GUS opublikował dane dotyczące osób ,które w ubiegłym roku skorzystały z pomocy społecznej.

W 2019 r. liczba beneficjentów środowiskowej pomocy społecznej wynosiła 1 775,8 tys. osób i była o 195 tys. mniejsza niż w 2018 r. Zasięg korzystania z pomocy społecznej, czyli udział beneficjentów w ogólnej liczbie ludności zmniejszył się o 0,5 p. proc. i wynosił 4,6%.

Liczba osób w gospodarstwach domowych o dochodach na osobę poniżej progu dochodowego1 wyniosła 1 015,4 tys. osób, co stanowiło 2,6% ludności ogółem, mniej o 0,2 p. proc. w porównaniu do 2018 r.
W 2019 r. wśród beneficjentów pomocy społecznej przeważała ludność wiejska. Jej liczba wyniosła 904,8 tys. osób, co stanowiło 51,4% zbiorowości beneficjentów ogółem. Udział beneficjentów w liczbie mieszkańców wyniósł na wsi 5,9%, a w miastach był on o 2,1 p. proc. mniejszy. Warto jednak zaznaczyć, że stałym trendem, obserwowanym od 10 lat jest zmniejszanie się udziału mieszkańców wsi wśród beneficjentów pomocy społecznej oraz szybsze zmniejszanie się wskaźnika udziału beneficjentów w liczbie mieszkańców na wsi niż w miastach.

W stosunku do roku poprzedniego wskaźnik ten dla wsi zmniejszył się o 0,7 p. proc., a w miastach o 0,3 p. proc.

Wśród beneficjentów pomocy społecznej 562,8 tys. osób, czyli 32,2%, to osoby w wieku przedprodukcyjnym. Zasięg korzystania z pomocy społecznej w tej grupie wieku był stosunkowo wysoki – wyniósł 8,1%, a udział dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia z ubogich gospodarstw domowych w ogólnej liczbie dzieci i młodzieży w tej samej grupie wieku wyniósł 4,6%.
Z kolei odsetek osób w wieku poprodukcyjnym korzystających z pomocy społecznej w ogólnej liczbie osób w tym wieku wyniósł 3,1%, a ubogich beneficjentów w wieku poprodukcyjnym 0,6%. Tu warto dodać, że w grupie beneficjentów w wieku emerytalnym, ponad 80% to członkowie gospodarstw domowych o dochodach na osobę powyżej progu dochodowego. Są to osoby, które ze względu na stan zdrowia, a także sytuację rodzinną (ponad 70% gospodaruje samotnie) korzystają z usług opiekuńczych.

W 2019 r. najczęstszymi przyczynami korzystania przez ubogich beneficjentów z pomocy społecznej (obok niskiego statusu materialnego), były problemy związane ze złym stanem zdrowia lub niepełnosprawnością (wystąpiły w ponad 58% gospodarstw) oraz bezrobocie (54,5% gospodarstw). Pierwszy z wymienionych problemów dominował wśród gospodarstw jednoosobowych, wystąpił u ponad 71% osób samotnie gospodarujących. Bezrobocie dotyczyło przede wszystkim gospodarstw wieloosobowych – jako jedną z przyczyn korzystania z pomocy społecznej wykazało je 65,0% tego typu gospodarstw. Istotną rolę odgrywały też problemy rodzinne przede wszystkim bezradność w sprawach opiekuńczo–wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, w tym w związku z samotnym rodzicielstwem oraz wielodzietnością. Problemy rodzinne wystąpiły w ponad połowie (50,1%) gospodarstw wieloosobowych.

źródło: GUS