Skoro zatem prawo do ekwiwalentu za pranie umundurowania straży gminnej jak również zasady jego przyznawania nie wynikają z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, to przedmiotowe świadczenie otrzymywane przez pracownika straży gminnej nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT.

 

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 7 sierpnia 2013 r. Nr IPPB4/415-316/13-2/MS wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Urzędu Gminy (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku z dnia 06 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconego ekwiwalentu za pranie umundurowania – jest nieprawidłowe. 

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe.

Działając na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o strażach gminnych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 123, poz. 779, z późn. zm.) w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażników gminnych (Dz. U. Nr 112, poz. 713, z późn. zm.) oraz art. 237 (9) paragraf 2 i 3 z dnia 26 czerwca 1974 roku KP (tekst jednolity z 1998 r. Dz. U. Nr 21 poz. 94, z późn. zm.) strażnikom Straży Miejskiej przysługuje umundurowanie służbowe oraz ekwiwalent miesięczny za pranie elementów umundurowania. 

W związku z powyższym zadano pytanie, 

czy na podstawie zapisu art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w treści obowiązującej od lutego 2013 r. wypłacany strażnikom miejskim ekwiwalent za pranie umundurowania podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym… 

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w treści obowiązującej od lutego 2013 r. wypłacony strażnikom ekwiwalent za pranie umundurowania korzysta ze zwolnienia. W treści ww. artykułu nie został podany katalog świadczeń rzeczowych lub ich ekwiwalentów, których otrzymanie nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, jednakże ustawodawca dokonał delegacji ustawowej odnosząc się do innych ustaw. Zatem Wnioskodawca uważa, iż wypłacony ekwiwalent za pranie odzieży roboczej przysługujący na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznał za prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą PIT”.Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody (w tym ze stosunku pracy), z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jakim jest stosunek pracy, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, z kolei przychodami z tego źródła są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 9 ust. 2 i art. 11 ust. 1 ustawy PIT).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca jako podstawę przyznania ekwiwalentu za pranie umundurowania strażników gminnych powołał przepisy art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779, z późn. zm.) w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażników gminnych (Dz. U. Nr 112, poz. 713, z późn. zm.) oraz art. 237⁹ § 2 i 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.).

Na mocy art. 21 ust. 1 ustawy o strażach gminnych w związku z rozporządzeniem w sprawie umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażników gminnych, strażnik gminny podczas wykonywania czynności służbowych jest obowiązany nosić określone umundurowanie.

Natomiast w myśl art. 237⁷ § 1 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto na podstawie art. 237⁹ § 2 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie.

Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika – art. 237⁹ § 3 Kodeksu pracy.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanego stanu faktycznego należy przywołać opinię Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, z której wynika, że jako odzież roboczą należy uznawać odzież spełniającą wymagania Polskich Norm i przeznaczoną do wykonywania prac, o których mowa w art. 237⁷ § 1 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późń. zm.), przy których występuje wymienione w pkt 1 intensywne brudzenie lub działają czynniki powodujące przyspieszone niszczenie odzieży lub gdy wymienione w pkt 2 inne okoliczności narzucają konieczność jej stosowania (np. gdy wymagana jest szczególna czystość lub ze względów bezpieczeństwa musi być stosowany określony krój odzieży).

Mundury, zdefiniowane w przepisie art. 10 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130, z późn. zm.), nie są odzieżą roboczą w rozumieniu przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Służą one do oznaczania przynależności do określonej jednostki organizacyjnej lub wykonywania określonych funkcji albo służby.

Wydaje się, że ustawowy tryb ustanowienia mundurów oraz określenie ich wzorów rozporządzeniem Rady Ministrów, pozwalają uznać umundurowanie strażników gminnych za mundur w rozumieniu ww. ustawy o odznakach i mundurach.

W takim przypadku do mundurów nie powinien być stosowany przepis art. 237⁹ § 3 Kodeksu pracy.

Uwzględniając zatem wyżej przytoczoną opinię Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej należy uznać za nieuzasadnione powoływanie – jako podstawy prawnej przyznania ekwiwalentu za pranie umundurowania strażników gminnych – przepisów art. 237⁹ § 2 i 3 Kodeksu pracy. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika także, aby przedmiotowy ekwiwalent przysługiwał na mocy innych przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Skoro zatem prawo do ekwiwalentu za pranie umundurowania straży gminnej jak również zasady jego przyznawania nie wynikają z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, to przedmiotowe świadczenie otrzymywane przez pracownika straży gminnej nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 7 sierpnia 2013 r. Nr IPPB4/415-316/13-2/MS, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość. 

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. 

Interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dn. 2015.12.14, sygn. DD3.8222.2.196.2015.CRS