Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2017 r. (data wpływu 8 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „….” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…..”.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2017 r. o wskazanie prawidłowego adresu elektronicznego do doręczeń.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Gmina …. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina w 2017 r. zrealizowała inwestycję pn. „….” (dalej: „Inwestycja”) w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategu rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego „Programem w zakresie: Budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Głównym celem Inwestycji jest zaspokojenie potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie rekreacji poprzez stworzenie trzech ogólnie dostępnych placów zabaw z elementami edukacji ekologicznej (edukacyjna gra ekologiczna) w miejscowościach …., tworząc tym samym atrakcyjną przestrzeń rekreacyjną, z możliwością aktywnego spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, szczególnie przez dzieci i rodziny z dziećmi.
Omawiana Inwestycja została zrealizowana przez Gminę w związku z jej działalnością, jako organu publicznego stosownie do zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U z 2016 r., poz. 446; dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Zgodnie bowiem z treścią art. 7 ust. 1 pkt 10 wspomnianej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Na realizację przedmiotowego projektu Gmina …. pozyskała dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, zawierając stosowną umowę o przyznaniu pomocy z Zarządem Województwa ….. Gmina …. zleciła realizację przedmiotowej Inwestycji Wykonawcy wybranemu w trybie przepisów Ustawy Prawo zamówień publicznych. Z tytułu nabycia przedmiotowych usług Gmina otrzymała od Wykonawcy fakturę VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.
Powstałe w ramach Inwestycji obiekty nie są i nie będą w przyszłości wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiot Inwestycji nie będzie stanowił źródła przychodu. Majątek powstały w wyniku jej realizacji stanowi ogólnodostępną infrastrukturę publiczną. Wybudowane obiekty (place zabaw) są wykorzystywane do wykonywania zadań własnych gminy (określonych w ustawie o samorządzie gminnym), tj. nieodpłatnego udostępniania mieszkańcom na cele związane z rekreacją.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych w związku z wydatkami poniesionymi w wyniku realizacji inwestycji pn. „…..”?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur, otrzymanych w związku z wydatkami poniesionymi na realizację ww. Inwestycji.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT należy uznać, że spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego będą one uznane za podatników VAT, natomiast w pozostałym zakresie, np. w przypadku wykonywania zadań własnych nałożonych na nie odrębnymi przepisami, nie będą występować jako podatnicy VAT.
Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 tej ustawy).
Przedmiotem Inwestycji jest budowa placów zabaw służących do rekreacji i aktywności fizycznej. Majątek powstały w wyniku realizacji tej Inwestycji stanowi infrastrukturę ogólnodostępną, publiczną i nieodpłatnie udostępnioną ogółowi społeczeństwa. Majątek ten nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym i będzie wykorzystywany do celów działalności publicznoprawnej.
Ponadto stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zatem, w ocenie Gminy aby dokonać odliczenia podatku naliczonego konieczne jest spełnienie określonych warunków:
- odliczenie jest dokonywane przez podatnika VAT.
- towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Ponieważ celem przedmiotowej Inwestycji jest realizacja zadań własnych wynikających z odrębnych przepisów, a Gmina nie osiąga i nie zamierza osiągać z tytułu powstałego mienia żadnych przychodów, jak również nie działa w tym zakresie jako przedsiębiorca to nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT i Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w zakresie wydatków poniesionych na ww. Inwestycję.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – powstałe w ramach inwestycji obiekty nie są i nie będą w przyszłości wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tej inwestycji. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „….”, ponieważ nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. inwestycji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 09.11.2017 r.; sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.688.2017.1.JSZ