Dokumentacja medyczna w przypadku leczenia pacjenta zakażonego wirusem SARS-CoV–2
Z dniem 10 listopada br. wchodzą zmiany w przepisach wykonawczych dotyczących dokumentacji medycznej związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych pacjentom zakażonym wirusem SARS-CoV – 2.
Aktem wykonawczym podlegającym noweli jest rozp. MZ z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz.U. poz. 666), zaś przepisy zmieniające zostały zawarte w rozp. MZ z dnia 9 listopada 2020 r. (Dz.U. poz. 1981).
We wspomnianym powyżej rozp. podstawowym z dnia 6 kwietnia 2020 r. wprowadzono – w drodze aktu nowelizującego – nowy zapis, czyli par. 12a. Zgodnie z tym unormowaniem podmiot leczniczy prowadzący szpital, zlokalizowany w miejscu nieprzeznaczonym dotychczas do udzielania świadczeń zdrowotnych, w którym są udzielane świadczenia zdrowotne pacjentom zakażonym wirusem SARS-Cov -2, w zakresie świadczeń zdrowotnych udzielanych przez ten szpital sporządza i prowadzi:
- dokumentację indywidualną wewnętrzną w formie historii choroby lub karty noworodka;
- dokumentację indywidualną zewnętrzną w formie:
a) karty informacyjnej z leczenia szpitalnego,
b) książeczki zdrowia dziecka,
c) skierowania;
- dokumentację zbiorczą wewnętrzną w formie:
a) wykazu głównego przyjęć i wypisów,
b) wykazu odmów przyjęć i porad ambulatoryjnych udzielanych w izbie przyjęć lub
lub wykazu odmów przyjęć w szpitalnym oddziale ratunkowym,
c) wykazu pracowni diagnostycznej;
- dokumentację zbiorczą zewnętrzną dla celów określonych w innych przepisach prawa powszechnie obowiązującego.
W przypadku gdy co najmniej dokumentacja, o której mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a, jest prowadzona w postaci elektronicznej, prowadzenie dokumentacji wskazanej w art. 12a ust. 1 pkt 3 nie jest wymagane.
Maciej Ofierski