Rozliczenie zapomogi z ZFŚS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2018 r. (data wpływu 8 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 27 września 2018 r. Pani Agnieszka S. zwróciła się do Wnioskodawcy z wnioskiem o wypłatę świadczenia socjalnego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w formie bezzwrotnej pomocy finansowej w związku z kontuzją kolana oraz łękotki, jakiej nabawił się jej syn podczas wakacji. W dniu 4 października 2018 r. Wnioskodawca przyznał Pani Agnieszce S. bezzwrotną pomoc finansową w kwocie 300 zł. Z kwoty tej została potrącona kwota podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 36 zł.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w przedstawionej sytuacji zasadne było potrącenie podatku dochodowego od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji nie została zachowana przesłanka „losowości”, tzn. zdarzenie musi być nieprzewidywalne, niezależne od woli człowieka, być nie do uniknięcia mimo zachowania należytej staranności. W związku z przyznaną bezzwrotną zapomogą finansową w kwocie 300 zł dokonano potrącenia podatku dochodowego w wysokości 36 zł, bowiem Wnioskodawca uważał, że syn Pani Agnieszki S. nie zachował należytej staranności podczas wakacji, a ponadto mógł przewidzieć, że wykonując pewne czynności ruchowe dozna kontuzji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z treści wniosku wynika, że w dniu 27 września 2018 r. Pani Agnieszka S. zwróciła się do Wnioskodawcy z wnioskiem o wypłatę świadczenia socjalnego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w formie bezzwrotnej pomocy finansowej w związku z kontuzją kolana oraz łękotki, jakiej nabawił się jej syn podczas wakacji. W dniu 4 października 2018 r. Wnioskodawca przyznał Pani Agnieszce S. bezzwrotną pomoc finansową w kwocie 300 zł. Z kwoty tej została potrącona kwota podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 36 zł.
Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż bezzwrotna pomoc finansowa wypłacona z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, stanowiła przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:
- z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
- z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł;
Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone w przypadkach wskazanych w tym przepisie.
Przy czym ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęć „zdarzenie losowe” czy „zapomoga”. W orzecznictwie wskazuje się, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony, to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać się przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym.
Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” należy rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności jak np. kradzieże, włamania, zniszczenie domu lub mieszkania spowodowane zalaniem wodą lub pożarem, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, śmierć. Natomiast przez „zapomogę” należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.
Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz opisany stan faktyczny, w szczególności zaś definicję „zdarzenia losowego” stwierdzić należy, że wskazane we wniosku jednorazowe świadczenie pieniężne można uznać za przyznane w związku z zaistnieniem zdarzenia losowego (kontuzji), czyli nagłego, niespodziewanego, pojedynczego zdarzenia wywołanego przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności.
Mając zatem na uwadze powyższe, uznać należy, iż wskazana we wniosku bezzwrotna pomoc finansowa z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, stanowiąca jednorazowe świadczenie pieniężne wypłacone w związku z indywidualnym zdarzeniem losowym, jakim była doznana przez syna Pani Agnieszki S. kontuzja kolana oraz łękotki korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od tego świadczenia.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 20.02.2019 r., sygn. 0115-KDIT2-2.4011.11.2019.1.ENB