Dz.U. 2014.156

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej

z dnia 29 stycznia 2014 r.

w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej oraz zasad lokowania środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2014 r. poz. 156

Na podstawie art. 56 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) FUS — Fundusz Ubezpieczeń Społecznych;

2) Zakład — Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w art. 66 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.

1. Roczny plan finansowy FUS, obejmujący wszystkie źródła przychodów i kosztów określone w ustawie oraz stan FUS na początek i na koniec roku, opracowuje się na okres roku budżetowego.

2. Nie dokonuje się podziału planu finansowego FUS na terenowe jednostki organizacyjne.

§ 3.

1. Wysokość odpisu z FUS, obciążającego fundusze, o których mowa w art. 55 ustawy, stanowiącego przychód Zakładu ustala się proporcjonalnie do wysokości planowanego przypisu składek na te fundusze.

2. Środki finansowe stanowiące przychód Zakładu, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się na rachunek bankowy Zakładu po 10 dniu każdego miesiąca w wysokości 1/12 kwoty zatwierdzonej w ustawie budżetowej.

§ 4.

1. Zakład może lokować okresowe nadwyżki środków występujące na rachunku bankowym FUS, zwane dalej „nadwyżkami”.

2. Nadwyżki mogą być lokowane w bankach, na zasadach określonych w ust. 3–5.

3. Lokowanie nadwyżek nie może zagrażać terminowym wypłatom świadczeń, o których mowa w art. 54 ustawy.

4. Lokowania nadwyżek dokonuje się, mając na względzie efektywność zarządzania oraz bezpieczeństwo środków.

5. Nadwyżki mogą być lokowane wyłącznie:

1) w papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;

2) w formie depozytu u Ministra Finansów na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, 938 i 1646);

3) na rachunkach lokat terminowych w bankach mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spełniających warunki określone w ust. 6.

6. Banki, w których mogą być lokowane nadwyżki, posiadają fundusze własne w wysokości co najmniej 50 mln euro, a ich współczynnik wypłacalności wynosi co najmniej 8%.

7. Maksymalna kwota wszystkich lokat nadwyżek w jednym banku, którego współczynnik wypłacalności wynosi co najmniej 12%, nie może być wyższa od równowartości w złotych kwoty:

1) 50 mln euro, jeżeli fundusze własne banku nie przekraczają 100 mln euro,

2) 150 mln euro, jeżeli fundusze własne banku nie przekraczają 1 mld euro,

3) 500 mln euro, jeżeli fundusze własne banku przekraczają 1 mld euro

— przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w ostatnim dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym są lokowane nadwyżki.

8. Maksymalna dopuszczalna kwota lokat nadwyżek w bankach o funduszach własnych, o których mowa w ust. 7, i których współczynnik wypłacalności jest mniejszy niż 12%, jest korygowana mnożnikiem:

1) 0,5, jeżeli współczynnik wypłacalności banku jest mniejszy od 10%;

2) 0,8, jeżeli współczynnik wypłacalności banku wynosi co najmniej 10%.

9. Banki, o których mowa w ust. 6, ubiegające się o depozyty z nadwyżek przekazują Zakładowi informację o wysokości funduszy własnych oraz o współczynniku wypłacalności za poprzedni kwartał.

10. Banki, w których są lokowane nadwyżki, nie później niż do końca pierwszego miesiąca każdego kwartału przedkładają Zakładowi informacje o wysokości funduszy własnych oraz o współczynniku wypłacalności za poprzedni kwartał.

11. Odsetki od ulokowanych nadwyżek są przychodami funduszu emerytalnego, o którym mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 ustawy.

§ 5.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2014 r.*

* Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 20 czerwca 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej oraz zasad lokowania środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 67, poz. 711 oraz z 2013 r. poz. 1042), które traci moc z dniem 1 lutego 2014 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 6 grudnia 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w otwartych funduszach emerytalnych (Dz. U. poz. 1717).