Jak rozliczyć roczną umowę zlecenia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2018 r. (data wpływu 20 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2017 r. zawarto umowy zlecenia, w których określono miesięczną kwotę wynagrodzenia poniżej 200 zł. Umowy te były zawarte z osobami niebędącymi pracownikami Wnioskodawcy na okres od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. Płatność z tych umów następowała co miesiąc. Od wypłat tych pobierano podatek zryczałtowany. W terminie do 31 stycznia 2018 r. złożono PIT-8AR za 2017 r.

W 2018 r. analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności art. 30 ust. 1 pkt 5a, stwierdzono że dokonane comiesięczne wypłaty dla zleceniobiorców powodują, że należność w roku umowy przekracza kwotę 200 zł, i dlatego powinien od tych umów być pobrany podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ustawy. W związku z powyższym w lutym 2018 r. sporządzono korekty list płac za 2017 r. z tytułu umów zleceń, naliczając podatek na podstawie art. 41. Następnie 16 lutego 2018 złożono korekty PIT-8AR i PIT-4R za 2017 r. oraz wystawiono dla zleceniobiorców PIT-11 za 2017 r., w których wykazano podatek w wysokości wynikającej ze skorygowanych list płac.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy z tytułu umów zleceń zawartych na okres całego roku, w których określona jest kwota wynagrodzenia miesięcznego do 200 zł należy pobierać podatek zryczałtowany czy zgodnie z art. 41 ustawy?
Czy Wnioskodawca postąpił poprawnie sporządzając korekty PIT-4 i PIT-8AR jeżeli korekty list płac za 2017 r. sporządzone były w lutym 2018 r. i czy można korygować PIT-8AR i PIT-4R po skończonym roku?
Czy Wnioskodawca postąpił poprawnie wystawiając dla zleceniobiorców PIT-11 za 2017 r., jeżeli korekty list płac z umów zleceń za 2017 r. dokonane były w lutym 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, od umów zleceń zawartych na okres roku z osobami niebędącymi pracownikami Wnioskodawcy, na kwotę miesięczna do 200 zł powinien być pobierany podatek zgodnie z art. 41 ustawy.

Wnioskodawca uważa, że postąpił słusznie sporządzając korekty PIT-4R i PIT-8AR po sporządzeniu korekt list płac za 2017 r. w lutym 2018 r.

Słusznym było również w ocenie Wnioskodawcy sporządzenie PIT-11 za 2017 r. dla zleceniobiorców, gdyż po korekcie list płac za 2017 r. zaistniała taka konieczność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 13 pkt 8 przywołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że w 2017 r. zawarto umowy zlecenia, w których określono miesięczną kwotę wynagrodzenia poniżej 200 zł. Umowy te były zawarte z osobami niebędącymi pracownikami Wnioskodawcy na okres od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. Płatność z tych umów następowała co miesiąc. Od wypłat tych pobierano podatek zryczałtowany. W terminie do 31 stycznia 2018 r. złożono PIT-8AR za 2017 r.

Zgodnie art. 41 ust. 1 przywołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10 (art. 41 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Natomiast w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, ustawodawca ukonstytuował odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone w nim warunki. Zgodnie z tym przepisem, od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27(art. 30 ust. 8 cyt. ustawy).

Analiza normy wyrażonej w powołanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

przychody są osiągane z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9,
suma należności określona w umowie zawartej ze świadczeniobiorcą nie przekracza kwoty 200 zł,
umowa jest zawarta z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zatem zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane w tym przepisie.

Mając zatem na uwadze, że suma należności określona w zawartych umowach zlecenia przekraczała kwotę 200 zł, uznać należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku nie znajduje zastosowania wskazany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zobowiązany był pobrać zaliczki na podatek dochodowy na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy.

Ponadto na podstawie wskazanego powyżej art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy, płatnik jest obowiązany wykazać pobrane od zleceniobiorców zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wystawionej informacji PIT-11. W konsekwencji Wnioskodawca był zobowiązany do wystawienia zleceniobiorcom informacji PIT-11 za 2017 r. i wykazania w nich pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego jako pobranych zaliczek. Zauważyć również należy, że moment sporządzenia list płac nie ma wpływu na obowiązki płatnika wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do obowiązku korygowania deklaracji PIT-4R oraz PIT-8AR wyjaśnić należy, że na podstawie art. 42 ust. 1a ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Analiza treści art. 81 Ordynacji podatkowej wskazuje zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. kwota przychodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Powyższe ma zatem zastosowanie m. in. do korekt deklaracji PIT-4R oraz PIT-8AR. Zauważyć również należy, iż wskazane deklaracje należy wystawiać do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym, wobec czego ich korekta co do zasady zawsze jest dokonywana po zakończeniu roku którego dotyczą.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku uznać należy zatem, iż skoro zaliczki które powinny być pobrane przez płatnika na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wykazaniu wyłącznie w PIT-4R, to na Wnioskodawcy ciążył obowiązek dokonania korekt deklaracji PIT-4R i PIT-8AR, oraz wykazania zryczałtowanego podatku w PIT-4R jako zaliczki pobrane przez płatnika.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie z zakresem wyznaczonym pytaniami było potwierdzenie m. in. obowiązku sporządzenia informacji PIT-11 oraz korekt PIT-4R i PIT-8AR, a nie poprawności ich wypełnienia.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 19.05.2018 r. – sygn. 0115-KDIT2-2.4011.127.2018.1.ENB