Wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą dla celów prowadzonej przez niego działalności zamierza zawrzeć z bankiem umowę o prowadzenie rachunku bankowego i usługi dodatkowe. Zgodnie z tą umową, jako klient Wnioskodawca będzie uprawniony do otrzymania premii za lojalność. Czy opłata ponoszona na rzecz banku na podstawie umowy rachunku bankowego z tytułu prowadzenia rachunku bankowego i usług dodatkowych stanowi koszt uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej? Czy otrzymana premia za lojalność będzie przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2012 r. (data wpływu 19.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:
• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków dotyczących opłat za prowadzenie rachunku bankowego i usług dodatkowych:
– w części przeznaczonej na inwestowanie przez bank ustalonych kwot w wybrany produkt inwestycyjny – jest nieprawidłowe,
– w pozostałej części – jest prawidłowe.
• możliwości uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej otrzymanej premii za lojalność:
– w części, w jakiej pozostaje w związku z działalnością gospodarczą – jest prawidłowe,
– w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów i kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą dla celów prowadzonej przez niego działalności zamierza zawrzeć z bankiem umowę o prowadzenie rachunku bankowego i usługi dodatkowe (dalej jako: Umowa rachunku bankowego). Umowa rachunku bankowego będzie zawarta na okres 15 lat. Na podstawie Umowy rachunku bankowego bank będzie prowadził rachunek bankowy oraz zapewniał szereg innych usług, takich jak:

• obsługa księgowa i podatkowa polegająca na wsparciu przy dokonywaniu rozliczeń podatkowych oraz ZUS, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
• concierge urzędowe polegające na wsparciu merytorycznym, a także w niektórych przypadkach osobistym współpracujących z bankiem konsultantów w załatwieniu spraw w urzędach wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej,
• pakiet ubezpieczeń majątkowych związanych z ryzykami występującymi przy prowadzonej działalności gospodarczej (ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, ubezpieczenie sprzętu biurowego, ubezpieczenie pomocy medycznej i technicznej w firmie).

Bank oferuje kilka wariantów rachunku bankowego. Poszczególne warianty rachunku bankowego będą się różnić zakresem usług dodatkowych zapewnianych przez bank oraz sumami ubezpieczenia w zapewnianym przez bank pakiecie ubezpieczeniowym im wyższy wariant rachunku bankowego i tym samym wyższa opłata z tytułu prowadzenia rachunku bankowego i usług dodatkowych tym większy zakres usług dodatkowych oraz wyższe sumy ubezpieczenia w zapewnianym przez bank pakiecie ubezpieczeń.

Za pośrednictwem rachunku bankowego prowadzonego na podstawie Umowy rachunku bankowego przez bank będą dokonywane rozliczenia związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Na rachunek ten będą wpływały należności od kontrahentów z tytułu wyświadczonych przez Wnioskodawcę usług, jak również z rachunku tego będą regulowane zobowiązania Wnioskodawcy wynikające z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zgodnie z Umową rachunku bankowego, jako klient Wnioskodawca będzie uprawniony do otrzymania premii za lojalność. Wysokość tej premii nie będzie z góry ustalona, lecz będzie uzależniona od długości okresu, w jakim Wnioskodawca będzie korzystał z rachunku bankowego prowadzonego przez bank.

Bank w trakcie trwania umowy rachunku bankowego będzie zobowiązany w ustalonych okresach inwestować ustaloną kwotę w wybrany produkt inwestycyjny. Im wyższy wariant rachunku tym wyższa kwota, jaką bank będzie inwestować z przeznaczeniem na przyszłą wypłatę premii za lojalność.

Do premii za lojalność Wnioskodawca będzie uprawniony po rozwiązaniu z bankiem umowy rachunku bankowego. Wysokość tej premii będzie uzależniona od długości okresu trwania Umowy rachunku bankowego oraz rezultatów Inwestycji dokonywanych przez bank. W miarę obowiązywania umowy rachunku bankowego kwota inwestowana przez bank będzie coraz większa, w trakcie trwania umowy bank będzie, bowiem w ustalonych okresach inwestował ustalone kwoty z przeznaczeniem na wypłatę premii za lojalność. W związku z tym im dłuższy okres korzystania z usług banku tym potencjalnie wyższa premia za lojalność, jaka będzie wypłacona przez bank.

Okres, w jakim będzie ustalana wysokość premii za lojalność nie może być jednak dłuższy niż 15 lat, po 15 latach umowa rachunku bankowego, bowiem wygasa i po wygaśnięciu umowy Wnioskodawca otrzyma premię za lojalność, której wysokość będzie ustalona, jako rezultat inwestycji dokonanych przez bank przez 15 lat obowiązywania umowy rachunku bankowego. Zgodnie z umową rachunku bankowego inwestycje z przeznaczeniem na wypłatę premii za lojalność będą dokonywane przez bank we własnym imieniu i na własny rachunek i z własnych środków banku.

Z tytułu prowadzenia rachunku oraz usług dodatkowych bank będzie pobierał miesięczne wynagrodzenie. Bank oferuje przystąpienie do jednego z kilku wariantów rachunku różniących się pobieraną przez bank opłatą za prowadzenie rachunku i usługi dodatkowe. W zależności od wybranego wariantu rachunku bankowego opłata za całość usług świadczonych przez bank na podstawie Umowy rachunku bankowego, a więc za prowadzenie rachunku bankowego i usługi dodatkowe będzie wynosić od kilkuset do kilku tysięcy złotych miesięcznie. Jednocześnie, im wyższy wariant rachunku bankowego i tym samym wyższa opłata za prowadzenie tego rachunku i usługi dodatkowe tym wyższy zakres tych usług oraz wyższa kwota, jaką bank jest zobowiązany inwestować z przeznaczeniem na późniejszą wypłatę premii za lojalność, należnej klientowi z tytułu nieprzerwanego korzystania przez bank z prowadzonego przez bank rachunku bankowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opłata ponoszona na rzecz banku na podstawie Umowy rachunku bankowego z tytułu prowadzenia rachunku bankowego i usług dodatkowych stanowi koszt uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej?
2. Czy otrzymana premia za lojalność będzie przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, płacona przez niego opłata za prowadzenie rachunku bankowego powinna w całości stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast otrzymaną premię za lojalność powinien rozpoznać, jako przychód podatkowy z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Na podstawie tego przepisu uznaje się, że kosztami uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej są te wszystkie koszty, które są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie przychodów z prowadzonej działalności lub zabezpieczenie albo zachowanie możliwości uzyskiwania przychodów z tej działalności. Jednocześnie, aby dany wydatek mógł być rozpoznany, jako koszt podatkowy nie może się on znajdować w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, jaki został zawarty w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że opłaty ponoszone na rzecz banku z tytułu prowadzenia przez bank rachunku bankowego powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów. Obowiązujące w Polsce przepisy nakładają, bowiem na przedsiębiorców obowiązek posiadania rachunku bankowego i dokonywania płatności za jego pośrednictwem.

Taki obowiązek wynika m.in. z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, zgodnie, z którym dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Z kolei ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w art. 61 § 1 wskazuje, że zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu.

Podobny obowiązek w zakresie wpłacania składek na ubezpieczenie społeczne przez płatnika składek przewiduje art. 47 ust. 4b ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że bez podpisania z bankiem umowy rachunku bankowego i bez poniesienia kosztów prowadzenia takiego rachunku przez bank nie jest możliwe prowadzenie zgodnie z polskim prawem działalności gospodarczej. Przykładowo w przypadku, gdybym dokonywał płatności na rzecz innych przedsiębiorców w formie gotówkowej, bez pośrednictwa rachunku bankowego, doszłoby do naruszenia wyżej przywołanego art. 22 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z powyższym, uwzględniając, że bez poniesienia wydatków na prowadzenie rachunku bankowego nie byłoby możliwe prowadzenie zgodnie z prawem działalności gospodarczej, należy uznać, że wydatki poniesione na prowadzenie rachunku bankowego są wydatkami w celu uzyskania przychodów lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów, bez ich poniesienia nie byłoby, bowiem możliwe uzyskiwanie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie wysokość opłat za rachunek bankowy, wyższa niż przeciętna opłata za prowadzenie rachunku bankowego pobierana przez banki, wynika z faktu, że oprócz opłaty za prowadzenie rachunku bankowego, opłata ta pokrywa także usługi dodatkowe dostarczane przez bank takie jak obsługa księgowa i podatkowa, concierge urzędowe, pakiet ubezpieczeń majątkowych od ryzyk związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wszystkie powyższe dodatkowe usługi zapewniane przez bank mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i służą ułatwieniu prowadzenia tej działalności przez przedsiębiorcę (obsługa księgowa i podatkowa, concierge urzędowe), lub zabezpieczeniu ryzyk związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (pakiet ubezpieczeń majątkowych). Zgodnie z umową rachunku bankowego, z tytułu korzystania z rachunku bankowego prowadzonego przez bank otrzyma premię za lojalność. Wysokość tej premii nie jest z góry znana, premia ta będzie, bowiem uzależniona od długości okresu korzystania przez Wnioskodawcę z rachunku bankowego prowadzonego przez bank oraz rezultatów inwestycji dokonywanych przez bank.

Inwestycje te będą dokonywane przez bank we własnym imieniu i na własnych rachunek i ze środków banku. Uzależnienie ostatecznej wysokości premii za lojalność od rezultatów inwestycji dokonywanych przez bank można uznać za sposób ustalenia wysokości premii za lojalność, jaką bank będzie zobowiązany zapłacić Wnioskodawcy w momencie rozwiązania umowy rachunku bankowego.

Premia, jaką otrzyma Wnioskodawca po rozwiązaniu umowy rachunku bankowego będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu. W związku z tym, że premia za lojalność będzie wynikiem korzystania z rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez niego premia za lojalność powinna stanowić przychód z prowadzonej działalności gospodarczej i podlegać opodatkowaniu łącznie z pozostałymi przychodami uzyskiwanymi przez niego z tej działalności.

Podsumowując, opłata z tytułu prowadzenia rachunku bankowego powinna stanowić w całości koszt uzyskania przychodów, bez poniesienia wydatków na prowadzenie rachunku bankowego nie byłoby, bowiem możliwe zgodne z prawem prowadzenie działalności gospodarczej. Jednocześnie dodatkowe usługi zapewniane przez bank są także usługami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast otrzymana przez Wnioskodawcę premia za lojalność powinna stanowić przychód z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków dotyczących opłat za prowadzenie rachunku bankowego i usług dodatkowych:
– w części przeznaczonej na inwestowanie przez bank ustalonych kwot w wybrany produkt inwestycyjny – jest nieprawidłowe,
– w pozostałej części – jest prawidłowe.
• możliwości uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej otrzymanej premii za lojalność:
– w części w jakiej pozostaje w związku z działalnością gospodarczą – jest prawidłowe,
– w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż użyte w art. 22 ust. 1 ustawy sformułowanie „w celu” świadczy o tym, że ustawodawca przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. W konsekwencji przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę celowość wydatku oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pojęcie „w celu” jest równoznaczne z tym, do czego się dąży, co się chce osiągnąć, czy też z przedmiotem zamierzonych działań (Słownik Języka Polskiego Tom I A-K, opracowany pod. red. Mieczysława Szymczaka, Warszawa 1978, s. 235). Z „celem” zawsze jest związany jakiś „środek” do osiągnięcia tego celu służący. W art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie używa się pojęcia „środek” ale z kontekstu wynika w sposób jednoznaczny, że funkcję środka pełnią tu wszelkie koszty (…) z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Funkcję zaś celu pełni przychód, do osiągnięcia którego podatnik zmierza albo też źródło przychodów, do zachowania lub zabezpieczenia którego zmierza podatnik. Ustawodawca uznał w ten sposób ww. „środek”, jako w pełni nadający się do uzyskania określonego wyżej efektu.

Z kolei zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest jego utrzymanie w sprawności, jego uchowanie i uchronienie, tak aby mogło funkcjonować i dawać przychody w przyszłości, a także podtrzymanie istnienia źródła przychodów, skutecznej realizacji przedsięwzięcia, uczynienie źródła przychodów mocnym i trwałym, odpornym na działanie czynników obniżających jego sprawność (M. Pawlik, Nowe pojęcie kosztów uzyskania przychodów, Monitor Podatkowy 2007, nr 2).

Należy także zauważyć, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła, a nie jakiekolwiek przychody, są, zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów. Koszty uzyskania danego przychodu mogą pomniejszać tylko ten właśnie przychód.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie podkreślić należy, iż koszt musi mieć związek z uzyskanym przychodem w tym sensie, że musi wpływać na jego powstanie lub zwiększenie. Określony wydatek w celu osiągnięcia przychodów, jak również w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów powinien być, zatem niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów, ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Podnieść należy, że nie każdy wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodów. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów wymaga indywidualnej oceny pod katem jego celowości, racjonalności oraz związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Ponadto przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

Ponadto, w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wymienione rodzaje źródeł przychodów. Zgodnie z tym przepisem źródłami przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pozarolnicza działalność gospodarcza natomiast, jako odrębne źródło przychodów została wymieniona przez ustawodawcę w art. 10 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne w związku z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą stanowią przychody z tego właśnie źródła, zdefiniowane w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, t.j. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zapis art. 14 ust. 1h ww. ustawy stanowi, że przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1i wyżej cytowanej ustawy, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje sie ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje sie dzień otrzymania zapłaty.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż uzyskana przez Pana premia za lojalność wypłacona po wygaśnięciu umowy zawartej z bankiem a dotyczącej prowadzenia rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej wyłącznie w takiej części, w jakiej pozostaje w związku z pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Reasumując mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż:

Wnioskodawca może uznać za koszt uzyskania przychodów wydatki dotyczące opłat za prowadzenie rachunku bankowego i usług dodatkowych, tj.

• obsługa księgowa i podatkowa polegająca na wsparciu przy dokonywaniu rozliczeń podatkowych oraz ZUS, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
• concierge urzędowe polegające na wsparciu merytorycznym, a także w niektórych przypadkach osobistym współpracujących z bankiem konsultantów w załatwieniu spraw w urzędach wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej oraz
• pakiet ubezpieczeń majątkowych związanych z ryzykami występującymi przy prowadzonej działalności gospodarczej (ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, ubezpieczenie sprzętu biurowego, ubezpieczenie pomocy medycznej i technicznej w firmie),

natomiast Wnioskodawca nie może uznać za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Niego w części przeznaczonej na inwestowanie przez bank ustalonych kwot w wybrany produkt inwestycyjny,
Przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej będzie u Wnioskodawcy otrzymana premia za lojalność wyłącznie w części, w jakiej pozostaje w związku z pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Zaznaczyć jednak należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18.07.2012 r., sygn. IPPB1/415-422/12-2/AM