Czy Wnioskodawca jest obowiązany do żądania od pracownika dostarczenia dodatkowego zaświadczenia od organizatora w postaci potwierdzonej kserokopii „zaświadczenia zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty” w sytuacji, gdy w statucie organizatora jest wyraźnie wypunktowana działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, a jeśli pracownik nie przedłoży ww. zaświadczenia, to czy pracodawca wypłacając dofinansowanie wypoczynku dziecka powinien naliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 10 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem wypoczynku dziecka ze środków funduszu świadczeń socjalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z dofinansowaniem wypoczynku dziecka ze środków funduszu świadczeń socjalnych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia ….., Nr …., na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 stycznia 2014 r. (data doręczenia 7 stycznia 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 10 stycznia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pracownik korzysta z dofinansowania do wypoczynku dziecka. Dofinansowanie to pochodzi ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i jest realizowane w oparciu o obowiązujący u Wnioskodawcy regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa.

Dopłata, z zastosowaniem zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, następuje po złożeniu przez pracownika:

• wniosku, z którego wynika, że dziecko pracownika nie ukończyło 18 roku życia,
• faktury, z której wynika kwota zapłaty za pobyt dziecka na obozie, kolonii oraz dane wystawcy – organizatora wypoczynku,
• wyciągu ze statutu organizatora lub oświadczenia organizatora, na potwierdzenie, że prowadzi działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

Do chwili złożenia uzupełnienia wniosku pracownicy chcący skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego świadczenia składali fakturę wraz z wyciągiem ze statutu organizatora, że prowadzi działalność w zakresie wypoczynku dzieci i młodzieży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy Wnioskodawca jest obowiązany do żądania od pracownika dostarczenia dodatkowego zaświadczenia od organizatora w postaci potwierdzonej kserokopii „zaświadczenia zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty” w sytuacji, gdy w statucie organizatora jest wyraźnie wypunktowana działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, a jeśli pracownik nie przedłoży ww. zaświadczenia, to czy pracodawca wypłacając dofinansowanie wypoczynku dziecka powinien naliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, dodatkowe zaświadczenie „o zgłoszeniu wypoczynku” nie jest konieczne w sytuacji, gdy z zakresu działalności organizatora wnika, że prowadzi działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, z uwagi na fakt nałożenia przez Ministra Edukacji Narodowej, w art. 6 rozporządzenia z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania, „konieczności przedstawienia kuratorowi oświaty właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora zgłoszenia wypoczynku”.

Tym samym, według Wnioskodawcy, nie powinno się naliczyć zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dofinansowania wypoczynku dziecka pracownika udokumentowanego czytelnym statutem działalności.

Dopiero gdy organizator wypoczynku nie posiada czytelnego wpisu o działalności w zakresie organizowania wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, to aby świadczenie dofinansowania wypoczynku dziecka pracownika mogło być przez płatnika objęte zwolnieniem przedmiotowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, pracownik musi płatnikowi dodatkowo przedłożyć „zaświadczenie o zgłoszeniu wypoczynku” właściwemu kuratorowi oświaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasady gospodarowania środkami tego funduszu, regulują przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 592, z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 5 powyższej ustawy, osobami uprawnionymi do korzystania z funduszu, są:

• pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny,
• inne osoby,
• którym pracodawca przyznał w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej ustawy, prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z funduszu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków tego funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

W świetle powyższego, krąg osób uprawnionych do świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz warunki korzystania z tych świadczeń, w tym również sposób dokumentowania wydatków dofinansowywanych lub zwracanych ze środków funduszu, winny być uregulowane w stosownym regulaminie utworzonym zgodnie z ustawą o związkach zawodowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższy przepis uzależnia możliwość kwalifikacji świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń do przychodów od faktu ich „otrzymania”, czyli uzyskania przez podatnika faktycznej korzyści, w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych, gdzie samo „postawienie do dyspozycji podatnika” powoduje przysporzenie majątkowe.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:

• z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
• z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Powyższy przepis wskazuje, że dopłaty do wypoczynku sfinansowane ze środków funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, bądź zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra, a także przejazdy związane z tym wypoczynkiem są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

• dopłaty dotyczą wypoczynku lub przejazdów dzieci i młodzieży do lat 18,
• wypoczynek jest zorganizowany,
• organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
• wypoczynek ma formę wczasów, kolonii, obozu, zimowiska, w tym również połączonych z nauką, lub związany jest z pobytem na leczeniu sanatoryjnym w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych.

W konsekwencji, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotny jest wiek dziecka w trakcie pobytu na wczasach, kolonii, zimowisku, obozie lub leczeniu w placówkach wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Użyty w tym przepisie ciąg wyrazów: „dopłaty do (…) wypoczynku (…) oraz z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu dzieci i młodzieży do lat 18” wskazuje, że warunek ten jest spełniony w sytuacji, gdy w którymkolwiek momencie trwania tego wypoczynku, pobytu lub przejazdów (a nie przez cały jego okres), dziecko nie miało ukończonych 18 lat.

Dla zastosowania omawianego zwolnienia istotna jest również forma zorganizowanego wypoczynku. Mianowicie musi ona przybrać postać wczasów, kolonii, obozów lub zimowisk, bądź musi być związana z pobytem na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo- sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych lub leczniczo-opiekuńczych. Poza zakresem tego zwolnienia są zatem tzw. „wczasy pod gruszą”, wizyta u rodziny, czy „wypady” organizowane na własną rękę.

Natomiast przesłankę dotyczącą zorganizowania wypoczynku przez podmiot prowadzący działalność tym zakresie, należy uznać za spełnioną, jeżeli organizacją wypoczynku zajmuje się uprawniony do tego podmiot, którym w szczególności może być biuro podróży, pensjonat, gospodarstwo agroturystyczne, jak również szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, o których mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67, z późn. zm.). Istotne znaczenie ma bowiem w tym przypadku formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizacją tego rodzaju przedsięwzięć.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych unormowań dotyczących dokumentowania poniesionych wydatków dla potrzeb zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy. W takiej sytuacji zasadnym jest zatem przyjęcie, że ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są, np. dowody zapłaty. Pojęcie dowód zapłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Z dowodu tego powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, kto korzystał z wypoczynku, forma wypoczynku, okres, w którym korzystano z wypoczynku, kwota poniesionego wydatku oraz podpis osoby, która wystawiała ten dokument.

Dowodem będą również dokumenty wskazane w przepisach wewnętrznych jednostki, tj. regulaminie przyjętym zgodnie z ustawą o związkach zawodowych, określającym warunki korzystania ze świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w tym sposób dokumentowania wydatków dofinansowywanych lub zwracanych ze środków tego funduszu. Są to jednak regulacje niezależne od obowiązujących na gruncie prawa podatkowego.

Reasumując stwierdzić należy, że dopłaty do wypoczynku oraz przejazdów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełniające łącznie ww. warunki (w tym warunek posiadania statusu małoletniego dziecka w trakcie wypoczynku), korzystają w całości ze zwolnienia od podatku. Od tego rodzaju dopłat udzielający świadczenia nie jest obowiązany do poboru podatku. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy świadczeniobiorcą jest pracownik, członek rodziny zmarłego pracownika, czy były pracownik mający obecnie status emeryta lub rencisty. Jednocześnie, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedłożenie, przez osobę ubiegającą się o dofinansowanie, dowodu (dowodów) – na podstawie którego udzielający świadczenia może stwierdzić, czy zarówno w zakresie przedmiotowym (np. forma i termin wypoczynku, tytuł zapłaty), jak i podmiotowym (np. dane identyfikacyjne podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, imię i nazwisko dziecka korzystającego ze zorganizowanej formy wypoczynku, imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty) są spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy – jest dokumentem wystarczającym dla zastosowania tego zwolnienia.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że Jego pracownicy korzystają z dofinansowania do wypoczynku dziecka ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wypłata tego dofinansowania następuje w oparciu o obowiązujący u Wnioskodawcy regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa. Przy czym wypłaty dofinansowania z ww. tytułu, z zastosowaniem zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamierza dokonywać po złożeniu przez pracownika: wniosku, z którego wynika, że dziecko pracownika nie ukończyło 18 roku życia, faktury wskazującej wysokość kwoty zapłaconej za pobyt dziecka na obozie, kolonii oraz dane wystawcy-organizatora wypoczynku, wyciągu ze statutu organizatora lub oświadczenia organizatora, na potwierdzenie, że prowadzi działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy pracownik w celu uzyskania dopłaty do wypoczynku dziecka przedłoży wniosek, z którego wynika, że dziecko nie ukończyło 18 roku życia, dowód zapłaty za pobyt dziecka na obozie, kolonii oraz wyciąg ze statutu organizatora lub oświadczenie organizatora, z którego wynika, że prowadzi on działalność w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, spełnione są wymogi z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym żądane przez Niego dokumenty stanowiące podstawę dopłaty są wystarczające dla celów zastosowania zwolnienia z ww. przepisu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dn. 17 stycznia 2014 r., sygn. IPTPB1/415-652/13-4/AG