Obecnie obowiązujące przepisy Kodeksu pracy różnicują okres wypowiedzenia stosunku pracy zawartego na podstawie umowy o pracę w zależności od okresu, na który została ona zawarta. Zgodnie z art. 33 k.p. umowa zawarta na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy może zostać rozwiązana przez każdą ze stron za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia, gdy strony tak postanowią, zawierając umowę.

Odmiennie kształtuje się okres wypowiedzenia w przypadku umowy zawartej na czas nieokreślony. Zgodnie z art. 36 Kodeksu pracy okres wypowiedzenia w tym przypadku uzależniony jest od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi od dwóch tygodni do trzech miesięcy. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C-38/13 orzekł, iż zróżnicowanie okresu wypowiedzenia umów zawartych na czas określony lub nieokreślony występującego w polskim porządku prawnym jest niezgodne z klauzulą 4 do porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony będącą załącznikiem do dyrektywy rady 99/7O/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony. Zgodnie z argumentacją TS UE jest to sytuacja niedopuszczalna, gdy osoby te wykonują podobne zadania, znajdują się w porównywalnej sytuacji, co w konsekwencji prowadzi do dyskryminowania osób zatrudnionych na podstawie umowy zawartej na czas określony. Orzeczenie to może prowadzić do możliwości powoływania się przez pracowników na treść powyższej dyrektywy w stosunkach zachodzących między obywatelem a państwem przed sądami krajowymi oraz unijnymi.

Wydanie przez TS UE powyższego orzeczenia przesądza o konieczności wprowadzenia do polskich przepisów z zakresu prawa pracy odpowiednich zmian. Jednocześnie zaznaczamy, że ponad 3 mln osób w Polsce zatrudnionych jest na podstawie umów zawartych na czas określony.

W związku z powyższym do MPiPS została skierowana interpelacja w sprawie okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony, w której zadano następujące pytania:

Jakie jest stanowisko ministra w przedmiotowej sprawie?
Czy w ocenie ministra sytuacja wskazana w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotycząca naruszenia zasady niedyskryminacji osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę zawartych na czas określony wymaga wprowadzenia zmian legislacyjnych w zakresie polskich przepisów prawa pracy?
Czy minister rozważa wprowadzenie maksymalnego czasowego ograniczenia umów o pracę zawieranych na czas określony?
Czy w najbliższym czasie planowane są zmiany legislacyjne w zakresie długości okresów wypowiedzenia umów zawartych na czas określony?

Odpowiedzi udzielił Radosław Mleczko – podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Problematyka zatrudniania pracowników na podstawie terminowych umów o pracę jest podejmowana w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej od kilku lat, m.in. w ramach prac Zespołu Problemowego ds. Prawa Pracy i Układów Zbiorowych Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych.

Obecnie w ministerstwie toczą się prace nad projektem ustawy nowelizującej Kodeks pracy mające na celu uregulowanie kwestii zatrudniania pracowników na podstawie terminowych umów o pracę, z uwzględnieniem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców(UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), w szczególności wyroku z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C-38/13 Nierodzik.

W ramach prowadzonych prac legislacyjnych analizowane są możliwe rozwiązania w tym zakresie uwzględniające słuszne interesy zarówno pracowników, jak i pracodawców. Jednym z rozważanych rozwiązań jest wprowadzenie do Kodeksu pracy ograniczenia w zakresie czasu trwania umów o pracę na czas określony, rozważana jest także zmiana w zakresie długości okresu wypowiedzenia tego rodzaju umów.

Uprzejmie informuję, że obecnie trwają ostatnie robocze konsultacje z partnerami społecznymi w sprawie sposobu uregulowania tej problematyki.

źródło: MPiPS