MPiPS: nie będzie zmian w wypłacaniu wynagrodzenia chorobowego

Art. 92 Kodeksu pracy stanowi m.in., że za czas niezdolności pracownika wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, trwającą łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, trwającą do 14 dni w roku kalendarzowym, pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia.

Po wyżej wymienionych okresach niezdolności do pracy obowiązek wypłaty zasiłku chorobowego przechodzi na Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W sprawie wypłaty wynagrodzenia za czas choroby skierowana została do resortu pracy interpelacja. Czytamy w niej, że pracodawcy uważają, iż ciążący na nich obowiązek wypłaty wynagrodzenia za czas choroby pracownika nie powinien być różnicowany ze względu na jego wiek i mógłby wynosić na przykład 14 dni. Według pracodawców wprowadzenie takiego rozwiązania przyczyniłoby się do zmniejszenia nadużywania zwolnień lekarskich.

W związku z powyższym posłowie skierowali do MPiPS pytanie, czy ministerstwo rozważa wprowadzenie zmian w przepisach, które proponują pracodawcy?

W odpowiedzi na interpelację podsekretarz stanu w MPIPS Radosław Mleczko zauważył, że zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy pracownik, który jest niezdolny do pracy z powodu choroby, zachowuje prawo do wynagrodzenia za okres niezdolności do pracy trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, za okres niezdolności do pracy trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Za czas niezdolności do pracy trwającej dłużej niż odpowiednio 33 dni lub 14 dni w ciągu roku kalendarzowego pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy finansowany z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Wprowadzenie krótszego okresu wypłaty wynagrodzenia za okres choroby w odniesieniu do pracowników w wieku powyżej 50. roku życia wynikało z realizacji jednego z celów programu „Solidarność Pokoleń. Działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+”, którym było zmniejszenie kosztów pracy związanych z zatrudnieniem pracowników po 50. roku życia.

W wyniku wprowadzonych zmian nowelizacją Kodeksu pracy (Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33) od 1 lutego 2009 r. nastąpiła redukcja kosztów po stronie pracodawców w związku ze zmniejszeniem liczby dni choroby, za które pracodawca płaci wynagrodzenie za czas choroby w przypadku pracowników w wieku 50 i więcej lat. Koszt absencji związanej z chorobą pracowników powyżej 50. roku życia od 15 dnia został przejęty przez Fundusz Ubezpieczeń Społecznych. Szacunkowa kwota wydatków na zasiłki chorobowe (wypłacane z funduszu chorobowego) za pracowników w wieku 50 lat i więcej wypłacane od 15 do 33 dnia absencji chorobowej w roku kalendarzowym wyniosła odpowiednio:
— w 2009 r. – 0,4 mld zł,
— w 2010 r. – 0,6 mld zł,
— w 2011 r. – 0,6 mld zł.

Dalsze zmniejszanie liczby dni absencji chorobowej, za które płaciłby pracodawca, nie jest możliwe ze względu na sytuację finansową Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w tym funduszu chorobowego. Fundusz chorobowy będący częścią FUS, z którego finansowane są m.in. zasiłki chorobowe, jest funduszem deficytowym, gdyż wpływające ze składek przychody nie starczają na pełne sfinansowanie wydatków na świadczenia. W 2012 r. przychody funduszu chorobowego wyniosły 10 324,053 mln zł, a wydatki na świadczenia finansowane z tego funduszu ponad 12 507,006 mln zł, w tym na zasiłki chorobowe 7287,035 mln zł (58,3% wydatków funduszu). Zgodnie z planem finansowym FUS wpływy bez dotacji z budżetu państwa na fundusz chorobowy wyniosą w 2013 r. 11 369,076 mln zł, natomiast wydatki na świadczenia z ubezpieczenia chorobowego 13 246,063 mln zł. Natomiast z prognozy wpływów i wydatków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na lata 2015–2019 wynika, że wpływy ze składek sfinansują jedynie ok. 80% wydatków na świadczenia z funduszu chorobowego, a jego deficyt będzie w następnych latach systematycznie wzrastać.

W związku z powyższym przedstawiciel MPiPS stwierdził, iż resort nie planuje dokonywania zmian w art. 92 Kodeksu pracy dotyczącym wynagrodzenia za czas niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą.

źródło: sejm.gov.pl