W myśl art. 112 § 1 k.p. pracownik dysponuje prawem sprzeciwu, jeżeli uważa, że pracodawca nałożył na niego karę porządkową z naruszeniem przepisów prawa. Stosowny wniosek musi jednak złożyć w ciągu 7 dni od daty doręczenia mu zawiadomienia o wymierzeniu kary.

Co prawda nie ma obowiązku wnoszenia sprzeciwu na piśmie, ale zachowanie takiej formy jest — ze względów dowodowych — wskazane. W treści sprzeciwu należy podać dokładną datę wymierzenia kary oraz jej rodzaj (upomnienie, nagana, kara pieniężna). Trzeba także określić rodzaj naruszenia określonego przez pracodawcę. W uzasadnieniu sprzeciwu pracownik musi przede wszystkim precyzyjnie opisać, na czym polegały nieprawidłowości w procedurze nałożenia kary porządkowej.

Skorzystanie z możliwości sprzeciwu jest zasadne, m.in. wówczas, gdy:

• do wykroczenia wskazanego przez pracodawcę faktycznie nie doszło,
• nałożona sankcja była nieadekwatna do popełnionego czynu,
• pracodawca wymierzył karę nieprzewidzianą w art. 108 k.p.,
• pracodawca naruszył tryb karania, np. nie przedłożył pracownikowi pisemnego powiadomienia o nałożeniu kary,
• nie zostały zachowane terminy stosowania sankcji określone w art. 109 k.p.