Czy koszty związane z organizacją spotkania integracyjnego w formie pikniku rodzinnego będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w zakresie zarówno wydatków związanych bezpośrednio z pracownikami Spółki, jak i dziećmi pracowników oraz osób im towarzyszących?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkania integracyjnego w części dotyczącej:

• pracowników i ich rodzin – jest prawidłowe,
• osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkania integracyjnego dla pracowników i ich rodzin oraz osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny).

We wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również jako „Wnioskodawca”) jest jednym z największych w Europie producentów kotłów i urządzeń ochrony środowiska dla energetyki. Jest również wiodącym wykonawcą bloków energetycznych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka organizowała cyklicznie oraz ma zamiar nadal organizować dla swoich pracowników imprezy integracyjne w formie pikników rodzinnych. Pracownicy zgłaszają chęć uczestnictwa w imprezie dokonując zapisu na listę i pobierając „bloczki”, które mogą być wymienione na dostępne w trakcie imprezy posiłki oraz napoje. Jednakże obecność na imprezie nie jest obowiązkowa i nie będzie sprawdzana, tzn. Spółka nie ma gwarancji, czy pracownik weźmie udział w imprezie integracyjnej. Lista ta ma jedynie charakter szacunkowy i informacyjny, tj. daje możliwość zorientowania się na jaką przybliżoną liczbę osób należy zorganizować spotkanie i zamówić posiłki. Piknik ma charakter otwarty, w związku z czym, uczestniczyć w nim mogą dzieci pracowników oraz osoby im towarzyszące. Dla wszystkich uczestników pikniku organizowane są konkursy, gry, zabawy, zawody sportowe, występy artystyczne i inne atrakcje. Uczestnictwo w imprezie jest bezpłatne, a koszty związane z jej organizacją są odpowiednio dokumentowane i definitywnie pokrywa je Spółka, przy czym nie są one wydatkami na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (koszty nie są pokrywane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Spółki.). Celem organizowanych spotkań w formie pikników rodzinnych jest poprawa komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez integrowanie pracowników z firmą, umacnianie zespołu, polepszanie atmosfery pracy oraz ułatwianie wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie uzyskanie zwiększenia efektywności pracy i tym samym zwiększenia przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę. Uczestnictwo rodzin w spotkaniu stanowi dodatkowy aspekt integracyjny pracowników ze Spółką. Osoby, które przybyły z rodzinami stają się później bardziej zaangażowane w wykonywane obowiązki bowiem wspólnie spędzony czas motywuje i buduje lojalność wobec pracodawcy, co potem przekłada się na efektywność pracy, a w konsekwencji na wzrost przychodów Spółki. Przyjście pracownika z rodziną na imprezę integracyjną powoduje zacieśnienie więzi ze Spółką oraz zaangażowanie się w jej życie poprzez zbliżenie najbliższych członków rodziny do środowiska i kręgu znajomych z pracy. Pracownik w ten sposób bardziej integruje się ze Spółką oraz wzrasta jego chęć do osiągania wspólnie ustalonych celów firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, koszty związane z organizacją spotkania integracyjnego w formie pikniku rodzinnego będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów w zakresie zarówno wydatków związanych bezpośrednio z pracownikami Spółki, jak i dziećmi pracowników oraz osób im towarzyszących?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Literalna analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że kosztami podatkowymi mogą być zarówno koszty, które bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia przychodów jak i koszty, które jedynie w pośredni sposób mają wpływ na generowanie przychodów, w tym koszty, których poniesienie nie będzie skutkowało wzrostem przychodów, ale wpłynie na możliwość uzyskiwania przychodów w ogóle (zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodów na przyszłość).

Mając na względzie brzmienie przepisów, jak i stanowisko doktryny stwierdzić można, że aby dany wydatek mógł być uznany za koszt podatkowy, w stosunku do tego wydatku spełnione muszą być następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. został właściwie udokumentowany,
5. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,
6. poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, przesłanki wymienione w punktach 1-5 będą spełnione. Odnosząc się natomiast do warunku wskazanego w punkcie 6, wskazać należy, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej, w której uczestniczą dzieci pracowników oraz osoby towarzyszące, w części przypadającej na te osoby. Okoliczność uczestnictwa tych osób nie zmienia bowiem charakteru spotkania i wskazanych powyżej celów jego organizacji, a wręcz przeciwnie – ma pogłębić integrację pracowników i wpłynąć pozytywnie na realizację założonych celów. Podsumowując, zdaniem Spółki, wydatki na organizację spotkań integracyjnych w części przypadającej zarówno na jej pracowników, jak i pozostałych uczestników, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zaznaczył, że stanowisko analogiczne do wyżej opisanego zdarzenia przyszłego wyrażono w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 marca 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1570/14/AP oraz,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 listopada 2013 r. Znak: ITPB3/423-406/13/PST.

Nie stanowią one wprawdzie powszechnie obowiązującego prawa i nie są wiążące dla rozpatrzenia przedmiotowej sprawy, podkreślenia jednak wymaga, że odmienne rozstrzygnięcia podatkowe w stosunku do identycznych lub bardzo zbliżonych stanów faktycznych występujących u różnych podatników łamią zasadę neutralności podatków w aspekcie konkurencyjności podmiotów gospodarczych.

Na tle przedstawionego zdarzenie przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są także m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy.

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami, a przychodami Spółki.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Spółkę we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprez integracyjnych w części przypadającej na jej pracowników, jak i członków rodziny, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast, w odniesieniu do wydatków które Wnioskodawca poniesie na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej osób towarzyszących (niebędących członkami rodziny pracownika), wskazać należy, że nie będą one wiązać się z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i oceniając charakter omawianego wydatku nie będzie można wykazać związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskanym przez Spółkę przychodem. Nie sposób bowiem nie zauważyć, że w odróżnieniu od pracowników, udział w imprezie integracyjnej osób im towarzyszących (niebędących członkami rodziny) nie będzie mieć związku w jakimkolwiek stopniu, w tym pośrednim, z osiąganymi przez Spółkę przychodami.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wydatki które Wnioskodawca poniesie na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej pracowników Spółki i ich rodzin, będą przejawiać związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą więc będą mogły stanowić koszt podatkowy w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy – zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wydatków na organizację imprezy integracyjnej w części dotyczącej osób im towarzyszących (niebędących członkami rodziny), należy stwierdzić, że nie będą przejawiać związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą więc nie będą mogły stanowić kosztu podatkowego w myśl art. 15 ust. 1 ustawy – zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Nadmienić jednakże należy, że jeżeli świadczenia realizowane w ramach imprezy integracyjnej stanowić będą działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to wówczas wydatki ponoszone na organizację takiej imprezy nie mogą podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych. Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy, wydatki ponoszone przez pracodawcę na działalność socjalną, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (również wówczas, gdy zostaną poniesione ze środków obrotowych).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 sierpnia 2015 r., sygn. IBPB-1-3/4510-129/15/AW