INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wykazana w zaświadczeniu pomocy „de minimis” wartość winna być zakwalifikowana jako przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wykazana w zaświadczeniu pomocy „de minimis” wartość winna być zakwalifikowana jako przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie kompleksowego zarządzania (…)obejmującą między innymi wynajem powierzchni handlowej w (…).

(…) skupiają zarówno duże jednostki handlowe.

Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa energię elektryczną od dostawcy energii elektrycznej. Z uwagi na znaczny wzrost cen energii elektrycznej Spółce przysługuje dofinansowanie w odniesieniu do energii elektrycznej, w stosunku do której nastąpił wzrost cen stosowanych wobec Spółki. Spółka wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie w ramach pomocy de minimis i po spełnieniu kryteriów taką pomoc otrzymała na podstawie art. 7 ust 4a-4d ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz 2538 z późn zm.). Uzyskana pomoc de minimis spełnia warunki określone w rozporządzeniu Komisji UE NR 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013).

W dniu złożenia niniejszego wniosku Spółka otrzymała zaświadczenie o przyznanej pomocy de minimis, natomiast sama wypłata kwoty pomocy zgodnie z szczegółowymi przepisami nastąpi w terminie późniejszym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykazana w zaświadczeniu pomocy „de minimis” wartość winna być zakwalifikowana jako przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, z treści art. 12 ani żadnych innych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop) nie wynika, że dany rodzaj pomocy „de minimis” określonej w stanie faktycznym, otrzymanej przez podatnika stanowi przychód (dochód) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, a co za tym idzie podatnik nie jest zobowiązany pomocy tej wykazywać w swoich przychodach (dochodach) do opodatkowania.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 updop.

Zauważyć należy, że w art. 12 ust. 1 pkt 1-11 updop, ustawodawca wymienił jedynie przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje u podatnika przychód podatkowy. Zatem updop nie definiuje źródeł przychodów, jednak zasadą jest, że za źródło przychodu uznaje się każdy zindywidualizowany stosunek prawny, zdarzenie lub stan faktyczny, z którym wiąże się uzyskanie przychodu, a wyjątki od tej zasady wynikać muszą z konkretnego przepisu ustawy wyłączającego bądź zwalniającego konkretny dochód z opodatkowania. Podatek dochodowy od osób prawnych ma bowiem cechy podatku powszechnego obejmującego swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na ich charakter.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 14 updop, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa energię elektryczną od dostawcy energii elektrycznej. Z uwagi na znaczny wzrost cen energii elektrycznej Spółce przysługuje dofinansowanie w odniesieniu do energii elektrycznej, w stosunku do której nastąpił wzrost cen stosowanych wobec Spółki. Spółka wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie w ramach pomocy de minimis i po spełnieniu kryteriów taką pomoc otrzymała na podstawie art. 7 ust. 4a-4d ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz 2538 z późn zm.). Uzyskana pomoc de minimis spełnia warunki określone w rozporządzeniu Komisji UE NR 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013).

Biorąc powyższe pod uwagę, w przedstawionym stanie faktycznym, udzielona pomoc „de minimis” w postaci przyznanej wartości pieniężnej na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 została wyłączona z przychodów jako wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

W tym miejscu należy wskazać, że pomoc „de minimis” to szczególny rodzaj wsparcia udzielanego przez państwo przedsiębiorcom, uregulowana przez przepisy wspólnotowe, tj. rozporządzenie komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.U. UE. Nr L 352 z 24 grudnia 2013 r.).

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, przyznana pomoc, w ramach pomocy „de minimis”, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Spółki przychodu (dochodu) podatkowego na gruncie updop.

Podobne stanowisko w odniesieniu do opodatkowania pomocy de minimis zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach dnia 24.06.2015 r. sygn. IBPB-1-2/4510-29/15/KP, oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach dnia 06.06.2016 r. sygn. IBPB-1-3/4510- 316/16/AB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy wykazana w zaświadczeniu pomocy „de minimis” wartość winna być zakwalifikowana jako przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji indywidualnych w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te, co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 14.04.2020; sygn. akt: 0114-KDIP2-1.4010.49.2020.1.MR