INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012 r. (data wpływu 31 października 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) i z dnia 5 lutego 2013 r. (data wpływu 12 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wielokrotności transakcji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania wielokrotności transakcji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie rejestrującej oraz stawki podatku VAT dla sprzedawanych zestawów.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 9 stycznia 2013 r. i z dnia 5 lutego 2013 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego, przedstawienie własnego stanowiska oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni sprzedaje zestawy w skład których wchodzą:

• jaja plus kawa – 1 skrzynka jaj cena zakupu 126,00 zł netto
• kawa 250 g – cena zakupu 6,16 zł netto.

Cena sprzedaży zestawu 180,00 zł plus 5% VAT co daje 189,00 zł brutto. Stawka podatku 5%, ponieważ podstawowym towarem jest sprzedaż jaj. Do każdej sprzedanej partii tj. 360 szt. jaj Wnioskodawczyni dołącza paczkę kawy, uważając, iż koszt ma związek z czynnościami podlegającymi VAT i służy promowaniu sprzedaży opodatkowanej.

 

W pismach z dnia 9 stycznia 2013 r. i z dnia 5 lutego 2013 r. stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Kupuje jajko np. po 0,40 gr netto za szt., jedna skrzynka jajek to 360 szt. Następnie kupuje kawę np. w cenie 8 zł netto za 1 szt., tak więc 1 skrzynka jajek kosztuje 144 zł netto, 1 kawa kosztuje 8 zł netto. Wnioskodawczyni robi zestawy, 1 skrzynka jajek (tj. 360 szt.) cena netto 144 zł plus kawa cena netto 8 zł, którego koszt łączny zakupu netto wynosi 152 zł. Zainteresowana sprzedaje taki zestaw po np. 200 zł netto plus 5% VAT, to daje 210 zł brutto.

Kawa jest obłożona 23% stawką VAT. Jajko jest obłożone stawką VAT 5%.

Wnioskodawczyni sprzedając taki zestaw, 1 skrzynka plus 1 kawa nalicza 5% stawkę VAT, według Niej jest to prawidłowe i zgodne z prawem, ponieważ większą wartość netto ma jedna skrzynka jajka tj. 144 zł cena netto zakupu, natomiast cena zakupu netto kawy wynosi 8 zł. Kawa nie jest prezentem wchodzi w skład zestawu i podlega wycenie. Jest sprzedawana a nie ofiarowana. Nie można zaliczyć jej jako prezentu dla klienta i kwalifikować jako towaru nieprzekraczającego 10 zł w momencie przekazywania.

Sprzedaż zestawów, o których mowa we wniosku jest dokonywana osobom fizycznym nieprowadzącym działalności jak również firmom, nie jest dokonywana sprzedaż rolnikom ryczałtowym.

Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazała, że w kwestii będącej przedmiotem wniosku nie była prowadzona kontrola podatkowa oraz nie było prowadzone postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni może sprzedawać jednemu klientowi 10 zestawów i nabijać na jeden paragon?

Czy Wnioskodawczyni może sprzedawać jednemu klientowi 10 takich zestawów i nabijać na jeden paragon? – Czy może sprzedać tylko jeden zestaw na jeden paragon?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 9 stycznia 2013 r.):

Ad.1

Może sprzedawać dowolną ilość zestawów jednemu klientowi i nabijać na jeden paragon dowolną ilość zakupionych przez jednego klienta (jeśli zakupił 100 zestawów tyle może nabić na paragon) i wszystko jest zgodne z prawem.

Ad. 2

Niezgodne jest z prawem, że może sprzedawać tylko jeden zestaw jednemu klientowi i że nabić go na jeden paragon. W ocenie Wnioskodawczyni, kwestionowanie np. nabitych 10 zestawów na jeden paragon i twierdzenie, że nastąpiło przekroczenie wartości powyższej 10 zł przekazywanego towaru jest niezgodne z prawem, ponieważ w dokumentach ma wycenę zestawu rozpisanego na pozycje z wyszczególnieniem wartości każdego składnika zestawu. Zdaniem Wnioskodawczyni, twierdzenie urzędnika skarbowego, że mogła nabić każdy zestaw na osobny paragon wtedy by nie kwestionował tego, jest według Zainteresowanej niezgodne z przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Jak wynika z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

• imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika,
• numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
• umer kolejny wydruku,
• datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
• nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
• cenę jednostkową towaru lub usługi,
• ilość i wartość sprzedaży,
• wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
• wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
• łączną kwotę podatku,
• łączną kwotę należności,
• kolejny numer paragonu fiskalnego,
• kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
• logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
• oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.

Wobec powyższego należy zauważyć, iż sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę. Nie może być to przy tym nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na fakturze VAT i na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru lub usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem (usługą), a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru (usługi).

Sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług.

Ponadto, w § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia wskazano, iż paragon musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (…).

Według § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas – dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy.

Art. 111 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazuje, iż podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaje zestawy w skład których wchodzą jaja plus kawa. Do każdej sprzedanej partii tj. 360 szt. jaj Wnioskodawczyni dołącza paczkę kawy, uważając, iż koszt ma związek z czynnościami podlegającymi VAT i służy promowaniu sprzedaży opodatkowanej.

Kawa jest obłożona 23% stawką VAT. Jajko jest obłożone stawką VAT 5%. Wnioskodawczyni sprzedając taki zestaw, 1 skrzynka plus 1 kawa nalicza 5% stawkę VAT, według Niej jest to prawidłowe i zgodne z prawem, ponieważ większą wartość netto ma jedna skrzynka jaj. Kawa nie jest prezentem wchodzi w skład zestawu i podlega wycenie. Jest sprzedawana a nie ofiarowana. Sprzedaż zestawów, o których mowa we wniosku jest dokonywana osobom fizycznym nieprowadzącym działalności jak również firmom, nie jest dokonywana sprzedaż rolnikom ryczałtowym.

Odnosząc się do powyższego należy przede wszystkim podkreślić, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy sprzedaży na rzecz określonych odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Nie dotyczy natomiast sprzedaży na rzecz firm.

Jednocześnie należy wyjaśnić, iż – jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Pari Service Sri (pkt 50 – 53) – każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne. Jednakże w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są niezależne. Jest tak w sytuacji, gdy jedno świadczenie stanowi świadczenie główne oraz gdy jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie mające wobec świadczenia głównego charakter pomocniczy. W szczególności świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy. Trybunał wskazał również, że jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Wobec powyższego należy zauważyć, iż towary wchodzące w skład zestawu tj. jaja i kawa, nie stanowią elementu kompleksowej dostawy. Tym samym dostawa przedmiotowego zestawu stanowi w istocie dwie odrębne, niezależne dostawy towarów. Należy bowiem zauważyć, iż te dwie czynności nie są ze sobą tak ściśle powiązane, aby nie mogły funkcjonować odrębnie. Oba rodzaje sprzedawanych towarów nie są ze sobą funkcjonalnie związane, nie uzupełniają się. Każdy z tych towarów jest towarem samoistnym i może występować w obrocie oddzielnie. Rozdzielenie dla celów podatkowych przedmiotowej dostawy zestawu, na dostawę jaj i kawy nie ma sztucznego charakteru.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni dokonując dostawy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, może sprzedawać jednemu klientowi 10 zestawów i wystawić dla udokumentowania tej transakcji jeden paragon. Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz ww. rozporządzenia nie wynika obowiązek dokumentowania każdej transakcji na rzecz tego samego klienta, na odrębnym paragonie. Przy czym należy podkreślić, iż w świetle powyższego oraz obowiązujących przepisów brak jest podstaw do ewidencjonowania zestawów bez wyodrębnienia poszczególnych towarów w sprzedaży wiązanej. Zatem, poszczególne elementy zestawu tj. jajka i kawa, powinny być ujęte na paragonie w odrębnych pozycjach.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, w szczególności stawka podatku dla sprzedawanych zestawów, które nie zostały objęte pytaniami nr 1 i 2 wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego. Jednocześnie zaznacza się, iż w postępowaniu interpretacyjnym, tut. Organ nie jest upoważniony do ustosunkowania się co do ewentualnie uzyskanych przez Wnioskodawcę informacji od pracownika organu podatkowego.

Jednocześnie informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie dokumentowania wielokrotności transakcji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie rejestrującej. Natomiast, kwestia dotycząca stawki podatku VAT dla sprzedawanych zestawów, została rozstrzygnięta odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 lutego 2013 r., sygn. IPTPP2/443-929/12-7/JN