W Dzienniku Ustaw z dnia 17 grudnia 2021 r. pod pozycją 2345 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 02.12.2021 r., w załączniku do którego zawarto nową – urzędowo ujednoliconą wersję ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444), zwanej dalej „K.k.”

W nowym jednolitym tekście K.k. uwzględniono zmiany wynikające z:

• ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1517),
• ustawy z dnia 20 kwietnia 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1023),
• ustawy z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2054),
• przepisów ogłoszonych przed dniem 1 grudnia 2021 r.

Aktualny tekst K.k. nie obejmuje regulacji określających terminy wejścia w życie powyżej wymienionych nowelizacji oraz odnośników i przepisów mających przejściowy charakter, które zostały wyszczególnione w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 2 grudnia 2021 r.

Kodeks karny dzieli się na następujące części:

1. Część ogólną, określającą m.in. zasady odpowiedzialności karnej, formy popełnienia przestępstwa, rodzaje kar i środków karnych,
2. Część szczególną zawierającą katalog przestępstw podlegających karze na podstawie przepisów K.k. oraz określającą wysokość kary przewidzianej w związku z popełnieniem danego przestępstwa,
3. Część wojskową.

W Części szczególnej zawarto m.in. Rozdział zatytułowany „Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową”. W art. 218 – 221 K.k. wskazano przestępstwa polegające np. na złośliwym lub uporczywym naruszaniu praw pracownika wynikających ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego, odmowie ponownego przyjęcia do pracy (na podstawie orzeczenia o przywróceniu wydanego przez właściwy organ), niewypłacaniu wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia ze stosunku pracy mimo orzeczenia sądu do wypłaty. Odpowiedzialność karna przewidziana jest również za niedopełnianie obowiązków z zakresu BHP, wskutek czego dochodzi do narażenia pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Brak zawiadomienia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo niesporządzenie lub nieprzedstawienie wymaganej dokumentacji również naraża sprawcę na karę, zgodnie z zapisami K.k.

M.O.