Czy koszty abonamentu ponoszone przez pracodawcę i pracownika zgodnie z wyszczególnieniem w opisie stanu faktycznego za świadczenia medyczne w zakresie medycyny pracy i profilaktyki medycznej niezbędnej ze względu na warunki pracy stanowią przychód pracownika i powinny stanowić podstawę naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych?

 

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 15 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości sposobu opodatkowania świadczeń medycznych wykupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania świadczeń medycznych wykupionych przez pracodawcę na rzecz pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z Regulaminem Wynagradzania firma zapewnia pracownikom pakiet medyczny.

W związku z powyższym obowiązkiem, została zawarta umowa o świadczenie usług medycznych z podmiotem świadczącym tego typu usługi.
Przedmiotem ww. umowy są następujące usługi:

1. Świadczenia z zakresu medycyny pracy,
2. Świadczenia z zakresu profilaktyki medycznej ustalone zgodnie z warunkami pracy i profilem działalności wg. PKD firmy
3. Pakiet indywidualny
4. Pakiet rodzinny

Opłata za ww. usługi jest ustalona w formie abonamentu, który ma charakter opłaty miesięcznej ryczałtowej bez względu na ilość wykorzystanych przez pracowników usług medycznych. Na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania, koszt abonamentu jest rozdzielony między pracodawcę i pracownika w następujący sposób:

Ad. pkt 1, 2, 3: Pracownik pokrywa koszt świadczeń w wysokości 1 zł w formie potrącenia z wynagrodzenia netto, firma pokrywa pozostałe koszty pakietów.

Ad. pkt 4: Pracownik pokrywa koszt pakietu w całości w formie potrącenia z wynagrodzenia netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty abonamentu ponoszone przez pracodawcę i pracownika zgodnie z wyszczególnieniem w opisie stanu faktycznego za świadczenia medyczne w zakresie medycyny pracy i profilaktyki medycznej niezbędnej ze względu na warunki pracy stanowią przychód pracownika i powinny stanowić podstawę naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty abonamentu za świadczenia medyczne z grup wymienionych w punktach 1 i 2 (medycyna pracy i profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna ze względu na warunki pracy) ponoszone przez pracodawcę nie stanowią podstawy do naliczenia podatku dochodowego pracowników.

Koszty ponoszonych przez pracodawcę opłat za świadczenia medyczne, które zgodnie z przepisami ustaw ponosić ma pracodawca, nie stanowią po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy.

Jak wskazuje art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z poźn. zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzone na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, ustalone przez Centrum Medyczne w podziale procentowym i wyliczone w oparciu o dane statystyczne, historyczne, narażenia na czynniki szkodliwe na danych stanowiskach, strukturę demograficzną oraz uwzględniając branżę (PKD), w której działa firma. Pracodawca musi więc przeprowadzać badania lekarskie swoich pracowników, musi też ponosić ich koszty. Obowiązek taki nakładają na niego przepisy kodeksu pracy. Nie jest to zatem świadczenie poniesione za pracownika. W konsekwencji wartość takiego świadczenia nie może być uznana za przychód pracownika.

W przypadku ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z podmiotem świadczącym usługi medyczne, fakt skorzystania lub nieskorzystania przez pracownika w danym miesiącu z usługi, pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania przedmiotowych świadczeń.

Stanowisko firmy jest zgodne z wydaną w podobnej kwestii Interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr IPPB2/415-940/11-4/AS z dnia 7 lutego 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Podkreślenia wymaga, że o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania przez pracownika z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez pracownika abonamentu medycznego (o określonej wartości pieniężnej). Objęcie pracownika nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu. Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem pracowników i członków ich rodzin nieobowiązkową opieką medyczną w ramach pakietu rodzinnego, nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uprawnionego pracownika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł z podmiotem świadczącym usługi medyczne umowę o świadczenie usług medycznych dla swoich pracowników. Umowa przewiduje świadczenia usług z zakresu medycyny pracy; świadczenia obejmujące profilaktyczną opiekę zdrowotną niezbędną z uwagi na warunki pracy; specjalistyczne usługi medyczne indywidualne dla pracownika; pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika, w zamian za ustalony abonament pieniężny.

Abonament medyczny ma charakter opłaty miesięcznej ryczałtowej bez względu na ilość wykorzystanych przez pracowników usług medycznych.

Koszt abonamentu na podstawie zapisów w regulaminie wynagradzania, będą rozdzielone pomiędzy pracodawcę (Wnioskodawcę) i pracowników w ten sposób, że koszty usług medycznych takich jak: medycyna pracy, profilaktyczna opieka zdrowotna niezbędna z uwagi na warunki pracy i profil działalności oraz indywidualne świadczenia dla pracownika będzie ponosił pracodawca, natomiast koszt usług medycznych obejmujących pakiet usług medycznych dla rodziny pracownika będą ponosili pracownicy.

Należy wyjaśnić, że opłacanie przez pracodawcę kosztów obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie powoduje u pracowników powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie bowiem z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z poźn. zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Ponadto gdy pracodawca ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, również nie stanowi jego przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

Natomiast pozostałe koszty opieki medycznej, inne niż wyżej wymienione, ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników, stanowią przychód ze stosunku pracy pracownika.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy pracodawca ponosi koszty abonamentu za świadczenia medyczne z medycyny pracy i profilaktyki niezbędnej ze względu na warunki pracy i profil działalności, ponoszone koszty przez pracodawcę nie stanowią podstawy do naliczania podatku dochodowego pracowników.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lipca 2014 r., nr IPPB4/415-391/14-2/MS1