Prezes ZUS podał wysokość wskaźnika waloryzacji składek zewidencjonowanych na subkoncie za II kwartał 2021 roku. Wskaźnik ten utrzymał się na takim samym poziomie jak w poprzednim kwartale.

Jak stanowi art. 40d ustawy z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 423, z późn. zm.), przy ustalaniu wysokości emerytury kwota składek i odsetek za zwłokę zewidencjonowanych na subkoncie po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią roczną waloryzację składek, jest waloryzowana kwartalnie.

Waloryzacja kwartalna polega na pomnożeniu składek i odsetek za zwłokę zewidencjonowanych na subkoncie przez wskaźnik kwartalnej waloryzacji ogłaszany w Monitorze Polskim w terminie do 25. dnia miesiąca poprzedzającego termin waloryzacji. Wskaźnik ten jest z kolei obliczany na podstawie ostatnio ogłoszonego wskaźnika rocznej waloryzacji. Co istotne, w wyniku przeprowadzonej waloryzacji stan subkonta nie może ulec obniżeniu.

Zgodnie z komunikatem Prezesa ZUS z dnia 11 sierpnia 2021 r. wskaźnik kwartalnej waloryzacji składek na ubezpieczenie emerytalne, środków, odsetek za zwłokę i opłaty prolongacyjnej, zewidencjonowanych na subkoncie za II kwartał 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 761) wynosi 101,31%. W stosunku do poprzedniego kwartału wskaźnik ten nie uległ zmianie.

B.O.



Od 1 września 2021 r. zmieniają się limity zarobków dla osób dorabiających do renty lub wcześniejszej emerytury.

W związku z ogłoszeniem przez GUS kwoty przeciętnego wynagrodzenia w II kwartale 2021 r. zmianie ulegną kwoty przychodu odpowiadające 70% i 130% tej stawki, stosowane przy zawieszeniu albo zmniejszeniu emerytur i rent.

ZUS zawiesza świadczenie, gdy przychód rencisty lub emeryta z działalności objętej obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi (np. z umowy o pracę) przekroczy 130%. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Z kolei przy uzyskaniu przychodu większego niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ale nieprzekraczającego 130% tej kwoty – renta lub wcześniejsza emerytura zostają obniżone.

Przeciętne wynagrodzenie w II kwartale 2021 r. wyniosło 5504,52 zł i było niższe od wynagrodzenia w poprzednim kwartale o 177,04 zł. Oznacza to, że kwoty powodujące zmniejszenie lub zawieszenie emerytury w okresie od 01.09.2021 r. do 30.11.2021 r. wyniosą odpowiednio:

  • 3853,20 zł – 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia,
  • 7155,90 zł – 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Są jednak sytuacje, w których wskazane wyżej limity nie obowiązują. Do pobieranego świadczenia renciści i emeryci mogą dorabiać bez ograniczeń, gdy:

  • otrzymują emeryturę i mają więcej niż 60 lat (kobieta) albo 65 lat (mężczyzna),
  • pobierają rentę dla inwalidów wojennych albo inwalidów wojskowych, których niezdolność do pracy związana jest ze służbą wojskową,
  • dostają rentę rodzinną, która przysługuje po osobie uprawnionej do renty dla inwalidów wojennych lub rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć ma związek ze służbą wojskową,
  • pobierają rentę rodzinną, której kwota jest wyższa od emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego.

B.O.



Senacka Komisja Ustawodawcza, która obradowała w dniu 9 lipca br., opowiedziała się za przyjęciem projektu ustawy zakładającego rozszerzenie kręgu uprawnionych do otrzymania świadczenia w formie Polskiego Bonu Turystycznego o grupę emerytów i rencistów.

W nowych przepisach zaproponowano, aby emeryci i renciści byli uprawnieni do otrzymania świadczenia w formie Polskiego Bonu Turystycznego w wysokości 500 złotych. Rozszerzenie zakresu beneficjentów tego świadczenia stanowiłoby istotne finansowe wsparcie dotkniętej społeczno-gospodarczymi skutkami COVID-19 polskiej branży turystycznej – emeryci i renciści byliby bowiem uprawnieni do dokonywania płatności za pomocą tego bonu od dnia 1 września 2021 r. do dnia 31 marca 2022 r., a zatem w okresie zmniejszonego popytu na usługi hotelarskie czy imprezy turystyczne, oferowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozwiązanie to byłoby także korzystne dla tej grupy społecznej , zwłaszcza dla osób pobierających niskie świadczenia emerytalno-rentowe.

W świetle projektowanej ustawy świadczenie w formie Polskiego Bonu Turystycznego
w wysokości 500 złotych przysługiwałoby zarówno osobie mającej w dniu 1 września 2021 r. (tj. w dniu wejścia w życie projektowanej ustawy) przyznane prawo do świadczenia emerytalno-rentowego, jak również osobie, której w okresie od dnia 2 września 2021 r. do dnia 31 marca 2022 r. przyznano prawo do świadczenia emerytalno-rentowego.

Za pomocą Polskiego Bonu Turystycznego emeryci i renciści mogliby dokonywać płatności za usługi hotelarskie lub imprezy turystyczne realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na ich rzecz przez przedsiębiorców turystycznych lub organizacje pożytku publicznego – do wyczerpania wartości tego świadczenia. Dodać należy, że projektowana ustawa nie zmierza do rezygnacji z obowiązujących unormowań zawartych w przepisach art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o Polskim Bonie Turystycznym, wedle których prawo do dokonywania płatności za pomocą tego bonu wprawdzie wygasa w dniu 31 marca 2022 r., jednakże nie uniemożliwia to korzystania z usługi hotelarskiej lub imprezy turystycznej, jeżeli płatność za tę usługę hotelarską lub imprezę turystyczną dokonana za pomocą Polskiego Bonu Turystycznego nastąpiła do dnia 31 marca 2022 r.

Tryb ustalania prawa do świadczenia w formie Polskiego Bonu Turystycznego w odniesieniu do emerytów i rencistów byłby uzależniony od tego, czy świadczenia emerytalno-rentowe są wypłacane:

1) przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych – w takim przypadku ustalenie tego prawa przez Polską Organizację Turystyczną następowałoby na podstawie informacji udostępnionej temu podmiotowi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych jako administratora;

2) zarówno przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jak również przez inny organ emerytalno-rentowy – w takim przypadku ustalenie tego prawa przez Polską Organizację Turystyczną następowałoby na podstawie informacji udostępnionej temu podmiotowi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych jako administratora, a także na podstawie informacji udostępnionej temu podmiotowi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wyniku uprzedniego jej pozyskania od właściwego organu emerytalno-rentowego;

3) przez inny organ emerytalno-rentowy – w takim przypadku ustalenie tego prawa przez Polską Organizację Turystyczną następowałoby na podstawie informacji udostępnionej temu podmiotowi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wyniku uprzedniego jej pozyskania od właściwego organu emerytalno-rentowego.

Proponuje się, aby projektowana ustawa weszła w życie z dniem 1 września 2021 r., co umożliwi emerytom i rencistom dokonywanie w okresie 7 miesięcy płatności za usługi hotelarskie lub imprezy turystyczne realizowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez przedsiębiorców turystycznych lub organizacje pożytku publicznego.

Projektowana regulacja spowoduje wzrost wydatków sektora finansów publicznych. Przyjmując założenie, że liczba emerytów i rencistów uprawnionych do realizacji świadczenia w formie Polskiego Bonu Turystycznego będzie obejmować 9 mln osób, a w okresie 7 miesięcy (tj. od dnia 1 września 2021 r. do dnia 31 marca 2022 r.) z możliwości płatności w tym trybie skorzysta 2,25 mln osób (tj. 25% uprawnionych), koszt realizacji tych płatności należy szacować na kwotę ok. 1,2 mld zł.

oprac. B.O.



Wskaźnik waloryzacji przyszłorocznych emerytur i rent ustanowiony został na poziomie ustawowego minimum. W Dzienniku Ustaw pod poz. 1253 opublikowano rozp. RM z dnia  7 lipca 2021 r. w sprawie wysokości zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2022 r., zgodnie z którym waloryzacja świadczeń ustalona została na poziomie 20 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w 2021 r.

Marcowa waloryzacja

Świadczenia emerytalno-rentowe podlegają corocznie waloryzacji od dnia 1 marca. Wskaźnik waloryzacji emerytur i rent to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

Zwiększenie wskaźnika waloryzacji emerytur i rent, w części dotyczącej realnego wzrostu płac, jest corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego, przeprowadzanych w czerwcu, w roku poprzedzającym waloryzację.

W przypadku nieuzgodnienia stanowiska Rady Dialogu Społecznego w sprawie zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent o co najmniej 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym Rada Ministrów ma obowiązek określić w terminie 21 dni od dnia zakończenia negocjacji, w drodze rozporządzenia, wysokość tego zwiększenia, biorąc pod uwagę informacje o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych, w tym wielkość wskaźnika inflacji, stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok następny.

Nie osiągnięto porozumienia

W związku z nieuzgodnieniem w ramach Rady Dialogu Społecznego wysokości zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2022 r. Rada Ministrów, biorąc pod uwagę informacje o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych, w tym wielkość wskaźnika inflacji, stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok 2022, ustaliła wysokość zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2022 r. na ustawowym poziomie wynoszącym 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w 2021 r.

Przy prognozie średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2021 r. na poziomie 103,4%
i prognozie realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
w 2021 r. wynoszącej 3% (20% realnego wzrostu wynagrodzeń w 2021 r. – 0,6%) – prognozowany wskaźnik waloryzacji w 2022 r. kształtuje się na poziomie 104,0%. Koszt waloryzacji ogółem w 2022 r. przy ww. prognozowanym wskaźniku szacowany jest na kwotę około 10,5 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym podwyższenia wysokości dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów, tzw. 13. emerytury, ze względu na wzrost najniższej emerytury w ramach waloryzacji oraz renty socjalnej, finansowanej z Funduszu Solidarnościowego).

Rzeczywisty wskaźnik waloryzacji emerytur i rent poznamy po opublikowaniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego realnych wartości inflacji i wzrostu wynagrodzeń w poprzednim roku.

oprac. B.O.



Prezes ZUS podał wysokość wskaźnika waloryzacji składek zewidencjonowanych na subkoncie za I kwartał 2020 roku. Wskaźnik ten uległ zmniejszeniu w stosunku do poprzedniego kwartału.

Jak stanowi art. 40d ustawy z dn. 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 266, z późn. zm.), przy ustalaniu wysokości emerytury kwota składek i odsetek za zwłokę zewidencjonowanych na subkoncie po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią roczną waloryzację składek, jest waloryzowana kwartalnie.

Waloryzacja kwartalna polega na pomnożeniu składek i odsetek za zwłokę zewidencjonowanych na subkoncie przez wskaźnik kwartalnej waloryzacji ogłaszany w Monitorze Polskim w terminie do 25. dnia miesiąca poprzedzającego termin waloryzacji. Wskaźnik ten jest z kolei obliczany na podstawie ostatnio ogłoszonego wskaźnika rocznej waloryzacji. Co istotne, w wyniku przeprowadzonej waloryzacji stan subkonta nie może ulec obniżeniu.

Zgodnie z komunikatem Prezesa ZUS z dnia 10 czerwca 2021 r. wskaźnik kwartalnej waloryzacji składek na ubezpieczenie emerytalne, środków, odsetek za zwłokę i opłaty prolongacyjnej, zewidencjonowanych na subkoncie za I kwartał 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 556) wynosi 101,31%. W stosunku do poprzedniego kwartału wskaźnik ten zmniejszył się o 0,12%.

oprac. B.O.



Od 1 czerwca 2021 r. zmieniają się limity zarobków dla osób dorabiających do renty lub wcześniejszej emerytury.

W związku z ogłoszeniem przez GUS kwoty przeciętnego wynagrodzenia w I kwartale 2021 r. zmianie ulegną kwoty przychodu odpowiadające 70% i 130% tej stawki, stosowane przy zawieszeniu albo zmniejszeniu emerytur i rent.

ZUS zawiesza świadczenie, gdy przychód rencisty lub emeryta z działalności objętej obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi (np. z umowy o pracę) przekroczy 130%. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Z kolei przy uzyskaniu przychodu większego niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ale nieprzekraczającego 130% tej kwoty – renta lub wcześniejsza emerytura zostają obniżone.

Przeciętne wynagrodzenie w I kwartale 2021 r. wyniosło 5681,56 zł i było wyższe od wynagrodzenia w poprzednim kwartale o 223,58 zł. Oznacza to, że kwoty powodujące zmniejszenie lub zawieszenie emerytury w okresie od 01.06.2021 r. do 31.08.2021 r. wyniosą odpowiednio:

  • 3977,10 zł – 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia,
  • 7386,10 zł – 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Są jednak sytuacje, w których wskazane wyżej limity nie obowiązują. Do pobieranego świadczenia renciści i emeryci mogą dorabiać bez ograniczeń, gdy:

  • otrzymują emeryturę i mają więcej niż 60 lat (kobieta) albo 65 lat (mężczyzna),
  • pobierają rentę dla inwalidów wojennych albo inwalidów wojskowych, których niezdolność do pracy związana jest ze służbą wojskową,
  • dostają rentę rodzinną, która przysługuje po osobie uprawnionej do renty dla inwalidów wojennych lub rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć ma związek ze służbą wojskową,
  • pobierają rentę rodzinną, której kwota jest wyższa od emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego.

B.O.



We wtorek (13 kwietnia) w Warszawie odbył się wspólny briefing szefowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz minister rodziny i polityki społecznej Marleny Maląg.

Profesor Uścińska mówiła m.in. o tym, że w ostatnich trzech latach utrzymuje się pozytywny trend dotyczący przechodzenia Polaków na emeryturę.

„Rok 2020 był kontynuacją dobrych praktyk. 62,4 proc. osób przeszło na emeryturę dokładnie w wieku emerytalnym, 24,7 proc. w ciągu mniej niż roku od jego osiągnięcia, a 12,9 proc. co najmniej rok po nabyciu uprawnień” – powiedziała prof. Uścińska.

I dodała, że dla porównania w 2017 r. aż 88,3 proc. osób przeszło na emeryturę dokładnie w wieku emerytalnym, natychmiast 7,7 proc. w ciągu roku, a 4 proc. co najmniej rok po nabyciu uprawnień. Zdaniem prezes ZUS Polacy coraz częściej dostrzegają korzyści z opóźnienia dezaktywizacji zawodowej.

„Przyczyn znacznej zmiany trendu w zachowaniach emerytalnych Polaków należy upatrywać w konsekwentnych działaniach ZUS na rzecz podnoszenia świadomości naszych klientów. Kluczową rolę odgrywają powołani w lipcu 2017 r. doradcy emerytalni, którzy pomagają klientom w podjęciu decyzji o momencie przejścia na emeryturę” – mówiła profesor Uścińska.

Zaznaczyła, że doradcy emerytalni w ZUS wyjaśniają zasady przyznawania świadczeń. „Tłumaczą, od czego zależy wysokość emerytury, a także obliczają przy pomocy przygotowanego przez ZUS kalkulatora emerytalnego wysokość świadczenia prognozowanego dla danej osoby. Doradcy pokazują również różne warianty, np. jak opóźnienie zakończenia aktywności zawodowej o rok, dwa czy pięć wpłynie na wysokość emerytury” – podkreśliła prof. Uścińska.

Minister Maląg mówiła, że w ramach solidarności międzypokoleniowej na programy społeczne dedykowane dla osób starszych, na cały pakiet Emerytura Plus w 2021 roku państwo przeznacza prawie 36 mld zł. Wskazała tutaj na waloryzację emerytur i wypłacaną już tzw. trzynastkę.

„Trzynasta emerytura to ponad 12 mld zł, które trafi w sumie do 9,8 mln osób. Wypłacana jest ona z urzędu, czyli nie jest konieczne składanie żadnego wniosku. Wiemy, że to znaczące i naprawdę istotne wsparcie dla dużej grupy emerytów i rencistów, którzy mają pełną dowolność w wydatkowaniu tych dodatkowych środków – sami najlepiej wiedzą, czego potrzebują” – mówiła Maląg.

Źródło: ZUS



W czwartek pierwsi emeryci i renciści otrzymali dodatkowe świadczenia. W sumie „trzynastkę” otrzyma blisko 10 milionów emerytów i rencistów. Na świadczenia przeznaczonych zostanie ponad 12 miliardów złotych.

Trzynasta emerytura wypłacana jest z urzędu wraz ze świadczeniem w terminie wypłaty świadczeń przypadającym w kwietniu, z wyjątkiem przewidzianym do wypłaty w maju (świadczenia i zasiłki przedemerytalne).

Wypłaty są realizowane na ogólnych zasadach przyjętych do wypłaty świadczeń, gdy termin płatności wypada w sobotę, niedzielę lub w inne dni ustawowo wolne od pracy.

Z przyjętego harmonogramu wypłat wynika, że pierwsze świadczenia trafią do emerytów i rencistów w czwartek, 1 kwietnia.

Komu przysługuje trzynasta emerytura

W sumie dodatkowe świadczenie trafi do 9,8 mln emerytów i rencistów. Uprawnione do niego są osoby, które 31 marca roku, w którym jest wypłacane to świadczenie, są uprawnione do:

  • emerytury – w tym emerytury pomostowej, okresowej emerytury kapitałowej i emerytury częściowej,
  • renty z tytułu niezdolności do pracy – w tym renty dla inwalidów wojennych i wojskowych oraz rent wypadkowych,
  • renty szkoleniowej,
  • renty socjalnej,
  • renty rodzinnej – w tym renty rodzinnej po inwalidzie wojennym lub wojskowym oraz rent rodzinnych wypadkowych,
  • rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego,
  • świadczenia pieniężnego przysługującego cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych,
  • nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego,
  • świadczenia i zasiłku przedemerytalnego.

Trzynasta emerytura przysługuje w wysokości najniższej emerytury – od 1 marca br. to 1250,88 zł. Świadczenie w tej wysokości otrzymają wszyscy emeryci i renciści, również ci, których świadczenia są niższe od gwarantowanej najniższej emerytury – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Z kwoty trzynastej emerytury nie są dokonywane potrącenia i egzekucje, nie jest też ona wliczana do dochodu. Oznacza to, że kwota dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego nie ma wpływu na uprawnienia osób ubiegających się o świadczenia, dodatki, zasiłki, pomoc lub inne wsparcie (np. ulgę rehabilitacyjną).

Trzynasta emerytura stałym, rocznym świadczeniem

Pierwszy raz trzynastą emeryturę wypłacono w 2019 roku. Od 2020 r. „trzynastka” ma charakter stałego, corocznego świadczenia. W 2021 roku na wypłatę dodatkowych świadczeń przeznaczymy ok. 12,2 mld złotych.

Źródło: MRiPS



Prezes GUS ogłosił tablicę średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. poz. 307). Tablica jest podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia 2021 r. do dnia 31 marca 2022 r. Z danych GUS wynika, że przez ostatni rok średni okres dalszego trwania życia skrócił się aż o 13 miesięcy.

Obniżenie średniego czasu dalszego trwania życia najprawdopodobniej jest efektem dużego wzrostu śmiertelności w jesieni 2020 roku. W całym ubiegłym roku w Polsce zmarło 470 tys. ludzi. To aż o 67 tys. więcej niż rok wcześniej i najwięcej od zakończenia II wojny światowej.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 291, ze zm.) emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy jej obliczenia przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi, w jakim ubezpieczony zdecyduje się przejść na emeryturę.

Średnie dalsze trwanie życia to wielkość statystyczna służąca do ustalenia liczby miesięcy, w których przeciętnie będzie pobierana nowa emerytura. Dłuższe niż wynikające ze średniej pobieranie emerytury, nie będzie miało żadnego wpływu na jej wysokość i zasady waloryzacji pobieranego świadczenia. Średnie dalsze trwanie życia dla wieku emerytalnego jest ustalane wspólnie dla mężczyzn i kobiet i podawane w formie tablic dalszego trwania życia, corocznie przez Prezesa GUS w terminie do dnia 31 marca. Na podstawie tablic ustalana jest wysokość emerytur na wnioski złożone od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca roku następnego.

Najnowszą tablicę ogłoszono w komunikacie z dnia 25 marca 2021 r.

Jak wyjaśnia GUS, dla prawidłowej interpretacji informacji zawartych w tabeli bardzo ważne jest zrozumienie, że wiek, w jakim dana osoba zamierza przejść na emeryturę, określa się w latach (boczek tabeli: „30”, „31”, …, „90”) i miesiącach (główka tabeli: „0”, „1”, …, „11”) ukończonych. Wartości podane w tabeli przedstawiają średnie dalsze trwanie życia w
miesiącach osoby przechodzącej na emeryturę w określonym wieku.

Z opublikowanych danych wynika, że w stosunku do ubiegłego roku znacząco zmniejszyła się długość życia. Średnia dalszego trwania życia dla 60-letniej Polki, która w kwietniu mogłaby przejść na emeryturę, wynosi 247,7 miesięcy, czyli aż o 13,8 miesięcy mniej niż przed rokiem, kiedy to wynosiła 261,5 miesiąca. Z kolei dla 65-latka parametr ten wynosi 204,3 miesiąca i jest niższy o 13,3 miesięcy (w ubiegłym roku było to 217,6).

Powyższe zależności GUS wyjaśnia na podstawie przykładów.

Przykład 1:

Załóżmy że Pan X, który urodził się 1 czerwca 1956 r., planuje przejść na emeryturę
z dniem 10 czerwca 2021 r. Będzie on miał zatem – w tym momencie – ukończonych
dokładnie 65 lat i 0 miesięcy (czyli nie ukończy jeszcze 65 lat i 1 miesiąca), dlatego też
wielkość przeciętnego dalszego trwania życia należy odczytać z komórki znajdującej się na
skrzyżowaniu wiersza tabeli, w którego boczku znajduje się liczba „65”, i kolumny o
nagłówku „0”. Jest to wartość 204,3 oznaczająca oczekiwaną liczbę miesięcy dalszego życia dla Pana X, przy założeniu utrzymywania się umieralności na poziomie z danego roku. Zgodnie z tym założeniem, dla osoby w wieku dokładnie 65 lat, oczekiwane dalsze trwanie życia wynosi 204,3 miesięcy, czyli 17  lat, co oznacza, że osoba w tym wieku dożyłaby przeciętnie wieku 82 lat.

Przykład 2:

Pani Y urodziła się 2 stycznia 1951 roku i planuje przejść na emeryturę 15 lipca 2021 r., kiedy to będzie miała ukończone 70 lat i 6 miesięcy (czyli nie ukończy jeszcze 70 lat i 7 miesięcy). Przeciętne dalsze trwanie życia dla jej wieku należy odczytać z komórki
znajdującej się na skrzyżowaniu wiersza tabeli, w którego boczku znajduje się liczba „70”,
i kolumny o nagłówku „6”. Wartość 161,1 oznacza oczekiwaną liczbę miesięcy dalszego życia Pani Y, przy założeniu utrzymywania się warunków umieralności na niezmiennym poziomie. Zatem dla osoby w wieku dokładnie 70 lat i 6 miesięcy oczekiwane dalsze trwanie życia wynosi 161,1 miesiąca, czyli 13,5 roku. Oznacza to, że osoba w tym wieku dożyłaby przeciętnie wieku 84 lat (przy założeniu utrzymywania się umieralności na poziomie z danego roku).

Z powyższych przykładów wynika, że osoba w wieku 65 lat średnio dożyłaby wieku 82 lat, podczas gdy osoba w wieku 70 lat – 84 lat. Dla wielu może być niezrozumiałe, dlaczego dla osoby młodszej przeciętne trwanie życia jest krótsze, niż dla osoby starszej. Jest to konsekwencja metodologii stosowanej do obliczania średniego dalszego trwania życia, wynikająca z faktu, że przeżycie każdego kolejnego roku zwiększa szansę dożycia do coraz starszego wieku – wyjaśnia GUS.

Źródło: GUS, oprac. BO



Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego informuje, że od dnia 1 marca 2021 r. kwoty świadczeń emerytalno-rentowych przysługujących do 28 lutego 2021 r. podlegają podwyższeniu wskaźnikiem waloryzacyjnym wynikającym z ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszącym 104,24%, nie mniej niż o kwotę 50 zł.

Prezes KRUS komunikatem z dnia 15 lutego 2021 r. ogłosił, że kwota rolniczej emerytury podstawowej od dnia 1 marca 2021 r. wynosi 1013 zł 63 gr (wzrost o 4,24%).

Waloryzacja emerytur i rent rolniczych od 1 marca 2021 r. polega na przemnożeniu kwoty emerytury podstawowej wynoszącej 1.013 zł 63 gr przez wskaźnik wymiaru ustalony indywidualnie dla każdego świadczenia, nie mniej niż o kwotę 50 zł.

W taki sposób od dnia 1 marca 2021 r. zostaną podwyższone (zwaloryzowane) wszystkie emerytury i renty rolnicze wypłacane na dzień 28 lutego 2021 r. Jeżeli w wyniku podwyżki (waloryzacji) wysokość świadczenia będzie niższa od kwoty najniższej emerytury pracowniczej (od 1 marca 2021 r. 1250,88 zł) – Kasa podwyższy je z urzędu do kwoty 1250,88 zł.

Do kwoty 1250,88 zł nie zostaną podwyższone:

  • emerytury przyznane na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (tzw. wcześniejsze emerytury rolnicze),
  • świadczenia, których wypłata została zawieszona stosownie do art. 28 lub 34 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, tj. w związku z prowadzeniem działalności rolniczej lub osiąganiem przychodów z tytułu zatrudnienia,
  • emerytury i renty z ubezpieczenia pobierane w zbiegu z emeryturą lub rentą z innego ubezpieczenia społecznego, jeżeli suma tych świadczeń przekracza kwotę najniższej emerytury pracowniczej (dotyczy również pobierania jednocześnie emerytur z ZUS i KRUS), z wyjątkiem renty rodzinnej wypłacanej w zbiegu z rentą socjalną,
  • emerytury i renty wypłacane w wysokości pro-rata.

Od dnia 1 marca 2021 r. – do kwoty 1250,88 zł – wzrasta kwota rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego.

Od dnia 1 marca 2021 r. ponownemu obliczeniu z urzędu ulegają świadczenia uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Łączna kwota świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych wraz ze świadczeniem uzupełniającym nie może przekroczyć kwoty 1772,08 zł miesięcznie.

Od dnia 1 marca 2021 r. ponownemu obliczeniu z urzędu ulegają świadczenia wyrównawcze dla działaczy opozycji antykomunistycznej i osób represjonowanych z powodów politycznych egzystencji. Łączna kwota emerytury/renty rolniczej (z uwzględnieniem nowej kwoty dodatku równego różnicy między kwotą świadczeń przyznanych przez państwa członkowskie UE/EFTA, a najniższą emeryturą w Polsce) oraz świadczeń przyznanych przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych wraz ze świadczeniem wyrównawczym nie może przekroczyć kwoty 2501,76 zł miesięcznie.

Od 1 marca 2021 r. wzrastają również kwoty dodatków/świadczeń przysługujących do emerytur oraz rent i wyniosą:

  • dodatek pielęgnacyjny – 239 zł 66 gr,
  • dodatek dla inwalidy wojennego uznanego za całkowicie niezdolnego do pracy i do samodzielnej egzystencji – 359 zł 49 gr,
  • dodatek kombatancki – 239 zł 66 gr,
  • dodatek za tajne nauczanie – 239 zł 66 gr,
  • ryczałt energetyczny – 179 zł 81 gr,
  • dodatek kompensacyjny – 35 zł 95 gr,
  • dodatek dla sieroty zupełnej – 450 zł 44 gr,
  • świadczenie pieniężne przysługujące byłym żołnierzom górnikom – 239 zł 66 gr,
  • świadczenie pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR – max 239 zł 66 gr,
  • dodatek pieniężny dla inwalidy wojennego – 917 zł 58 gr.

Decyzje o podwyższeniu świadczeń od 1 marca 2021 r. (czyli tzw. waloryzacyjne) zostaną wysłane w kwietniu br. wraz z decyzjami o przyznaniu dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego.

Przewiduje się, że waloryzacją emerytur i rent od 1 marca 2021 r. objętych zostanie około 1,09 mln emerytów i rencistów.

Źródło: KRUS