Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji – aktualne przepisy

W Dzienniku Ustaw z dnia 3 listopada 2020 r. pod pozycją 1936 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 08.10.2020 r., w załączniku do którego został zawarty jednolity tekst ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz.U. poz. 1622).

W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 26 stycznia 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Straży Marszałkowskiej (Dz.U. poz. 730, z późn. zm.),
  • ustawy z dnia 20 grudnia 2019 r. o zmianie ustawy o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2473),
  • ustawy z dnia 9 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 252),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 1 października 2020 r.

Przepisy pominięte w jednolitym tekście omawianej ustawy, a więc regulacje przejściowe, dotyczące odrębnych aktów prawnych oraz określające terminy wejścia w życie nowelizacji, wyszczególniono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 8 października 2020 r.

Ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. określa warunki nabywania prawa, tryb przyznawania oraz zasady wypłacania i finansowania świadczenia dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, zwanego dalej „świadczeniem uzupełniającym”.

Świadczenie uzupełniające przysługuje zamieszkującym na terytorium RP obywatelom polskim oraz obywatelom innych państw i cudzoziemcom, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 i 3 cyt. ustawy.

Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji (osoby uprawnione).

Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom uprawnionym, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, z wyłączeniem renty rodzinnej przyznanej w okolicznościach, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 53, z późn. zm.), zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty 1700 zł miesięcznie.

Maciej Ofierski