Pod koniec 2012 roku ZUS poinformował nas, że w roku 2009 nadpłaciliśmy składki na ubezpieczenie społeczne za pracownika. Pracownik ten nie pracuje u nas już od 2010 r. W jaki sposób należy rozliczyć wypłatę nadpłaconych składek? Czy obliczając podatek trzeba zastosować koszty uzyskania przychodu? Jeżeli tak, to w jakiej wysokości, czy z roku 2010, czy obowiązujące obecnie? Podobnie ze składką zdrowotną – jaką wysokość składki zastosować?

Odpowiedź

Jeżeli chodzi o pomniejszoną podstawę wymiaru składki zdrowotnej i podatku dochodowego to zarówno:

– składki na ubezpieczenie zdrowotne, jak i

– zaliczkę na podatek dochodowy

powinno się ponownie obliczyć – z uwzględnieniem nowej podstawy – według przepisów obowiązujących w roku 2010.

W opisywanym przypadku należy od wypłaconej danej osobie kwoty z tytułu nadpłaty odliczyć różnicę między:

• składką zdrowotną – naliczoną przed korektą a
• składką obliczoną od wyższej podstawy.

Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne po korekcie zostanie podwyższona – dlatego też wyższa będzie kwota składki zdrowotnej, która powinna podlegać odliczeniu.

Podstawą wymiaru składki zdrowotnej jest bowiem – zgodnie z art. 81 ust. 1 i 6 ustawy z dn. 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t. jedn. Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą zdrowotną” – podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego. Zatem, zmniejszenie wysokości składek na te ubezpieczenia, spowoduje zwiększenie podstawy wymiaru składki zdrowotnej (czyli zwyżkę kwoty należnej składki).

Przypominamy również, iż zgodnie z art. 81 ust. 5 ustawy zdrowotnej, przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne:

– nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz

– nie stosuje się ograniczenia do kwoty 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej – czyli do kwoty granicznej.