Ostatnia zmiana Dz.U. 2021.2432

Rozporządzenie Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej

z dnia 14 kwietnia 2020 r.

w sprawie udzielania pomocy z instrumentów finansowych w ramach programów operacyjnych na lata 2014–2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2021 r. poz. 1095, poz. 2432

Ostatnie zmiany (Dz.U. z 2021 r. poz. 2432), zaznaczone w tekście na czerwono — weszły w życie dnia 29.12.2021 r. — dotyczą §: 8, 9, 13.

Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy, w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, przedsiębiorcom w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19, w ramach programów operacyjnych na lata 2014–2020, zwanej dalej „pomocą”, oraz podmioty udzielające tej pomocy.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) beneficjencie — oznacza to przedsiębiorcę, który otrzymał pomoc;

2) COVID-19 — oznacza to chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2;

3) dużym przedsiębiorcy — oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”, niebędące mikroprzedsiębiorstwem, małym przedsiębiorstwem lub średnim przedsiębiorstwem;

4) ekwiwalencie dotacji brutto — oznacza to ekwiwalent dotacji brutto w rozumieniu art. 2 pkt 22 rozporządzenia nr 651/2014;

5) gwarancji — oznacza to gwarancję w rozumieniu art. 2 pkt 67 rozporządzenia nr 651/2014;

6) kosztach wynagrodzeń — oznacza to koszty wynagrodzenia w rozumieniu art. 2 pkt 31 rozporządzenia nr 651/2014;

7) mikroprzedsiębiorcy, małym lub średnim przedsiębiorcy — oznacza to odpowiednio mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo, spełniające warunki określone w załączniku I do rozporządzenia nr 651/2014;

8) poręczeniu — oznacza to poręczenie, o którym mowa w tytule XXXII księgi trzeciej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320), spełniające warunki gwarancji w rozumieniu art. 2 pkt 67 rozporządzenia nr 651/2014;

9) pośredniku finansowym — oznacza to pośrednika finansowego w rozumieniu art. 2 pkt 34 rozporządzenia nr 651/2014;

10) pożyczce — oznacza to pożyczkę w rozumieniu art. 2 pkt 82 rozporządzenia nr 651/2014;

11) przedsiębiorcy — oznacza to mikroprzedsiębiorcę, małego przedsiębiorcę, średniego przedsiębiorcę lub dużego przedsiębiorcę;

12) wsparciu — oznacza to finansowanie zewnętrzne niestanowiące pomocy.

§ 3.

Pomoc może być udzielana mikroprzedsiębiorcom, małym i średnim przedsiębiorcom oraz dużym przedsiębiorcom na cele inwestycyjne lub obrotowe, nakierowane na łagodzenie skutków wystąpienia pandemii COVID-19.

§ 4.

1. Pomoc może być udzielana wyłącznie przedsiębiorcom, którzy w dniu jej udzielenia nie znajdują się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651/2014, w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25 czerwca 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 193 z 01.07.2014, str. 1, z późn. zm.) — jeżeli pomoc ma być udzielona w sektorze produkcji podstawowej produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 9 rozporządzenia nr 651/2014, albo w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 3 pkt 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1388/2014 z dnia 16 grudnia 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy udzielanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 369 z 24.12.2014, str. 37) — jeżeli pomoc ma być udzielona w sektorze rybołówstwa lub akwakultury, objętym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającym rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1, z późn. zm.), lub przedsiębiorcom, którzy nie znajdowali się w trudnej sytuacji w dniu 31 grudnia 2019 r., ale po tym dniu znaleźli się w trudnej sytuacji z powodu wystąpienia pandemii COVID-19.

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do wsparcia udzielanego pośrednikom finansowym.

3. Pośrednik finansowy zapewnia mechanizm gwarantujący, że korzyści, które mógłby osiągnąć w związku z udzielaniem pomocy, niewynikające z rozporządzenia, są przekazywane, w możliwie największym zakresie, beneficjentowi, zgodnie z przepisami rozporządzenia.

§ 5.

Podmiotem udzielającym pomocy jest podmiot wdrażający instrument finansowy, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020.

§ 6.

Pomoc może być udzielana w formie:

1) pożyczki;

2) poręczenia;

3) gwarancji.

§ 7.

Wartość pomocy wyraża się za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto.

§ 8.

1. Wartość pomocy udzielanej w formie pożyczki stanowi różnicę między zdyskontowaną rynkową wartością odsetek, która byłaby naliczona dla udzielanej pożyczki, a zdyskontowaną wartością odsetek wynikającą z oprocentowania zastosowanego przez podmiot udzielający pomocy w formie pożyczki.

2. Rynkowa wartość odsetek, o której mowa w ust. 1, jest równa stopie referencyjnej ustalonej zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6).

3. Oprocentowanie pożyczki stosowane przez podmiot udzielający pomocy w formie pożyczki jest równe stopie bazowej ustalonej zgodnie z komunikatem, o którym mowa w ust. 2, obowiązującej na dzień 1 grudnia 2021 r., powiększonej co najmniej o:

1) w pierwszym roku trwania pożyczki:

a) 25 punktów bazowych — w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy,

b) 50 punktów bazowych — w przypadku dużego przedsiębiorcy;

2) w drugim i trzecim roku trwania pożyczki:

a) 50 punktów bazowych — w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy,

b) 100 punktów bazowych — w przypadku dużego przedsiębiorcy;

3) w czwartym, piątym i szóstym roku trwania pożyczki:

a) 100 punktów bazowych — w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy,

b) 200 punktów bazowych — w przypadku dużego przedsiębiorcy.

4. Wartość odsetek wynikająca z oprocentowania pożyczki zastosowanego przez podmiot udzielający pomocy w formie pożyczki jest niższa niż rynkowa wartość odsetek.

5. Kwota główna pożyczki nie przekracza:

1) dwukrotności rocznych kosztów wynagrodzeń wypłaconych przez przedsiębiorcę oraz kosztów personelu pracującego na terenie jego przedsiębiorstwa, ale otrzymującego wynagrodzenie od podwykonawców, za rok 2019 lub za ostatni rok, za który dostępne są dane; w przypadku przedsiębiorstw utworzonych w dniu 1 stycznia 2019 r. lub po tym dniu maksymalna kwota pożyczki nie może przekroczyć rocznych kosztów wynagrodzeń szacowanych na okres pierwszych dwóch lat działalności; albo

2) 25% łącznego obrotu przedsiębiorcy w 2019 r.

6. Jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub ważny interes przedsiębiorcy i w oparciu o oświadczenie przedsiębiorcy o zapotrzebowaniu na płynność finansową, poparte odpowiednim uzasadnieniem, kwota główna pożyczki może zostać zwiększona w celu pokrycia zapotrzebowania na płynność finansową od dnia udzielenia pomocy przez najbliższe 18 miesięcy w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy oraz przez najbliższe 12 miesięcy w przypadku dużego przedsiębiorcy.

7. W przypadku pożyczki, której termin zapadalności przypada najpóźniej w dniu 30 czerwca 2022 r., kwota główna pożyczki może być wyższa niż kwota określona w ust. 5, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub ważny interes przedsiębiorcy i pod warunkiem zachowania proporcjonalności pomocy.

8. Pożyczka jest udzielana maksymalnie na 6 lat.

§ 9.

1. W przypadku pomocy udzielanej w formie poręczenia lub gwarancji, wartość pomocy stanowi różnicę między zdyskontowaną wartością rynkowej opłaty prowizyjnej, która byłaby pobrana od udzielanego poręczenia lub gwarancji, a zdyskontowaną wartością opłaty prowizyjnej pobranej przez podmiot udzielający pomocy w formie poręczenia lub gwarancji.

2. Przez rynkową opłatę prowizyjną, o której mowa w ust. 1, rozumie się stawkę bezpieczną, o której mowa w pkt 3.3 obwieszczenia Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji (Dz. Urz. UE C 155 z 20.06.2008, str. 10).

3. Poziom opłaty prowizyjnej od udzielonego poręczenia lub gwarancji, pobieranej przez podmiot udzielający pomocy w formie poręczenia lub gwarancji, wynosi co najmniej:

1) w pierwszym roku trwania pożyczki lub kredytu:

a) 25 punktów bazowych — w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy,

b) 50 punktów bazowych — w przypadku dużego przedsiębiorcy;

2) w drugim i trzecim roku trwania pożyczki lub kredytu:

a) 50 punktów bazowych — w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy,

b) 100 punktów bazowych — w przypadku dużego przedsiębiorcy;

3) w czwartym, piątym i szóstym roku trwania pożyczki lub kredytu:

a) 100 punktów bazowych — w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy,

b) 200 punktów bazowych — w przypadku dużego przedsiębiorcy.

4. Opłata prowizyjna od udzielonego poręczenia lub gwarancji, pobierana przez podmiot udzielający pomocy w formie poręczenia lub gwarancji, jest niższa niż rynkowa opłata prowizyjna.

5. Kwota główna pożyczki lub kredytu zabezpieczonych poręczeniem lub gwarancją nie przekracza:

1) dwukrotności rocznych kosztów wynagrodzeń wypłaconych przez przedsiębiorcę oraz kosztów personelu pracującego na terenie jego przedsiębiorstwa, ale otrzymującego wynagrodzenie od podwykonawców, za rok 2019 lub za ostatni rok, za który są dostępne dane; w przypadku przedsiębiorstw utworzonych w dniu 1 stycznia 2019 r. lub po tym dniu maksymalna kwota pożyczki nie może przekroczyć rocznych kosztów wynagrodzeń szacowanych na okres pierwszych dwóch lat działalności; albo

2) 25% łącznego obrotu przedsiębiorcy w 2019 r.

6. Jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub ważny interes przedsiębiorcy i w oparciu o oświadczenie przedsiębiorcy o zapotrzebowaniu na płynność finansową, poparte odpowiednim uzasadnieniem, kwota główna pożyczki lub kredytu może zostać zwiększona w celu pokrycia zapotrzebowania na płynność finansową od dnia udzielenia pomocy przez najbliższe 18 miesięcy w przypadku mikroprzedsiębiorcy, małego przedsiębiorcy albo średniego przedsiębiorcy oraz przez najbliższe 12 miesięcy w przypadku dużego przedsiębiorcy.

7. W przypadku pożyczki lub kredytu, których termin zapadalności przypada najpóźniej w dniu 30 czerwca 2022 r., kwota główna pożyczki lub kredytu może być wyższa niż kwota określona w ust. 5, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub ważny interes przedsiębiorcy i pod warunkiem zachowania proporcjonalności pomocy.

8. W celu zapewnienia przekazania przedsiębiorcy korzyści wynikających z zabezpieczenia pożyczki albo kredytu gwarancją, jakie mógłby osiągnąć podmiot udzielający pożyczki albo kredytu, pożyczka albo kredyt zabezpieczone gwarancją są udzielane przedsiębiorcy na warunkach korzystniejszych niż wynikające z rynkowej praktyki udzielającego ich podmiotu.

9. Okres poręczenia lub gwarancji jest ograniczony do maksymalnie 6 lat, a poręczenie lub gwarancja nie przekracza:

1) 90% kwoty głównej pożyczki lub kredytu, jeżeli straty są ponoszone proporcjonalnie i na tych samych warunkach przez instytucję udzielającą pożyczki lub kredytu i państwo, lub

2) 35% kwoty głównej pożyczki lub kredytu, jeżeli straty są w pierwszej kolejności przypisane państwu, a dopiero w następnej — instytucji udzielającej pożyczki lub kredytu.

10. Jeżeli pożyczka lub kredyt zmniejsza się wraz z upływem czasu, kwota poręczana lub gwarantowana podlega proporcjonalnemu zmniejszeniu.

§ 10.

1. Pomoc udzielana na podstawie niniejszego rozporządzenia podlega kumulacji z pomocą udzielaną na innych podstawach prawnych, zwaną dalej „inną pomocą”, z zachowaniem zasad określonych w tych podstawach, oraz z pomocą de minimis udzielaną zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9, z późn. zm.), rozporządzenia Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE L 190 z 28.06.2014, str. 45) oraz rozporządzenia Komisji (UE) nr 360/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis przyznawanej przedsiębiorstwom wykonującym usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 114 z 26.04.2012, str. 8, z późn. zm.).

2. W odniesieniu do tej samej podstawowej kwoty głównej pożyczki pomoc w formie poręczeń i gwarancji oraz pożyczki nie podlega kumulacji.

3. Pomoc, o której mowa w ust. 2, nie podlega również kumulacji z inną pomocą udzielaną w formie pożyczki, poręczenia lub gwarancji, jeżeli inna pomoc jest udzielana zgodnie z sekcją 3.2 albo sekcją 3.3 komunikatu Komisji Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (Dz. Urz. UE C 91 z 20.03.2020, str. 1, z późn. zm.).

§ 11.

1. Przedsiębiorca składa wniosek do podmiotu udzielającego pomocy.

2. Wniosek zawiera:

1) nazwę przedsiębiorcy;

2) cel, na jaki przeznaczona ma być pomoc;

3) informacje niezbędne do stwierdzenia dopuszczalności wartości wnioskowanej pomocy, wskazane w § 8 ust. 5 — w przypadku ubiegania się o pomoc w formie pożyczki, albo w § 9 ust. 5 — w przypadku ubiegania się o pomoc w formie poręczenia albo gwarancji;

4) informacje dotyczące uzyskania po dniu 31 stycznia 2020 r. pomocy udzielanej na podstawie rozporządzenia w for mie pożyczki, poręczenia lub gwarancji albo innej pomocy udzielanej w formie pożyczki, poręczenia lub gwarancji;

5) inne informacje, wskazane przez podmiot udzielający pomocy, niezbędne do dokonania oceny wniosku.

§ 12.

Po przeprowadzeniu oceny wniosku pomoc może być udzielona przedsiębiorcy na podstawie umowy.

§ 13.

Pomoc jest udzielana do dnia 30 czerwca 2022 r.

§ 14.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia. [tj. dnia 16.04.2020 r. — przyp. redakcji]