Dz.U. 2023.975

Rozporządzenie Ministra Zdrowia

z dnia 4 maja 2023 r.

w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2023 r. poz. 975

Na podstawie art. 16x ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2022 r. poz. 1731, 1733, 2731 i 2770 oraz z 2023 r. poz. 605 i 650) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1) wykaz specjalizacji lekarskich i lekarsko-dentystycznych;

2) wykaz modułów podstawowych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego i wykaz specjalizacji posiadających wspólny moduł podstawowy;

3) wykaz modułów jednolitych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego;

4) regulamin postępowania kwalifikacyjnego;

5) szczegółowy sposób kierowania na szkolenie i odbywania szkolenia specjalizacyjnego, w tym przez lekarzy posiadających I lub II stopień specjalizacji lub tytuł specjalisty;

6) formy specjalistycznego szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz sposoby ich prowadzenia;

7) szczegółowy sposób i tryb składania Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego, zwanego dalej „PES”, oraz ustalania jego wyników;

8) tryb uznawania stażu szkoleniowego, staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych odbytych za granicą lub w kraju za równoważne ze zrealizowaniem elementów określonych w danym programie specjalizacji i ewentualne skrócenie szkolenia specjalizacyjnego;

9) sposób i tryb uzyskania potwierdzenia posiadania umiejętności praktycznych określonych programem specjalizacji;

10) wzory dokumentów potwierdzających realizację programu specjalizacji i jego ukończenie;

11) wysokość wynagrodzenia dla członków i przewodniczącego Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, zwanej dalej „PKE”, oraz zespołu egzaminacyjnego, o którym mowa w art. 16u ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zwanej dalej „ustawą”;

12) wysokość i sposób uiszczania opłaty, o której mowa w art. 16t ust. 1 ustawy;

13) tryb powoływania PKE;

14) wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 14b ust. 8 ustawy, dla członków PKE;

15) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego lekarza i lekarza dentysty;

16) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej systemem szkolenia specjalizacyjnego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego i naukowego;

17) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego lekarzy posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego i naukowego;

18) tryb uznawania dorobku zawodowego i naukowego lekarzy dentystów posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego

za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, w tym kryteria oceny dorobku zawodowego i naukowego;

19) tryb wydawania przez dyrektora Centrum Egzaminów Medycznych, zwanego dalej „CEM”, duplikatu albo odpisu dyplomu PES oraz sposób uiszczania opłaty za wydanie duplikatu albo odpisu dyplomu PES;

20) tryb dokonywania przez dyrektora CEM wymiany dyplomu PES oraz sposób uiszczania opłaty za dokonanie wymiany dyplomu PES;

21) wzór dokumentu, o którym mowa w art. 19g ust. 7 ustawy;

22) wysokość wynagrodzenia za wykonywanie czynności kontrolnych, o którym mowa w art. 19i ust. 12 pkt 1 ustawy;

23) wzór umowy, o której mowa w art. 19f ust. 2 pkt 10 ustawy.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lekarzu, należy przez to rozumieć również lekarza dentystę.

§ 3.

Określa się:

1) wykaz specjalizacji lekarskich i lekarsko-dentystycznych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;

2) wykaz modułów podstawowych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;

3) wykaz specjalizacji posiadających wspólny moduł podstawowy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;

4) wykaz modułów jednolitych właściwych dla danego szkolenia specjalizacyjnego, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia;

5) wykaz specjalizacji z uwzględnieniem modułów lub specjalizacji wymaganych do ich zrealizowania oraz minimalny czas ich trwania, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia;

6) wykaz specjalizacji, w których można uzyskać tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny po zrealizowaniu programu specjalizacji właściwego dla lekarza posiadającego odpowiednią specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny albo zrealizowany i zaliczony odpowiedni moduł podstawowy, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia.

§ 4.

Regulamin postępowania kwalifikacyjnego stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.

§ 5.

1. Wzór Elektronicznej Karty Szkolenia Specjalizacyjnego, zwanej dalej „EKS”, stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia.

2. Wzór dokumentu potwierdzającego ukończenie kursu specjalizacyjnego, o którym mowa w art. 19g ust. 7 ustawy, stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia.

3. Wzór umowy, o której mowa w art. 19f ust. 2 pkt 10 ustawy, stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia.

4. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 14b ust. 8 ustawy, dla członków PKE stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia.

§ 6.

1. Wojewoda kieruje lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w wybranej przez lekarza jednostce akredytowanej w ramach posiadanych przez nią wolnych miejsc szkoleniowych w danej dziedzinie medycyny, na podstawie ostatecznych list lekarzy zakwalifikowanych do odbywania szkolenia specjalizacyjnego, w kolejności ustalonej w oparciu o wynik postępowania kwalifikacyjnego i dane, o których mowa w art. 16c ust. 10a ustawy, z wyjątkiem lekarzy zakwalifikowanych:

1) do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 pkt 1 albo 5 ustawy, którzy zostają skierowani w pierwszej kolejności;

2) na dodatkowo wydzielone miejsca, o których mowa w art. 16e ust. 6 ustawy, którzy są kierowani w ramach miejsc szkoleniowych dla nich przeznaczonych, z uwzględnieniem wyniku postępowania kwalifikacyjnego i danych, o których mowa w art. 16c ust. 10a ustawy.

2. Od dnia ogłoszenia przez dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej „CMKP”, liczby miejsc, o których mowa w art. 16e ust. 3 ustawy, do dnia upływu terminu na skierowanie lekarzy do odbywania szkolenia specjalizacyjnego po danym postępowaniu kwalifikacyjnym, miejsca szkoleniowe wyszczególnione na liście jednostek prowadzących szkolenie specjalizacyjne, w których znajdują się wolne miejsca szkoleniowe objęte danym postępowaniem kwalifikacyjnym, o której mowa w art. 16e ust. 3 ustawy, są przeznaczone w pierwszej kolejności dla lekarzy zakwalifikowanych do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w danym postępowaniu kwalifikacyjnym.

3. Skierowanie, o którym mowa w art. 16c ust. 17 ustawy, zawiera następujące informacje:

1) numer skierowania;

2) numer wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego;

3) datę wystawienia skierowania;

4) wskazanie postępowania, w którym lekarz został zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

5) tryb szkolenia specjalizacyjnego;

6) dziedzinę, w której lekarz będzie odbywał szkolenie specjalizacyjne;

7) imię (imiona) i nazwisko lekarza kierowanego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

8) miejsce i datę urodzenia;

9) numer PESEL, a w przypadku jego braku — cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj wydania;

10) obywatelstwo (obywatelstwa);

11) adres miejsca zamieszkania;

12) dane kontaktowe lekarza, w tym adres elektroniczny lub numer telefonu;

13) informacje na temat uprawnień zawodowych lekarza: numer prawa wykonywania zawodu, zwanego dalej „PWZ”, numer rejestracyjny lekarza w okręgowej izbie lekarskiej, rodzaj PWZ, numer seryjny PWZ, datę wydania PWZ, podmiot wydający PWZ oraz wskazanie okręgowej izby lekarskiej, do której należy lekarz;

14) informacje dotyczące posiadanych specjalizacji;

15) informacje dotyczące zaliczonych modułów podstawowych;

16) program specjalizacji;

17) planowaną datę rozpoczęcia i zakończenia szkolenia specjalizacyjnego;

18) informacje na temat jednostki akredytowanej, do której jest kierowany lekarz;

19) informacje o tym, czy miejsce szkoleniowe, na które jest kierowany lekarz, przynależy do wojewody kierującego lekarza, innego wojewody, Ministra Obrony Narodowej albo ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

4. Jeżeli w wyniku postępowania kwalifikacyjnego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w danej dziedzinie medycyny zakwalifikowało się co najmniej dwóch lekarzy deklarujących we wniosku jej odbywanie w trybie określonym w art. 16h ust. 2 pkt 3 ustawy, wojewoda może skierować do jednostki akredytowanej, na jedno wolne miejsce szkoleniowe, tych lekarzy w liczbie umożliwiającej realizację programu specjalizacji, ustalonej przez kierownika jednostki akredytowanej, na podstawie harmonogramu ich szkolenia opracowanego przez kierownika lub kierowników specjalizacji w porozumieniu z właściwym konsultantem wojewódzkim.

5. W szczególnie uzasadnionym przypadku wojewoda może, na wniosek lekarza zakwalifikowanego i skierowanego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego, który nie rozpoczął odbywania tego szkolenia, przenieść go do innej jednostki akredytowanej.

6. Wojewoda kieruje lekarza zakwalifikowanego do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w danym postępowaniu kwalifikacyjnym po zweryfikowaniu, we współpracy z właściwą okręgową izbą lekarską, posiadania przez tego lekarza PWZ na czas nieokreślony albo po przedłożeniu przez lekarza zaświadczenia, o którym mowa w art. 16c ust. 18 ustawy, w terminie, o którym mowa w art. 16c ust. 17 ustawy.

§ 7.

1. W przypadku zmiany przez lekarza trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego na rezydenturę, wojewoda dokonuje zmiany trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego w EKS, wskazując datę zmiany trybu.

2. Dokonując zmiany, o której mowa w ust. 1, wojewoda określa także nową datę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego, uwzględniając przerwy w szkoleniu, o których mowa w art. 16l ustawy, które wystąpiły w dotychczas odbywanym szkoleniu. Nową datę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego wojewoda określa na podstawie adnotacji o przedłużeniu czasu trwania szkolenia specjalizacyjnego zawartych w EKS lub, jeżeli lekarz nie posiada EKS, na podstawie zaświadczenia o nieobecnościach lekarza wydanego przez jednostkę akredytowaną, w której lekarz odbywał szkolenie w trybie pozarezydenckim. Zaświadczenie o nieobecnościach lekarz jest obowiązany dostarczyć wojewodzie nie później niż w terminie 10 dni od dnia ogłoszenia ostatecznych list lekarzy zakwalifikowanych do odbywania szkolenia specjalizacyjnego.

§ 8.

1. Jednostka akredytowana posiadająca wolne miejsca szkoleniowe w danej dziedzinie medycyny umożliwia odbywanie szkolenia specjalizacyjnego lekarzowi skierowanemu do jego odbywania w tej jednostce.

2. W przypadku likwidacji jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, albo zaprzestania spełniania przez tę jednostkę wymagań, o których mowa w art. 19f ust. 2 ustawy, wojewoda przenosi lekarza do innej jednostki akredytowanej, wskazując w EKS tego lekarza nową jednostkę akredytowaną, w której lekarz będzie kontynuować szkolenie specjalizacyjne w ramach posiadanych przez nią wolnych miejsc szkoleniowych.

3. W szczególnie uzasadnionym przypadku wojewoda może, na wniosek lekarza odbywającego szkolenie specjalizacyjne, przenieść go do innej jednostki akredytowanej posiadającej wolne miejsce szkoleniowe.

4. Jeżeli jednostka akredytowana, o której mowa w ust. 2 i 3, znajduje się na obszarze innego województwa, zmiana miejsca szkolenia specjalizacyjnego następuje po wyrażeniu pisemnej zgody przez wojewodę właściwego dla województwa, na którego obszarze lekarz ma kontynuować odbywanie tego szkolenia. Zgoda na przeniesienie szkolenia specjalizacyjnego na teren innego województwa zawiera wskazanie jednostki akredytowanej, w której lekarz będzie kontynuował szkolenie.

5. Wojewoda wyraża zgodę, o której mowa w ust. 4, albo odmawia jej wyrażenia po zasięgnięciu opinii konsultanta wojewódzkiego właściwego dla województwa, na którego obszarze lekarz ma kontynuować odbywanie szkolenia specjalizacyjnego.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, wojewoda właściwy dla województwa, na którego obszarze lekarz odbywał dotychczas szkolenie specjalizacyjne, przenosi w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1555, 2280 i 2705 oraz z 2023 r. poz. 650), zwanym dalej „SMK”, szkolenie specjalizacyjne tego lekarza do województwa, na którego obszarze lekarz ma kontynuować odbywanie tego szkolenia, na podstawie zgody wojewody, o której mowa w ust. 4.

7. Lekarz zmieniający miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego jest obowiązany do uzyskania potwierdzenia zaliczenia zrealizowanych elementów szkolenia specjalizacyjnego przez dotychczasowego kierownika specjalizacji do dnia przeniesienia w SMK jego szkolenia specjalizacyjnego do innej jednostki akredytowanej.

8. Lekarzowi, który zmienił miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego, kierownik podmiotu prowadzącego szkolenie specjalizacyjne, do którego lekarz został przeniesiony, wyznacza niezwłocznie nowego kierownika specjalizacji.

9. Przeniesienie przez wojewodę lekarza do innej jednostki akredytowanej posiadającej wolne miejsce szkoleniowe jest równoznaczne ze skierowaniem lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w tej jednostce.

§ 9.

1. Kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, lub kierownik specjalizacji tego lekarza zamieszcza w EKS rzeczywistą datę rozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego lub rzeczywistą datę zmiany trybu odbywania szkolenia specjalizacyjnego.

2. W przypadku przedłużenia okresu szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy z powodu nieobecności lekarza, o którym mowa w art. 16l ust. 1 i 2 ustawy, kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, zamieszcza w EKS informację o przedłużeniu okresu szkolenia specjalizacyjnego.

3. W przypadku przedłużenia okresu szkolenia specjalizacyjnego w trybie określonym w art. 16h ust. 2 ustawy na podstawie art. 16l ust. 3 ustawy wojewoda zamieszcza w EKS informację o dodatkowym przedłużeniu szkolenia specjalizacyjnego.

4. Lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne na podstawie art. 16h ust. 2 pkt 1 ustawy, z którym rozwiązano umowę o pracę, może kontynuować odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w tej samej jednostce akredytowanej na podstawie wskazanej w art. 16h ust. 2 pkt 4 ustawy.

5. Lekarz, o którym mowa w ust. 4, może kontynuować szkolenie specjalizacyjne również na innej podstawie wskazanej w art. 16h ust. 2 ustawy, jeżeli wyrazi na to zgodę kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne.

6. Kierownik jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, zamieszcza w EKS podstawę odbywania szkolenia specjalizacyjnego, o której mowa w art. 16h ust. 2 pkt 1–5 ustawy, lub jej zmianę.

7. Lekarz posiadający orzeczenie lekarskie o istnieniu przeciwwskazań do kontynuowania dotychczasowej specjalizacji, o którym mowa w art. 16ea ust. 6 ustawy, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie kierownika jednostki akredytowanej, w której odbywa szkolenie specjalizacyjne. O rozwiązaniu umowy o pracę lekarz powiadamia właściwego wojewodę.

§ 10.

Wojewoda powiadamia o rozpoczęciu przez lekarza szkolenia specjalizacyjnego dyrektora CMKP oraz okręgową izbę lekarską, której lekarz jest członkiem.

§ 11.

1. Lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne realizuje wszystkie elementy programu specjalizacji, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 16 ust. 7 i 9 oraz art. 16m ust. 12 ustawy.

2. Kierownik specjalizacji potwierdza w EKS realizację poszczególnych elementów programu specjalizacji.

3. Po zrealizowaniu przez lekarza programu specjalizacji kierownik specjalizacji potwierdza w EKS odbycie szkolenia specjalizacyjnego zgodnie z programem specjalizacji lub odmawia potwierdzenia odbycia szkolenia specjalizacyjnego nie później niż w terminie 30 dni od rzeczywistej daty zakończenia szkolenia specjalizacyjnego wskazanej w EKS.

4. W przypadku gdy lekarzowi odbywającemu szkolenie specjalizacyjne, z uwzględnieniem art. 16l ustawy, pozostał do wykorzystania urlop wypoczynkowy lub pozostały do wykorzystania dni na samokształcenie przewidziane w programie specjalizacji, kierownik specjalizacji może potwierdzić w EKS odbycie szkolenia zgodnie z programem specjalizacji nie wcześniej niż z dniem poprzedzającym rozpoczęcie tego urlopu lub z dniem poprzedzającym rozpoczęcie wykorzystywania pozostałych dni na samokształcenie przewidziane w programie specjalizacji.

5. W przypadku odmowy potwierdzenia odbycia szkolenia specjalizacyjnego kierownik specjalizacji informuje lekarza odbywającego szkolenie, których elementów programu szkolenia nie zrealizował.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, w celu kontynuacji przez lekarza szkolenia specjalizacyjnego, kierownik specjalizacji jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż na 7 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3, wystąpić do wojewody o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy. We wniosku o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy, kierownik specjalizacji wskazuje termin przedłużenia szkolenia specjalizacyjnego, uwzględniając niezrealizowane elementy programu szkolenia specjalizacyjnego. W szczególnie uzasadnionym przypadku wojewoda może uwzględnić wniosek kierownika specjalizacji o wyrażenie zgody, o której mowa w art. 16l ust. 3 ustawy, złożony po wskazanym terminie.

7. Jednostka akredytowana prowadząca szkolenie specjalizacyjne umożliwia lekarzowi odbywającemu szkolenie specjalizacyjne realizację wszystkich elementów programu specjalizacji w ramach czasu trwania specjalizacji.

8. Kierownik jednostki akredytowanej prowadzącej szkolenie specjalizacyjne wskazuje lekarzowi odbywającemu szkolenie specjalizacyjne w EKS jednostkę akredytowaną, w której ma odbyć dany element programu specjalizacji, o którym mowa w ust. 7, jeżeli ten element programu specjalizacji ma być realizowany w innej jednostce akredytowanej.

9. W przypadku gdy lekarz nie zrealizuje wszystkich elementów programu modułu podstawowego, może rozpocząć realizację programu modułu specjalistycznego i uzupełnić niezrealizowane elementy modułu podstawowego w trakcie trwania modułu specjalistycznego tylko w przypadku, gdy kierownik specjalizacji stwierdzi, że niezrealizowanie danych elementów modułu podstawowego nie jest przeszkodą do kontynuowania szkolenia specjalizacyjnego.

10. Lekarz zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego lub odbywający to szkolenie zgodnie z programem specjalizacji obowiązującym lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji, który w okresie postępowania kwalifikacyjnego lub w okresie po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego, a przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego lub w okresie odbywania tego szkolenia uzyskał tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny, może wystąpić do wojewody z wnioskiem o zmianę dotychczasowego programu specjalizacji na program obowiązujący lekarzy posiadających tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny.

11. Lekarz, o którym mowa w ust. 10, może wystąpić do dyrektora CMKP z wnioskiem o uznanie elementów programu specjalizacji, o których mowa w art. 16m ust. 8 ustawy, zrealizowanych przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego po zmianie programu specjalizacji, o której mowa w ust. 10, w trybie art. 16m ust. 12 ustawy.

§ 12.

Za wykonywanie czynności kontrolnych, o których mowa w art. 19i ust. 12 pkt 1 ustawy, osobom wykonującym te czynności przysługuje wynagrodzenie w wysokości 300 zł.

§ 13.

Formy specjalistycznego szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz sposoby ich prowadzenia określone w programie specjalizacji obejmują:

1) kurs specjalizacyjny wprowadzający do odbywania danego szkolenia specjalizacyjnego, w ramach którego w zależności od specyfiki danej specjalizacji przeprowadza się wykład z zakresu wiedzy teoretycznej lub studium przypadków,

lub ćwiczenia praktyczne;

2) kursy specjalizacyjne właściwe dla danej specjalizacji obejmujące zakres wiedzy określonej w programie danej specjalizacji, w ramach których w zależności od specyfiki kursu przeprowadza się wykład z zakresu wiedzy teoretycznej lub studium przypadków, lub ćwiczenia praktyczne;

3) kurs atestacyjny podsumowujący odbyte szkolenie, obejmujący zakres wiedzy z kursów specjalizacyjnych i staży kierunkowych zrealizowanych w trakcie całego szkolenia specjalizacyjnego, w ramach którego w zależności od specyfiki danej specjalizacji przeprowadza się wykłady powtórzeniowe lub studium przypadków, lub ćwiczenia praktyczne;

4) staż podstawowy obejmujący szkolenie w zakresie wiedzy teoretycznej i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów lub procedur medycznych objętych programem specjalizacji:

a) z asystą lub pod nadzorem kierownika specjalizacji albo lekarza specjalisty przez niego wyznaczonego — oznaczonych kodem „A”,

b) w których lekarz uczestniczy jako pierwsza asysta — oznaczonych kodem „B”;

5) staże kierunkowe właściwe dla danej specjalizacji obejmujące szkolenie w zakresie wiedzy teoretycznej i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie zabiegów lub procedur medycznych objętych programem stażu;

6) pełnienie dyżurów medycznych określonych w programie danej specjalizacji w maksymalnym czasie pracy określonym ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633, z późn. zm.) albo pracę w systemie zmianowym, jeżeli program danej specjalizacji przewiduje pracę w takim systemie, a także gdy lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne oraz kierownik specjalizacji, pod którego nadzorem jest lekarz, pracują na tej samej zmianie, albo pracę w równoważnym czasie pracy, jeżeli program danej specjalizacji przewiduje pracę w takim systemie i system ten jest stosowany do wszystkich lekarzy w jednostce akredytowanej;

7) samokształcenie, w ramach którego lekarz samodzielnie pogłębia wiedzę w dziedzinie odbywanego szkolenia specjalizacyjnego przez:

a) napisanie pracy naukowej, której lekarz jest autorem lub współautorem, i opublikowanie jej w recenzowanym czasopiśmie medycznym lub napisanie pracy poglądowej — na temat objęty programem specjalizacji,

b) korzystanie z aktualnych podręczników i z czasopism naukowych z zakresu tematyki odbywanego szkolenia specjalizacyjnego, a także z innych źródeł wiedzy wskazanych przez kierownika specjalizacji,

c) uczestniczenie w posiedzeniach edukacyjnych towarzystw naukowych oraz w zjazdach, sympozjach i konferencjach naukowych z zakresu tematyki odbywanego szkolenia specjalizacyjnego,

d) uczestniczenie w innych formach szkolenia podyplomowego wskazanych przez kierownika specjalizacji.

§ 14.

Potwierdzenia posiadania umiejętności praktycznych określonych programem specjalizacji dokonuje:

1) w ramach stażu podstawowego — kierownik specjalizacji przez potwierdzenie w EKS wykonania przez lekarza poszczególnych zabiegów lub procedur medycznych objętych programem stażu podstawowego;

2) w ramach stażu kierunkowego — kierownik stażu przez potwierdzenie w EKS odbycia stażu kierunkowego zgodnie z programem specjalizacji.

§ 15.

1. W ramach realizacji szczegółowego planu szkolenia specjalizacyjnego, o którym mowa w art. 16m ust. 6 ustawy, lekarz:

1) realizuje elementy szkolenia specjalizacyjnego wskazane na danym etapie szkolenia przez kierownika specjalizacji, w tym staż podstawowy, staże kierunkowe oraz kursy szkoleniowe;

2) występuje do swojego pracodawcy lub odpowiednio do osoby kierującej podmiotem prowadzącym szkołę doktorską z wnioskiem o udzielenie mu urlopu szkoleniowego albo odpowiednio o zwolnienie go z obowiązku uczestniczenia w zajęciach programowych kształcenia w szkole doktorskiej — w celu odbycia modułu podstawowego, staży kierunkowych i kursów określonych w programie specjalizacji;

3) prowadzi pacjentów wyznaczonych mu przez kierownika specjalizacji;

4) dyżuruje zgodnie z harmonogramem dyżurów, o których mowa w art. 16f ust. 3 pkt 2 lit. h ustawy, ustalonym przez kierownika specjalizacji w porozumieniu z kierownikiem jednostki akredytowanej;

5) przygotowuje opracowania teoretyczne objęte programem specjalizacji: pracę naukową lub pracę poglądową, które podlegają ocenie przez kierownika specjalizacji;

6) zalicza sprawdziany weryfikujące umiejętności praktyczne nabyte przez niego w trakcie szkolenia specjalizacyjnego, przeprowadzane przez kierownika specjalizacji;

7) zalicza kolokwia i sprawdziany przewidziane do zaliczenia w programie specjalizacji, które przeprowadza kierownik specjalizacji;

8) wprowadza do EKS informacje o zrealizowaniu poszczególnych elementów programu szkolenia specjalizacyjnego, w tym:

a) uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów i procedur medycznych — w liczbie ustalonej w programie specjalizacji,

b) odbycie stażu podstawowego objętego programem specjalizacji,

c) odbycie staży kierunkowych objętych programem specjalizacji,

d) odbycie dyżurów objętych programem specjalizacji

— których zrealizowanie jest potwierdzane następnie przez kierownika specjalizacji;

9) zwraca się do kierownika specjalizacji o potwierdzenie w SMK zaliczenia modułu podstawowego niezwłocznie po jego zakończeniu;

10) zwraca się do kierownika specjalizacji o potwierdzenie w SMK zaliczenia szkolenia specjalizacyjnego niezwłocznie po jego zakończeniu.

2. W czasie odbywania modułu podstawowego lub stażu kierunkowego funkcję kierownika specjalizacji w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2–6, 8 i 9, pełni odpowiednio lekarz wyznaczony przez kierownika jednostki akredytowanej, w której lekarz odbywa moduł podstawowy lub staż kierunkowy. Lekarz wyznaczony przez kierownika jednostki akredytowanej potwierdza w EKS odbycie modułu podstawowego lub stażu kierunkowego zgodnie z programem specjalizacji, ponadto potwierdza w EKS lekarza w trakcie specjalizacji uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów i procedur medycznych, które odbywa się w ramach modułu podstawowego.

§ 16.

1. Lekarz składa do dyrektora CMKP wniosek, o którym mowa w art. 16m ust. 8 ustawy, zawierający:

1) imię (imiona) i nazwisko, adres korespondencyjny, adres e-mail oraz numer telefonu lekarza;

2) numer PWZ;

3) określenie przedmiotu wniosku: „wniosek o uznanie za równoważne ze zrealizowaniem elementów programu specjalizacji stażu szkoleniowego, obejmującego szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie zabiegów lub procedur medycznych, a także staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych odbytych za granicą lub w kraju, w podmiotach prowadzących szkolenie specjalizacyjne, i ewentualne skrócenie okresu odbywanego szkolenia specjalizacyjnego”;

4) nazwę i adres podmiotu, w którym odbywa szkolenie specjalizacyjne;

5) termin zakwalifikowania do odbywania szkolenia specjalizacyjnego;

6) imię (imiona) i nazwisko, adres korespondencyjny, adres e-mail oraz numer telefonu kierownika specjalizacji;

7) informacje na temat odbytych elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku;

8) wskazanie wymiaru skrócenia okresu odbywanego szkolenia specjalizacyjnego, który jest przedmiotem wniosku;

9) planowany termin przystąpienia do PES.

2. Do wniosku, o którym mowa w art. 16m ust. 8 ustawy, lekarz dołącza:

1) dokumenty potwierdzające odbycie elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku, zawierające informacje dotyczące terminu i miejsca odbycia danego szkolenia, trybu jego realizacji oraz jego zakresu i programu wraz z wykazem zabiegów i procedur medycznych, które lekarz wykonywał lub w których uczestniczył, z podaniem ich liczby;

2) kopię PWZ;

3) kopię dyplomu posiadanej specjalizacji;

4) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię karty szkolenia specjalizacyjnego — jeżeli była prowadzona w postaci papierowej;

5) opinię kierownika specjalizacji potwierdzającą wiedzę i umiejętności lekarza w zakresie zrealizowanych elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku;

6) zaświadczenie wydane przez podmiot zatrudniający lekarza w okresie realizacji elementów programu specjalizacji będących przedmiotem wniosku, zawierające informacje o wymiarze zatrudnienia oraz ewentualnych nieobecnościach lekarza.

3. Wniosek, o którym mowa w art. 16m ust. 8 ustawy, może zostać złożony z wykorzystaniem formularza opublikowanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej CMKP.

§ 17.

1. Dyrektor CMKP sprawdza wniosek, o którym mowa w art. 16m ust. 8 ustawy, pod względem formalnym.

2. W przypadku stwierdzenia braków formalnych lekarz jest wzywany do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek jest pozostawiany bez rozpoznania.

3. Dyrektor CMKP ustala termin i miejsce posiedzenia zespołów, o których mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, i przekazuje przewodniczącym zespołów wniosek spełniający wymogi formalne wraz z dokumentami, o których mowa w § 16 ust. 2, i formularz protokołu.

4. Zespoły, o których mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, wyrażają na formularzu protokołu merytoryczne opinie w sprawie uznania albo odmowy uznania lekarzowi za równoważne ze zrealizowaniem elementów programu specjalizacji stażu szkoleniowego, obejmującego szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie zabiegów lub procedur medycznych, a także staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych odbytych przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego za granicą lub w kraju, w podmiotach prowadzących szkolenie specjalizacyjne, oraz określają proponowany czas skrócenia okresu odbywania szkolenia specjalizacyjnego.

5. W przypadku gdy opinia zespołów, o których mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, jest negatywna, zespoły na formularzu protokołu uzasadniają merytorycznie swoje stanowisko w odniesieniu do przedstawionych we wniosku elementów programu specjalizacji.

6. Zespoły, o których mowa w art. 16m ust. 12 i 13 ustawy, przekazują do dyrektora CMKP wniosek lekarza oraz dokumenty, o których mowa w § 16 ust. 2, wraz z wypełnionym formularzem protokołu, o którym mowa w ust. 4, w terminie 7 dni od dnia posiedzenia zespołu.

7. Dyrektor CMKP zamieszcza niezwłocznie w EKS danego lekarza decyzję, o której mowa w art. 16m ust. 12 albo 13 ustawy, wydaną na podstawie opinii, o których mowa w ust. 4, o czym powiadamia podmiot, w którym lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, w celu odpowiednio wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę zawartej na okres odbywania tego szkolenia.

8. Na podstawie decyzji, o której mowa w art. 16m ust. 12 albo 13 ustawy, kierownik podmiotu prowadzącego szkolenie specjalizacyjne zmienia w EKS lekarza rzeczywistą datę zakończenia szkolenia specjalizacyjnego.

§ 18.

Do wniosków o uznanie do okresu odbywania szkolenia specjalizacyjnego, stażu szkoleniowego, obejmującego szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie zabiegów lub procedur medycznych, a także staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych zrealizowanych za granicą w okresie aktualnie odbywanego szkolenia specjalizacyjnego, o których mowa w art. 16m ust. 10 ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy § 16 i § 17.

§ 19.

1. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, o którym mowa w art. 16 ust. 5 i 6 ustawy, na wniosek kierownika specjalizacji może mieć uznany dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w całości modułu specjalistycznego albo w całości modułu jednolitego pod warunkiem, że okres wykonywania przez lekarza czynności naukowych i zawodowych będących przedmiotem oceny dorobku naukowego i zawodowego nie będzie krótszy, a wymiar wykonywania tych czynności nie będzie mniejszy niż okres i wymiar realizacji danego modułu specjalistycznego albo modułu jednolitego.

2. Lekarz posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, o którym mowa w art. 16 ust. 5 i 6 ustawy, na wniosek kierownika specjalizacji może mieć uznany dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części modułu specjalistycznego albo w części modułu jednolitego pod warunkiem, że łączny okres wykonywania przez lekarza czynności naukowych i zawodowych będących przedmiotem oceny dorobku naukowego i zawodowego oraz okres odbycia modułu specjalistycznego albo modułu jednolitego pozostały do odbycia nie będzie krótszy, a wymiar wykonywanych czynności nie będzie mniejszy niż okres i wymiar realizacji danego modułu specjalistycznego albo danego modułu jednolitego.

§ 20.

1. Wniosek kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 19, zawiera:

1) imię (imiona) i nazwisko, adres korespondencyjny, adres e-mail oraz numer telefonu lekarza;

2) numer PWZ;

3) określenie przedmiotu wniosku;

4) informacje o aktualnym miejscu zatrudnienia lekarza;

5) termin zakwalifikowania do odbywania szkolenia specjalizacyjnego albo informację, że lekarz został skierowany do odbywania modułu specjalistycznego albo szkolenia specjalizacyjnego bez postępowania kwalifikacyjnego na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy, wraz ze wskazaniem daty wystawienia skierowania;

6) imię (imiona) i nazwisko, adres korespondencyjny, adres e-mail oraz numer telefonu kierownika specjalizacji;

7) informacje o przebiegu działalności naukowej i zawodowej lekarza, w tym okres i wymiar wykonywanych czynności naukowych i zawodowych;

8) informację o posiadanym przez lekarza stopniu naukowym;

9) informację o posiadanych przez lekarza tytułach specjalisty lub specjalizacjach II stopnia w dziedzinie odpowiadającej modułowi podstawowemu lub o ukończonym przez lekarza i zaliczonym mu przez kierownika specjalizacji module podstawowym;

10) stanowisko konsultanta krajowego właściwego w danej dziedzinie medycyny, wyrażające poparcie dla wniosku kierownika specjalizacji — w przypadku, o którym mowa w art. 16 ust. 6 ustawy;

11) planowany termin przystąpienia do PES.

2. Do wniosku kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 19, dołącza się dokumenty, o których mowa w § 16 ust. 2 pkt 1–4, oraz inne dokumenty potwierdzające przebieg działalności naukowej i zawodowej lekarza, uwzględniające w szczególności okres i wymiar wykonywania poszczególnych aktywności naukowych lub zawodowych oraz osiągnięcia z zakresu dziedziny, której dotyczy wniosek. Wniosek może zostać złożony z wykorzystaniem formularza opublikowanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej CMKP.

3. Dyrektor CMKP sprawdza wniosek kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 19, i dokumenty, o których mowa w ust. 2, pod względem formalnym.

4. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wniosku kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 19, dyrektor CMKP wzywa kierownika specjalizacji do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek jest pozostawiany bez rozpoznania.

5. Dyrektor CMKP ustala termin i miejsce posiedzenia zespołu, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, i przekazuje przewodniczącemu zespołu wnioski spełniające wymogi formalne wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 2, i formularzem protokołu.

6. Zespół, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wyraża na formularzu protokołu opinię merytoryczną w sprawie uznania albo odmowy uznania dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w części albo w całości modułu specjalistycznego albo modułu jednolitego.

7. W przypadku gdy wniosek kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 19, dotyczy uznania dotychczasowego dorobku naukowego i zawodowego lekarza za równoważny ze zrealizowaniem modułu specjalistycznego albo modułu jednolitego w całości, a z opinii zespołu, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wynika, że przedstawiony przez lekarza dotychczasowy dorobek naukowy i zawodowy nie może zostać uznany za równoważny ze zrealizowaniem przez niego w całości modułu specjalistycznego albo w całości modułu jednolitego, zespół ten na formularzu protokołu uzasadnia merytorycznie swoje stanowisko oraz wskazuje elementy programu specjalizacji, które pozostały do zrealizowania.

8. Zespół, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, zwraca do CMKP wniosek kierownika specjalizacji, o którym mowa w § 19, i dokumenty, o których mowa w ust. 2, wraz z wypełnionym formularzem protokołu w terminie 7 dni od dnia posiedzenia zespołu.

9. Dyrektor CMKP zamieszcza niezwłocznie w EKS danego lekarza decyzję, o której mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wydaną na podstawie opinii, o której mowa w ust. 6.

§ 21.

1. Jeżeli dotychczasowe przepisy nie przewidywały uzyskiwania tytułu specjalisty w określonej dziedzinie medycyny, konsultant krajowy w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w danej dziedzinie nie ma powołanego konsultanta, może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia, za pośrednictwem dyrektora CMKP, z wnioskiem o uznanie dotychczasowego dorobku zawodowego i naukowego lekarza za równoważny z realizacją programu specjalizacji w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej dotychczasowym systemem szkolenia specjalizacyjnego i dopuszczenie tego lekarza do PES, zwanym dalej „wnioskiem o uznanie dorobku”, zawierającym:

1) imię (imiona) i nazwisko, adres korespondencyjny, adres e-mail oraz numer telefonu lekarza;

2) numer PWZ;

3) określenie przedmiotu wniosku;

4) informacje o aktualnym miejscu zatrudnienia lekarza;

5) informacje o przebiegu działalności naukowej i zawodowej lekarza, uwzględniające w szczególności osiągnięcia z zakresu dziedziny, której dotyczy wniosek;

6) informację o posiadanym stopniu naukowym;

7) informację o posiadanych tytułach specjalisty lub specjalizacjach;

8) planowany termin przystąpienia do PES.

2. Do wniosku o uznanie dorobku dołącza się dokumenty, o których mowa w § 16 ust. 2 pkt 1–3, oraz inne dokumenty potwierdzające przebieg działalności naukowej i zawodowej lekarza, uwzględniające w szczególności osiągnięcia z zakresu dziedziny, której dotyczy wniosek. Wniosek może zostać złożony z wykorzystaniem formularza opublikowanego na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej CMKP.

3. Dyrektor CMKP sprawdza wniosek o uznanie dorobku i dokumenty, o których mowa w ust. 2, pod względem formalnym.

4. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wniosku o uznanie dorobku dyrektor CMKP wzywa wnioskodawcę do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie tego terminu wniosek o uznanie dorobku jest pozostawiany bez rozpoznania.

5. Dyrektor CMKP ustala termin i miejsce posiedzenia zespołu, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, i przekazuje przewodniczącemu zespołu wniosek o uznanie dorobku spełniający wymogi formalne wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 2, i formularzem protokołu.

6. Zespół, o którym mowa w art. 16 ust. 7 ustawy, wyraża na formularzu protokołu merytoryczną opinię w sprawie uznania albo odmowy uznania dotychczasowego dorobku zawodowego i naukowego lekarza za równoważny z realizacją programu specjalizacji w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej dotychczasowym systemem szkolenia specjalizacyjnego i zwraca do CMKP wniosek o uznanie dorobku wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 2, i wypełnionym formularzem protokołu w terminie 7 dni od dnia posiedzenia zespołu.

7. Dyrektor CMKP na podstawie opinii, o której mowa w ust. 6, wnioskuje do ministra właściwego do spraw zdrowia o wydanie decyzji o uznaniu dotychczasowego dorobku zawodowego i naukowego lekarza za równoważny z realizacją programu specjalizacji w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej dotychczasowym systemem szkolenia specjalizacyjnego oraz o dopuszczeniu lekarza do PES albo decyzji o odmowie uznania dotychczasowego dorobku zawodowego i naukowego lekarza za równoważny z realizacją programu specjalizacji w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej dotychczasowym systemem szkolenia specjalizacyjnego oraz o odmowie dopuszczenia lekarza do PES.

8. Minister właściwy do spraw zdrowia na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 7, wydaje decyzję o uznaniu albo odmowie uznania dotychczasowego dorobku zawodowego i naukowego lekarza za równoważny z realizacją programu specjalizacji w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej dotychczasowym systemem szkolenia specjalizacyjnego oraz, w przypadku uznania dorobku, również o dopuszczeniu lekarza do PES. Kopię decyzji, wraz z wnioskiem o uznanie dorobku i dokumentami, o których mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje do CMKP.

§ 22.

1. Wysokość opłaty za PES, o której mowa w art. 16t ust. 1 ustawy, wynosi 700 zł.

2. Opłata za PES, o której mowa w art. 16t ust. 1 ustawy, jest wnoszona na rachunek bankowy wskazany przez CEM, podany za pomocą SMK w trakcie składania wniosku, o którym mowa w art. 16rb ust. 1 ustawy. Opłata powinna być uiszczona niezwłocznie po złożeniu wniosku, nie później niż w terminie 5 dni od dnia upływu terminu składania wniosków, o którym mowa w art. 16rb ust. 5 ustawy.

3. W przypadku niewniesienia opłaty, o której mowa w art. 16t ust. 1 ustawy, albo wniesienia jej w wysokości niższej niż należna dyrektor CEM wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych za pomocą SMK lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej na adres poczty elektronicznej wskazany przez wnioskodawcę we wniosku, o którym mowa w art. 16rb ust. 2 ustawy. W przypadku nieuzupełnienia braków formalnych w terminie 7 dni od dnia skierowania wezwania wniosek traktuje się jako niezłożony. O konsekwencji tej dyrektor CEM informuje w wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych.

§ 23.

1. Konsultant krajowy właściwy dla danej dziedziny medycyny, towarzystwo naukowe właściwe dla danej dziedziny medycyny oraz Naczelna Rada Lekarska przesyłają dyrektorowi CEM zgłoszenia swoich kandydatów do PKE.

2. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się:

1) imię (imiona) i nazwisko kandydata;

2) numer PESEL, a w przypadku jego braku — cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość: nazwę i numer dokumentu oraz kraj jego wydania;

3) określenie posiadanej specjalizacji;

4) wskazanie dziedziny, której dotyczy powołanie kandydata do PKE;

5) adres korespondencyjny kandydata.

3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopie PWZ oraz dyplomu specjalisty potwierdzone za zgodność z oryginałem.

4. Kopia dyplomu specjalisty nie jest wymagana w przypadku, gdy lekarz uzyskał dyplom specjalisty wydany przez dyrektora CEM. W takim przypadku w zgłoszeniu podaje się datę wydania i numer dyplomu.

5. Osoby powołane do PKE otrzymują akt powołania. Powołanie następuje na czas nieokreślony.

§ 24.

Wysokość wynagrodzenia za udział w pracach zespołu egzaminacyjnego przeprowadzającego PES, o którym mowa w art. 16u ust. 7 pkt 1 ustawy, wynosi:

1) 500 zł dla przewodniczącego;

2) 300 zł dla członka.

§ 25.

1. PES jest organizowany corocznie w dwóch sesjach egzaminacyjnych:

1) w sesji wiosennej — od dnia 1 marca do dnia 31 maja;

2) w sesji jesiennej — od dnia 1 października do dnia 20 grudnia.

2. Egzamin testowy w danej dziedzinie odbywa się jednocześnie w całym kraju.

3. Wniosek o udzielenie urlopu szkoleniowego, o którym mowa w art. 16s ust. 2 ustawy, lekarz składa nie wcześniej niż po prawidłowym złożeniu wniosku o przystąpienie do PES.

§ 26.

Dokumentem przeznaczonym do udzielania odpowiedzi w trakcie egzaminu testowego jest karta odpowiedzi, oznaczona numerem kodowym zdającego nadanym przez CEM.

§ 27.

Przeliczenie procentowe poprawnych odpowiedzi egzaminu testowego udzielonych przez zdającego na ocenę następuje według współczynników przeliczeń procentowych poprawnych odpowiedzi na skalę ocen egzaminu testowego, określonych w tabeli nr 1 w załączniku nr 12 do rozporządzenia.

§ 28.

1. Egzamin ustny składa się z co najmniej 4 zadań egzaminacyjnych i nie więcej niż 6 zadań egzaminacyjnych.

2. Co najmniej jedno zadanie egzaminacyjne w ramach egzaminu ustnego powinno mieć charakter praktyczny i powinno dotyczyć w szczególności analizy procesu diagnostycznego oraz planowania leczenia w konkretnym przypadku klinicznym.

3. Egzamin ustny obejmuje udzielenie odpowiedzi na losowo wybrany przez zdającego zestaw albo na przedstawione przez członków zespołu zadania egzaminacyjne.

4. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego wyznacza członka zespołu egzaminacyjnego, który przedstawia zdającemu dane zadanie egzaminacyjne, i tylko ten członek zespołu egzaminacyjnego może zadawać pytania uszczegóławiające.

5. Czas przeznaczony na udzielenie odpowiedzi na pojedyncze zadanie egzaminacyjne nie może przekroczyć 15 minut.

6. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego może wyznaczyć spośród członków zespołu egzaminacyjnego jedną osobę, która będzie dokonywać wpisów w protokole indywidualnym PES sporządzanym przez zespół egzaminacyjny.

7. Odpowiedzi na poszczególne zadania egzaminacyjne są oceniane przez każdego członka zespołu egzaminacyjnego według następującej skali ocen: 5 (bardzo dobry), 4,5 (dobry plus), 4 (dobry), 3,5 (dostateczny plus), 3 (dostateczny), 2 (niedostateczny) i 1 (dyskwalifikujący).

8. Na wniosek przewodniczącego PKE, złożony do dyrektora CEM, w danej sesji egzaminacyjnej odpowiedzi na poszczególne zadania egzaminacyjne mogą być odbierane i oceniane przez co najmniej dwuosobowe podzespoły członków zespołu egzaminacyjnego. W takim przypadku zdający składa egzamin przed co najmniej dwoma podzespołami, natomiast odpowiedzi na dane zadanie egzaminacyjne udziela przed jednym podzespołem, który ocenia odpowiedź na to zadanie, bez udziału pozostałych podzespołów.

9. W protokole, o którym mowa w ust. 6, zamieszcza się uzasadnienie wystawionej oceny za każde zadanie egzaminacyjne. W przypadku oceny niedostatecznej (2) i dyskwalifikującej (1) w protokole zamieszcza się informacje dotyczące błędów lub braków w wykonaniu zadania egzaminacyjnego albo informację o niewykonaniu zadania egzaminacyjnego.

10. Ocena za dane zadanie egzaminacyjne jest ustalana jako średnia arytmetyczna ocen wystawionych przez poszczególnych członków zespołu egzaminacyjnego albo podzespołu oceniającego dane zadanie egzaminacyjne i zaokrąglana do dwóch miejsc po przecinku.

11. W przypadku gdy zdający po zapoznaniu się z treścią zadania egzaminacyjnego nie udzieli żadnej odpowiedzi, otrzymuje za to zadanie ocenę dyskwalifikującą (1) od wszystkich członków zespołu egzaminacyjnego albo podzespołu oceniającego dane zadanie egzaminacyjne.

12. Oceną końcową egzaminu ustnego jest ocena wynikająca ze średniej arytmetycznej ocen uzyskanych za poszczególne zadania egzaminacyjne. Ocenę końcową z egzaminu ustnego ustala się zgodnie z przelicznikiem średniej ocen uzyskanych za zadania egzaminacyjne na skalę ocen końcowych egzaminu ustnego, określonym w tabeli nr 2 w załączniku nr 12 do rozporządzenia. Uzyskanie oceny niedostatecznej oznacza negatywny wynik egzaminu ustnego.

13. W przypadku gdy co najmniej połowa składu zespołu egzaminacyjnego oceni odpowiedź na dane zadanie egzaminacyjne jako dyskwalifikującą (1), zdający uzyskuje ocenę niedostateczną z egzaminu ustnego i egzamin nie jest kontynuowany.

14. W przypadku gdy egzamin ustny jest przeprowadzany w sposób określony w ust. 8, zdający otrzymuje ocenę niedostateczną z egzaminu ustnego i egzamin nie jest kontynuowany, jeżeli jego odpowiedź na dane zadanie egzaminacyjne zostanie oceniona jako dyskwalifikująca (1) przez wszystkich członków podzespołu egzaminacyjnego.

15. Uzyskanie przez zdającego oceny niższej niż 2,76 za dwa zadania egzaminacyjne albo więcej zadań egzaminacyjnych powoduje uzyskanie niedostatecznej oceny końcowej z egzaminu ustnego, niezależnie od ocen uzyskanych za pozostałe zadania egzaminacyjne.

§ 29.

1. Ocenę końcową PES ustala się zgodnie z przelicznikiem ocen końcowych określonym w załączniku nr 13 do rozporządzenia.

2. Zdający, który otrzymał ocenę niedostateczną z egzaminu testowego lub egzaminu ustnego, otrzymuje niedostateczną ocenę końcową PES.

3. Jeżeli PES składał się tylko z egzaminu testowego albo tylko z egzaminu ustnego, ocenę końcową PES stanowi odpowiednio ocena uzyskana z egzaminu testowego albo egzaminu ustnego.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby, która uzyskała pozytywną ocenę z egzaminu testowego, a egzamin ustny w kolejnej sesji egzaminacyjnej, na którą się zgłosiła, nie został zorganizowany przez CEM.

5. W przypadku uzyskania przez zdającego ocen bardzo dobrych z egzaminu testowego i egzaminu ustnego otrzymuje on jako ocenę końcową PES ocenę bardzo dobrą z wyróżnieniem, jeżeli za taką oceną opowie się zespół egzaminacyjny przeprowadzający egzamin ustny tego zdającego. Uzasadnienie wyróżnienia zamieszcza się w protokole indywidualnym PES.

6. Jeżeli PES składał się tylko z egzaminu ustnego, przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.

§ 30.

Na pisemny wniosek lekarza CEM wystawia zaświadczenie o wyniku PES. Przepisy art. 217–219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803) stosuje się odpowiednio.

§ 31.

1. Wzór dyplomu, o którym mowa w art. 16ra ust. 5 ustawy, jest określony w załączniku nr 14 do rozporządzenia.

2. Wzór dyplomu, o którym mowa w art. 16w ust. 7 ustawy, jest określony w załączniku nr 15 do rozporządzenia.

§ 32.

1. Odpis dyplomu PES jest wydawany na pisemny wniosek lekarza, jako dodatkowy egzemplarz dyplomu mający charakter jego kopii.

2. Duplikat dyplomu PES jest wydawany na umotywowany pisemny wniosek lekarza.

3. Opłatę za wydanie duplikatu albo odpisu, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy, uiszcza się na rachunek bankowy CEM podany na stronie internetowej CEM.

4. Dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3, dołącza się do wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 2.

5. W przypadku nieuiszczenia opłaty, o której mowa w ust. 3, albo niedołączenia do wniosku dowodu uiszczenia tej opłaty dyrektor CEM wzywa lekarza do usunięcia braków formalnych w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków we wskazanym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

6. Odpis dyplomu PES i jego duplikat wydaje się według wzoru dotyczącego odpowiednich dyplomów.

7. Duplikat dyplomu PES jest oznaczony pieczęcią albo naklejką, albo nadrukiem o treści „Duplikat”.

8. Odpis dyplomu PES jest drukowany na miękkim papierze z napisem „Odpis” oraz sygnowany pieczęcią albo naklejką, albo nadrukiem „Za zgodność z oryginałem” i podpisem dyrektora CEM oraz imienną pieczęcią albo naklejką, albo nadrukiem zawierającymi: imię (imiona) i nazwisko oraz oznaczenie funkcji dyrektora CEM.

9. Wydanie odpisu dyplomu PES albo jego duplikatu następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa odpowiednio w ust. 1 albo 2.

§ 33.

1. W przypadku ujawnienia przez lekarza, który złożył PES, błędów na dyplomie PES może on zwrócić się do dyrektora CEM z pisemnym wnioskiem o wymianę tego dyplomu.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) dyplom PES, który ma zostać wymieniony;

2) dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy.

3. Opłatę, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy, uiszcza się na rachunek bankowy CEM podany na stronie internetowej CEM.

4. W przypadku nieuiszczenia opłaty, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy, albo niedołączenia do wniosku dowodu uiszczenia tej opłaty lub niedołączenia do wniosku dyplomu PES, który ma być wymieniony, dyrektor CEM wzywa lekarza do usunięcia braków formalnych w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków we wskazanym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

5. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, dyrektor CEM weryfikuje zasadność dokonania wymiany dyplomu PES.

6. W przypadku niestwierdzenia błędu na dyplomie PES jest on zwracany lekarzowi, o którym mowa w ust. 1. Opłata, o której mowa w art. 16w ust. 10 ustawy, podlega zwrotowi na rachunek bankowy wskazany przez wnioskodawcę.

7. W przypadku stwierdzenia błędu na dyplomie PES wymiana dyplomu PES następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1.

§ 34.

1. Do szkoleń specjalizacyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 lutego 2023 r. stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 31 sierpnia 2020 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. poz. 1566 i 1918 oraz z 2022 r. poz. 1408), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie specjalizacji”.

2. Za datę wszczęcia szkolenia specjalizacyjnego uznaje się dzień złożenia wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, na podstawie którego rozpoczęto szkolenie specjalizacyjne.

3. Szkolenie specjalizacyjne:

1) w dziedzinie transplantologii klinicznej dla lekarzy posiadających tytuł specjalisty w dziedzinie gastroenterologii dziecięcej oraz

2) w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży na podstawie programu specjalizacji właściwego dla lekarza posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii

— może rozpocząć się po raz pierwszy po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego rozpoczynającego się w dniu 1 marca 2023 r.

4. Do postępowania kwalifikacyjnego na specjalizacje lekarskie i lekarsko-dentystyczne rozpoczynającego się w dniu 1 marca 2023 r. stosuje się przepisy rozporządzenia w sprawie specjalizacji.

5. Do kierowania na szkolenie specjalizacyjne lekarzy zakwalifikowanych do odbywania tego szkolenia na podstawie postępowania kwalifikacyjnego na specjalizacje lekarskie i lekarsko-dentystyczne rozpoczynającego się w dniu 1 marca 2023 r. stosuje się przepisy rozporządzenia w sprawie specjalizacji.

6. Za czynności kontrolne, o których mowa w art. 19i ust. 12 pkt 1 ustawy, wykonane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia osobom wykonującym te czynności przysługuje wynagrodzenie ustalone na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie specjalizacji.

7. Do postępowań w sprawie:

1) wniosków, o których mowa w art. 16m ust. 8 i 10 ustawy,

2) uznania dorobku zawodowego i naukowego lekarzy i lekarzy dentystów posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym, o których mowa w art. 16 ust. 5 i 6 ustawy,

3) uznania dorobku zawodowego i naukowego w nowej dziedzinie medycyny nieobjętej systemem szkolenia specjalizacyjnego za równoważny z odbytym szkoleniem specjalizacyjnym

— wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia w sprawie specjalizacji.

8. Do PES organizowanego w sesji wiosennej w 2023 r. stosuje się przepisy rozporządzenia w sprawie specjalizacji.

9. Za udział w pracach zespołu egzaminacyjnego w sesji PES odbywającej się od dnia 1 marca 2023 r. do dnia 30 kwietnia 2023 r. przewodniczącemu i członkom tego zespołu przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalizacji.

§ 35.

Jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19f ust. 1 ustawy, które zawarły umowy, o których mowa w art. 19f ust. 2 pkt 10 ustawy, są obowiązane do dostosowania treści tych umów do wzoru określonego w załączniku nr 10 do niniejszego rozporządzenia, w terminie do dnia 31 grudnia 2023 r.

§ 36.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia [tj. dnia 23.05.2023 r. — przyp. redakcji], z mocą od dnia 1 lutego 2023 r.*

* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 31 sierpnia 2020 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. poz. 1566 i 1918 oraz z 2022 r. poz. 1408), które utraciło moc z dniem 9 grudnia 2022 r. zgodnie z art. 27 pkt 4 ustawy z dnia 16 lipca 2020 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1291, 1493, 2112, 2345 i 2401, z 2021 r. poz. 2232 i 2459 oraz z 2022 r. poz. 2770).