Rekompensaty pieniężne z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 3 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zasądzenia rekompensaty pieniężnej z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zasądzenia rekompensaty pieniężnej z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań.
Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 20 marca 2020 r. Znak: 0115-KDIT2.4011.21.2020.1.MU, 0111-KDIB2-2.4014.45.2020.3.PB wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.
Wniosek uzupełniono 3 kwietnia 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Na podstawie ugody sądowej zawartej 4 października 2019 r. przed Sądem Rejonowym w sprawie o podział majątku wspólnego oraz dział spadku po zmarłym mężu Wnioskodawczyni, prawomocnej z dniem 12 października 2019 r., a konkretnie na mocy pkt 4 tej ugody zostały na rzecz Wnioskodawczyni zasądzone rekompensaty pieniężne od pozostałych spadkobierców ustawowych z tytułu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów finansowych na utrzymanie 2 mieszkań spośród 3 wymienionych w pkt 1 tej ugody. Nakłady te Wnioskodawczyni poniosła w okresie od dnia nabycia spadku do dnia działu spadku, tj. w latach 2011-2019. Mieszkania te stanowiły masę spadkową przyjętą solidarnie przez wszystkich spadkobierców ustawowych, podczas gdy tylko Wnioskodawczyni sama ponosiła koszty ich utrzymania w ww. okresie. Łączna kwota rekompensat zasądzonych z tego tytułu na rzecz Wnioskodawczyni wynosi 25.076,52 zł (słownie: dwadzieścia pięć tysięcy siedemdziesiąt sześć złotych 52/100).
Końcowo wskazać należy, iż pozostały opis stanu faktycznego, który został przedstawiony przez Wnioskodawczynię w treści uzupełnienia wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem dochodowym od osób fizycznych przedstawiony został w interpretacji obejmującej swym zakresem ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy tego typu rekompensaty z tytułu poniesionych nakładów na utrzymanie mieszkań zasądzone przez sąd w drodze prawomocnej ugody sądowej mogą być rozumiane jako odszkodowanie i czy w konsekwencji są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych a samo ich zasądzenie jest zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych?
Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie podlegają zwolnieniu z PIT. Rekompensata nakładów poniesionych samodzielnie na utrzymanie mieszkań wchodzących w skład masy spadkowej jest przez Wnioskodawczynię rozumiana jako forma odszkodowania za poniesioną stratę finansową, gdyż koszty te powinny być ponoszone solidarnie przez wszystkich ustawowych spadkobierców od dnia przyjęcia przez nich spadku. Pomimo iż we wspomnianej ugodzie sądowej nie pada słowo odszkodowanie, to jednak zamysł zasądzenia ww. rekompensat wydaje się być formą odszkodowania. W konsekwencji kwota zasądzonej rekompensaty powinna być zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych a samo jej zasądzenie również powinno być zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1519 ze zm.) – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
- umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
- umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
- umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
- umowy dożywocia,
- umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
- ustanowienie hipoteki,
- ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
- umowy depozytu nieprawidłowego,
- umowy spółki.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 cytowanej ustawy).
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie prawomocnej ugody sądowej, w sprawie o podział majątku wspólnego oraz dział spadku po zmarłym mężu Wnioskodawczyni, zostały na rzecz Wnioskodawczyni zasądzone rekompensaty pieniężne od pozostałych spadkobierców ustawowych z tytułu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów finansowych na utrzymanie 2 mieszkań spośród 3 będących przedmiotem masy spadkowej. Nakłady te Wnioskodawczyni poniosła w okresie od dnia nabycia spadku do dnia działu spadku, tj. w latach 2011-2019. Mieszkania te stanowiły masę spadkową przyjętą solidarnie przez wszystkich spadkobierców ustawowych, podczas gdy tylko Wnioskodawczyni sama ponosiła koszty ich utrzymania w ww. okresie. Łączna kwota rekompensat zasądzonych z tego tytułu na rzecz Wnioskodawczyni wynosi 25.076,52 zł.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, wskazać należy, że zasądzone na podstawie prawomocnej ugody sądowej rekompensaty pieniężne od pozostałych spadkobierców ustawowych z tytułu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów finansowych na utrzymanie mieszkań, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Ugoda taka nie jest bowiem żadną z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 10.04.2020; sygn. akt: 0111-KDIB2-2.4014.45.2020.4.PB