Pracownik nie przychodzi do pracy – jak postąpić?

„Pracownik nie stawia się do pracy bez usprawiedliwienia od 6 dni brak z nim kontaktu (choroba alkoholowa). Proszę podać najlepsze opcje prawne rozwiązania umowy z pracownikiem?”

W stanie faktycznym przedstawionym przez Czytelnika …

(…) najszybszą opcją jest rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy, tj. z uwagi na ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.

O przyczynie niestawienia się do pracy pracownik obowiązany jest zawiadomić pracodawcę w sposób przewidziany w rozporządzeniu MPiPS w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy. Zaniedbywanie tego obowiązku jest uchybieniem pracowniczym, które przy uwzględnieniu okoliczności konkretnego przypadku może uzasadniać zastosowanie przez pracodawcę sankcji o charakterze porządkowym (art. 108 i następne K.p.), wypowiedzenie umowy o pracę przez pracodawcę czy też rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (wyrok Sądu Najwyższego z dn. 15.03.1977 r., sygn. akt: I PRN 21/77).

Warto jednak zauważyć, że nie narusza w sposób ciężki podstawowych obowiązków pracowniczych, jeżeli po jego stronie występują okoliczności usprawiedliwiające nieobecność w pracy, a dopuszcza się on jedynie uchybień w formalnym usprawiedliwieniu tej nieobecności: I teza wyr. SN z dn. 04.08.1999 r., sygn. akt: I PKN 126/99, OSNAPiUS 2000, Nr 20, poz. 752). Stąd też opóźnienie usprawiedliwienia nieobecności w pracy w zasadzie nie powinno być traktowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika (wyr. SN z dn. 22.09.1999 r., sygn. akt: I PKN 270/99, OSNAPiUS 2001, Nr 2, poz. 40). Pracownikowi, który usprawiedliwił nieobecność w pracy z opóźnieniem, nie można zasadnie zarzucić opuszczenia pracy bez usprawiedliwienia. Nieusprawiedliwienie w terminie nieobecności w pracy i opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia stanowią odmienne rodzajowo naruszenia obowiązków pracowniczych (wyr. SN z dn. 04.12.1997 r., sygn. akt: I PKN 416/97, OSNAPiUS 1998, Nr 20, poz. 596).

Sandra Grzywocz-Nowak – adwokat

Podstawa prawna:

  1. Ustawa z dn. 26.06.1974 r. Kodeks pracy – tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 108 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2018 r. poz. 305.
  2. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dn. 15.05.1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy – Dz.U. z 2014 r. poz. 1632.