W 2015 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem planuje rozpocząć budowę domu jednorodzinnego w systemie zabudowy zagrodowej, na działce oznaczonej zgodnie z MPZP symbolem „RO” (rolniczo-osadnicza). Czy pomieszczenie (komórka) do przechowywania płodów rolnych, usytuowane w bryle budynku, wliczane jest do powierzchni użytkowej budynku, czy traktowane jest tak jak garaż, strych lub piwnica jako pomieszczenie przynależne (pomocnicze)?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 3 września 2014 r. (data otrzymania 17 września 2014 r.), uzupełnionym 24 września 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania w zakresie ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego, uprawniającej do zwrotu na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania w zakresie ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego, uprawniającej do zwrotu na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2015 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem planuje rozpocząć budowę domu jednorodzinnego w systemie zabudowy zagrodowej, na działce oznaczonej zgodnie z MPZP symbolem „RO” (rolniczo-osadnicza). Małżonkowie zamierzają skorzystać z rządowego programu „…”, w ramach którego istnieje możliwość częściowego zwrotu podatku VAT za zakupione materiały budowlane. Aby spełnić wymagane warunki programu, powierzchnia użytkowa domu wybudowanego systemem gospodarczym nie może przekroczyć 100 metrów kwadratowych. Z racji usytuowania działki na terenie oznaczonym symbolem „RO” małżonkowie zobligowani są do budowy pomieszczenia (komórki) przeznaczonej do przechowywania płodów rolnych. Ww. pomieszczenie zamierzają usytuować w bryle budynku, w części „przygarażowej”.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy pomieszczenie (komórka) do przechowywania płodów rolnych, usytuowane w bryle budynku, wliczane jest do powierzchni użytkowej budynku, czy traktowane jest tak jak garaż, strych lub piwnica jako pomieszczenie przynależne (pomocnicze)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego – przez powierzchnię użytkową lokalu należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali – do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Garaż nie został wymieniony w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, a przez analogię do strychów i piwnic traktowany jest jako pomieszczenie przynależne i nie jest wliczany do powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego.

Skoro w ww. art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego nie ujęto garażu, można uznać, że poprzez analogię do strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału – pomieszczenie (komórka) do przechowywania płodów rolnych stanowi również pomieszczenie przynależne i nie powinno być wliczane do powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz.U. z 2013 r. poz. 1304 ze zm.) – z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej „zwrotem wydatków”.

W myśl art. 20 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

• wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku z:
• budową domu jednorodzinnego albo
• nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;
• przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r.;
• powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:

–    75 m2 i 100 m2,
            –    85 m2 i 110 m2 – w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 2;

• osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, nie ukończyła 36 lat;
• do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
• właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
• osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,
• właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny

– z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy – zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu wydatków jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 21 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi).

Stosownie do art. 22 pkt 1 ww. ustawy – prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 pkt 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – zwrot wydatków dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym. Wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego domu jednorodzinnego (art. 23 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 23 ust. 3 i 4 ww. ustawy – jeżeli osoba fizyczna pozostaje w związku małżeńskim, wniosek o zwrot wydatków może być złożony wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez jednego z małżonków. Złożenie wniosku o zwrot wydatków przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o zwrot wydatków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Na potrzeby niniejszego rozdziału przez małżonków rozumie się osoby fizyczne pozostające w związku małżeńskim, z wyjątkiem małżonków, w stosunku do których sąd orzekł separację.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli osoba fizyczna od 1 stycznia 2014 r. poniesie w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wydatki na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego, to po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych ustawą o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, może ubiegać się o zwrot części poniesionych wydatków.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – użyte w ustawie określenie dom jednorodzinny oznacza budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), w którym znajduje się wyłącznie lokal mieszkalny.

W myśl natomiast ww. ustawy Prawo budowlane – ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

W omawianej sprawie wątpliwość Wnioskodawcy związana jest z warunkiem, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 3 lit. a) ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi, tj. warunkiem dotyczącym limitu powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego. Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy tego czy pomieszczenie (komórka) do przechowywania płodów rolnych, usytuowane w bryle budynku, wliczane jest do powierzchni użytkowej budynku.

Wskazać zatem należy, że zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – użyte w tej ustawie określenie powierzchnia użytkowa mieszkania oznacza – powierzchnię użytkową lokalu w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm.).

Stosownie natomiast do art. 2 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – użyte w ustawie określenie mieszkanie oznacza – lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny.

Z przywołanych wyżej przepisów ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi wynika, że dla potrzeb tej ustawy powierzchnię użytkową w przypadku domu jednorodzinnego należy rozumieć tak samo jak powierzchnię użytkową lokalu, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem – ilekroć w ustawie jest mowa o powierzchni użytkowej lokalu – należy przez to rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Oznacza to, że osoba fizyczna ubiegając się o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego na podstawie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w celu określenia powierzchni użytkowej budowanego domu jednorodzinnego dla potrzeb tego zwrotu powinna odnieść się do definicji powierzchni użytkowej lokalu, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego a następnie w sposób analogiczny odnieść ją do ustalenia powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego. Zatem powierzchnię użytkową w przypadku domu jednorodzinnego należy rozumieć w sposób analogiczny jak powierzchnię użytkową lokalu. W efekcie wskazane wyliczenie pomieszczeń, które zliczane są do powierzchni użytkowej lokalu należy przyporządkować do pomieszczeń, które występują w domu jednorodzinnym, przy czym należy mieć na uwadze charakter obu tych nieruchomości a więc możliwość istnienia innych pomieszczeń w każdej z tych nieruchomości. Oczywistym wszak jest, że np. w przypadku domu jednorodzinnego nie buduje się co do zasady takiego pomieszczenia jak np. wózkownia. Pomieszczeniu temu w budynku jednorodzinnym odpowiadać może piwnica lub pomieszczenie gospodarcze o innej nazwie. Natomiast do lokalu mieszkalnego nie przynależą komórki do przechowywania płodów rolnych jakie buduje się w domach jednorodzinnych na obszarach zabudowy zagrodowej. W lokalach mieszkalnych odpowiednikiem pomieszczeń o takim przeznaczeniu będą piwnice lub komórki do przechowywania opału. Tym samym ustalenia jakie pomieszczenia zalicza się do powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego należy dokonać w podobny sposób jak w odniesieniu do lokalu mieszkalnego. Pod uwagę należy wziąć funkcje, jakie pełnią pomieszczenia o danych nazwach przynależne do lokalu mieszkalnego i przyporządkować im pomieszczenia o podobnych funkcjach i charakterze w budynku mieszkalnym, na zasadzie analogi w nazewnictwie.

Ww. przepis art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego wskazuje, że za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się m.in. powierzchni pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału. Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia uzasadnione jest stwierdzenie, że poprzez analogię pomieszczenie (komórkę) w domu jednorodzinnym służące do przechowywania płodów rolnych należy uznać za pomieszczenie, które nie jest zaliczane do powierzchni użytkowej domu jednorodzinnego, budowa którego uprawnia do skorzystania z prawa do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 grudnia 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-846/14/AK