Opodatkowanie nagród w programie lojalnościowym
Wnioskodawca prowadzi działalność, której przedmiotem jest organizacja programów lojalnościowych. Wiodącym założeniem programu lojalnościowego będzie nabywanie przez klientów zleceniodawcy – możliwości otrzymania lub zakupu po preferencyjnej cenie (1,23 zł) nagród. Czy na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika, wobec osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z realizacją programu lojalnościowego?
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2015 r. (data otrzymania 14 lipca 2015 r.), uzupełnionym 5 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązków płatnika, wobec osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z realizacją programu lojalnościowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 lipca 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązków płatnika, wobec osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z realizacją programu lojalnościowego.
W związku z brakami formalnymi, pismem z 17 września 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-419/15/NL; IBPB-2-2/4511-498/15/NG; IBPP1/4512-594/15/BM, wezwano do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 5 października 2015 r.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (będąc czynnym podatnikiem VAT oraz prowadząc Podatkową Książkę i Przychodów i Rozchodów i rozliczając podatek dochodowy metodą memoriałową) zajmuje się kompleksową obsługą programu lojalnościowego „DB”.
W programie biorą udział trzy grupy podmiotów:
- organizator programu lojalnościowego czyli Wnioskodawca – zleceniobiorca,
- zleceniodawca (placówka, producent, hurtownia, dystrybutor, sklep detaliczny),
- uczestnik programu – odbiorca nagrody (osoba fizyczna w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, osoba fizyczna w związku z dokonywanymi przez siebie zakupami na własne potrzeby zbierająca znaczki, które są następnie wymieniane na nagrody).
Działalność Wnioskodawcy polega na tym, że zawiera umowę ze zleceniodawcą (najczęściej sklepami detalicznymi), na podstawie której zobowiązuje się do zarządzania programem lojalnościowym „DB”. Za świadczoną usługę Wnioskodawca wystawia fakturę dokumentującą przysługujące mu wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od ilości przekazanych zleceniodawcy znaczków, uprawniających klientów zleceniodawcy do otrzymania nagród przewidzianych w programie lojalnościowym „DB”. Cena usługi obejmuje m.in. koszt zakupu znaczków lojalnościowych, jak również cenę zakupu przekazywanych nagród. Czas trwania programu jest nieograniczony lub ograniczony w zależności od indywidualnej umowy. Ilość zakupionych znaczków oraz częstotliwość ich zakupu w ramach programu lojalnościowego zależy od uznania zleceniodawcy. Organizator ustala jedynie wymaganą minimalną ilość znaczków lojalnościowych, które należy zakupić jednorazowo.
Uczestnicy programu (osoby fizyczne, klienci) dokonując zakupów u zleceniodawcy (w oznaczonych punktach sprzedaży detalicznej) lub kupując wskazane produkty uzyskują znaczki za wydanie określonej kwoty pieniędzy lub zakup wskazanego produktu. Punkty uczestnik wkleja do otrzymanej książeczki. Po zebraniu określonej ilości punktów, uczestnik wymienia książeczkę na nagrodę z aktualnego katalogu nagród. W przypadku niektórych nagród oznaczonych określonym symbolem może je wykupić po uzbieraniu określonej ilości punktów i 1 zł + 23% VAT. Punkty nie mogą być wymieniane na ekwiwalent pieniężny. Realizowanie nagród odbywa się w porozumieniu z placówką, w której klient dokonywał zakupów, klient upoważnia placówkę do odbioru nagrody w jego imieniu. Książeczka z upoważnieniem jest przekazywana do firmy Wnioskodawcy, w zamian bezpłatnie dostarczana jest do placówki zamówiona nagroda rzeczowa.
Wnioskodawca nadmienił, że właścicielem towarów (nagród rzeczowych) do czasu ich przekazania klientom jest firma Wnioskodawcy.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:
- Wnioskodawca ponosi ciężar ekonomiczny zakupu nagród wskazanych we wniosku,
- Wnioskodawca przekazuje nagrody w swoim imieniu, a zatem jest w efekcie świadczeniodawcą dla klienta sklepu,
- Wnioskodawca przekazuje nagrody zleceniodawcy – przedsiębiorcy (np. sklepom), którzy następnie wręczają nagrody uczestnikom programu tj. osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej za zgromadzoną odpowiednią ilość znaczków lojalnościowych,
- program lojalnościowy jest sprzedażą premiową dla przedsiębiorców (zleceniodawców), którzy są klientami Wnioskodawcy, gdyż przekazywane nagrody stanowią formę premii za dokonywane zakupy u ww. przedsiębiorców, nabywających znaczki od Wnioskodawcy.
W związku z powyższym zdarzeniem zadano m.in. następujące pytanie:
Na kim ciąży obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od przekazywanych nagród rzeczowych?
Zdaniem Wnioskodawcy, nagroda rzeczowa otrzymana przez klienta w ramach programu lojalnościowego stanowi przychód tej osoby w rozumieniu art. 11 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikacja podatkowa omawianego przychodu zależy od tego, czy nagrodę w ramach programu lojalnościowego otrzymała osoba fizyczna czy przedsiębiorca, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W sytuacji przekazania nagród rzeczowych klientom – osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej – otrzymanie nagrody zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o ile jednorazowa wartość tej nagrody przekracza kwotę 760 zł. Wówczas cała wartość nagrody podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym (art. 30 ust. 1, pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sytuacji płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego – zobowiązanym do poboru tego podatku od podatnika i przekazania na rachunek urzędu skarbowego – jest zleceniodawca (punkt sprzedaży detalicznej, sklep), który ponosi cały ekonomiczny ciężar związany z realizacją tego programu. Natomiast fakt, że kompleksową obsługą programu lojalnościowego na podstawie stosownej umowy, zawartej z punktem sprzedaży detalicznej zleceniodawcą jest Wnioskodawca, nie czyni go płatnikiem podatku od przekazywanych nagród rzeczowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia jest nieprawidłowe.
Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3. W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się tzw. „inne źródła”.
W myśl art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.
Do tego źródła zaliczyć zatem należy nagrody uzyskane w ramach sprzedaży premiowej.
Z przepisu art. 42a ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność, której przedmiotem jest organizacja programów lojalnościowych. Działalność Wnioskodawcy polega na tym, że zawiera ze zleceniodawcami (najczęściej sklepami detalicznymi) umowy na podstawie których zobowiązuje się do zarządzania programem lojalnościowym. Wiodącym założeniem programu lojalnościowego będzie nabywanie przez klientów zleceniodawcy – możliwości otrzymania lub zakupu po preferencyjnej cenie (1,23 zł) nagród. Mianowicie uczestnicy programu dokonując zakupów u zleceniodawcy (w oznaczonych punktach sprzedaży detalicznej) lub kupując wskazane produkty uzyskują znaczki za wydanie określonej kwoty pieniędzy lub zakup wskazanego produktu. Po zebraniu określonej ilości punktów uczestnik może wymienić zebrane znaczki na nagrodę z aktualnego katalogu nagród, w przypadku niektórych nagród oznaczonych określonym symbolem, może je wykupić po uzbieraniu określonej ilości punków i zapłaty ceny 1 zł + 23% VAT.
Zaznaczyć należy, że to Wnioskodawca ze środków własnych i w imieniu własnym zakupi ww. nagrody, jednakże z wniosku wynika, że Wnioskodawca ww. zakup finansuje z wynagrodzenia uzyskanego za prowadzenie programu lojalnościowego. Wynagrodzenie Wnioskodawcy zawierać zatem w sobie będzie cenę nagród, które następnie zostaną przekazane lub sprzedane, zgodnie z postanowieniami regulaminu programu lojalnościowego.
Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.
Dla zastosowania powyższego zwolnienia niezbędne jest zatem aby:
- nagroda otrzymana przez klienta (konsumenta) była związana ze sprzedażą premiową,
- jednorazowa wartość nagród nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
- nagroda z tytułu sprzedaży premiowej nie została otrzymana przez klienta (konsumenta) w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Jednym z warunków zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest aby nagroda otrzymana przez klienta była związana ze sprzedażą premiową.
Przy dokonywaniu interpretacji określonego powyżej zwolnienia przedmiotowego należy uwzględnić dyrektywy wykładni prawa. Podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa ma wykładnia językowa. Wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice, co pozwala na sformułowanie reguły, że każda interpretacja powinna w zasadzie pozostawać w ramach możliwego znaczenia słownikowego danego wyrażenia.
Pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym.
Z definicji słownikowej języka polskiego PWN wynika, że sprzedaż to „odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę”. Ponadto umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.). I tak, zgodnie z treścią art. 535 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.
Termin „premia”, „premiowa” nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.
Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.
Należy zauważyć, że w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, dojdzie do sprzedaży premiowej, bowiem po pierwsze mamy do czynienia z umową sprzedaży, a ponadto zakup dokonany w ramach tej umowy będzie premiowany nagrodą przyznaną na podstawie zawartego w regulaminie programu przyznania nagrody.
Sprzedaż premiowa polega zatem na uatrakcyjnieniu zakupu danych towarów.
Sprzedaż premiową cechuje wobec tego:
- powiązanie przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymująca premię promocyjnego towaru lub usługi, lub też zakupu za określoną kwotę, bądź zebrania określonej ilości punktów,
- gwarancja otrzymania premii po spełnieniu ustalonych warunków.
Wszystkie ww. warunki sprzedaży premiowej spełnione są w programie prowadzonym przez Wnioskodawcę na zlecenie zleceniodawców. Z wniosku wynika, że po zgromadzeniu odpowiedniej ilości znaczków uprawniać będzie klienta zleceniodawcy do otrzymania nagrody lub zakupu po cenie 1 zł = 23VAT nagród zakupionych przez Wnioskodawcę.
Należy zauważyć, że w zakwalifikowaniu nagrody wynikającej z opisanego we wniosku programu lojalnościowego, jako związanej ze sprzedażą premiową nie stoi na przeszkodzie fakt, że realizacja nagrody następuje za pośrednictwem Wnioskodawcy, jako osoby prowadzącej program lojalnościowy na podstawie umowy ze zleceniodawcą. Stwierdzić bowiem należy, że realizacja nagród następuje w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, a realizacja nagród jest elementem kompleksowej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, który w zakresie realizacji nagród pełni rolę dostawcy. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca ze środków własnych i w imieniu własnym zakupi nagrody, jednakże sfinansuje je wynagrodzeniem z tytułu przeprowadzenia i obsługi programu lojalnościowego. Wynagrodzenie Wnioskodawcy zawierać zatem w sobie będzie cenę nagród, które następnie zostaną przekazane albo sprzedane po cenie preferencyjnej, zgodnie z postanowieniami regulaminu programu lojalnościowego. Skoro wartość nagród jest Wnioskodawcy zwracana przez zleceniobiorcę, a zatem to zleceniobiorca jest rzeczywistym świadczeniodawcą a nie Wnioskodawca.
Należy zatem stwierdzić, że w sytuacji gdy uzyskanie nagrody – uzależnione będzie od dokonania zakupu towarów oraz zebrania z tego tytułu odpowiedniej ilości znaczków, to będzie ono związane z transakcją sprzedaży (rzeczy). Zatem otrzymana nagroda, powiązana z zawartą umową sprzedaży towarów będzie nagrodą związaną ze sprzedażą premiową.
Należy mieć jednak na uwadze fakt, że osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej będąca klientem zleceniodawcy nie otrzyma nagrody ani pieniężnej ani rzeczowej. „Nagrodą” w programie lojalnościowym będzie uprawnienie – możliwość – otrzymania albo zakupu po preferencyjnej cenie nagród z aktualnego katalogu nagród do zakupu. W związku z tym nie można mówić w rozpatrywanym przypadku, że możliwość otrzymania bądź zakupu nagrody po preferencyjnej cenie generuje przychód podatkowy po stronie tych osób.
Należy również zauważyć, że ww. program lojalnościowy skierowany jest do wszystkich klientów zleceniodawcy, a nie wybranych klientów. Przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w programie, gdyż w programie lojalnościowym będą mogły uczestniczyć wszystkie osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, które zrobią zakupy u zleceniodawcy.
Z wniosku wynika zatem, że krąg uprawnionych w programie lojalnościowym jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu lojalnościowego przez nieograniczone grono osób (wszystkie osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, które dokonają u zleceniodawcy zakupów) nie powoduje powstania przychodu u tych osób w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego z tego tytułu, w tym poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też wystawienia informacji PIT-8C.
W związku z powyższymi ustaleniami – nie ma jakiegokolwiek znaczenia to, czy wartość otrzymanych bądź nabytych za 1 zł + 23VAT nagród przekracza kwotę 760 zł, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Skoro w rozpatrywanej sprawie nie powstaje przychód, to nie znajduje w tej sprawie zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem zdaniem Wnioskodawcy ww. nagrody stanowią przychód klientów zleceniodawcy podlegający zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, a w przypadku gdy wartość nagrody przekroczy kwotę 760 zł to podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym a w konsekwencji na zleceniodawcy (a nie Wnioskodawcy) ciążyłyby obowiązki płatnika. Tymczasem w opisanym zdarzeniu przyszłym w ogóle nie powstaje przychód po stronie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
Interpretacja indywidualna z 19 października 2015 r., sygn. IBPB-2-2/4511-498/15/NG – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach