Ostatnia zmiana Dz.U. 2016.530

Rozporządzenie Ministra Skarbu Państwa

z dnia 11 sierpnia 2011 r.

w sprawie wsparcia niebędącego pomocą publiczną

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2016 r. poz. 530

Na podstawie art. 2b pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 154) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1.

1. Rozporządzenie określa tryb, warunki i formy udzielania przedsiębiorcom, o których mowa w art. 2 pkt 8a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, wsparcia niebędącego pomocą publiczną.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa ze środków zgromadzonych na rachunku państwowego funduszu celowego utworzonego na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2015 r. poz. 747 i 978).

§ 2.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) minister — ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa;

2) wsparcie — wsparcie niebędące pomocą publiczną, o którym mowa w art. 2 pkt 8a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa;

3) przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej — przedsiębiorcę znajdującego się w trudnej sytuacji według kryteriów określonych przez Komisję Europejską*;

4) stopa bazowa — stopę oprocentowania okresowo ustalaną przez Komisję Europejską**, obowiązującą w dniu podpisania umowy stanowiącej podstawę udzielenia wsparcia;

5) niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług — podmiot posiadający umiejętności i doświadczenie niezbędne do sporządzenia testu prywatnego inwestora, analizy stwierdzającej możliwość wyłączenia stosowania przepisów prawa Unii Europejskiej o pomocy publicznej na podstawie art. 346 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub analizy stwierdzającej, że wsparcie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności posiadający uprawnienia biegłego rewidenta lub potwierdzone stosownymi dokumentami kompetencje zawodowe, w tym w zakresie świadczenia usług doradztwa prawnego, finansowego, ekonomicznego lub dotyczącego restrukturyzacji;

6) środki własne przedsiębiorcy — aktywa trwałe, z wyłączeniem należności długoterminowych i długoterminowych rozliczeń międzyokresowych, lub środki finansowe przedsiębiorcy, jego akcjonariuszy lub udziałowców lub przedsiębiorców należących do tej samej co on grupy kapitałowej, w tym środki pochodzące ze sprzedaży zbędnego majątku lub z zewnętrznych źródeł finansowania uzyskane na warunkach rynkowych, oraz bez udziału pomocy publicznej;

7) ochrona podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej — ochronę podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa, o której mowa w art. 346 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

8) podmiot prywatny — podmiot inny niż organ publiczny lub przedsiębiorca publiczny w rozumieniu ustawy z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców (Dz. U. poz. 1411 i 1775 oraz z 2014 r. poz. 1662).

[* Kryteria te są określone w komunikacie Komisji w pkt 19 i 20 Wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorców niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz. Urz. UE C 249 z 31.07.2014, str. 1)]

[** Stopa ta jest określona w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6)]

Rozdział 2

Warunki udzielania wsparcia

§ 3.

1. Wsparcie może być udzielone przedsiębiorcy w szczególności w celu:

1) finansowania inwestycji, w tym nowych inwestycji;

2) ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;

3) finansowania procesów mających na celu poprawę parametrów ekonomiczno-finansowych prowadzonej działalności.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być udzielone, o ile realizacja inwestycji pozwoli co najmniej na:

1) utworzenie nowego przedsiębiorstwa lub

2) rozbudowę istniejącego przedsiębiorstwa, lub

3) zasadniczą zmianę technologii produkcji, lub

4) zasadniczą zmianę sposobu świadczenia usług w przedsiębiorstwie lub różnicowanie asortymentu produkcji lub usług.

3. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie może negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie dla celów wojskowych.

3a. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może być udzielone podmiotom leczniczym, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, z późn. zm.), w odniesieniu do działalności polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych i nie może negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej.

3b. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może być udzielone, jeżeli realizacja procesów, o których mowa w tym przepisie, pozwoli w szczególności na optymalizację: zatrudnienia, zadłużenia i zasobów majątkowych oraz zwiększenie efektywności prowadzonej działalności.

4. Wsparcie może być udzielone, o ile jest dokonywane na warunkach akceptowalnych dla inwestora prywatnego, który będąc w sytuacji podobnej jak minister, w szczególności pod względem wartości posiadanych udziałów lub akcji, a także biorąc pod uwagę proponowane zabezpieczenia, przewidywany zwrot z zaangażowanego kapitału oraz poziom ryzyka, zachowałby się tak samo jak minister.

5. W przypadku gdy wsparcie jest udzielane w celach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, przepisu ust. 4 nie stosuje się.

§ 4.

1. Wsparcie stanowi uzupełnienie środków własnych przedsiębiorcy lub — w sytuacji gdy akcjonariuszem lub wspólnikiem przedsiębiorcy jest podmiot prywatny — jest połączone z wniesieniem wkładu lub udzieleniem przedsiębiorcy pożyczki przez ten podmiot, przeznaczonych na sfinansowanie realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1.

2. Środki własne przedsiębiorcy powinny stanowić rzeczywisty wkład w realizację celów, o których mowa w § 3 ust. 1, oraz nie mogą obejmować amortyzacji i przyszłych planowanych zysków.

3. Środki własne przedsiębiorcy powinny stanowić istotny udział w kosztach realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1, który nie może wynosić mniej niż 30% tych kosztów. Udział ten jest podwyższany w przypadku zwiększonego poziomu ryzyka wykazanego w biznesplanie lub w teście prywatnego inwestora.

4. Wkłady wnoszone przez podmiot prywatny do przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powinny być proporcjonalne do wielkości posiadanego udziału w kapitale zakładowym tego przedsiębiorcy oraz mieć istotne znaczenie ekonomiczne.

5. Minister może udzielić wsparcia w przypadku gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 3 i 4, o ile:

1) wsparcie jest udzielane w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub

2) jest to szczególnie uzasadnione wnioskami wynikającymi z biznesplanu, a w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, również wnioskami wynikającymi z testu prywatnego inwestora.

§ 5.

1. Wsparcie nie może być udzielone przedsiębiorcy, w stosunku do którego zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności:

1) przedsiębiorca ubiega się o udzielenie lub korzysta z pomocy na ratowanie lub restrukturyzację;

2) (uchylony);

3) przedsiębiorca znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej;

4) biznesplan lub test prywatnego inwestora, uwzględniające łączną kwotę oraz strukturę zobowiązań, wskazują, że wsparcie nie zwróci się w odpowiednim czasie w postaci dywidend, zysków z tytułu wzrostu wartości udziałów lub akcji albo w przypadku pożyczki w postaci kapitału wraz z oprocentowaniem;

5) przedsiębiorca z powodu niewystarczającego poziomu przepływów pieniężnych nie uzyskałby na rynku środków finansowych niezbędnych do realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1;

6) celem utworzenia nowego podmiotu jest przejęcie lub kontynuacja nierentownej działalności przedsiębiorcy znajdującego się w trudnej sytuacji ekonomicznej.

2. Minister może udzielić wsparcia pomimo występowania okoliczności, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy przedsiębiorca ubiega się o udzielenie wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lub 3.

§ 6.

1. Wsparcie nie może być udzielone przedsiębiorcy, który prowadzi działalność gospodarczą krócej niż 3 pełne lata obrotowe.

2. Minister może udzielić wsparcia w przypadku gdy nie jest spełniony warunek, o którym mowa w ust. 1, o ile:

1) wsparcie jest udzielane w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej lub

2) jest to szczególnie uzasadnione wnioskami wynikającymi z biznesplanu, a w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, również wnioskami wynikającymi z testu prywatnego inwestora.

§ 7.

1. W celu stwierdzenia, czy minister, udzielając wsparcia, będzie działał jak prywatny inwestor w warunkach gospodarki rynkowej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług sporządza test prywatnego inwestora.

2. Test prywatnego inwestora jest analizą działań, które będą podejmowane przez ministra wobec przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie wsparcia, zawierającą w szczególności:

1) ocenę rynkowego charakteru wsparcia, o które wnioskuje przedsiębiorca;

2) przewidywany zwykły zwrot z inwestycji w postaci dywidend lub zysków z tytułu wzrostu wartości udziałów lub akcji albo w przypadku pożyczki w postaci kapitału wraz z oprocentowaniem;

3) rynkową stopę zwrotu z inwestycji lub innego celu, na które zostanie udzielone wsparcie;

4) opinię, czy przedsiębiorca byłby w stanie uzyskać finansowanie na rynku kapitałowym;

5) opinię, czy przedsiębiorca przetrwałby na rynku bez udziału środków publicznych;

6) opinię odnoszącą się do perspektyw gospodarczych przedsiębiorcy, uwzględniającą w szczególności sytuację w sektorze rynku, w którym przedsiębiorca działa i poziom konkurencji na tym rynku;

7) ocenę, czy wsparcie uzyskane na podstawie rozpatrywanego wniosku będzie wystarczające do osiągnięcia zakładanych w biznesplanie celów, czy też konieczne będzie późniejsze, dodatkowe wsparcie finansowe;

8) wnioski końcowe, w tym opinię co do możliwości udzielenia wsparcia.

3. Test prywatnego inwestora jest sporządzany w szczególności na podstawie biznesplanu oraz z uwzględnieniem okoliczności towarzyszących realizacji celów, o których mowa w § 3 ust. 1.

4. W przypadku gdy test prywatnego inwestora wskazuje na konieczność wprowadzenia zmian do biznesplanu, zmiany te, przed udzieleniem wsparcia, należy potwierdzić nowym testem prywatnego inwestora.

§ 8.

1. W celu stwierdzenia, czy wsparcie będzie udzielane w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 346 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług sporządza analizę, zawierającą w szczególności:

1) analizę i ocenę, czy realizacja celu wsparcia jest związana z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;

2) analizę wpływu zaniechania realizacji celu wsparcia na podstawowe interesy bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej;

3) ocenę, czy cel wsparcia wiąże się z produkcją wyłącznie do celów wojskowych produktów znajdujących się na liście produktów wojskowych przyjętej przez Radę*;

4) ocenę, czy cel wsparcia służy realizacji programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

5) ocenę, czy przedsiębiorca jest odpowiedzialny za realizację zadań w zakresie zabezpieczenia potrzeb obronnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz na rzecz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa i w czasie wojny;

6) ocenę, czy wsparcie może negatywnie wpływać na warunki konkurencji na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie dla celów wojskowych.

2. Do sporządzenia analizy, o której mowa w ust. 1, przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

[* Lista ta została przyjęta w dniu 15 kwietnia 1958 r. decyzją Rady nr 255/58 wymienioną w komunikacie Parlamentu Europejskiego (Dz. Urz. UE C 364 z 20.12.2001, str. 18)]

§ 8a.

1. W celu stwierdzenia, że wsparcie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług sporządza analizę, zawierającą w szczególności:

1) opis produktów i usług wytwarzanych przez przedsiębiorcę oraz określenie właściwych rynków;

2) badanie struktury przychodów przedsiębiorcy z uwzględnieniem poszczególnych grup produktów i usług oraz procentowego udziału przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych;

3) badanie i ocenę sposobu finansowania prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności, w celu stwierdzenia, czy mają do niej zastosowanie przepisy o pomocy publicznej;

4) wskazanie struktury i udziału przedsiębiorcy w rynku krajowym i na rynku Unii Europejskiej oraz głównych konkurentów;

5) opis skali i zasięgu terytorialnego prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności;

6) badanie i ocenę wpływu udzielanego wsparcia na przedsiębiorców prowadzących konkurencyjną działalność;

7) ocenę wpływu planowanego wsparcia na decyzje inwestycyjne w danym regionie oraz możliwość rozwoju przedsiębiorców z innych państw członkowskich;

8) badanie i ocenę wpływu wytwarzanych produktów lub usług na konsumentów z innych państw członkowskich;

9) ocenę, czy wsparcie może negatywnie wpływać na wymianę handlową oraz konkurencję na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej.

2. Do sporządzenia analizy, o której mowa w ust. 1, przepisy § 7 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Rozdział 3

Formy i tryb udzielania wsparcia

§ 9.

1. Wsparcie jest udzielane przez ministra w formie:

1) pożyczki;

2) objęcia akcji lub udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym lub udziału w podwyższeniu kapitału zakładowego poprzez podwyższenie wartości nominalnej dotychczasowych akcji lub udziałów.

2. Stopa oprocentowania pożyczki jest ustalana na podstawie komunikatu Komisji Europejskiej w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14 z 19.01.2008, str. 6) i nie może być niższa niż stopa bazowa powiększona o 1 punkt procentowy.

2a. W przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, stopa oprocentowania pożyczki jest równa stopie bazowej ustalanej na podstawie komunikatu Komisji Europejskiej, o którym mowa w ust. 2.

3. Oczekiwana stopa zwrotu z wsparcia udzielonego przez ministra w formie, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie może być niższa niż stopa wskazana jako rynkowa w teście prywatnego inwestora.

4. Oczekiwany zwrot z wsparcia udzielonego przez ministra w postaci dywidend, zysków z tytułu wzrostu wartości udziałów lub akcji albo w przypadku pożyczki w postaci kapitału wraz z oprocentowaniem następuje w okresie nie dłuższym niż 5 lat od dnia zakończenia finansowania inwestycji lub realizacji innego celu, na które zostało udzielone wsparcie.

5. Minister może udzielić wsparcia w przypadku gdy oczekiwany zwrot z udzielonego wsparcia nastąpi w okresie dłuższym niż określony w ust. 4, o ile zwiększy to efektywność oczekiwanego zwrotu z udzielonego wsparcia.

§ 10.

1. Minister udziela wsparcia na pisemny wniosek przedsiębiorcy, zwany dalej „wnioskiem”.

2. Do wniosku przedsiębiorca dołącza:

1) umowę spółki, akt założycielski, statut lub inny dokument, na podstawie którego przedsiębiorca został utworzony;

2) aktualny odpis z właściwego rejestru, do którego przedsiębiorca jest wpisany;

3) sprawozdania finansowe za ostatnie 3 lata obrotowe albo za cały okres działalności, jeżeli przedsiębiorca istnieje krócej niż 3 lata, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, o ile przedsiębiorca był obowiązany do ich sporządzenia;

4) opinie i raporty biegłego rewidenta z badania sprawozdań finansowych, o których mowa w pkt 3, o ile podlegały one badaniu;

5) skonsolidowane sprawozdania finansowe za ostatnie 3 lata obrotowe albo za cały okres działalności, jeżeli przedsiębiorca istnieje krócej niż 3 lata, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, o ile przedsiębiorca był obowiązany do ich sporządzenia;

6) opinie i raporty biegłego rewidenta z badania skonsolidowanych sprawozdań finansowych, o których mowa w pkt 5;

7) analizę i ocenę sytuacji finansowej przedsiębiorcy za ostatnie 3 lata obrotowe albo za cały okres działalności, jeżeli przedsiębiorca istnieje krócej niż 3 lata;

8) biznesplan zawierający, odpowiednio do rodzaju wsparcia:

a) informacje ogólne dotyczące przedsiębiorcy,

b) określenie celu, na który wsparcie ma być udzielone, i jego podstawowych założeń,

c) analizę rynku i strategię marketingową, w tym dokładne określenie: produktu, konkurentów, obecnego udziału w rynku, docelowego udziału w rynku, podaży i popytu na rynku, planów sprzedaży, chłonności rynku, planowanych cen sprzedaży, cen rynkowych, sposobu dystrybucji i promocji, istniejących na rynku zdolności produkcyjnych, niezbędnych koncesji,

d) prezentację kosztów przedsiębiorcy, w szczególności kosztów inwestycji lub innego celu, na który wsparcie ma być udzielone,

e) opis lokalizacji inwestycji lub innego celu, na który wsparcie ma być udzielone, z uzasadnieniem wyboru lokalizacji,

f) opis działań technicznych, w tym co najmniej opisy technologii, niezbędnych atestów i licencji, wpływu na środowisko naturalne, sezonowości produkcji i sprzedaży, nakładów inwestycyjnych, źródeł finansowania, zdolności produkcyjnych oraz planu produkcji i zapotrzebowania,

g) opis organizacji inwestycji lub innego celu, na który wsparcie ma być udzielone,

h) opis struktury oraz kosztów zatrudnienia,

i) harmonogram realizacji inwestycji lub innego celu, na który wsparcie ma być udzielone, oraz ostateczny termin zakończenia i rozpoczęcia użytkowania inwestycji lub innego celu, na który wsparcie ma być udzielone,

j) plan finansowy przedsiębiorcy oraz plan finansowy inwestycji lub innego celu, na który wsparcie ma być udzielone, w tym co najmniej plan przychodów, plan kosztów, plan rachunku wyników, plan nakładów inwestycyjnych, plan zapotrzebowania na kapitał obrotowy, plan źródeł finansowania, plan przepływów pieniężnych, plan bilansu,

k) ocenę ekonomiczno-finansową, w tym co najmniej ocenę finansową, ocenę efektywności i ocenę ryzyka finansowego opartą na kilku scenariuszach,

l) podsumowanie i wnioski końcowe, w tym ocenę opłacalności wsparcia udzielonego przez ministra, m) dane kontaktowe autorów biznesplanu oraz datę jego sporządzenia;

9) test prywatnego inwestora, o którym mowa w § 7, lub analizę, o której mowa w § 8 ust. 1 albo § 8a ust. 1;

10) informacje o pomocy publicznej na ratowanie lub restrukturyzację otrzymanej przez przedsiębiorcę w okresie ostatnich 10 lat oraz informacje o innej pomocy publicznej otrzymanej przez przedsiębiorcę.

3. Kopie dokumentów załączonych do wniosku powinny być potwierdzone przez przedsiębiorcę za zgodność z oryginałem. Minister może zażądać dostarczenia dokumentów w oryginale.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 7 i 8, sporządza przedsiębiorca składający wniosek, natomiast dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 9, sporządza na koszt przedsiębiorcy niezależny podmiot zewnętrzny o uznanej pozycji na rynku świadczonych usług.

§ 11.

1. Minister może zażądać przedstawienia w wyznaczonym terminie dodatkowych wyjaśnień i informacji niezbędnych do rozpatrzenia wniosku.

2. W przypadku nieprzekazania żądanych wyjaśnień i informacji w wyznaczonym terminie, minister pozostawia wniosek bez rozpoznania.

§ 12.

Minister informuje o możliwości składania wniosków, udostępniając ogłoszenie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra.

§ 13.

1. Wniosek wraz z wymaganymi załącznikami składa się w urzędzie obsługującym ministra, w tym przesyła drogą pocztową za pokwitowaniem odbioru na adres wskazany w ogłoszeniu.

2. W przypadku nieprawidłowego wypełnienia wniosku lub złożenia go bez wymaganych załączników, minister wzywa przedsiębiorcę składającego wniosek do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

3. W przypadku nieuzupełnienia wniosku w terminie określonym w ust. 2, minister pozostawia wniosek bez rozpoznania.

4. O sposobie rozpatrzenia wniosku minister informuje przedsiębiorcę, który złożył wniosek.

§ 14.

1. Minister ocenia zgodność wniosku z warunkami udzielenia wsparcia określonymi w rozporządzeniu.

1a. W przypadku gdy wniosek dotyczy udzielenia wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, Minister Obrony Narodowej, na wniosek ministra, przedstawia opinię o celowości udzielenia wsparcia.

1b. W przypadku gdy wniosek dotyczy udzielenia wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, minister nadzorujący, o którym mowa w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2016 r. poz. 371), na wniosek ministra, przedstawia opinię o celowości udzielenia wsparcia.

2. Po przeprowadzeniu oceny, o której mowa w ust. 1, minister podejmuje decyzję o udzieleniu lub odmowie udzielenia wsparcia.

§ 15.

1. Udzielenie wsparcia następuje na podstawie umowy zawieranej przez ministra z przedsiębiorcą, który złożył wniosek.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa wielkość, formę i przeznaczenie wsparcia, jak również zobowiązania przedsiębiorcy, w szczególności do:

1) wykorzystania wsparcia zgodnie z celem, na który zostało udzielone, a w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, także pełnego wykonania inwestycji;

2) przedkładania, do końca okresu wykorzystywania wsparcia, okresowych sprawozdań z wykorzystania udzielonego wsparcia i jego efektów;

3) przedkładania sprawozdań finansowych, za każdy rok obrotowy, do końca okresu wykorzystywania wsparcia, wraz z opiniami i raportami biegłego rewidenta, o ile będą one podlegać badaniu;

4) przedłożenia opinii i raportu biegłego rewidenta z badania stanu wykorzystania środków przeznaczonych na realizację celu, na który wsparcie zostało udzielone, oraz oceny uzyskanych efektów;

5) zwrotu kwoty stanowiącej równowartość udzielonego wsparcia wraz z odsetkami ustawowymi, w tym poprzez umorzenie akcji lub udziałów, w przypadku stwierdzenia przez ministra, że:

a) umowa, na podstawie której udzielono wsparcia, została zawarta w oparciu o nieprawdziwe dane, przekazane przez przedsiębiorcę,

b) udzielone przedsiębiorcy wsparcie jest wykorzystywane lub zostało wykorzystane niezgodnie z celem, na który zostało udzielone, określonym w umowie;

6) złożenia stosownego zabezpieczenia — w przypadku wsparcia udzielonego w formie pożyczki, z tym że w przypadku wsparcia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, za wystarczające zabezpieczenie może zostać uznany weksel własny in blanco wraz z deklaracją wekslową wystawiony przez przedsiębiorcę.

Rozdział 4

Przepis końcowy

§ 16.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 dni od dnia ogłoszenia. [tj. dnia 27.08.2011 r. — przyp. redakcji]