Umorzenie subwencji finansowej, które nastąpiło w 2021 roku powinno zostać ujęte w księgach rachunkowych roku, w którym nastąpiło to umorzenie. Zaniechanie poboru podatku ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych przez beneficjentów wsparcia począwszy od 1 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2022 r.

Z punktu widzenia ustawy o rachunkowości otrzymana z PFR przez jednostkę subwencja finansowa spełnia definicję zobowiązań określoną w art. 3 ust. 1 pkt 20 tej ustawy. Na dzień powstania zobowiązanie to ujmuje się w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec PFR z tytułu subwencji finansowej, w kwocie wymagającej zapłaty (art. 28 ust. 1 pkt 8 ustawy), w dacie dokonania tej operacji gospodarczej (wpływu środków pieniężnych), na podstawie wyciągu bankowego.

W przypadku umorzenia otrzymanej kwoty subwencji (umorzenie ww. zobowiązania ma charakter incydentalny), w księgach rachunkowych nastąpi zmniejszenie tej części zobowiązania w korespondencji z pozostałymi przychodami operacyjnymi (art. 3 ust. 1 pkt 32 ustawy o rachunkowości) na podstawie odpowiedniego dowodu źródłowego, w dacie dokonania tej operacji gospodarczej, zgodnie z warunkami udzielenia tego finansowania.

Umorzenie subwencji finansowej, które nastąpiło w 2021 roku powinno zostać ujęte w księgach rachunkowych roku, w którym nastąpiło to umorzenie, tj. w 2021 roku (rok obrotowy równy kalendarzowemu). Jak wskazano powyżej, umorzenie ww. zobowiązania zwiększa pozostałe przychody operacyjne.

Szczegółowe informacje znajdują się na stronie internetowej Ministerstwa Finansów w zakładce pn. Sprawozdania finansowe w czasie COVID-19.

Rekomendacje Komitetu Standardów Rachunkowości pt. Sprawozdanie finansowe w czasie pandemii COVID -19; pkt IV.8.

Źródło: MF