Wnioskodawca nie posiada własnego samochodu, a często zdarza się, że potrzebuje go w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Dlatego użycza samochód osobowy od osoby trzeciej, a również będzie zmuszony użyczać go w przyszłości. Wnioskodawca bierze faktury za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Czy Wnioskodawca może kwotę netto z faktur za paliwo wliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2015 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 6 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniach 29 grudnia 2015 r. oraz 24 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją użyczonego samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2015 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego w Lubinie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z eksploatacją użyczonego samochodu. Pismem z dnia 2 listopada 2015 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lubinie działając w oparciu o przepis art. 16 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – przekazał przedmiotowy wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Wniosek wpłynął do Biura KIP w Lesznie w dniu 6 listopada 2015 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 oraz 14b § 3 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 2 grudnia 2015 r. ILPB1/4511-1-1499/15-2/AG Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie wysłano w dniu 2 grudnia 2015 r., skutecznie doręczono w dniu 14 grudnia 2015 r., natomiast w dniu 29 grudnia 2015 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 grudnia 2015 r.).

Przeprowadzona przez tut. Organ analiza złożonego wniosku oraz jego uzupełnienia wykazała konieczność wystosowania ponownego wezwania do uzupełnienia braków formalnych wniosku, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym pismem z dnia 25 stycznia 2016 r. nr ILPB1/4511-1-1499/15-4/AK, ILPP2/4512-1-1/16-2/JK Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie wysłano w dniu 25 stycznia 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 12 lutego 2016 r., natomiast w dniu 24 lutego 2016 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 19 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie posiada własnego samochodu, a często zdarza się, że potrzebuje go w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Dlatego użycza samochód osobowy od osoby trzeciej, a również będzie zmuszony użyczać go w przyszłości. Wnioskodawca bierze faktury za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, ale obecnie ich nie rozlicza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ nie wie, czy ma takie prawo. Wnioskodawca oświadcza, że formą jego opodatkowania w prowadzonej działalności gospodarczej są zasady ogólne.

Opis zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnienia wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawca może kwotę netto z faktur za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w użyczonym pojeździe wliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwotę netto z faktur za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w użyczonym samochodzie osobowym, Zainteresowany może wliczyć w koszty prowadzenia działalności gospodarczej.

Własne stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzałyby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny, czy pozostaje on w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie posiada własnego samochodu, a często zdarza się, że potrzebuje go w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Dlatego użycza samochód osobowy od osoby trzeciej, a również będzie zmuszony użyczać go w przyszłości. Wnioskodawca bierze faktury za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W związku z tym Zainteresowany powziął wątpliwość, czy kwotę netto z faktur za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w użyczonym pojeździe, może wliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej.

W odniesieniu do powyższej kwestii tut. Organ zauważa, że zgodnie art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Stosownie do art. 23 ust. 4 ww. ustawy, ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych, uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika.

W myśl przepisu art. 23 ust. 5 ustawy o podatku od osób fizycznych, przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd – dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane (art. 23 ust. 7 ustawy).

Zatem brak ewidencji przebiegu pojazdu lub prowadzenie tej ewidencji w sposób nie nieprawidłowy spowoduje, że wydatek poniesiony z tytułu używania samochodu osobowego na podstawie zawartej umowy użyczenia, nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Mając zatem na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki na zakup paliwa do samochodu osobowego, używanego przez Wnioskodawcę na podstawie umowy użyczenia, rozliczone poprzez ewidencję przebiegu pojazdu będą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy – jednak tylko do kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów działalności gospodarczej podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Zatem kosztem uzyskania przychodów mogą być tylko kwoty netto wynikające z faktur za paliwo, które Wnioskodawca zużywa w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w użyczonym pojeździe, do wysokości limitu wskazanego w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zauważyć, że ww. koszty przekraczające ten limit nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Dlatego też – z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie uwzględnił ograniczonego wynikającego z art. 23 ust. 1 pkt 46 cyt. ustawy – nie można podzielić jego stanowiska, zgodnie z którym kwotę netto wynikającą z faktur za paliwo, które zużywa w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w użyczonym pojeździe osobowym, Zainteresowany może wliczyć w koszty prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja indywidualna z 3 marca 2016 r., sygn. ILPB1/4511-1-1499/15-6/AK – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu