Zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy albo wydatków na opłacenie posiłków zamówionych w firmie cateringowej na poczęstunki podczas spotkań biznesowych z kontrahentami.

 

 

Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy Ordynacja podatkowa, Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dn. 30.10.2008 r. znak: IPPB3/423-1220/08-2/MW, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy (dalej: Spółka), przedstawione we wniosku z dn. 04.08.2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy albo wydatków na opłacenie posiłków zamówionych w firmie cateringowej na poczęstunki podczas spotkań biznesowych z kontrahentami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

We wniosku z dn. 04.08.2008 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółka wyjaśniła, ż w ramach prowadzonej działalności odbywa w swojej siedzibie spotkania biznesowe z kontrahentami, podczas których podawany jest skromny poczęstunek (kawa, herbata, soki, woda mineralna, słodycze). Jeżeli spotkanie trwa długo to poczęstunek zamawiany jest w firmie cateringowej.

Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, w zakresie uznania ww. poczęstunków za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).

Przedstawiając swoje stanowisko Spółka wskazała na normę art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W ocenie Spółki koszty organizacji spotkań z kontrahentem, na których prezentowana jest oferta firmy, trwają negocjacje handlowe lub są podpisywane kontrakty spełniają ww. warunki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W ustawie podatkowej nie ma definicji pojęcia reprezentacja, w związku z tym Spółka powołała definicję słownikową tego pojęcia, wskazując, iż reprezentacja rozumiana jest jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Wydatki na reprezentację są ponoszone w celu wykreowania pozytywnego wizerunku firmy.

Zdaniem Spółki poczęstunek w postaci kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy nie świadczy o wytworności i okazałości w związku z czym nie powinien być zaliczany do działań związanych z reprezentacją.

Spółka uważa, że koszty ponoszone na zakup artykułów spożywczych (kawa, herbata, woda mineralna, słodycze) oraz zakup usługi firmy cateringowej przeznaczonych na poczęstunek dla kontrahentów w czasie spotkań biznesowych nie mają charakteru reprezentacji i mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Dla prawidłowej kwalifikacji kosztów najważniejsze jest ustalenie głównego celu organizowanego spotkania i wskazanie potencjalnych korzyści. Jeżeli konsumpcja nie zdominuje części handlowej spotkania to wydatki na ww. poczęstunki nie powinny być uważane za koszty reprezentacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, wydał w dn. 30.10.2008 r. znak: znak: IPPB3/423-1220/08-2/MW, w której stanowisko Spółki uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość, wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dn. 04.08.2008 r. jest nieprawidłowe.

Przy prawno-podatkowej ocenie zagadnienia, będącego przedmiotem wniosku Spółki należy mieć na uwadze, iż z początkiem 2007 r., mocą ustawy z dn. 21.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 217, poz. 1589), dokonana została zmiana przepisów w ustawie o CIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków i kosztów reprezentacji.

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu reprezentacja, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia reprezentacja, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin reprezentacja, wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu, a nie wystawność, okazałość, wytworność. Dlatego też termin reprezentacja użyty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT należy rozumieć jako przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz, a nie jako wystawność, wytworność, czy okazałość.

Norma art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa (zakładu), czy też poza nią, por. wyrok NSA z dn. 25.01.2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10.

Podniesiona w uzasadnieniu wniosku Spółki kwestia dotycząca, m.in. wystawności, okazałości oferowanego kontrahentowi poczęstunku w ogólne nie stanowi kryterium kwalifikowania wydatków na reprezentację, gdyż o takim charakterze decyduje związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu podatnika, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na skromne, przeciętne, typowe i wystawne, okazałe nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

Analogiczne stanowisko negujące kryterium okazałości, wystawności jako kryterium decydujące o uznaniu danego wydatku, np. na usługi gastronomiczne, zakup napojów za koszty reprezentacji prezentowane jest m.in. w wyrokach: WSA w Warszawie z dn. 13.09.2010 r., sygn. III SA/Wa 752/10, WSA w Kielcach z dn. 15.04.2010 r., sygn. akt I SA/Ke 202/10, WSA w Warszawie z dn. 27.11.2009 r., sygn. akt III SA/Wa 925/09.

Mając powyższe na uwadze, nie ma uzasadnienia prawnego do uznania wydatków na reprezentację w oparciu o wymienione w uzasadnieniu wniosku Spółki z dn. 04.08.2008 r., kryterium celu organizowanego spotkania.

Reasumując, wydatki na zakup żywności, napojów oraz usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów oraz niezależnie od miejsca świadczenia zakupionych usług gastronomicznych, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W związku z tym wydatki Spółki poniesione na zakup kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, słodyczy albo wydatki na opłacenie posiłków zamówionych w firmie cateringowej na poczęstunki podczas spotkań biznesowych z kontrahentami, są związane z reprezentacją i w związku z tym na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dn. 04.08.2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące przepisów art. 16 ust. 1pkt 28 ustawy o CIT. Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 tejże ustawy).

 

Minister Finansów:

interpretacja indywidualna z dn. 01.06.2012, sygn. DD6-033-25/SOH/PK-1655/09/10

 

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dn. 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa – tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.
2. Ustawa z dn. 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.
3. Ustawa z dn. 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.
4. Rozporządzenie Ministra Finansów z dn. 20.06.2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego – Dz.U. Nr 112, poz. 770.
5. Ustawa z dn. 21.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz.U. Nr 217, poz. 1589.