Mam swoją działalność i nie zatrudniam nikogo. od 1 marca zamierzam zatrudnić osobę bezrobotną z biura pracy na 1/2 etatu. Czy mam obowiązek płacenia za nią składek na FP i FGŚP?

Na podstawie treści art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r., poz. 674 z późn. zm.) powstaje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy. Ww. regulacja prawna wskazuje, że składkę na Fundusz Pracy nalicza się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (bez stosowania jej ograniczenia do kwoty rocznego limitu), wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę. W 2014 r. wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę wynosi 1680 zł. Natomiast dla pracownika w pierwszym roku jego pracy minimalna podstawa wymiaru tej składki wynosi – 1344 zł (tj. 80% z kwoty 1680 zł). Jeśli autor pytania zamierza zatrudnić osobę bezrobotną na umowę o pracę w wymiarze ½ etatu i jego miesięczny dochód nie osiągnie kwoty co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, tym samym nie powstanie obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy.

Jeśli chodzi o drugi rodzaj składek, to aktem prawnym regulującym zagadnienia obowiązku ich opłacania jest ustawa z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2006 r. nr 158, poz. 1121 z późn. zm.). Przepisy tej ustawy stosuje się w przypadku niewypłacalności pracodawcy będącego przedsiębiorcą, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Składkę na FGŚP opłaca się za pracowników. Zasadniczo na każdym pracodawcy, wobec którego stosuje się przepisy ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, ciąży obowiązek opłacania składki na FGŚP za osoby zatrudnione m. in. na podstawie umowy o pracę czy umowy zlecenia, które podlegają z tego tytułu obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Natomiast warto mieć na uwadze zapisy art. 9a-9b ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, na podstawie których przedsiębiorca korzysta ze zwolnienia w ich opłacaniu. Otóż, pracodawca nie opłaca składek na Fundusz za pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego w okresie 36 miesięcy począwszy od pierwszego miesiąca po powrocie z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego. Ponadto, pracodawca nie opłaca składek na omawiany Fundusz przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50 rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Nie opłaca on również składek na Fundusz za pracowników, którzy osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn.

Paweł Nowak

specjalista prawa pracy