Obecne przepisy stanowią, że osoby niepełnosprawne mogą odliczyć od dochodu wydatki na leki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł. Takie sformułowanie przepisu sprawia, że osoby te muszą na koniec każdego miesiąca pobierać fakturę VAT z apteki, w której się zaopatrują. Osoby chore twierdzą, że jest to uciążliwe, szczególnie że dotyczy ludzi schorowanych i niepełnosprawnych. Mając powyższe na uwadze, wskazane byłoby umożliwienie chorym rozliczenia ulgi w dłuższym okresie, np. rocznym (kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym roku a kwotą 1200 zł).

 

W związku z powyższym skierowano do Ministra Finansów pytanie czy ministerstwo rozważa możliwość wprowadzenia rozwiązań ułatwiających chorym rozliczanie wydatków poniesionych na zakup leków?

Odpowiedzi udzielił sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów Janusz Cichoń, który stwierdził, że stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika mającego na utrzymaniu osoby niepełnosprawne wymienione w art. 26 ust. 7e ustawy.

Katalog ww. wydatków określa art. 26 ust. 7a ustawy. Wykaz ten ma bardzo szeroki zakres, a zdecydowana większość wydatków w nim ujętych nie jest ograniczona limitem. Za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się między innymi wydatki poniesione na leki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo), art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy. Pacjent otrzymujący receptę od lekarza nie wykupuje jej w dogodnym dla siebie momencie, ale realizuje receptę w okresie jej ważności.

Jak wynika z postanowień § 17 rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 8 marca 2012 r. w sprawie recept lekarskich (Dz. U. z 2012 r. poz. 260) termin realizacji recepty:

• nie może przekroczyć 30 dni od daty jej wystawienia, a w przypadkach gdy lekarz na podstawie § 8 ust. 3 ww. rozporządzenia wystawia trzy recepty na następujące po sobie okresy stosowania nieprzekraczające łącznie 90 dni stosowania, 30-dniowy termin realizacji jest liczony od naniesionej na recepcie daty realizacji „od dnia”,
• na antybiotyki w postaci preparatów do stosowania wewnętrznego i parenteralnego nie może przekroczyć 7 dni od daty jej wystawienia,
• na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego sprowadzane z zagranicy dla pacjenta na zasadach określonych w art. 4 ustawy Prawo farmaceutyczne albo w art. 29a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia nie może przekroczyć 120 dni od daty jej wystawienia,
• na preparaty immunologiczne wytwarzane dla pacjenta nie może przekroczyć 90 dni od daty jej wystawienia.

W przypadku przepisania na recepcie więcej niż jednego leku, termin realizacji recepty liczony jest indywidualnie dla każdego z nich. Ponadto należy wyjaśnić, iż na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą, w przypadku gdy żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. Podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży dokonanej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Jednak na żądanie takiej osoby (nabywcy) podatnik ma obowiązek wystawienia faktury, jeżeli żądanie zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Wówczas faktura powinna zostać wystawiona:

• do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy towarów, wykonania usługi lub otrzymania zapłaty, jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty,
• nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania, jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stąd zarzut podniesiony w interpelacji, że osoby niepełnosprawne korzystające z ulgi w podatku dochodowym muszą na koniec każdego miesiąca pobierać fakturę z apteki, w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, jest niezasadny.

Należy także dodać, iż najwygodniejszą formą realizacji recepty jest jej wykupienie z jednoczesnym pobraniem faktury. W ten sposób podatnik nie musi się udać do apteki tylko w celu uzyskania dowodu poniesienia wydatku na leki. Odnosząc się natomiast do propozycji zmiany formuły odliczania ulgi na leki, polegającej na uwzględnianiu wydatków poniesionych w całym roku podatkowym ponad kwotę 1200 zł (a nie w okresie miesięcznym ponad kwotę 100 zł), to należy wskazać, iż zmienia ona zakres omawianej ulgi. W takim bowiem przypadku podatnik mógłby odliczyć również wydatki na leki nieprzekraczające 100 zł w skali miesiąca, np. wynoszące w skali miesiąca 5 zł, a w niektórych sytuacjach pozbawić w ogóle podatnika prawa do odliczenia. Miesięczny sposób obliczania wydatku uprawniającego do odliczenia gwarantuje zatem podatnikom skorzystanie z ulgi nawet w sytuacji, gdy ich roczne wydatki na leki nie przekroczą proponowanego przez Pana posła progu 1200 zł.

Ponadto propozycja posłów nie miałaby wpływu na obowiązki dokumentowania dla celów podatkowych wydatków na leki uprawniających do skorzystania z omawianej ulgi przez osoby niepełnosprawne. Z tych względów resort finansów nie rozważa zmiany sposobu obliczania przysługującej kwoty odliczenia z tytułu zakupu leków, w tym w zakresie wskazanym w interpelacji.

źródło: sejm.gov.pl