Z dniem 5 stycznia 2021 roku, z mocą od dnia 27 grudnia 2020 roku, weszły w życie przepisy wykonawcze wskazujące szczepienia jako metodę zapobiegania COVID-19.

Postanowienia dotyczące powyższych kwestii zostały zawarte w rozp. MZ z dnia 31 grudnia 2020 r. w sprawie metody zapobiegania COVID-19 (Dz.U. z 2021 r. poz. 10).

Jak wynika z początkowego zapisu wspomnianego aktu wykonawczego, wprowadza się metodę zapobiegania COVID-19 polegającą na wykonywaniu szczepień ochronnych przeciwko tej chorobie zakaźnej, zwanych dalej „szczepieniami”.

Zgodnie z par. 2 cyt. rozp. szczepieniami są objęte osoby, które najpóźniej w dniu przeprowadzania szczepienia ukończyły 18. rok życia, nieszczepione lub niemające udokumentowanego zakończonego szczepienia.

Szczepienia są wykonywane przy użyciu szczepionki przeciwko COVID-19. Realizacja tej procedury medycznej odbywa się w:

1. gabinetach diagnostyczno-zabiegowych;
2. przypadkach uzasadnionych efektywnością wykonywania szczepień:

• pomieszczeniach spełniających wymagania higieniczno-sanitarne do wykonywania szczepień,
• miejscu pobytu osoby podlegającej szczepieniu, której stan zdrowia uniemożliwia samodzielne dotarcie do gabinetu, o którym mowa w pkt 1, albo pomieszczenia, o którym mowa wcześniej w niniejszym wyliczeniu.

Dokumentowanie kwalifikacji i przeprowadzenia szczepienia odbywa się w Karcie Szczepień określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U. z 2020 r. poz. 849), prowadzonej w postaci elektronicznej w systemie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz.U. z 2020 r. poz. 702, z późn. zm.).

W myśl par. 5 cyt. rozp. przy wykonywaniu szczepień stosuje się przepisy dotyczące zgłaszania i leczenia niepożądanych odczynów poszczepiennych.

Maciej Ofierski