmie o wymierzeniu kary należy zawrzeć pouczenie o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis dokumentu dołącza się do akt osobowych pracownika.