Eurostat – Strona 3

Eurostat, badając dane z rynków pracy poszczególnych państw UE, podał dane o w których sektorach rynku zatrudniono najwięcej nowych pracowników.

W drugim kwartale 2021 r. najwyższy odsetek osób, które niedawno rozpoczęły pracę w UE, odnotowano w:

sektorze zakwaterowania i usług gastronomicznych – 11% zatrudnionych,
sektorach „sztuka, rozrywka i rekreacja” oraz
„administracja i usług pomocniczych” – w obu przypadkach po 6%
„rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo” oraz „budownictwo” – w obu przypadkach po 5%.Na drugim końcu skali osoby, które niedawno rozpoczęły pracę, stanowiły mniej niż 3% zatrudnionych w „edukacji” oraz „administracji publicznej i obronności”.

Informacje o udziale osób rozpoczynających pracę w niedawnym okresie pozwalają zorientować się, które obszary gospodarki najszybciej przyciągały nowych ludzi na początku ożywienia gospodarczego. Warto pamiętać, że COVID-19 poważnie wpłynął na dynamikę zatrudnienia.

gr., EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

Dzisiaj obchodzimy Dzień Nauczyciela, światowe święto pracowników edukacji przypadało 5 października. Z tej okazji Eurostat pokusił się o podsumowanie. Z jego danych wynika, że w 2019 r. w szkołach podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych zatrudnionych było 5,2 mln nauczycieli. Oznaczało to 5% wzrost w porównaniu z 2013 r. (5,0 mln).

Większość nauczycieli stanowiły kobiety. W 2019 r. 73% nauczycieli zatrudnionych w szkołach podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych stanowiły kobiety (3,8 mln), co oznacza wzrost o 6% w porównaniu z 2013 r. (3,6 mln). Tymczasem liczba nauczycieli płci męskiej wzrosła o zaledwie 2% w porównaniu z rokiem 2019 i 2013.

W Polsce spośród osób zatrudnionych w edukacji ponad 76% stanowią kobiety, z kolei mężczyźni to 24% polskich nauczycieli.

Pod względem wieku w 2019 r. na trzech poziomach edukacji było 0,4 mln (7% ogółu) nauczycieli w wieku poniżej 30 lat. Liczba ta wzrosła o 10% w porównaniu z 2013 r. W tym samym roku 2 miliony nauczycieli było w wieku 50 lat lub więcej, co stanowi 39% całości (z 38% w 2013 r.).

Ponad połowa nauczycieli w wieku 50 lat lub starszych na Litwie, we Włoszech i w Grecji

Największą liczbę nauczycieli w wieku 50 lat lub więcej w 2019 r. odnotowano:

na Litwie (54%),
we Włoszech i Grecji (odpowiednio 53% i 51%) oraz
w Estonii (50%).

W 2019 r. tylko 1% nauczycieli w UE miało powyżej 65 lat. Najwyższy odsetek nauczycieli w tej grupie wiekowej odnotowano w:

Estonii (9%),
Łotwie (5%),
Szwecji i Litwie (po 4%).

A.Z.; Eurostat

CZYTAJ DALEJ

Znajomość języków obcych jest niezbędnym narzędziem wymiany kulturalnej i pracy. Powszechnie wiadomo, że takie umiejętności są wymagane i wspierane w wielu miejscach pracy i mogą ułatwić komunikację.

W 2019 r. w UE 59 % uczniów ogólnokształcących szkół średnich II stopnia uczyło się co najmniej dwóch języków obcych. W Luksemburgu i Francji wszyscy uczniowie szkół średnich II stopnia uczyli się co najmniej dwóch języków obcych. Estonia, Rumunia, Czechy i Finlandia również miały duży odsetek uczniów uczących się dwóch lub więcej języków (wszystkie 99%). Kolejne były Słowacja (98%), Chorwacja (95%) i Słowenia (92%).

Z kolei w Grecji tylko 1% uczniów ogólnokształcących szkół średnich II stopnia uczył się w 2019 r. co najmniej dwóch języków obcych. Niski odsetek uczących się języków odnotowano również w:

Portugalii (6%),
Irlandii (12%),
Włoszech (25%)
Hiszpanii.

W 2019 r. język angielski był najczęściej uczonym językiem obcym na poziomie ogólnokształcącej szkoły średniej II stopnia w UE – uczyło się go 96% uczniów. Na drugim miejscu uplasował się hiszpański (26%), a następnie francuski (22%), niemiecki (20%) i włoski (3%). Językiem spoza UE uczonym najczęściej w UE był język rosyjski b(3%). Uczono go głównie w Estonii (68%) i na Łotwie (57%) oraz na Litwie (30%) i w Bułgarii (24%).

gr./Eurostat

CZYTAJ DALEJ

Po wprowadzeniu środków dystansu społecznego i w odpowiedzi na pandemię COVID-19 więcej osób zaczęło pracować z domu. W 2020 r. 12% zatrudnionych osób w wieku 20-64 lata w UE pracowało z domu, podczas gdy w ciągu ostatniej dekady udział ten utrzymywał się na stałym poziomie około 5 lub 6%.

Wśród regionów UE, gdzie odnotowano najwyższy wskaźnik pracy z domu, przoduje:

region Finlandii Helsinki-Uusimaa (37%), a następnie
dwa regiony belgijskie: Province du Brabant wallon (27%) i region stołeczny Région de Bruxelles-Capitale/Brussels Hoofdstedelijk Gewest (26%).

Około jedna czwarta zatrudnionych pracowała zwykle z domu w tych stołecznych regionach:

Eastern i Midland w Irlandii (25%),
Wiedeń w Austrii i Hovedstaden w Danii (po 24%) oraz
Île-de-France we Francji (23%),
Utrecht na Holandii (23%),
Luksemburg (pojedynczy region) (23%) i
Área Metropolitana de Lisboa w Portugalii (23%).

Praca w domu była mniej powszechna w wielu wschodnich i południowych regionach UE. W 2020 r. mniej niż 5% siły roboczej pracowało z domu:

w Chorwacji,
na Cyprze,
na Łotwie i
w Bułgarii,
na Węgrzech i
w Rumunii oraz
Grecji.

gr./EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

W 2020 r. mężczyźni stanowili 83% z 2,7 miliona zatrudnionych w UE osób, które posiadały wykształcenie w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych.

Wśród krajów UE, które odnotowała najwyższy udział mężczyzn w ogólnej liczbie zatrudnionych z wykształceniem w tym kierunku przodowały:

Łotwa (94%),
Słowenia (90%),
Belgia i Czechy (po 89%), a także
Polska (88%).

Z kolei kraje, gdzie kobiety stanowiły ponad jedną czwartą zatrudnionych z wykształceniem w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych przodowały:

Dania (33%),
Grecja (31%),
Cypr (28%),
Bułgarii (27%)
Rumunia (27%).

Wiek pracowników wykształconych w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych

W UE 66% zatrudnionych z wykształceniem w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych była w wieku 15-34 lata. Podczas gdy 34% było w wieku od 35 do 74 lat.

We wszystkich krajach UE większość zatrudnionych z wykształceniem w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych stanowili młodzi ludzie w wieku od 15 do 34 lat. Najwięcej w:

Chorwacji (84%),
Rumunii (82%),
Malcie (81%) i
Czechach (80%).

Z kolei najwięcej starszych osób w wieku 35-74 lata z wykształceniem w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych zatrudniano w:

Finlandii (47%),
Irlandii (42%),
Francji (41%) i
Niemczech (39%).

źródło: EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

W 2020 r. w UE 9 na 10 osób w wieku 15-19 lat nadal się kształciło (89,5%). Im starsza grupa wiekowa, tym mniejszy udział młodzieży uczącej się:

49,5% osób w wieku 20-24 lata,
14,4% osób w wieku 25-29 lat i
4,8% osób w wieku 30-34 lata.

Tempo przechodzenia ze szkoły na rynek pracy różni się w poszczególnych państwach członkowskich UE ze względu na wpływ krajowych systemów kształcenia i szkolenia, a także inne czynniki, w tym cechy krajowego rynku pracy i uwarunkowania kulturowe. W niektórych krajach młodzi ludzie podejmują pracę znacznie wcześniej niż w innych, np. w formie pracy studenckiej lub płatnych staży.

W 2020 r. 18,4 % osób w wieku od 15 do 24 lat w UE uczyło się i jednocześnie pracowało.

W porównaniu z 2019 r. o 3% zmniejszyła się liczba osób w wieku 15-24 lata uczących się i jednocześnie pracujących (z 6,1 mln w 2019 r. do 5,9 mln w 2020 r.). Tymczasem liczba osób w wieku 15-24 lata uczących się i jednocześnie bezrobotnych wzrosła o 16% (z 0,7 mln w 2019 r. do 0,8 mln w 2020 r.).

Wśród państw członkowskich UE najwyższy odsetek uczniów i studentów w wieku 15-24 lat, którzy byli zatrudnieni podczas nauki w 2020 r., miała:

Holandia (57,8%),
Dania (45,8%),
Niemcy (38,7%) i
Austria (35,2%).

Z kolei najniższy odsetek zatrudnienia wśród uczniów i studentów w wieku 15-24 lata odnotowano:

w Chorwacji i na Węgrzech (po 3,3%),
we Włoszech (3,0%),
na Słowacji i w Rumunii (po 2,5%).

Najwyższy odsetek uczniów i studentów w wieku 15-24 lata, którzy byli bezrobotni (czyli szukali pracy i byli gotowi do podjęcia pracy na studiach) odnotowano w:

Szwecji (12,1%),
Finlandii (9,5%) oraz
Holandia (po 6,3%).

Z kolei w Słowenii, Włoszech, Rumunii, Czechach i Chorwacji mniej niż 1% uczniów i studentów w tej grupie wiekowej było bezrobotnych.

EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

W drugim kwartale 2021 roku rejestracje nowych firm w UE wzrosły o 5,3% w porównaniu z poprzednim kwartałem.

W przypadku ogłoszonych upadłości w II kwartale 2021 r. nastąpił wzrost o 1,8% w porównaniu z I kwartałem 2021 r.

Zestawienie danych rok do roku pokazują, że liczba rejestracji nowych firm w UE wzrosła w drugim kwartale 2021 r. o 53% w porównaniu z rokiem poprzednim, a liczba zarejestrowanych upadłości wzrosła o 24%.

EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

W 2020 r. liczba godzin faktycznie przepracowanych w UE spadła o 12,0% w porównaniu z 2019 r. Spadek ten można wyjaśnić działaniami podjętymi w odpowiedzi na pandemię COVID-19, która skłoniła wiele osób do zmiany okresu pracy i okresu nieobecności w pracy w 2020 r. W efekcie więcej osób przepracowało mniej godzin niż zwykle i było nieobecnych w pracy.

Na szczeblu krajowym we wszystkich państwach członkowskich nastąpił spadek liczby przepracowanych godzin. Największe spadki odnotowano w:

Grecji (-19,7%),
Hiszpanii (-19,5%),
Portugalii i Włoszech (po -19,0%).

Krajami UE, w których nastąpiła niewielka zmiana liczby przepracowanych godzin (z redukcją poniżej 5%), były:

Finlandia (-4,4%),
Dania i Luksemburg (po -4,1%) oraz
Holandia (-3,2%).

Więcej osób przepracowało mniej godzin niż zwykle w 2020 roku

W całej UE 26,9 mln osób zatrudnionych zgłosiło, że w 2020 r. przepracowało mniej niż wynosi zwykły czas pracy.

Główną przyczyną wzrostu liczby osób pracujących krócej niż zwykle w 2020 r. były zwolnienia czasowe: liczba zwolnień czasowych wzrosła z 0,5 mln w 2019 r. do 3,9 mln w 2020 r. Ponadto 5,8 mln osób przepracowało mniej godzin niż zwykle z innych powodów (m.in. urlop rodzicielski i urlop okolicznościowy, kształcenie i szkolenie) w 2020 r., w porównaniu z 4,7 mln w 2019 r.

EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

W 2020 r. oczekiwany średni czas trwania życia zawodowego w Unii Europejskiej (UE) wyniósł 35,7 lat, czyli o 0,2 roku mniej niż średnia z 2019 r.

Kryzys COVID-19 wpłynął również na liczbę lat, kiedy ludzie mogą spodziewać się pozostawania na rynku pracy (zatrudnieni lub bezrobotni) w ciągu swojego życia. Między innymi osoby, które byłyby dostępne na rynku pracy i szukałyby pracy, rezygnował z poszukiwań ze względu na covid, a w konsekwencji znalazły się poza siłą roboczą, wpłynęło na dane dotyczące czasu trwania życia zawodowego.

Jeśli chodzi o różnice między płciami, widać powolny spadek, ale systematyczny w UE w latach 2000–2020; z 7,1 lat w 2000 r. do 4,8 w 2020 r., podczas gdy przewidywany czas życia zawodowego kobiet wydłużył się o 4,5 roku, a mężczyzn o zaledwie 2,2 roku w tym samym okresie.

Oczekiwany okres aktywności zawodowej najdłuższy w Szwecji, najkrótszy we Włoszech

Wśród państw członkowskich UE najdłuższy okres aktywności zawodowej w 2020 r. miały Szwecja, Holandia i Dania (odpowiednio 42,0, 41,0 i 40,0 lat). Były to jedyne trzy państwa członkowskie UE, w których oczekiwany okres aktywności zawodowej wynosił 40 lat lub więcej. Za tymi państwami członkowskimi uplasowała się Estonia (39,2 roku), Niemcy (39,1 roku) i Finlandia (38,8 roku).

Z kolei najkrótszy oczekiwany okres aktywności zawodowej odnotowano we Włoszech (31,2 lat), następnie w Grecji i Chorwacji (po 32,8 lat), Belgii (33,4 lat) i Bułgarii (33,5 lat).

EUROSTAT, gr.

CZYTAJ DALEJ

Początek 2020 roku upłynął pod znakiem wybuchu światowej pandemii COVID-19, co skłoniło prawie wszystkie rządy na całym świecie do podjęcia środków ograniczających. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa i zapewnić dystans między ludźmi, wiele firm zostało tymczasowo zamkniętych, a wielu pracowników zostało zamkniętych w domach. Liczba osób nieobecnych w pracy odzwierciedla te zmiany.

W 2020 roku w UE odnotowano pięć szczytów nieobecności w pracy: typowe z początku stycznia, połowy sierpnia i końca grudnia oraz dwa kolejne szczyty w kwietniu i listopadzie z powodu pandemii COVID-19. W kwietniu 2020 r. odnotowano o 34,0 mln więcej nieobecności w porównaniu ze średnią z lat 2015–2019 z tego samego okresu. Choć nieco łagodniejszy, piąty szczyt wystąpił w 46. tygodniu roku (listopad 2020 r.), kiedy to odnotowano o 6,7 mln więcej nieobecności w porównaniu ze średnią z lat 2015–2019.

Wzrost nieobecności w pracy w UE w 2020 r. wynikał przede wszystkim ze wzrostu zwolnień tymczasowych. Poziom zwolnień tymczasowych był względnie stabilny i wynosił około 0,5 mln osób przed 2020 r., z wyjątkiem 2009 r., kiedy to wzrósł do 1,0 mln osób.

Jednak w I kwartale 2020 r. 3,0 mln osób było nieobecnych w pracy z powodu tymczasowych zwolnień. W kolejnym kwartale (II kwartał 2020) liczba ta wzrosła prawie pięciokrotnie, do 13,8 mln. W III kwartale 2020 r. liczba zwolnień tymczasowych gwałtownie spadła do 2,0 mln. Niemniej jednak było to nadal znacznie więcej niż przed pandemią (0,3 mln w IV kwartale 2019 r.). W IV kwartale 2020 roku liczba zwolnień tymczasowych odbiła do poziomu zbliżonego do początku roku (I kwartał 2020) i wyniosła 3,1 mln.

EUROSTAT

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts

Usługi – największy udział nowo zatrudnionych pracowników w II kwartale 2021 r.

Dzień Nauczyciela – nauczyciele w statystyce EU

Jakich języków uczą się obywatele w UE?

Praca z domu w poszczególnych regionach UE w 2020 r.

Ponad 4 na 5 pracowników z wykształceniem w zakresie informacji i komunikacji to mężczyźni

Młodzież na europejskim rynku pracy

Rejestracje przedsiębiorstw i upadłości w UE

Mniej przepracowanych godzin w 2020 roku

Spadek długości życia zawodowego w 2020 r.

Tymczasowe zwolnienia z pracy na rekordowo wysokim poziomie