Ostatnia zmiana Dz.U. 2011.87.488

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej

z dnia 19 grudnia 2007 r.

w sprawie rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2007 r. Nr 247, poz. 1835; z 2011 r. Nr 87, poz. 488

Na podstawie art. 9 ust. 9 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe warunki oraz tryb nadawania i cofania uprawnień rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, a także wymagania dotyczące przygotowania kandydatów na rzeczoznawców i podnoszenia kwalifikacji przez rzeczoznawców;

2) zakres nadawanych uprawnień, wzór uprawnień rzeczoznawcy do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, wzór klauzuli i pieczęci imiennej oraz wzór rejestru opiniowanych projektów;

3) wymagania dotyczące opinii rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy o projektach nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów budowlanych albo ich części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, oraz tryb postępowania odwoławczego od tych opinii;

4) tryb powoływania i odwoływania członków Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców, sposób działania tej Komisji i przeprowadzania egzaminu;

5) wysokość wynagrodzenia członków Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) Komisji — rozumie się przez to Komisję Kwalifikacyjną do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców;

2) kursie — rozumie się przez to kurs przygotowujący do opiniowania projektów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii;

3) projekcie — rozumie się przez to projekt nowo budowanego lub przebudowywanego obiektu budowlanego albo jego części, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy;

4) przeciętnym wynagrodzeniu — rozumie się przez to przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej za poprzedni rok kalendarzowy, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.);

5) rzeczoznawcy — rozumie się przez to osobę, której Główny Inspektor Pracy nadał uprawnienia do opiniowania projektów nowo budowanych lub przebudowywanych obiektów budowlanych albo ich części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy pod względem zgodności z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii;

6) ustawie — rozumie się przez to ustawę z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy.

§ 3.

1. Uprawnienia rzeczoznawcy są nadawane kandydatowi, spełniającemu wymagania określone w art. 9 ust. 2 ustawy, w danej grupie projektowej.

2. Wykaz grup projektowych i oznaczeń grup uprawnień rzeczoznawców jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

§ 4.

1. Z wnioskiem o nadanie uprawnień rzeczoznawcy występuje do Komisji kandydat lub jednostka, w której jest on zatrudniony.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) uwierzytelniony odpis dyplomu potwierdzającego wykształcenie kandydata;

2) dokumentację potwierdzającą posiadanie przez kandydata co najmniej 5-letniej praktyki zawodowej w zakresie ukończonego kierunku studiów, w szczególności w zakresie projektowania, sprawdzania projektów, wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie lub opiniowania projektów w innych dziedzinach;

3) informację określającą grupy uprawnień, o które kandydat się ubiega;

4) zaświadczenie potwierdzające ukończenie kursu.

3. Warunkiem ubiegania się o uprawnienia dotyczące budownictwa przemysłowego, rolno-spożywczego i specjalistycznego jest wcześniejsze uzyskanie uprawnień dotyczących budownictwa powszechnego i komunalnego.

§ 5.

Członkowie Komisji są powoływani i odwoływani w trybie art. 9 ust. 5 i 6 ustawy.

§ 6.

1. Główny Inspektor Pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy wyznacza, spośród członków Komisji, przewodniczącego, jego zastępcę oraz sekretarza.

2. Przewodniczący Komisji lub jego zastępca:

1) kieruje pracą Komisji;

2) wnioskuje o odwoływania członków i sekretarza Komisji;

3) przedkłada przed egzaminem pisemnym członkom Komisji do akceptacji tematy prac egzaminacyjnych przydzielonych poszczególnym kandydatom;

4) przedkłada Głównemu Inspektorowi Pracy wnioski o nadanie uprawnień rzeczoznawcy wraz z wynikami egzaminów kandydatów.

3. Członkowie Komisji:

1) uczestniczą w posiedzeniach Komisji i sesjach egzaminacyjnych;

2) w razie braku możliwości wzięcia udziału w posiedzeniu lub egzaminie zawiadamiają o tym sekretarza Komisji.

4. Sekretarz Komisji:

1) sporządza plan posiedzeń Komisji i sesji egzaminacyjnych oraz ustala skład Komisji na egzaminach — w uzgodnieniu z przewodniczącym Komisji;

2) zaznajamia członków Komisji z wnioskami kandydatów o nadanie uprawnień wraz z informacją o spełnieniu przez poszczególnych kandydatów wymagań, o których mowa w § 4 ust. 2;

3) zawiadamia kandydatów o terminie egzaminu co najmniej na 14 dni przed wyznaczonym terminem;

4) zawiadamia członków Komisji o terminach posiedzeń i egzaminów;

5) sporządza protokoły z posiedzeń Komisji i egzaminów.

§ 7.

1. Komisja przeprowadza egzamin, który składa się z części pisemnej i ustnej.

2. Terminy części pisemnej i ustnej egzaminu wyznacza przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

3. Kandydat może ubiegać się o zmianę terminu egzaminu, jeżeli przemawiają za tym ważne przyczyny usprawiedliwiające nieobecność pracownika w pracy, określone w przepisach prawa pracy.

4. Egzamin pisemny przeprowadza się w obecności przewodniczącego, jego zastępcy lub sekretarza oraz dwóch członków Komisji. Egzamin ustny przeprowadza się w obecności przewodniczącego lub jego zastępcy, sekretarza i co najmniej trzech członków Komisji.

5. Członków Komisji, o których mowa w ust. 4, wyznacza przewodniczący Komisji lub jego zastępca.

§ 8.

1. Egzamin pisemny obejmuje test ze znajomości przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz opracowanie opinii o projekcie pod względem zgodności z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz z wymaganiami ergonomii.

2. Do części ustnej egzaminu przystępuje kandydat, który w części pisemnej uzyskał wynik pozytywny.

3. Z części pisemnej egzaminu są zwolnieni rzeczoznawcy ubiegający się o nadanie dodatkowych grup uprawnień.

4. Egzamin ustny obejmuje sprawdzenie znajomości przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii, obowiązujących przy projektowaniu.

§ 9.

1. Ogólna ocena wyniku egzaminu jest ustalana podczas posiedzenia Komisji, bezpośrednio po egzaminie ustnym.

2. O wyniku egzaminu kandydata decyduje Komisja zwykłą większością głosów. W razie równej liczby głosów za i przeciw — rozstrzyga głos przewodniczącego lub jego zastępcy.

§ 10.

Z przebiegu egzaminu pisemnego i ustnego sporządza się protokoły. Protokoły podpisują członkowie Komisji przeprowadzający egzamin.

§ 11.

Kandydat, który uzyskał negatywny wynik z egzaminu, może przystąpić do jednego egzaminu poprawkowego, nie wcześniej jednak niż po upływie trzech miesięcy od poprzedniego egzaminu, po uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 9 ust. 8 ustawy.

§ 12.

Osoby wchodzące w skład Komisji otrzymują wynagrodzenie, zaokrąglone do pełnego złotego, w wysokości:

1) za przeprowadzenie części pisemnej egzaminu:

a) przewodniczący, jego zastępca lub sekretarz — 11 % przeciętnego wynagrodzenia,

b) członkowie — 9 % przeciętnego wynagrodzenia;

2) za sprawdzenie prac pisemnych każdego kandydata — 4 % przeciętnego wynagrodzenia;

3) za przeprowadzenie części ustnej egzaminu każdego kandydata:

a) przewodniczący lub jego zastępca i sekretarz — 4 % przeciętnego wynagrodzenia,

b) członkowie — 3 % przeciętnego wynagrodzenia.

§ 13.

Wzór uprawnienia rzeczoznawcy jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 14.

1. Rzeczoznawca opiniuje projekty, biorąc pod uwagę specyfikę, charakter i przeznaczenie obiektu budowlanego lub jego części, a zwłaszcza warunki wynikające z części technologicznej projektu. Opiniowanie polega w szczególności na sprawdzeniu przez rzeczoznawcę zgodności przyjętych rozwiązań z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, wymaganiami ergonomii oraz z Polskimi Normami, a także na sprawdzeniu, czy przyjęte rozwiązania likwidują bądź ograniczają zagrożenia, jakie może spowodować projektowany proces technologiczny.

2. Rzeczoznawca opiniuje projekty architektoniczno-budowlane, technologiczne i inne, których rozwiązania mają wpływ na stan bezpieczeństwa i higieny pracy.

3. Rzeczoznawca, po analizie projektu, umieszcza na rzucie podstawowym obiektu pieczęć zawierającą klauzulę z opinią oraz pieczęć imienną. Wzór klauzuli i pieczęci imiennej jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

4. Wzór rejestru opiniowanych projektów jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

§ 15.

1. Rzeczoznawca będący jednocześnie projektantem nie może opiniować projektów przez niego opracowanych.

2. Rzeczoznawca będący jednocześnie inspektorem pracy nie może opiniować projektów, jeżeli dokonuje, zgodnie z przepisami prawa budowlanego, kontroli zgodności wykonania tych obiektów z projektem.

§ 16.

Jeżeli jednostka projektowania, projektant lub inwestor nie zgadza się z opinią wydaną przez rzeczoznawcę, może w terminie 14 dni od dnia otrzymania opinii zwrócić się do okręgowego inspektora pracy, właściwego ze względu na lokalizację projektowanego obiektu budowlanego, o ocenę prawidłowości rozwiązań przyjętych w projekcie. Stanowisko okręgowego inspektora pracy jest ostateczne.

§ 16a.

1. W przypadku gdy inspektor pracy stwierdzi, że:

1) rzeczoznawca wydał opinię naruszającą w sposób rażący przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy lub

2) w opinii wydanej przez rzeczoznawcę nie uwzględniono istotnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy

— niezwłocznie powiadamia o tym okręgowego inspektora pracy właściwego ze względu na lokalizację projektowanego obiektu budowlanego.

2. W razie stwierdzenia, że powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, jest uzasadnione, okręgowy inspektor pracy właściwy ze względu na lokalizację projektowanego obiektu budowlanego:

1) kieruje wniosek do Głównego Inspektora Pracy o cofnięcie uprawnień rzeczoznawcy;

2) przesyła kopię wniosku, o którym mowa w pkt 1, do okręgowego inspektora pracy właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy.

§ 16b.

1.  Wniosek, o którym mowa w § 16a ust. 2 pkt 1, powinien zawierać szczegółowy opis dokumentacji projektowej, na podstawie której rzeczoznawca wydał opinię określoną w § 16a ust. 1, w tym w szczególności:

1) nazwę projektu;

2) nazwę, siedzibę i adres inwestora;

3) nazwę, siedzibę i adres jednostki projektowania, a także imię i nazwisko projektanta lub projektantów, którzy wykonali zakwestionowany projekt;

4) imię i nazwisko, numer uprawnień rzeczoznawcy wydającego opinię oraz numer opinii;

5) wyszczególnienie, na czym polegał błąd zawarty w projekcie, którego rzeczoznawca nie uwzględnił w opinii do projektu, i — w miarę możliwości — kopię zakwestionowanego projektu lub jego części;

6) uzasadnienie konieczności wszczęcia postępowania w sprawie cofnięcia uprawnień rzeczoznawcy.

2. Główny Inspektor Pracy po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, lub wszczęciu postępowania z własnej inicjatywy:

1) powiadamia rzeczoznawcę o wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia mu uprawnień w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 4 ustawy;

2) wzywa rzeczoznawcę do:

a) złożenia pisemnych wyjaśnień,

b) przedłożenia do wglądu rejestru opiniowanych projektów,

c) przedłożenia zaświadczenia z ostatniego okresowego szkolenia organizowanego dla rzeczoznawców, o którym mowa w § 18 pkt 1.

§ 17.

1. W razie cofnięcia uprawnień rzeczoznawcy lub rezygnacji z tych uprawnień, rzeczoznawca bezzwłocznie przekazuje okręgowemu inspektorowi pracy, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy, pieczęć zawierającą klauzulę i pieczęć imienną, o których mowa w § 14 ust. 3.

2. Okręgowy inspektor pracy, o którym mowa w ust. 1, bezzwłocznie zawiadamia Głównego Inspektora Pracy o rezygnacji rzeczoznawcy z nadanych mu uprawnień w celu odnotowania tego w rejestrze, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

§ 18.

Rzeczoznawca jest obowiązany do podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez:

1) udział, nie rzadziej niż co 5 lat, w okresowych szkoleniach organizowanych dla rzeczoznawców w jednostce organizacyjnej upoważnionej przez Głównego Inspektora Pracy;

2) zaznajamianie się z nowo wydanymi przepisami, z Polskimi Normami i wydawnictwami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii.

§ 19.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.*

* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie uprawnień rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, zasad opiniowania projektów obiektów budowlanych, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, oraz trybu powoływania członków Komisji Kwalifikacyjnej do Oceny Kandydatów na Rzeczoznawców (Dz. U. Nr 62, poz. 290), które traci moc z dniem 1 stycznia 2008 r. na podstawie art. 114 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589).