W związku z podwyższeniem kwoty minimalnego wynagrodzenia od 1 stycznia 2015 r. wzrosła wysokość minimalnej podstawy wymiaru świadczeń chorobowych.

Wysokość najniższych zasiłków związanych z chorobą lub macierzyństwem pracownika ustalana jest w oparciu o art. 45 ust. 1 oraz art. 47 ustawy z dn. 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t. jedn. Dz.U. z 2014 poz. 159).

Jeżeli kwota podstawy wymiaru wynikająca z obliczenia przeciętnego wynagrodzenia z okresu 12 lub mniej miesięcy jest mniejsza niż najniższa podstawa – wówczas sumę wynikającą z obliczeń należy skorygować do wysokości podstawy minimalnej. Nie będzie miał w tym przypadku zastosowania przepis art. 43 ustawy chorobowej (o nieobliczaniu ponownym podstawy, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe).

Minimalna podstawa wymiaru świadczeń chorobowych, zgodnie z podanymi wyżej regulacjami w 2015 roku wynosi:

• 1208,06 zł – w 1. roku pracy (1750 zł x 80% minus składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika, tj. 13,71%).
• 1510,07 zł – dla pozostałych pracowników (1750 zł minus składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika, tj. 13,71%),

W związku z waloryzacją płacy minimalnej wyższa będzie również kwota minimalnej podstawy świadczenia rehabilitacyjnego. Od dnia 01.01.2015 r. wyniesie ona odpowiednio:

• 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego za okres pierwszych trzech miesięcy, czyli co najmniej 1359,06 zł,
• 75% tej podstawy za pozostały okres, czyli 1132,55 zł,
• 100% tej podstawy – jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży lub spowodowana została wypadkiem przy pracy bądź chorobą zawodową, czyli co najmniej 1510,07 zł.

B. Opar