center-2064940_640.jpg

„Proszę o interpretację prawną przedstawionego w załączniku problemu. Dotyczy wątpliwości z Naszej strony (związkowej) czy pracodawca w świetle obowiązujących nas Lasy Państwowe przepisów ma rację mówiąc, że delegacja nie jest potrzebna w opisanym przypadku (kancelaria leśnictwa mieści się poza granicami leśnictwa 12 km). Czyli na przejazdy z kancelarii do granic leśnictwa. Myślę, że najważniejszym dokumentem jest tutaj pismo wyjaśniające treść zarządzenia Zn. spr.: ZI.4001.7.2021, są w nim zapisy wprost zaprzeczające zaistniałej sytuacji w Naszym Nadleśnictwie. Dokładne pytanie w temacie w załączniku: W praktyce LP jest, że kancelaria danego leśnictwa zlokalizowana jest na terenie pracy danego leśniczego (w miejscu pracy leśniczego). Zgodnie z § 4 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników PGL LP (PUZP) „miejscem pracy dla leśniczego, podleśniczego (…) jest teren leśnictwa, wskazanego w umowie o pracę”. Obecnie przy siedzibie nadleśnictwa (nadleśnictwo zlokalizowane jest na terenie leśnictwa X) w wyniku remontu pomieszczeń magazynowych powstały 2 kancelarii leśnictw: 1 kancelaria dla leśniczego i podleśniczego leśnictwa X; 1 kancelaria dla leśniczego i podleśniczego leśnictwa Y. Pytania:



„Jak można interpretować pakiet mobilności w transporcie i jak można do tego dostosować się z najmniejszymi kosztami dla spółki?”

Przyjęty przez Parlament Europejski w lipcu 2020 roku Pakiet Mobilności to zbiór regulacji prawnych, których celem jest uregulowanie aspektów dotyczących międzynarodowego transportu drogowego świadczonego na unijnym rynku przez przewoźników mających siedzibę w krajach należących do Unii Europejskiej. Wprowadzone przepisy dotyczą w szczególności kwestii związanych z …



SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Małgorzata Bejgerowska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2772/17 w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2017 r. nr 0114-KDIP3-3.4011.38.2017.1.GF w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) oddala skargę; 3) zasądza od B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 340,00 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 czerwca 2018 r., o sygn. akt III SA/Wa 2772/17, działając na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. – dalej w skrócie: „P.p.s.a.”), uwzględnił skargę B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako: „spółka” lub „skarżąca”) i uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.38.2017.1.GF, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan sprawy.

1. Z wniosku o wydanie interpretacji wynika, że skarżąca w ramach prowadzonej działalności podejmuje różnego rodzaju działania finansowe, sprzedażowe, produkcyjne oraz związane ze specyfiką branży, tj. np. ochroną zdrowia. Koordynacja i zarządzanie tymi procesami wymaga specjalistycznej wiedzy i doboru odpowiedniego personelu, w tym na szczeblu menedżerskim. W związku z tym spółka przyjmuje od innych spółek z grupy B. pracowników posiadających stosowne kwalifikacje do pracy w ramach oddelegowań i na czas oddelegowania podpisuje z nimi lokalnie umowy o pracę w Polsce. Oddelegowania, co do zasady, trwają co najmniej rok, a osoby oddelegowane przenoszą do Polski centrum swoich interesów życiowych oraz gospodarczych i są uznawane za polskich rezydentów podatkowych, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm. – dalej w skrócie: „u.p.d.o.f.”). Spółka także wysyła swoich pracowników do zagranicznych spółek z grupy B. w celach szkoleniowych. Pracownicy są oddelegowani na różne okresy do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy. W związku z transferami pracowników grupy pomiędzy spółkami skarżąca finansuje pozapłacowe wydatki związane z zatrudnieniem/zaangażowaniem osób mobilnych związanych z oddelegowaniem, wg zasad obowiązujących w grupie B. Dodatkowo, w niektórych przypadkach wydatki zostają także określone indywidualnie z pracownikiem w jego tzw. liście oddelegowania, będącym aneksem do umowy o pracę. Skarżąca w celu zapewnienia możliwości świadczenia pracy osobom mobilnym w kraju oraz zagwarantowania prawidłowej organizacji pracy w miejscu oddelegowania, zapewnia im dodatkowe wydatki. Zdarza się, że spółka zwraca osobie mobilnej uprzednio poniesione przez nią koszty. Celem organizacji powyższych oddelegowań pracowników spółki za granicę oraz przyjmowania osób z podmiotów zagranicznych jest transfer wiedzy, który przyczyni się do zwiększenia efektywności zespołów oraz wykorzystania potencjału talentów, a w konsekwencji doprowadzi do osiągnięcia korzyści biznesowych oraz zwiększenia przychodów operacyjnych spółki. Celem oddelegowań nie jest generowanie przysporzenia pracownikom.



SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 725/14 w sprawie ze skargi L. S.A. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 2014 r. nr ILPB2/415-73/14-4/WM w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od L. S.A. z siedzibą w L. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 220 (słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.