Kodeks wykroczeń – zmiany wynikające z przepisów o przeciwdziałaniu COVID-19
Od dnia 29 listopada br. obowiązują zmiany w ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 2019 r. poz. 821, z późn. zm.), zwanej dalej „k.w.”, wprowadzone przepisami o przeciwdziałaniu COVID-19.
Akt prawny, na podstawie którego dokonano zmian w k.w., to ustawa z dnia 28 października 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. poz. 2112). Zmiany w obrębie regulacji k.w. polegają na ustanowieniu zgodnych z wymogami właściwej legislacji podstaw prawnych do nakładania kar za nieprzestrzeganie określonych obostrzeń wynikających z reżimu sanitarnego, chodzi w tym przypadku także o nakaz zasłaniania ust i nosa w ustalonych prawem okolicznościach.
Nowelizacja z dnia 28 października 2020 r. odnosi się do zapisów art. 116 k.w. We wspomnianym przepisie § 1 uzyskał nowe brzmienie, zgodnie z którym kto, wiedząc o tym, że:
- jest chory na gruźlicę, chorobę weneryczną lub inną chorobę zakaźną albo podejrzany o tę chorobę,
- styka się z chorym na chorobę określoną w pkt 1 lub z podejrzanym o to, że jest chory na gruźlicę lub inna chorobę zakaźną,
- jest nosicielem choroby określonej w pkt 1 lub podejrzewanym o nosicielstwo
– nie przestrzega zakazów, nakazów, ograniczeń lub obowiązków określonych w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi lub w przepisach o Państwowej Inspekcji Sanitarnej albo nie przestrzega decyzji wydanych na podstawie tych przepisów przez organy inspekcji sanitarnej, podlega karze grzywny albo karze nagany.
W omawianym art. 116 k.w. dodano § 1a, który bezpośrednio odnosi się do konsekwencji niestosowania się obowiązków nałożonych w ramach zaostrzonego reżimu sanitarnego – przepis ten stanowi, że ten kto nie przestrzega zakazów, nakazów, ograniczeń lub obowiązków określonych w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, podlega karze grzywny albo karze nagany.
Nowe brzmienie nadano także § 2 w art. 116 k.w., co oznacza, że karze grzywny albo karze nagany podlega, kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, nie dopełnia obowiązku spowodowania, aby osoba ta zastosowała się do określonych w art. 116 § 1 i 1a k.w. zakazów, nakazów, ograniczeń lub obowiązków albo decyzji.
Warto też wspomnieć o zmianie w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 2020 r. poz. 729, z późn. zm.), wprowadzonej również na podstawie ustawy z dnia 28 października 2020 r., korespondującej z przedstawionymi powyżej korektami legislacyjnymi w k.w. Chodzi mianowicie o dodanie w art. 96 Kodeksu postępowania o wykroczenia § 1bd (regulację tę dodano za pośrednictwem art. 9 ustawy z dnia 28 października 2020 r.). Przepis ten przewiduje, iż w postępowaniu mandatowym, w sprawach, o których mowa w art. 116 § 1 k.w., można nałożyć grzywnę w wysokości do 1000 zł (dotychczas było to maksymalnie 500 zł).
Maciej Ofierski