„Proszę o interpretację prawną przedstawionego w załączniku problemu. Dotyczy wątpliwości z Naszej strony (związkowej) czy pracodawca w świetle obowiązujących nas Lasy Państwowe przepisów ma rację mówiąc, że delegacja nie jest potrzebna w opisanym przypadku (kancelaria leśnictwa mieści się poza granicami leśnictwa 12 km). Czyli na przejazdy z kancelarii do granic leśnictwa. Myślę, że najważniejszym dokumentem jest tutaj pismo wyjaśniające treść zarządzenia Zn. spr.: ZI.4001.7.2021, są w nim zapisy wprost zaprzeczające zaistniałej sytuacji w Naszym Nadleśnictwie. Dokładne pytanie w temacie w załączniku: W praktyce LP jest, że kancelaria danego leśnictwa zlokalizowana jest na terenie pracy danego leśniczego (w miejscu pracy leśniczego). Zgodnie z § 4 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników PGL LP (PUZP) „miejscem pracy dla leśniczego, podleśniczego (…) jest teren leśnictwa, wskazanego w umowie o pracę”. Obecnie przy siedzibie nadleśnictwa (nadleśnictwo zlokalizowane jest na terenie leśnictwa X) w wyniku remontu pomieszczeń magazynowych powstały 2 kancelarii leśnictw: 1 kancelaria dla leśniczego i podleśniczego leśnictwa X; 1 kancelaria dla leśniczego i podleśniczego leśnictwa Y. Pytania:
W Dzienniku Ustaw z dnia 25 czerwca 2021 r. pod pozycją 1140 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 02.06.2021 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2206).
W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Małgorzata Bejgerowska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2772/17 w sprawie ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2017 r. nr 0114-KDIP3-3.4011.38.2017.1.GF w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) oddala skargę; 3) zasądza od B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 340,00 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 czerwca 2018 r., o sygn. akt III SA/Wa 2772/17, działając na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. – dalej w skrócie: „P.p.s.a.”), uwzględnił skargę B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako: „spółka” lub „skarżąca”) i uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.38.2017.1.GF, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan sprawy.
1. Z wniosku o wydanie interpretacji wynika, że skarżąca w ramach prowadzonej działalności podejmuje różnego rodzaju działania finansowe, sprzedażowe, produkcyjne oraz związane ze specyfiką branży, tj. np. ochroną zdrowia. Koordynacja i zarządzanie tymi procesami wymaga specjalistycznej wiedzy i doboru odpowiedniego personelu, w tym na szczeblu menedżerskim. W związku z tym spółka przyjmuje od innych spółek z grupy B. pracowników posiadających stosowne kwalifikacje do pracy w ramach oddelegowań i na czas oddelegowania podpisuje z nimi lokalnie umowy o pracę w Polsce. Oddelegowania, co do zasady, trwają co najmniej rok, a osoby oddelegowane przenoszą do Polski centrum swoich interesów życiowych oraz gospodarczych i są uznawane za polskich rezydentów podatkowych, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm. – dalej w skrócie: „u.p.d.o.f.”). Spółka także wysyła swoich pracowników do zagranicznych spółek z grupy B. w celach szkoleniowych. Pracownicy są oddelegowani na różne okresy do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy. W związku z transferami pracowników grupy pomiędzy spółkami skarżąca finansuje pozapłacowe wydatki związane z zatrudnieniem/zaangażowaniem osób mobilnych związanych z oddelegowaniem, wg zasad obowiązujących w grupie B. Dodatkowo, w niektórych przypadkach wydatki zostają także określone indywidualnie z pracownikiem w jego tzw. liście oddelegowania, będącym aneksem do umowy o pracę. Skarżąca w celu zapewnienia możliwości świadczenia pracy osobom mobilnym w kraju oraz zagwarantowania prawidłowej organizacji pracy w miejscu oddelegowania, zapewnia im dodatkowe wydatki. Zdarza się, że spółka zwraca osobie mobilnej uprzednio poniesione przez nią koszty. Celem organizacji powyższych oddelegowań pracowników spółki za granicę oraz przyjmowania osób z podmiotów zagranicznych jest transfer wiedzy, który przyczyni się do zwiększenia efektywności zespołów oraz wykorzystania potencjału talentów, a w konsekwencji doprowadzi do osiągnięcia korzyści biznesowych oraz zwiększenia przychodów operacyjnych spółki. Celem oddelegowań nie jest generowanie przysporzenia pracownikom.
„Pracuję w Belgii na własnej działalności A1. Chcę przejść od nowego miesiąca na VAT, i zatrudniać podwykonawców z polskimi drukami A1. Na co powinien zwrócić uwagę, czy mam to gdzieś zgłosić?”
Przed wyjazdem z państwa, w którym dana osoba jest objęta ubezpieczeniem, do innego państwa w celu podjęcia pracy, należy zaopatrzyć się w dokumenty uprawniające do otrzymywania niezbędnych świadczeń rzeczowych w państwie wykonywania pracy (np. opieki medycznej, hospitalizacji i innych). W celu potwierdzenia, któremu ustawodawstwu dotyczącemu zabezpieczenia społecznego podlega dana osoba, a także w celu poświadczenia, że nie jest ona zobowiązana do opłacania składek w innym państwie wydawane jest zaświadczenie A1.
Istotne jest, iż aby pozostać w …
„Czy wyliczenie 13 pensji ma być na zasadzie minimalnego wynagrodzenia miesięcznego, czy średniego z okresu 6, czy np. 12 miesięcy pracy? Jakie są zasady wyliczania w przepisach?”
Jak mniema Autor, Czytelnik w swoim pytaniu ma na myśli ustalenie tzw. „trzynastki” dla pracowników budowlanych celem uniknięcia uiszczania składki na OPOC/PDOK, która wynosi sporo, bo aż 9,12% wynagrodzeń otrzymywanych przez pracowników przedsiębiorcy wykonujących pracę na terenie Belgii.
Tak więc przedsiębiorca z Polski chce wprowadzić u siebie trzynastą pensję, aby nie musieć odprowadzać tych 9,12% wynagrodzeń otrzymywanych przez pracowników przedsiębiorcy wykonujących pracę na terenie Belgii. Czyli firma chce wiedzieć jak ma ustalić tą trzynastkę (jaki system wybrać) i ten sposób, jaki przedsiębiorca sobie wybierze, musi być zaakceptowany przez władze belgijskie.
Jak wiadomo, zgodnie z …
Polska i Niemcy zawarły porozumienie dotyczące zasad opodatkowania pracy zdalnej wykonywanej przez pracowników transgranicznych w czasie pandemii COVID-19.
Oba państwa zawarły wzajemne porozumienie w zakresie stosowania art. 15 ust. 1 i art. 19 ust. 1 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Dokument podpisany w listopadzie br. do opodatkowania dochodów pracowników transgranicznych.
Porozumienie wprowadza fikcję prawną na potrzebę stosowania art. 15 ust. 1 umowy. Przyjmuje się, że ze względu na działania podjęte przez Polskę i Niemcy mające przeciwdziałać pandemii COVID-19 pracę wykonywaną w domu (tj. w państwie rezydencji) przez pracownika na rzecz pracodawcy z drugiego państwa, można uznać za pracę wykonywaną w państwie, w którym pracownik wykonywałby tę pracę gdyby nie podjęto działań antykryzysowych. Przyjęcie takiego rozwiązania to znaczące uproszczenie dla pracowników transgranicznych. Utrzymane są zasady opodatkowania obowiązujące przed wybuchem pandemii COVID-19, pomimo zmiany okoliczności faktycznych uzasadniających odmienne traktowanie.
Porozumienie jest adresowane wyłącznie do tych pracowników transgranicznych, którzy w związku COVID–19 zostali skierowani przez pracodawcę do pracy zdalnej, tj. wykonywanej z domu w kraju rezydencji.
Rozwiązanie nie ma zastosowania do:
Pracownicy transgraniczni, którzy skorzystają z rozwiązania, są zobowiązani do jego konsekwentnego stosowania w obu państwach oraz do prowadzenia odpowiedniej dokumentacji (tj. pisemnego potwierdzenia pracodawcy, która część dni pracy zdalnej była spowodowana wyłącznie przez wprowadzone środki podjęte w związku z pandemią COVID-19).
Postanowienia zawartego porozumienia mają zastosowanie tylko w takim zakresie, w jakim odpowiednie wynagrodzenie za dni spędzone podczas pracy zdalnej w domu byłoby faktycznie opodatkowane przez państwo w którym pracownik transgraniczny wykonywałby pracę gdyby nie podjęto działań podjętych w celu zwalczania pandemii COVID-19.
Przyjęta fikcja prawna w zakresie interpretacji art. 15 ust. 1 umowy ma zastosowanie również w odniesieniu do dochodów z tytułu służby publicznej, zgodnie z art. 19 ust. 1
Porozumienie ma charakter czasowy i dotyczy okresu między 11.03.2020 r. a grudniem 2020. Będzie automatycznie przedłużane o kolejne miesiące chyba że zostanie wypowiedziane przez którekolwiek z państw.
Pełny tekst z informacją o wzajemnym porozumieniu został umieszczony na stronie MF pod linkiem: Wykaz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania
Źródło: Ministerstwo Finansów
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2017 r. (data wpływu 14 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika wynikających z wysłania pracowników do pracy w Niemczech – jest nieprawidłowe.
„Pracodawca ma siedzibę i zakład w Lublinie, będzie otwierał oddział w strefie specjalnej w Lubartowie, ma też obowiązek zatrudniania tam nowych pracowników. Do momentu powstania nowego oddziału chce zatrudnić pracowników z miejscem pracy w Lubartowie, ale oddelegować ich do pracy w Lublinie, by w momencie otworzenia oddziału mieć wykwalifikowaną załogę. Jak formalnie należy podejść do tego zagadnienia? Czy pracownikom tak zatrudnionym, którzy mieszkają w Lublinie także będzie się należał zwrot kosztów dojazdu itp.?”
Zgodnie z regulacją zawartą w …
„Czy możliwe jest delegowanie pracowników spoza UE z Polski do poszczególnych krajów UE? Jakie formalności musi dopełnić zwykła firma budowlana, która zdobywa kontrakt w UE, a jakie formalności musi dopełnić agencja pracy delegująca pracowników np. do prac sezonowych w rolnictwie? Wszyscy pracownicy są legalnie zatrudnieni na terenie Polski.”
Tematykę zapytania Czytelnika porusza wyrok …