finanse – Strona 32

Czy wartość zestawu startowego, otrzymanego przez pracownika od Wnioskodawcy w związku z opracowaniem i wprowadzeniem nowego wizerunku/logo stanowi dla tego pracownika przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

CZYTAJ DALEJ

Ostatnia zmiana Dz.U. 2023.825

Ustawa

z dnia 21 lipca 2006 r.

o nadzorze nad rynkiem finansowym

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2023 r. poz. 753, poz. 825

Ostatnie zmiany (Dz.U. z 2022 r. poz. 2339), zaznaczone w tekście na czerwono — weszły w życie dnia 18.05.2023 r. — dotyczą art.: 1, 6b.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Ustawa określa organizację, zakres i cel sprawowania nadzoru nad rynkiem finansowym.

2. Nadzór nad rynkiem finansowym obejmuje:

1) nadzór bankowy, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 2324, 2339, 2640 i 2707 oraz z 2023 r. poz. 180), zwanej dalej „ustawą – Prawo bankowe”, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2022 r. poz. 2025), ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 110), ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2022 r. poz. 1595) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 575/2013”;

2) nadzór emerytalny, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2342 i 2640), ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2139 oraz z 2022 r. poz. 904), ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1792), ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207), ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 926) oraz ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 46);

3) nadzór ubezpieczeniowy, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2283 i 2640 oraz z 2023 r. poz. 614), zwanej dalej „ustawą o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej”, ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2022 r. poz. 905 i 2640), ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2019 r. poz. 477);

4) nadzór nad rynkiem kapitałowym, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 646), ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2554), ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 1523, 1488, 1933, 2185 i 2640), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych”, ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 380), ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 188), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (Dz. Urz. UE L 326 z 08.12.2011, str. 1) w zakresie dotyczącym produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, które są instrumentami finansowymi i do których stosuje się art. 2 ust. 1 lit. a–d i ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylającego dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 596/2014”, rozporządzenia nr 575/2013, rozporządzenia nr 596/2014, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1, z późn. zm.), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.), rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniającego dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 909/2014”, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz. Urz. UE L 168 z 30.06.2017, str. 12, z późn. zm.), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (Dz. Urz. UE L 314 z 05.12.2019, str. 1, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ram na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do kontrahentów centralnych oraz zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/2014, (UE) nr 806/2014 i (UE) 2015/2365 oraz dyrektywy 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2007/36/WE, 2014/59/UE i (UE) 2017/1132 (Dz. Urz. UE L 22 z 22.01.2021, str. 1);

5) nadzór nad instytucjami płatniczymi, małymi instytucjami płatniczymi, dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku, biurami usług płatniczych, instytucjami pieniądza elektronicznego, oddziałami zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2360 i 2640);

5a) nadzór nad agencjami ratingowymi w zakresie przewidzianym przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz. Urz. WE L 302 z 17.11.2009, str. 1);

5b) (uchylony)

6) nadzór uzupełniający, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1413);

7) nadzór nad spółdzielczymi kasami oszczędnościowo-kredytowymi i Krajową Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 924, z późn. zm.);

8) nadzór nad pośrednikami kredytu hipotecznego oraz ich agentami, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. z 2022 r.
poz. 2245 i 2339);

9) nadzór w zakresie przewidzianym przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniającego dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 596/2014 (Dz. Urz. UE L 171 z 29.06.2016, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/1011”;

10) nadzór w zakresie przewidzianym przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia ogólnych ram dla sekurytyzacji oraz utworzenia szczególnych ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji, a także zmieniającego dyrektywy 2009/65/WE, 2009/138/WE i 2011/61/UE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 347 z 28.12.2017, str. 35), zwanego dalej „rozporządzeniem 2017/2402”;

11) nadzór w zakresie przewidzianym przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2088 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie ujawniania informacji związanych ze zrównoważonym rozwojem w sektorze usług finansowych (Dz. Urz. UE L 317 z 09.12.2019, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2019/2088”, oraz przepisami art. 5–7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz. Urz. UE L 198 z 22.06.2020, str. 13), zwanego dalej „rozporządzeniem 2020/852”;

12) nadzór w zakresie przewidzianym przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1503 z dnia 7 października 2020 r. w sprawie europejskich dostawców usług finansowania społecznościowego dla przedsięwzięć gospodarczych oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) 2017/1129 i dyrektywę (UE) 2019/1937 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.10.2020, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem 2020/1503”, oraz ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom (Dz. U. poz. 1488);

13) nadzór nad instytucjami pożyczkowymi sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2022 r. poz. 246 i 2339).

Art. 2.

Celem nadzoru nad rynkiem finansowym jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego rynku, jego stabilności, bezpieczeństwa oraz przejrzystości, zaufania do rynku finansowego, a także zapewnienie ochrony interesów uczestników tego rynku również poprzez rzetelną informację dotyczącą funkcjonowania rynku, przez realizację celów określonych w szczególności w ustawie – Prawo bankowe, ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym, ustawie z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.

Rozdział 2

Organizacja nadzoru nad rynkiem finansowym

Art. 3.

1. Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, zwany dalej „Urzędem Komisji”, jest państwową osobą prawną, której zadaniem jest zapewnienie obsługi Komisji Nadzoru Finansowego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Siedzibą Urzędu Komisji jest Warszawa.

3. Nadzór nad działalnością Urzędu Komisji sprawuje Prezes Rady Ministrów.

4. Organami Urzędu Komisji są:

1) Komisja Nadzoru Finansowego, zwana dalej „Komisją”, która jest właściwa w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym;

2) Przewodniczący Komisji, który kieruje działalnością Urzędu Komisji i reprezentuje Urząd Komisji na zewnątrz.

5. Przewodniczący Komisji kieruje pracami Komisji i reprezentuje ją na zewnątrz.

6. Komisja posiada prawo używania pieczęci z godłem państwowym.

Art. 3a.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 40 rozporządzenia nr 575/2013, z wyłączeniem:

1) wydawania aktów, o których mowa w art. 89 ust. 3, art. 124 ust. 1a, art. 164 ust. 5, art. 178, art. 284 ust. 4, art. 327 ust. 2, art. 395 ust. 1, art. 400 ust. 2 i 3, art. 412 ust. 5 zdanie drugie i art. 416 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 575/2013;

2) spraw, o których mowa w art. 458 rozporządzenia nr 575/2013.

Art. 3b.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 4 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP) (Dz. Urz. UE L 352 z 09.12.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1286/2014”.

Art. 3ba.

1. Komisja może, zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 1286/2014, określić, w drodze decyzji, język inny niż język polski, w jakim sporządza się dokument zawierający kluczowe informacje dotyczące detalicznego produktu zbiorowego inwestowania, o którym mowa w art. 4 pkt 1 rozporządzenia nr 1286/2014, zwanego dalej „PRIP”, jeżeli produkt ten jest dystrybuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 i 2185) stosuje się odpowiednio.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest natychmiast wykonalna.

4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Komisji Nadzoru Finansowego. Informacje o wydaniu decyzji Komisja przekazuje niezwłocznie do publicznej wiadomości za pośrednictwem agencji informacyjnej, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.

5. Osoba sprzedająca PRIP lub osoba doradzająca w zakresie PRIP, w rozumieniu przepisów rozporządzenia nr 1286/2014, może proponować PRIP inwestorowi indywidualnemu, o którym mowa w art. 4 pkt 6 lit. a rozporządzenia nr 1286/2014, na podstawie dokumentu zawierającego kluczowe informacje, sporządzonego w języku określonym w decyzji Komisji wydanej na podstawie ust. 1, pod warunkiem przyjęcia, najpóźniej przed zawarciem pierwszej transakcji dotyczącej tego PRIP, oświadczenia od inwestora indywidualnego, że posługuje się on językiem, w którym sporządzono ten dokument, w stopniu umożliwiającym mu zrozumienie informacji zawartych w tym dokumencie.

6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, złożone osobom, o których mowa w ust. 5, jest skuteczne również w odniesieniu do dokumentów zawierających kluczowe informacje odnoszących się do innych PRIP, sporządzonych w języku wskazanym w tym oświadczeniu, których sprzedaży te osoby dokonują lub w zakresie których doradzają.

Art. 3bb.

1. W przypadku gdy wymaga tego ochrona uzasadnionych interesów inwestorów lub konieczność zapobieżenia zagrożeniu prawidłowego funkcjonowania rynku finansowego, Komisja, w drodze decyzji, może uchylić decyzję, o której mowa w art. 3ba ust. 1.

2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, przepisy art. 3ba ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.

Art. 3c.

1. W przypadku naruszenia obowiązków, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 6, art. 7, art. 8 ust. 1–3, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 13 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 14 i art. 19 rozporządzenia nr 1286/2014, Komisja może, w drodze decyzji:

1) zakazać proponowania detalicznego produktu zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 4 pkt 3 rozporządzenia nr 1286/2014;

2) nakazać zawieszenie proponowania detalicznego produktu zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowego produktu inwestycyjnego, o którym mowa w art. 4 pkt 3 rozporządzenia nr 1286/2014;

3) wydać publiczne ostrzeżenie wskazujące osobę odpowiedzialną za naruszenie prawa oraz charakter tego naruszenia;

4) zakazać posługiwania się dokumentem zawierającym kluczowe informacje, który nie spełnia wymogów art. 6‒8 lub art. 10 rozporządzenia nr 1286/2014, oraz nakazać publikację nowej wersji tego dokumentu spełniającej te wymogi;

5) nałożyć karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:

a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

— kwoty 21 569 000 zł lub 3% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń — 3% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, lub

— trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,

b) w przypadku osoby fizycznej:

— kwoty 3 019 660 zł lub

— trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest natychmiast wykonalna.

3. Komisja, nakładając sankcje, o których mowa w ust. 1, uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 25 rozporządzenia nr 1286/2014.

4. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r.
poz. 120 i 295), karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń ‒ składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

5. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informację w szczególności o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 1, oraz rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja, zgodnie z zasadami określonymi w art. 29 rozporządzenia nr 1286/2014.

6. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 5 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.

7. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.

8. W przypadku nałożenia sankcji, o której mowa w ust. 1, Komisja może, w drodze decyzji, zobowiązać twórcę, osobę doradzającą lub sprzedającą detaliczny produkt zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowy produkt inwestycyjny, w rozumieniu rozporządzenia nr 1286/2014, do bezpośredniego poinformowania inwestorów indywidualnych w rozumieniu rozporządzenia nr 1286/2014 o rodzaju i wysokości nałożonego środka, organie właściwym do rozpatrzenia skargi lub prawie wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.

9. (uchylony)

Art. 3d.

1. Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 29 ust. 4 i 5 rozporządzenia 2017/2402.

2. Komisja może przeprowadzać kontrolę działalności podmiotów obowiązanych do przestrzegania przepisów rozporządzenia 2017/2402.

3. Celem kontroli jest ustalenie zgodności działalności podmiotów, o których mowa w ust. 2, z przepisami rozporządzenia 2017/2402.

4. Czynności kontrolne są wykonywane przez pracowników Urzędu Komisji po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Przewodniczącego Komisji lub upoważnioną przez niego osobę.

5. W toku kontroli pracownicy, o których mowa w ust. 4, mają prawo:

1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanego podmiotu;

2) swobodnego dostępu do środków łączności oraz, w miarę możliwości, do oddzielnego pomieszczenia biurowego;

3) żądania od kontrolowanego podmiotu lub od osoby przez niego upoważnionej udzielenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień związanych z przedmiotem kontroli;

4) wglądu do dokumentów związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności dokumentów finansowych, księgowych, handlowych, akt postępowań prowadzonych na podstawie właściwych przepisów prawa, ksiąg, ewidencji, dokumentów wewnętrznych, w tym regulaminów oraz instrukcji, dotyczących działalności kontrolowanego podmiotu, oraz żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego podmiotu, kopii i odpisów tych dokumentów oraz wyciągów z nich, w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia i zakończenia kontroli;

5) żądania od kontrolowanego podmiotu poświadczenia za zgodność z oryginałem pozyskiwanych od niego dokumentów;

6) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym związanych z przedmiotem kontroli, w szczególności dokumentów finansowych, księgowych, handlowych, akt postępowań prowadzonych na podstawie właściwych przepisów prawa, ksiąg, ewidencji, dokumentów wewnętrznych, w tym regulaminów oraz instrukcji, dotyczących działalności kontrolowanego podmiotu, oraz żądania sporządzenia, na koszt kontrolowanego podmiotu, kopii tych danych lub wyciągów z nich, w tym w postaci dokumentu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 2070), w zakresie niezbędnym do prawidłowego przeprowadzenia i zakończenia kontroli.

Art. 3e.

Do kontroli, o której mowa w art. 3d ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221 i 641).

Art. 3f.

Komisja, w zakresie niezbędnym do sprawowania nadzoru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 10, może żądać od jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jednostki inicjującej lub jednostki sponsorującej w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 2, 3 i 5 rozporządzenia 2017/2402 udzielenia informacji poufnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402, w tym informacji ustawowo chronionych.

Art. 3g.

1. W przypadku naruszenia obowiązków określonych w art. 6, art. 7, art. 9, art. 18 lub art. 27 ust. 4 rozporządzenia 2017/2402 lub w przypadku naruszenia, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. e, f lub h rozporządzenia 2017/2402, Komisja może, w drodze decyzji:

1) nakazać osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej zaprzestanie danego zachowania oraz powstrzymanie się od takiego zachowania w przyszłości;

2) wystąpić do właściwego organu jednostki specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jednostki inicjującej lub jednostki sponsorującej w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 2, 3 i 5 rozporządzenia 2017/2402 z wnioskiem o odwołanie członka zarządu tych jednostek odpowiedzialnego za to naruszenie;

3) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu podmiotów, o których mowa w pkt 2, odpowiedzialnego za to naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;

4) zakazać osobie odpowiedzialnej za to naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w jednostkach specjalnego przeznaczenia do celów sekurytyzacji, jednostkach inicjujących lub jednostkach sponsorujących w rozumieniu odpowiednio art. 2 pkt 2, 3 i 5 rozporządzenia 2017/2402 przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;

5) zakazać dokonywania w trybie art. 27 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402 zgłoszenia o spełnianiu określonych wymogów dotyczących sekurytyzacji, przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok — w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. e i f rozporządzenia 2017/2402;

6) cofnąć osobie trzeciej, o której mowa w art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2017/2402, upoważnienie udzielone na podstawie art. 28 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402, na okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok — w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 1 lit. f rozporządzenia 2017/2402;

7) nałożyć karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:

a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

— kwoty 20 869 500 zł lub 10% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń — 10% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo

— dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,

b) w przypadku osoby fizycznej:

— kwoty 20 869 500 zł, albo

— dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

2. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 7 lit. a, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 7 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń — składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, są natychmiast wykonalne.

4. Komisja, nakładając sankcje i środki naprawcze, o których mowa w ust. 1, uwzględnia okoliczności, o których mowa w art. 33 ust. 2 rozporządzenia 2017/2402.

5. W przypadku wydania decyzji o nałożeniu sankcji w związku z naruszeniem obowiązków określonych w art. 6, art. 7 lub art. 9 rozporządzenia 2017/2402 lub dokonaniem wprowadzającego w błąd zgłoszenia na podstawie art. 27 ust. 1 rozporządzenia 2017/2402 Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informację o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji oraz rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na które została nałożona sankcja, zgodnie z art. 37 rozporządzenia 2017/2402.

6. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 5 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.

7. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres roku, licząc od dnia ich udostępnienia.

Art. 3h.

1. Zawarcie umowy, której przedmiotem jest zobowiązanie kwalifikowalne, o którym mowa w art. 2 pkt 90a ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 2253), lub instrument wyemitowany w celu zaliczenia do instrumentów dodatkowych w Tier I, o których mowa w art. 2 pkt 22a tej ustawy, lub instrumentów w Tier II, o których mowa w art. 2 pkt 23b tej ustawy, z inwestorem innym niż którykolwiek z podmiotów wymienionych w art. 3 pkt 39b lit. a–m ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, zwanym dalej „klientem detalicznym”, oraz pośrednictwo w zawarciu takiej umowy są dopuszczalne, o ile kwota nominalna tego zobowiązania lub instrumentu nie jest niższa niż 400 000 zł albo równowartość tej kwoty wyrażona w innej walucie, ustalona przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu podjęcia przez emitenta decyzji o emisji danego instrumentu albo zawarcia tej umowy.

2. W przypadku naruszenia ust. 1 Komisja może, w drodze decyzji:

1) zakazać osobie oferującej klientowi detalicznemu zawarcie umowy zawierania lub pośredniczenia w zawieraniu umów z klientami detalicznymi;

2) nałożyć na osobę oferującą klientowi detalicznemu zawarcie umowy karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:

a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

— kwoty nieprzekraczającej 10% całkowitego rocznego przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym albo

— dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,

b) w przypadku osoby fizycznej:

— kwoty 2 905 000 zł albo

— dwukrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie.

3. W przypadku jednostki dominującej, która sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, i jednostki zależnej jednostki dominującej, która sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, całkowity roczny przychód, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, stanowi kwota całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu jednostki dominującej ujawniona w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.

4. Decyzja, o której mowa w ust. 2, jest natychmiast wykonalna.

5. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informacje o treści rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 2, rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, na który została nałożona sankcja.

6. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 5 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.

7. Informacje, o których mowa w ust. 5, dotyczące imienia i nazwiska osoby, na którą została nałożona sankcja, Komisja udostępnia na stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.

8. W przypadku nałożenia sankcji, o której mowa w ust. 2, Komisja może, w drodze decyzji, zobowiązać osobę, która naruszyła przepis ust. 1, do bezpośredniego poinformowania klientów detalicznych o rodzaju i wysokości nałożonego środka, organie właściwym do rozpatrzenia skargi lub prawie wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.

Art. 3i.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 23b ust. 7 rozporządzenia 2016/1011.

Art. 3j.

Komisja jest właściwym organem w rozumieniu art. 14 rozporządzenia 2019/2088 oraz art. 21 rozporządzenia 2020/852.

Art. 3k.

1. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, narusza obowiązki określone w art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1–4, art. 5, art. 6 ust. 1 lub 3, art. 10 ust. 1, art. 11 ust. 1 lub 2, art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 1 lub art. 15 ust. 1 tego rozporządzenia, Komisja może, w drodze decyzji:

1) nakazać uczestnikowi rynku finansowego zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości;

2) wystąpić do właściwego organu uczestnika rynku finansowego z wnioskiem o odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za naruszenie;

3) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu uczestnika rynku finansowego odpowiedzialnego za naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;

4) zakazać osobie odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w podmiotach będących uczestnikami rynku finansowego przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;

5) nałożyć na uczestnika rynku finansowego karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej kwoty 21 569 000 zł lub 3% przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń — 3% składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy, zatwierdzonym przez organ zatwierdzający, albo trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;

6) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu uczestnika rynku finansowego, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 3 019 660 zł.

2. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń — składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, są natychmiast wykonalne.

Art. 3l.

1. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, narusza obowiązki, o których mowa w art. 7, art. 8 ust. 1 lub 2 lub art. 9 ust. 1–4 rozporządzenia 2019/2088 lub art. 5–7 rozporządzenia 2020/852, Komisja może, w drodze decyzji:

1) zakazać udostępniania produktu finansowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub art. 9 ust. 1, 2 lub 3 rozporządzenia 2019/2088;

2) nakazać zawieszenie udostępniania produktu finansowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub art. 9 ust. 1, 2 lub 3 rozporządzenia 2019/2088;

3) wydać publiczne ostrzeżenie wskazujące osobę odpowiedzialną za naruszenie prawa oraz charakter tego naruszenia;

4) nakazać uczestnikowi rynku finansowego zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie tych działań w przyszłości;

6) wystąpić do właściwego organu uczestnika rynku finansowego z wnioskiem o odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za to naruszenie;

7) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu uczestnika rynku finansowego odpowiedzialnego za naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;

8) zakazać osobie odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w podmiotach będących uczestnikami rynku finansowego przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;

9) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu uczestnika rynku finansowego, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 3 019 660 zł.

2. W przypadku gdy uczestnik rynku finansowego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia 2019/2088, jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5, ustala się na podstawie kwoty całkowitego skonsolidowanego rocznego przychodu podmiotu dominującego ujawnionej w ostatnim zbadanym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za rok obrotowy.

3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6–8, są natychmiast wykonalne.

Art. 3m.

1. W przypadku gdy doradca finansowy, o którym mowa w art. 2 pkt 11 rozporządzenia 2019/2088, narusza obowiązki określone w art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 5, art. 5, art. 6 ust. 2 lub 3, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 1 lub art. 15 ust. 2 tego rozporządzenia, Komisja może, w drodze decyzji:

1) nakazać doradcy finansowemu zaprzestanie działań skutkujących powstaniem naruszeń i niepodejmowanie takich działań w przyszłości;

2) wystąpić do właściwego organu doradcy finansowego z wnioskiem o odwołanie członka zarządu odpowiedzialnego za naruszenie;

3) zawiesić w wykonywaniu czynności członka zarządu doradcy finansowego odpowiedzialnego za naruszenie do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jego odwołanie;

4) zakazać osobie odpowiedzialnej za naruszenie pełnienia funkcji członka zarządu lub funkcji kierowniczych w podmiotach będących doradcami finansowymi przez okres nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż rok;

5) nałożyć na doradcę finansowego karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej:

a) w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej:

— trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie,

b) w przypadku osoby fizycznej:

— kwoty 3 019 660 zł albo

— trzykrotności kwoty korzyści uzyskanych lub strat unikniętych w wyniku naruszenia — w przypadku gdy jest możliwe ich ustalenie;

6) nałożyć na osobę odpowiedzialną za naruszenie, która w tym okresie pełniła obowiązki członka zarządu w podmiocie będącym doradcą finansowym, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej kwoty 3 019 660 zł.

2. W przypadku gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej jest jednostką dominującą albo jednostką zależną jednostki dominującej, która ma obowiązek sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, karę pieniężną, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, ustala się na podstawie przychodów netto ze sprzedaży towarów i usług oraz operacji finansowych, a w przypadku zakładu ubezpieczeń — składki przypisanej brutto, wykazanych w ostatnim rocznym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym zatwierdzonym przez organ zatwierdzający jednostki dominującej.

3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, są natychmiast wykonalne.

Art. 3n.

1. Komisja przekazuje do publicznej wiadomości informację o treści rozstrzygnięcia ostatecznej decyzji, o której mowa w art. 3k ust. 1, art. 3l ust. 1 i art. 3m ust. 1, oraz rodzaju i charakterze naruszenia, imieniu i nazwisku osoby fizycznej lub firmie (nazwie) podmiotu, których decyzja ta dotyczy.

2. Przekazanie do publicznej wiadomości informacji określonych w ust. 1 wymaga podjęcia przez Komisję uchwały.

3. Informacje, o których mowa w ust. 1, dotyczące imienia i nazwiska osoby, której dotyczy decyzja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres 5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.

Art. 4.

1. Do zadań Komisji należy:

1) sprawowanie nadzoru nad rynkiem finansowym określonego w art. 1 ust. 2;

2) podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku finansowego;

3) podejmowanie działań mających na celu rozwój rynku finansowego i jego konkurencyjności;

3a) podejmowanie działań mających na celu wspieranie rozwoju innowacyjności rynku finansowego;

3b) podejmowanie działań mających na celu przeciwdziałanie zagrożeniom w zakresie bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, wykorzystywanych przez podmioty podlegające nadzorowi Komisji, w tym przez wykonywanie zadań organu właściwego do spraw cyberbezpieczeństwa w zakresie określonym przepisami ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 1863 i 2666);

4) podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie funkcjonowania rynku finansowego, jego zagrożeń oraz podmiotów na nim funkcjonujących w celu ochrony uzasadnionych interesów uczestników rynku finansowego, w szczególności poprzez nieodpłatne publikowanie — w formie i czasie przez siebie określonym — ostrzeżeń i komunikatów w publicznym radiu i telewizji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1722);

5) udział w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym;

6) stwarzanie możliwości polubownego i pojednawczego rozstrzygania sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty;

6a) współpraca z Polską Agencją Nadzoru Audytowego, w tym udzielanie informacji, wyjaśnień i przekazywanie dokumentów, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań związanych z monitorowaniem rynku w zakresie, o którym mowa w art. 27 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego, uchylającego decyzję Komisji 2005/909/WE (Dz. Urz. UE L 158 z 27.05.2014, str. 77 oraz Dz. Urz. UE L 170 z 11.06.2014, str. 66);

7) wykonywanie innych zadań określonych ustawami.

2. Urząd Komisji przedstawia Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie ze swojej działalności oraz działalności Komisji w terminie do dnia 31 lipca następnego roku. Sprawozdanie jest jawne i obejmuje w szczególności zestawienie poniesionych w roku budżetowym kosztów, w podziale na obszary nadzoru określone w art. 1 ust. 2, oraz kosztów administracyjnych.

3. (uchylony)

4. Komisja zamieszcza na swojej stronie internetowej następujące dane:

1) ogólne kryteria i metody przyjęte w celu sprawdzenia przestrzegania przez bank przepisów art. 405–409 rozporządzenia nr 575/2013;

2) raz do roku, z zastrzeżeniem przepisów o tajemnicy zawodowej — podsumowanie wyniku sprawdzenia, o którym mowa w pkt 1, oraz informację o zastosowanych środkach w przypadku stwierdzenia naruszenia przez bank przepisów wymienionych w pkt 1.

5. Komisja, w przypadku wydania decyzji na podstawie art. 7 ust. 3 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013, zamieszcza na swojej stronie internetowej następujące informacje:

1) kryteria uwzględnione przy ocenie spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 7 ust. 3 lit. a lub art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia;

2) liczbę wydanych decyzji;

3) w formie zbiorczego zestawienia dla danego państwa członkowskiego:

a) łączną kwotę, na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 575/2013, funduszy własnych w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 118 tego rozporządzenia dominującej instytucji z państwa członkowskiego, dla której została wydana decyzja, ulokowanych w jednostkach zależnych w państwie trzecim w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 575/2013,

b) odsetki w łącznych funduszach własnych na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 575/2013 funduszy ulokowanych w jednostkach zależnych w państwie trzecim, dominujących instytucji z państwa członkowskiego, dla których zostały wydane decyzje,

c) odsetki w łącznych funduszach własnych na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia nr 575/2013 funduszy ulokowanych w jednostkach zależnych w państwie trzecim wymaganych na podstawie art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, dominujących instytucji z państwa członkowskiego, dla których zostały wydane decyzje.

6. Komisja zamieszcza na swojej stronie internetowej informacje o aktach prawnych regulujących wymogi ostrożnościowe mające zastosowanie do podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 i 4.

Art. 4a.

1. Dla realizacji celu, o którym mowa w art. 2, Komisja przetwarza dane osobowe, w tym dane, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), w zakresie danych dotyczących zdrowia.

2. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, mogą przetwarzać wyłącznie osoby posiadające pisemne upoważnienie. Osoby posiadające pisemne upoważnienie są zobowiązane do zachowania tych danych w tajemnicy na zasadach, o których mowa w art. 16 ust. 1.

3. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, Komisja przetwarza przez okres 25 lat.

4. Wystąpienie z żądaniem, o którym mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), nie wpływa na przebieg i wynik postępowań, innych czynności nadzorczych, a także na korzystanie z uprawnień, o których mowa w art. 6, możliwość złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz wykonanie obowiązków, o których mowa w art. 6b.

5. Komisja jest administratorem danych osobowych przetwarzanych przez sąd polubowny, o którym mowa w art. 18 ust. 1, oraz przez komisje egzaminacyjne, o których mowa w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej i ustawie z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami.

Art. 5.

1. W skład Komisji wchodzą Przewodniczący, trzech Zastępców Przewodniczącego i dziewięciu członków.

2. Członkami Komisji są:

1) minister właściwy do spraw instytucji finansowych albo jego przedstawiciel;

1a) minister właściwy do spraw gospodarki albo jego przedstawiciel;

2) minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego albo jego przedstawiciel;

3) Prezes Narodowego Banku Polskiego albo delegowany przez niego członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego;

4) przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;

5) przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów;

6) przedstawiciel Bankowego Funduszu Gwarancyjnego;

7) przedstawiciel Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów;

8) przedstawiciel ministra — członka Rady Ministrów właściwego do spraw koordynowania działalności służb specjalnych, a jeżeli nie został wyznaczony — przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów.

2a. Do Przewodniczącego Komisji, jego Zastępców oraz członków Komisji przepis art. 21 akapit trzeci rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 6a, oraz art. 95 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1302 i 2640) stosuje się.

2b. W przypadku gdy minister właściwy do spraw instytucji finansowych, minister właściwy do spraw gospodarki, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego lub Prezes Narodowego Banku Polskiego nie spełniają warunków, o których mowa w art. 21 akapit trzeci rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 6a, wyznaczają swoich przedstawicieli zgodnie z ust. 2.

3. W posiedzeniach Komisji w sprawach rekomendacji, o których mowa w art. 137 ust. 1 pkt 5 ustawy – Prawo bankowe, mogą uczestniczyć z głosem doradczym wskazani Komisji przedstawiciele izb gospodarczych zrzeszających banki.

4. Każda z izb gospodarczych, o których mowa w ust. 3, jest uprawniona do wskazania Komisji jednego przedstawiciela.

5. Członkowie Komisji, o których mowa w ust. 2 pkt 6–8, uczestniczą w posiedzeniach Komisji wyłącznie z głosem doradczym.

Art. 6.

1. W sprawach cywilnych wynikających ze stosunków związanych z uczestnictwem w obrocie na rynku finansowym albo dotyczących podmiotów wykonujących działalność na tym rynku Przewodniczącemu Komisji przysługują uprawnienia prokuratora wynikające z przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.).

2. W sprawach o przestępstwa:

1) określone w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, ustawie – Prawo bankowe, ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, ustawie o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń, ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych, ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych oraz ustawie z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom,

2) dotyczące czynów skierowanych przeciwko interesom uczestników rynku, pozostających w związku z działalnością podmiotów wykonujących działalność na tym rynku — Przewodniczącemu Komisji, na jego wniosek, przysługują uprawnienia pokrzywdzonego w postępowaniu karnym.

Art. 6a.

Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może określić właściwość powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury w sprawach o poszczególne przestępstwa przeciwko rynkowi finansowemu, mając na względzie zapewnienie sprawnego toku postępowania karnego.

Art. 6b.

1. Komisja podaje do publicznej wiadomości informację o złożeniu zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w art. 215 i art. 216 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, art. 171 ust. 1–3 ustawy – Prawo bankowe, art. 56a i art. 57 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, art. 430 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, art. 89 i art. 90 ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń, art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, art. 40 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, art. 287 i art. 290–296 ustawy o funduszach inwestycyjnych, art. 178 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, art. 99 i art. 99a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, art. 150 i art. 151 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych lub art. 59h i art. 59i ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim lub art. 37 i art. 38 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom. Komisja może podać do publicznej wiadomości informację o karze pieniężnej nałożonej na dostawcę usług płatniczych w związku z niewypełnianiem przez niego obowiązków wynikających z art. 20a, art. 32b–32d, art. 59ia–59ie, art. 59ig, art. 59ih oraz art. 59ij–59is ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, chyba że ujawnienie informacji stanowić może poważne zagrożenie dla rynku finansowego lub może wyrządzić nieproporcjonalną szkodę.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, nie może zawierać danych osobowych. Do publicznej wiadomości podaje się firmę (nazwę) podmiotu, w związku z działalnością którego złożone zostało zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, a w przypadku gdy podmiot ten prowadzi działalność pod innym oznaczeniem, do publicznej wiadomości podaje się także to oznaczenie.

3. Zakazu, o którym mowa w ust. 2, nie narusza podanie do publicznej wiadomości firmy (nazwy), pod którą prowadzi działalność osoba fizyczna.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1, podawane są poprzez zamieszczenie na wyodrębnionej stronie internetowej Komisji pod nazwą „Lista ostrzeżeń publicznych Komisji Nadzoru Finansowego”.

5. Na podstawie zawiadomienia przekazanego Komisji przez prokuratora, informacje, o których mowa w ust. 1, uzupełnia się każdorazowo o wzmiankę o prawomocnej odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego albo o prawomocnym umorzeniu postępowania przygotowawczego, a w przypadku wniesienia aktu oskarżenia o wzmiankę o prawomocnym orzeczeniu sądu.

6. W przypadku gdy w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1, postępowanie przygotowawcze prowadzone jest z urzędu lub na podstawie zawiadomienia podmiotu innego niż Komisja, prokurator zawiadamia o tym Komisję, wskazując w zawiadomieniu firmę (nazwę) lub inne oznaczenie prowadzonej przez dany podmiot działalności, w związku z którą prowadzone jest postępowanie. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem, że na liście, o której mowa w ust. 4, zamieszcza się informację jedynie w przypadku gdy Przewodniczący Komisji skorzystał z uprawnień przysługujących mu na podstawie art. 6 ust. 2.

7. W przypadku prawomocnej odmowy wszczęcia postępowania przygotowawczego, prawomocnego umorzenia postępowania przygotowawczego albo wydania przez sąd prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie karne innego niż wyrok skazujący lub wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne Komisja na pisemny wniosek podmiotu, w związku z działalnością którego zostało złożone zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, lub wniosek, o którym mowa w art. 6 ust. 2, usuwa informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, dotyczącą tego podmiotu wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, z zastrzeżeniem ust. 8–10.

8. W przypadku gdy w związku z zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, wszczęto więcej niż jedno postępowanie karne, informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, dotyczącą danego podmiotu wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, usuwa się po zakończeniu wszystkich wszczętych postępowań.

9. W przypadku gdy w związku z zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, wszczęto jedno postępowanie karne przy jednoczesnej odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego w jednej lub więcej spraw, informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, dotyczącą danego podmiotu wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, usuwa się po zakończeniu tego postępowania.

10. Przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do informacji zamieszczonych na liście, o której mowa w ust. 4, na podstawie ust. 6 zdanie drugie.

11. Usunięcia informacji, o którym mowa w ust. 7, Komisja dokonuje pod warunkiem posiadania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5. W przypadku gdy Komisja nie posiada tego zawiadomienia, wniosek, o którym mowa w ust. 7, pozostawia się bez rozpoznania i zawiadamia się o tym wnioskodawcę.

12. Komisja z urzędu, po upływie 10 lat od dnia złożenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, lub wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 2, usuwa informację zamieszczoną w związku z tym zawiadomieniem lub wnioskiem na liście, o której mowa w ust. 4, wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono. Przepisy ust. 8 i 10 stosuje się odpowiednio.

13. W przypadku gdy pomimo upływu terminu, o którym mowa w ust. 12, postępowanie karne nie zostało zakończone, Komisja z urzędu usuwa informację zamieszczoną na liście, o której mowa w ust. 4, wraz ze wszystkimi wzmiankami, którymi tę informację uzupełniono, po upływie roku od dnia prawomocnego zakończenia tego postępowania karnego. Przepisy ust. 8 i 10 stosuje się odpowiednio.

Art. 7.

1. Przewodniczącego Komisji powołuje Prezes Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję, spośród osób, które:

1) posiadają obywatelstwo polskie;

2) korzystają z pełni praw publicznych;

3) posiadają co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera lub tytuł równorzędny;

4) posiadają odpowiednią wiedzę w zakresie nadzoru nad rynkiem finansowym w Rzeczypospolitej Polskiej oraz doświadczenie zawodowe uzyskane w trakcie pracy naukowej, pracy w podmiotach wykonujących działalność na rynku finansowym bądź pracy w organie nadzoru nad rynkiem finansowym;

5) posiadają co najmniej trzyletni staż pracy na stanowiskach kierowniczych;

6) nie były karane za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

7) cieszą się nieposzlakowaną opinią i dają rękojmię prawidłowego wykonywania powierzonych zadań.

2. Przewodniczący Komisji pełni obowiązki do dnia powołania swego następcy.

Art. 8.

1. Prezes Rady Ministrów odwołuje Przewodniczącego Komisji przed upływem kadencji wyłącznie w przypadku:

1) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, lub

2) rezygnacji ze stanowiska, lub

3) utraty obywatelstwa polskiego, lub

4) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej dłużej niż 3 miesiące.

2. Kadencja Przewodniczącego Komisji wygasa w razie jego śmierci lub odwołania.

3. W razie wygaśnięcia kadencji Przewodniczącego Komisji, do czasu powołania nowego Przewodniczącego Komisji, jego obowiązki pełni Zastępca Przewodniczącego wskazany przez Prezesa Rady Ministrów.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio, w sytuacji gdy Przewodniczący Komisji nie może przejściowo pełnić obowiązków, a żaden z Zastępców Przewodniczącego nie został przez niego upoważniony. W takim przypadku Zastępca Przewodniczącego wskazany przez Prezesa Rady Ministrów pełni obowiązki do czasu przejęcia obowiązków przez Przewodniczącego Komisji.

Art. 9.

Zastępców Przewodniczącego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Przewodniczącego Komisji. Zastępcą Przewodniczącego może być osoba, która spełnia wymogi określone w art. 7 ust. 1.

Art. 10.

1.–2. (uchylone)

3. Do pracowników Urzędu Komisji stosuje się ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r.
poz. 1510, 1700 i 2140 oraz z 2023 r. poz. 240).

4. Porządek i czas pracy w Urzędzie Komisji oraz obowiązki pracodawcy i pracownika określa regulamin pracy ustalany przez Przewodniczącego Komisji.

Art. 11.

1. Komisja w zakresie swojej właściwości podejmuje uchwały, w tym wydaje decyzje administracyjne i postanowienia, określone w przepisach odrębnych.

1a.–1c. (uchylone)

2. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej pięciu osób wchodzących w jej skład, w tym Przewodniczącego Komisji lub jego Zastępcy. Członkowie Komisji, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 6–8, nie biorą udziału w głosowaniu ani nie są uwzględniani przy liczeniu kworum. W razie równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Komisji, a w razie jego nieobecności — głos Zastępcy Przewodniczącego Komisji upoważnionego do kierowania pracami Komisji.

2a. Udział w posiedzeniu Komisji może odbywać się zdalnie przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej zapewniających komunikację w czasie rzeczywistym (zdalny udział w posiedzeniu).

2b. Środki o których mowa w ust. 2a, powinny umożliwiać osobom wchodzącym w skład Komisji, przebywającym w miejscu innym niż miejsce posiedzenia, wypowiadanie się w toku obrad, a osobom wchodzącym w skład Komisji z prawem głosu, także głosowanie.

2c. Zdalny udział w posiedzeniu może obejmować także Przewodniczącego Komisji lub Zastępcę upoważnionego do kierowania pracami Komisji, a wyjątkowych przypadkach wszystkie osoby wchodzące w skład Komisji.

2d. Przepisy ust. 2a–2c stosuje się także do osób, o których mowa w art. 5 ust. 3.

2e. Jeżeli przewiduje to regulamin, o którym mowa w ust. 4, Komisja może podejmować uchwały także w trybie obiegowym.

3. Uchwały w imieniu Komisji podpisuje Przewodniczący Komisji lub Zastępca Przewodniczącego.

4. Szczegółową organizację i tryb pracy Komisji określa regulamin Komisji uchwalony przez Komisję.

5. Do postępowania Komisji i przed Komisją stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

5a. Do spraw z zakresu właściwości Komisji nie stosuje się przepisów art. 29 i art. 32 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców oraz działu III ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541).

6. Do decyzji Komisji stosuje się odpowiednio przepis art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

6a. W postępowaniach z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz w postępowaniach w sprawie wznowienia postępowania administracyjnego, stwierdzenia nieważności decyzji, a także zmiany lub uchylenia decyzji ostatecznej do Przewodniczącego Komisji, Zastępców Przewodniczącego oraz członków Komisji nie stosuje się przepisu art. 24 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

7. O wyłączeniu Zastępcy Przewodniczącego lub członków Komisji od udziału w postępowaniu w sprawie w przypadkach określonych w art. 24 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego postanawia Przewodniczący Komisji na wniosek strony, Zastępcy Przewodniczącego, członka Komisji albo z urzędu.

8. O wyłączeniu Przewodniczącego Komisji od udziału w postępowaniu w sprawie w przypadkach określonych w art. 24 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego postanawia Komisja podejmując uchwałę bez udziału Przewodniczącego Komisji na wniosek strony, Przewodniczącego Komisji, Zastępcy Przewodniczącego lub członka Komisji.

9. Jeżeli Komisja wskutek wyłączenia osób wchodzących w jej skład nie może załatwić sprawy, Prezes Rady Ministrów wyznacza do załatwienia sprawy inny organ administracji publicznej.

Art. 11a.

1. Na wniosek podmiotu prowadzącego działalność regulowaną w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, mającego siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pisemna i ustna komunikacja Komisji z takim podmiotem może odbywać się w języku angielskim. W takim przypadku czynności, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. z 2021 r. poz. 672), mogą być dokonywane w języku polskim lub angielskim.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do postępowań, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, postępowań wyjaśniających, o których mowa w art. 18a ust. 1, oraz do czynności kontrolnych i wizyt nadzorczych, o których mowa w przepisach odrębnych.

Art. 11aa.

1. W sprawach z zakresu właściwości Komisji, dotyczących wyrażenia zgody na pełnienie funkcji w organach podmiotów podlegających nadzorowi Komisji, stroną postępowania jest wyłącznie wnioskodawca. Przepisu art. 31 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.

2. Odpis ostatecznej decyzji odmawiającej wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1, doręcza się osobie, której dotyczył wniosek.

3. W odpisie decyzji doręczanej osobie, o której mowa w ust. 2, pomija się informacje ustawowo chronione, chyba że osoba ta ma dostęp do tych informacji w związku z pełnioną funkcją lub na podstawie przepisów odrębnych.

4. Osobie, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego na tę decyzję.

Art. 11b.

1. Podmiot wykonujący działalność na podstawie przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, a także podmiot zamierzający wykonywać taką działalność, mogą złożyć do Komisji wniosek o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, oraz aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, w ich indywidualnej sprawie (interpretacja Komisji).

2. Wniosek o interpretację Komisji może dotyczyć wyłącznie produktów i usług, które mają na celu rozwój innowacyjności rynku finansowego.

3. Wniosek o interpretację Komisji zawiera wyczerpujący opis stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, którego ma dotyczyć interpretacja Komisji, oraz własne stanowisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1, w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, a ponadto:

1) oznaczenie firmy (nazwy) oraz adres siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu;

2) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

3) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada;

4) adres do korespondencji, w przypadku gdy jest on inny niż adres siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu.

4. Interpretacja Komisji jest wydawana bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, a w przypadkach szczególnie skomplikowanych — nie później niż w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku. Komisja informuje podmiot, o którym mowa w ust. 1, o tym, że uznaje przypadek za szczególnie skomplikowany.

5. Wniosek o interpretację Komisji podlega opłacie w wysokości 1000 zł. Wniosek nieopłacony pozostawia się bez rozpoznania. Opłata nie podlega zwrotowi.

6. Opłata, o której mowa w ust. 5, stanowi przychód Urzędu Komisji.

7. Niewydanie interpretacji Komisji w terminach określonych w ust. 4 uznaje się za potwierdzenie stanowiska podmiotu, o którym mowa w ust. 1.

8. Interpretacja Komisji nie jest wiążąca dla podmiotu, o którym mowa w ust. 1, i Komisji, z zastrzeżeniem że działania tego podmiotu w zakresie, w jakim zastosował się do interpretacji Komisji, nie mogą stanowić podstawy do nałożenia przez Komisję sankcji administracyjnej.

9. Interpretacja Komisji powinna zawierać w szczególności:

1) opis zagadnienia, w związku z którym jest dokonywana;

2) ocenę stanowiska podmiotu, o którym mowa w ust. 3, wraz z uzasadnieniem prawnym.

10. Przepisów ust. 1–9 nie stosuje się:

1) w przypadku gdy wniosek dotyczy przepisów, których naruszenie związane jest z odpowiedzialnością karną;

2) w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację Komisji są przedmiotem toczącego się postępowania przed Komisją lub przed innymi organami, w tym postępowania sądowego lub sądowo-administracyjnego, albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta.

11. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, występując z wnioskiem o interpretację Komisji, składa oświadczenie, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem w dniu jego złożenia nie są przedmiotem postępowań, o których mowa w ust. 10 pkt 2, prowadzonych w stosunku do niego przed innymi organami.

12. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie osoby składającej oświadczenie w imieniu podmiotu, o którym mowa w ust. 1, o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

13. W razie złożenia fałszywego oświadczenia, o którym mowa w ust. 11, interpretacja Komisji nie wywołuje skutków prawnych.

Art. 12.

1. Komisja może upoważnić Przewodniczącego Komisji, Zastępców Przewodniczącego oraz pracowników Urzędu Komisji do podejmowania działań w zakresie właściwości Komisji, w tym do wydawania postanowień i decyzji administracyjnych.

2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć określonych w przepisach odrębnych rozstrzygnięć co do istoty sprawy w zakresie:

1) rynku bankowego w sprawach:

a) wydawania i uchylania zezwolenia na utworzenie banku,

b) wydawania zezwolenia na utworzenie za granicą banku przez bank krajowy,

c) wydawania zezwolenia na utworzenie oddziału banku krajowego za granicą,

d) wydawania i uchylania zezwolenia na utworzenie oddziału banku zagranicznego,

e) wydawania decyzji, o których mowa w art. 25h oraz art. 25n ust. 5a i 5d ustawy – Prawo bankowe,

f)–h (uchylone)

i) wydawania zakazu, o którym mowa w art. 25l ust. 1 i 2 oraz art. 25n ust. 1 ustawy – Prawo bankowe,

ia) wydawania nakazu, o którym mowa w art. 25l ust. 5 oraz art. 25n ust. 4 ustawy – Prawo bankowe,

j) wydawania zgody na powołanie dwóch członków zarządu banku w formie spółki akcyjnej, w tym prezesa,

k) wydawania zgody na powołanie dwóch członków zarządu banku państwowego, w tym prezesa,

l) wydawania zgody na powołanie prezesa zarządu banku spółdzielczego,

m) wydawania zgody na powołanie dyrektora i jednego z zastępców dyrektora oddziału banku zagranicznego,

n) wydawania zezwolenia, o którym mowa w art. 124 ustawy – Prawo bankowe,

o) wydawania zezwolenia, o którym mowa w art. 124a ustawy – Prawo bankowe, na nabycie przedsiębiorstwa bankowego przez bank,

p) wystąpienia z wnioskiem o odwołanie prezesa, wiceprezesa lub innego członka zarządu banku, albo zawieszenie w czynnościach członka zarządu banku,

q) (uchylona)

r) wystąpienia do zarządu banku z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy,

s) ograniczenia działalności banku,

t) uchylenia zezwolenia na utworzenie banku i podjęcia decyzji o likwidacji banku,

u) przejęcia banku przez inny bank lub połączenia banków,

v) likwidacji banku,

w) wystąpienia do Rady Ministrów o likwidację banku w przypadku banku państwowego,

x) zawieszenia działalności banku i wnioskowania o jego upadłość,

y) ustanowienia zarządu komisarycznego w banku,

z) wydanie opinii w sprawie:

— utworzenia banku państwowego,

— przekształcenia banku państwowego w spółkę akcyjną z udziałem Skarbu Państwa oraz zakresu przeznaczenia majątku banku państwowego na pokrycie kapitału akcyjnego w spółce akcyjnej lub zbyciu tego majątku tworzonej spółce akcyjnej z udziałem Skarbu Państwa,

za) wyłączenia części działalności lub całej działalności banku państwowego, na jego wniosek, na podstawie art. 128b ustawy – Prawo bankowe, z obowiązku spełniania niektórych wymogów i norm, o których mowa w tej ustawie,

zb) zastosowania środków, o których mowa w art. 141a ust. 2–3 ustawy – Prawo bankowe,

zc) nakładania kary finansowej, o której mowa w art. 138 ust. 3 pkt 3a ustawy – Prawo bankowe,

zd) nakładania kary pieniężnej, o której mowa w art. 141 ustawy – Prawo bankowe,

ze) wydawania decyzji, o których mowa w art. 141m ust. 4 oraz art. 141q ust. 1, 7 i 10 ustawy – Prawo bankowe,

zf) zatwierdzania planu ochrony kapitału na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. z 2022 r.
poz. 2536),

zg) wydawania decyzji, o której mowa w art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym,

zh) wydawania decyzji, o której mowa w art. 48q ust. 3 lub art. 48s ust. 1 ustawy – Prawo bankowe,

zi) wydawania decyzji, o której mowa w art. 174 ust. 3a ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;

2) rynku emerytalnego w sprawach:

a) wydawania zezwolenia na utworzenie funduszu emerytalnego i towarzystwa emerytalnego,

b) cofania zezwolenia na utworzenie towarzystwa emerytalnego,

c) wydawania zezwolenia na przejęcie zarządzania funduszem emerytalnym oraz połączenie towarzystw emerytalnych,

d) wydawania zezwolenia na nabycie lub objęcie akcji towarzystwa emerytalnego,

e) (uchylona)

f) likwidacji pracowniczego funduszu emerytalnego,

g) nadawania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności,

h) nakładania kar pieniężnych na towarzystwo emerytalne lub członków jego zarządu, depozytariusza lub osobę trzecią, której fundusz lub towarzystwo powierzyło wykonywanie niektórych czynności lub występowania o zwołanie posiedzenia walnego zgromadzenia, rady nadzorczej lub zarządu towarzystwa emerytalnego,

i) wydawania zgody na powołanie osób na członków zarządu towarzystwa emerytalnego;

3) rynku ubezpieczeniowego w sprawach:

a) wydawania i cofania zezwolenia na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,

b) wydawania zgody na powołanie osób na członków zarządu,

c) połączenia i podziału zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji,

d) przeniesienia portfela ubezpieczeń i portfela reasekuracji,

e) wydawania decyzji, o których mowa w art. 90, art. 94, art. 95, art. 96 oraz art. 98 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,

f) likwidacji przymusowej zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji,

g) ustanowienia zarządu komisarycznego zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji,

h) występowania z wnioskiem o ogłoszenie upadłości zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji,

i) nadawania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności,

j) nakładania kar pieniężnych na zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji lub członków zarządu tych zakładów lub prokurentów oraz zawieszania członków zarządu, występowania z wnioskiem o odwołanie członka zarządu lub odwołanie udzielonej prokury lub występowania o zwołanie posiedzenia walnego zgromadzenia;

4) rynku kapitałowego w sprawach:

a) wykluczenia papierów wartościowych z obrotu na rynku regulowanym,

b) zezwolenia na wycofanie akcji z obrotu zorganizowanego,

c) skreślenia maklera papierów wartościowych lub doradcy inwestycyjnego z listy albo zawieszenia jego uprawnień do wykonywania zawodu,

d) udzielenia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej,

e) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej lub ograniczenia zakresu jej wykonywania,

f) odmowy wpisu do rejestru agentów firmy inwestycyjnej,

g) skreślenia agenta firmy inwestycyjnej z rejestru, o którym mowa w lit. f, w przypadkach, o których mowa w art. 79 ust. 9 pkt 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,

h) wydawania decyzji, o których mowa w art. 54h, art. 54l, art. 54m, art. 56 oraz art. 70r ustawy o funduszach inwestycyjnych,

i) wyrażenia zgody na nabycie akcji spółki prowadzącej rynek regulowany,

j) (uchylona)

k) poinformowania zagranicznej firmy inwestycyjnej o warunkach prowadzenia działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

l) udzielenia zezwolenia na wykonywanie działalności przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych oraz zezwolenia na zarządzanie alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,

m) cofnięcia zezwoleń wymienionych w lit. l,

n) cofnięcia zezwolenia podmiotowi, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych,

o) zakazania ogłaszania informacji reklamowych i nakazania ogłaszania odpowiednich sprostowań na podstawie art. 229 ust. 5 albo art. 229d ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych,

p) udzielenia zgody na zmianę depozytariusza funduszu inwestycyjnego,

q) nakazania odstąpienia od umowy z podmiotami, o których mowa w art. 226 ust. 1 pkt 4–5 ustawy o funduszach inwestycyjnych,

r) nakazania towarzystwu zmiany osób, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 6, art. 58 ust. 1 pkt 4 oraz art. 58a ust. 3 pkt 1 lit. d i pkt 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych,

s) cofnięcia zezwolenia podmiotowi, o którym mowa w art. 192 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych,

t) zakazania zbywania tytułów uczestnictwa emitowanych przez fundusz zagraniczny,

u) zakazania wykonywania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez spółkę zarządzającą lub jej oddział w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych, zakazania zawierania przez taką spółkę jakichkolwiek transakcji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

v) (uchylona)

w) wydawania decyzji, o których mowa w art. 106h, 106l, 106m oraz art. 108 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

x) nakazania funduszowi inwestycyjnemu zmiany statutu,

y) nakładania kar pieniężnych,

z) wydawania decyzji, o których mowa w art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym,

za) udzielenia zezwolenia na świadczenie usług rozliczeniowych jako CCP na podstawie art. 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.), a także cofnięcia zezwolenia na świadczenie usług rozliczeniowych jako CCP na podstawie art. 20 tego rozporządzenia,

zb) udzielenia zezwolenia na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych,

zc) cofnięcia zezwolenia wymienionego w lit. zb,

zd) odmowy wpisu zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych do rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy,

ze) odmowy wpisu towarzystwa lub zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych do rejestru zarządzających EuVECA albo rejestru zarządzających EuSEF w rozumieniu tej ustawy,

zf) wykreślenia zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych z rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 229a ust. 2 tej ustawy,

zg) wykreślenia towarzystwa lub zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych z rejestru zarządzających EuVECA lub rejestru zarządzających EuSEF w rozumieniu tej ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 229b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 tej ustawy,

zh) nakazania zarządzającemu ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia zastąpienia albo odwołania osób, o których mowa w art. 70s ust. 3 pkt 3 i 10 tej ustawy,

zi) nakazania zarządzającemu ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzącemu działalność na podstawie wpisu do rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy, wpisanemu do rejestru zarządzających EuVECA w rozumieniu tej ustawy, zastąpienia albo odwołania osób, o których mowa w art. 70zc ust. 2 pkt 3 tej ustawy oraz art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy venture capital (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 1),

zj) nakazania zarządzającemu ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych prowadzącemu działalność na podstawie wpisu do rejestru zarządzających ASI w rozumieniu tej ustawy, wpisanemu do rejestru zarządzających EuSEF w rozumieniu tej ustawy, zastąpienia albo odwołania osób, o których mowa w art. 70zc ust. 2 pkt 3 tej ustawy oraz art. 15 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 346/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy na rzecz przedsiębiorczości społecznej (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 18),

zk) ograniczenia zakresu wykonywania działalności zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, o którym mowa w art. 228 ust. 1c pkt 1, art. 229a ust. 1 pkt 1 oraz art. 229b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych,

zl) zakazania wykonywania działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zarządzającego z UE lub jego oddział w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz zakazania zawierania przez taki podmiot jakichkolwiek transakcji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

zm) udzielania zezwoleń, o których mowa w art. 16 lub art. 54 rozporządzenia nr 909/2014, a także cofnięcia tych zezwoleń na podstawie art. 20 ust. 1 oraz art. 57 ust. 1 tego rozporządzenia,

zn) udzielania zezwoleń, o których mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia 2020/1503, a także cofania tych zezwoleń na podstawie art. 17 tego rozporządzenia;

5) nadzoru nad instytucjami płatniczymi, instytucjami pieniądza elektronicznego i oddziałami zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego w sprawach:

a) wydawania zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze krajowej instytucji płatniczej, krajowej instytucji pieniądza elektronicznego lub oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego,

b) wydawania nakazów, o których mowa w art. 68, art. 102 ust. 1 pkt 4, art. 132g oraz art. 132z ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

c) cofania zezwoleń na prowadzenie działalności w charakterze krajowej instytucji płatniczej, krajowej instytucji pieniądza elektronicznego lub oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego,

d) ograniczania zakresu działalności krajowej instytucji płatniczej, krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, oddziału zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego lub jednostek organizacyjnych tych podmiotów,

e) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 73b ust. 2, art. 105 ust. 1 pkt 4 i 5, art. 106 ust. 2 i art. 132za ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

f) wydawania decyzji, o których mowa w art. 72d ust. 6 i 9, art. 132e ust. 1 oraz art. 132f ust. 5a i 5d ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

g) zakazu, o którym mowa w art. 132e ust. 3 i 4 oraz art. 132f ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,

h) wydawania nakazu, o którym mowa w art. 132e ust. 6 oraz art. 132f ust. 4 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

5a) nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi w sprawach:

a) odmowy wpisu małej instytucji płatniczej do rejestru oraz zakazu wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru,

b) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 117s ust. 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

5b) nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku w sprawach:

a) odmowy wpisu dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku do rejestru oraz zakazu wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru,

b) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 105 ust. 1 pkt 4, art. 106 ust. 2 pkt 1 oraz art. 117d ust. 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

6) nadzoru nad biurami usług płatniczych w sprawach:

a) odmowy wpisu biura usług płatniczych do rejestru oraz zakazu wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru,

b) nakładania kar pieniężnych w przypadkach, o których mowa w art. 129 ust. 5–7 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.

2a. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć także określonych w przepisach o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych rozstrzygnięć co do istoty sprawy w zakresie:

1) wydawania zgody na powoływanie trzech członków zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, w tym prezesa;

2) zatwierdzenia prezesa lub członka zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;

3) wydawania zgody na powołanie prezesa zarządu kasy;

4) zatwierdzania prezesa zarządu kasy;

5) podwyższenia limitu rezerwy płynnej;

6) ustanowienia i odwołania kuratora;

7) wydawania decyzji o ustanowieniu zarządcy komisarycznego;

8) zmiany statutu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;

9) zatwierdzenia statutu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;

10) nakładania upomnienia;

11) wydawania decyzji dotyczących programów postępowania naprawczego;

12) zawieszenia w czynnościach członków organów;

13) ograniczenia zakresu działalności.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą udzielać, w zakresie określonym przez Komisję, dalszych pełnomocnictw pracownikom Urzędu Komisji.

4. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć uchwalania projektu rocznego planu finansowego, o którym mowa w art. 19b ust. 1, oraz rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 19c ust. 1.

Art. 13.

Przewodniczący Komisji, a w razie jego nieobecności upoważniony przez niego Zastępca Przewodniczącego, reprezentuje Komisję oraz kieruje jej pracami.

Art. 14.

Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje Urzędowi Komisji statut, w którym określa jego organizację wewnętrzną.

Art. 15.

Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy, członkowie Komisji oraz pracownicy Urzędu Komisji nie mogą być akcjonariuszami lub udziałowcami podmiotów podlegających nadzorowi Komisji, z wyjątkiem posiadania akcji dopuszczonych do obrotu zorganizowanego, w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Nie mogą być również członkami organów tych podmiotów, ani podejmować w nich zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy agencyjnej albo na podstawie innej umowy o podobnym charakterze, ani wykonywać innych czynności, które pozostawałyby w sprzeczności z ich obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność.

Art. 16.

1. Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy, członkowie Komisji, pracownicy Urzędu Komisji i osoby zatrudnione w Urzędzie Komisji na podstawie umowy o dzieło, umowy zlecenia albo innych umów o podobnym charakterze są obowiązani do nieujawniania osobom nieupoważnionym informacji chronionych na podstawie odrębnych ustaw. Obowiązek ten trwa również po ustaniu pełnienia funkcji, rozwiązaniu stosunku pracy lub rozwiązaniu umowy o dzieło, umowy zlecenia albo innych umów o podobnym charakterze.

2. Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy oraz członkowie Komisji mogą dokonywać wzajemnej wymiany informacji, w tym chronionych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do prawidłowej realizacji celów nadzoru nad rynkiem finansowym.

3. Członkowie Komisji mogą udostępniać informacje uzyskane w związku z ich uczestnictwem w pracach Komisji, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, pracownikom odpowiednio urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw gospodarki, urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, Narodowego Banku Polskiego, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a także funkcjonariuszom, żołnierzom i pracownikom odpowiednio Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego oraz Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w zakresie niezbędnym dla przygotowania opinii lub stanowisk pozostających w bezpośrednim związku z pracami Komisji.

4. Pracownicy instytucji, o których mowa w ust. 3, są obowiązani do nieujawniania informacji udostępnionych przez członków Komisji. Obowiązek ten trwa również po rozwiązaniu stosunku pracy.

5. Nie narusza obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 4, w tym obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej w zakresie informacji stanowiących tajemnicę bankową, złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w ustawach, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub przekazywanie dalszych informacji w uzupełnieniu tego zawiadomienia.

Art. 16a.

1. Na żądanie Prezesa Rady Ministrów Przewodniczący Komisji i jego Zastępcy udostępniają Prezesowi Rady Ministrów informacje uzyskane w związku z ich uczestnictwem w pracach Komisji, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw.

2. Prezes Rady Ministrów kieruje żądanie udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1, na piśmie.

3. Przewodniczący Komisji i jego Zastępcy przekazują informacje, o których mowa w ust. 1, na piśmie. Jeżeli informacja została przekazana w innej formie, Przewodniczący Komisji sporządza notatkę, której kopię niezwłocznie przekazuje Prezesowi Rady Ministrów.

4. Zastępca Przewodniczącego Komisji, który udostępnił informacje Prezesowi Rady Ministrów, niezwłocznie informuje o tym Przewodniczącego Komisji.

Art. 17.

1. Komisja i Narodowy Bank Polski przekazują sobie dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich ustawowych zadań.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przekazywania dokumentów i informacji pomiędzy Komisją a Bankowym Funduszem Gwarancyjnym, Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym, Rzecznikiem Finansowym oraz ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych.

3. W celu określenia zasad współpracy i przekazywania dokumentów i informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja zawiera porozumienia oraz umowy z podmiotami, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. (uchylony)

Art. 17a.

(uchylony)

Art. 17aa.

Przewodniczący Komisji jest obowiązany do poinformowania Prezesa Rady Ministrów o zidentyfikowaniu ryzyka systemowego w systemie finansowym lub jego otoczeniu w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym oraz o każdym zdarzeniu, które może zagrozić bezpieczeństwu lub skutkuje zagrożeniem bezpieczeństwa rynku finansowego, w tym zagrożeniu lub naruszeniu interesów znacznej liczby inwestorów indywidualnych w rozumieniu rozporządzenia nr 1286/2014, a także działaniach podjętych przez Komisję w związku z takim ryzykiem lub zdarzeniem.

Art. 17b.

Przewodniczący Komisji i Prezes Polskiej Agencji Nadzoru Audytowego, o której mowa w ustawie z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym, dokonują wzajemnej wymiany informacji lub dokumentów, w tym informacji chronionych na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich ustawowo określonych zadań.

Art. 17c.

1. Przewodniczący Komisji i Prezes Urzędu Regulacji Energetyki mogą przekazywać sobie informacje, w tym informacje chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym dla wykonywania ich ustawowo określonych zadań.

2. W celu określenia zasad współpracy i przekazywania informacji Przewodniczący Komisji i Prezes Urzędu Regulacji Energetyki mogą zawrzeć porozumienie o współpracy i wymianie informacji.

Art. 17ca.

1. Przewodniczący Komisji przekazuje Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej, Komendantowi Głównemu Policji oraz Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do realizacji ustawowych zadań Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Krajowej Administracji Skarbowej, Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, Policji oraz Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

2. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Szef Krajowej Administracji Skarbowej, Generalny Inspektor Informacji Finansowej, Komendant Główny Policji oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przekazują Przewodniczącemu Komisji dokumenty i informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie niezbędnym do realizacji ustawowych zadań Komisji.

2a. Informacje przekazywane przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego zgodnie z ust. 2 nie obejmują informacji, o których mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2022 r. poz. 557, 1488 i 2185 oraz z 2023 r. poz. 240 i 347).

3. W celu określenia zasad współpracy oraz przekazywania dokumentów i informacji, w zakresie określonym w ust. 1 i 2, zawierane są odpowiednie porozumienia.

Art. 17cb.

Przewodniczący Komisji przekazuje Prezesowi Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej niezbędne informacje i dokumenty w celu realizacji zastępstwa, o którym mowa w ustawie z dnia 15 grudnia 2016 r. o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2100 oraz z 2023 r. poz. 614).

Art. 17cc.

1. W zakresie niezbędnym do wykonywania zadania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3b, Komisja może przekazywać informacje, w tym chronione na podstawie odrębnych ustaw, podmiotowi podlegającemu nadzorowi Komisji, jeżeli ich przekazanie jest niezbędne do podjęcia przez ten podmiot działań polegających na przeciwdziałaniu zagrożeniom w zakresie bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, wykorzystywanych przez ten podmiot lub wymaga tego ochrona interesów jego klientów.

2. W zakresie niezbędnym do wykonywania zadania, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3b, Komisja może żądać od podmiotu podlegającego jej nadzorowi informacji, dokumentów lub wyjaśnień, w zakresie, trybie i na warunkach określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2.

Art. 17d.

1. Komisja współpracuje z Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego oraz Europejskim Systemem Banków Centralnych i udziela tym organom wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania ich obowiązków.

2. Komisja współpracuje z Agencją do spraw Współpracy Organów Regulacji Energetyki, z organem właściwym do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią oraz organem właściwym w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów, w zakresie niezbędnym do wykonywania obowiązków wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii.

3. Komisja współpracuje z ministrem właściwym do spraw klimatu i Krajowym ośrodkiem bilansowania i zarządzania emisjami, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673) — w zakresie administrowania systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Art. 17e.

1. Komisja współpracuje z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz z jednostkami analityki finansowej z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) — stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie niezbędnym do realizacji celów określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

2. Komisja udostępnia na wniosek lub z urzędu podmiotom określonym w ust. 1 oraz pozyskuje od tych podmiotów informacje lub dokumenty związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu.

3. Udostępnianie i pozyskiwanie informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w celu ich wykorzystania przez Komisję, właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostki analityki finansowej do wykonywania zadań określonych w art. 57a ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz. Urz. UE L 141 z 05.06.2015, str. 73, z późn. zm.).

Art. 17f.

1. Komisja współpracuje z właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz z właściwymi jednostkami analityki finansowej z państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) — stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w zakresie niezbędnym do realizacji celów określonych w przepisach o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

2. Komisja udostępnia posiadane informacje lub dokumenty związane z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu podmiotom określonym w ust. 1 na zasadzie wzajemności i wyłącznie wtedy, gdy podmiot, któremu udostępniane są informacje, zapewnia ochronę tajemnicy informacji w stopniu co najmniej równoważnym temu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 i 4.

3. Udostępnienie informacji lub dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w celu ich wykorzystania przez właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostki analityki finansowej z państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej lub państwami członkowskimi Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) — stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym do wykonywania zadań związanych z zapobieganiem wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.

4. Komisja udostępnia podmiotom określonym w ust. 1 posiadane informacje lub dokumenty, pochodzące od właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym lub od jednostek analityki finansowej z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) — stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, wyłącznie za zgodą podmiotu, od którego informacje pochodzą, i wyłącznie do celu, na który ten podmiot wyraził zgodę.

Art. 17g.

W celu określenia zasad współpracy oraz wymiany dokumentów i informacji z Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego, Europejskim Systemem Banków Centralnych, właściwymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym oraz jednostkami analityki finansowej Komisja może zawierać odpowiednie porozumienia.

Art. 18.

1. Przy Komisji tworzy się sąd polubowny, którego celem jest rozpatrywanie sporów między uczestnikami rynku finansowego, w szczególności sporów wynikających ze stosunków umownych między podmiotami podlegającymi nadzorowi Komisji, a odbiorcami usług świadczonych przez te podmioty.

1a. W ramach sądu polubownego działa centrum arbitrażu i centrum mediacji.

2. W postępowaniu przed sądem polubownym w sprawach rozpatrywanych w centrum arbitrażu i centrum mediacji stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.

2a. Sąd polubowny może prowadzić również postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823) oraz regulaminie sądu polubownego. Sąd polubowny jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich w rozumieniu tej ustawy.

3. Komisja ustala, w drodze uchwały, regulamin sądu polubownego.

4. Komisja przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych treść regulaminu sądu polubownego.

Rozdział 2a

Postępowanie wyjaśniające

Art. 18a.

1. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w ustawach, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub do wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie naruszenia przepisów prawa w zakresie podlegającym nadzorowi Komisji, Przewodniczący Komisji może zarządzić przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego, zwanego dalej „postępowaniem”. Do postępowania nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej.

2. W postępowaniu nie przeprowadza się dowodu z opinii biegłego, przesłuchania osoby ani innych czynności wymagających spisania protokołu. Spisania protokołu wymaga jednak złożenie wyjaśnień i oświadczeń, o których mowa w ust. 3, sporządzenie lub przekazanie kopii dokumentów lub innych nośników informacji, o których mowa w art. 18f ust. 2 lub 3, oraz zajęcie tych dokumentów lub nośników, o którym mowa w art. 18g.

3. Do złożenia oświadczenia lub pisemnych albo ustnych wyjaśnień oraz do wydania dokumentu lub innego nośnika informacji można wezwać każdego, kto dysponuje określoną wiedzą, dokumentem lub nośnikiem. Oświadczenie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Art. 18b.

1. Postępowanie jest prowadzone w siedzibie Urzędu Komisji.

2. Poszczególne czynności postępowania mogą być podejmowane również w miejscu prowadzenia działalności przez podmiot, w związku z działalnością którego wszczęte zostało postępowanie, w szczególności w lokalu jego centrali, oddziału lub przedstawicielstwa, w dniach i godzinach pracy tego podmiotu.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa uczestników rynku finansowego czynności postępowania, o których mowa w ust. 2, niecierpiące zwłoki, mogą być podejmowane w dniach wolnych od pracy lub poza godzinami pracy podmiotu, o którym mowa w ust. 2, po uprzednim poinformowaniu tego podmiotu.

4. Przy podejmowaniu czynności, o których mowa w ust. 2 lub 3, upoważniony pracownik, o którym mowa w art. 18c, może korzystać z pomocy funkcjonariuszy Policji. Funkcjonariusze Policji wykonują czynności na polecenie upoważnionego pracownika, o którym mowa w art. 18c.

Art. 18c.

Czynności postępowania prowadzi pracownik Urzędu Komisji na podstawie pisemnego upoważnienia Przewodniczącego Komisji, zwany dalej „upoważnionym pracownikiem”. Upoważnienie określa:

1) podstawę prawną do prowadzenia postępowania;

2) oznaczenie organu prowadzącego postępowanie;

3) datę i miejsce wystawienia upoważnienia;

4) imię, nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej pracownika Urzędu Komisji prowadzącego postępowanie;

5) oznaczenie podmiotu, o którym mowa w art. 18b ust. 2;

6) miejsce przeprowadzenia postępowania;

7) przedmiot oraz zakres postępowania;

8) datę rozpoczęcia oraz przewidywany czas trwania postępowania;

9) pouczenie o prawach i obowiązkach podmiotu, o którym mowa w art. 18b ust. 2.

Art. 18d.

1. W pierwszym wezwaniu do złożenia:

1) wyjaśnień, o których mowa w art. 18a ust. 3, upoważniony pracownik poucza składającego wyjaśnienia o przysługujących mu prawach i obowiązkach oraz skutkach prawnych utrudniania lub udaremniania postępowania;

2) oświadczeń, o których mowa w art. 18a ust. 3, upoważniony pracownik poucza składającego to oświadczenie o prawach i obowiązkach, w tym prawie odmowy złożenia oświadczenia w przypadkach, o których mowa w art. 83 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, skutkach prawnych utrudniania lub udaremniania postępowania oraz o odpowiedzialności karnej na podstawie art. 233 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1138, 1726, 1855, 2339 i 2600 oraz z 2023 r. poz. 289).

2. Do wezwania, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopię upoważnienia, o którym mowa w art. 18c.

3. Do składającego oświadczenie lub wyjaśnienia stosuje się przepis art. 82 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 18e.

1. W zakresie wynikającym z przedmiotu postępowania upoważniony pracownik jest uprawniony do swobodnego poruszania się po miejscach, o których mowa w art. 18b ust. 2, bez obowiązku uzyskania przepustki, nie podlega rewizji osobistej oraz ma prawo wglądu do ksiąg, dokumentów lub innych nośników informacji.

2. Podejmowane czynności postępowania nie powinny, w miarę możliwości, zakłócać prowadzenia działalności przez podmiot, o którym mowa w art. 18b ust. 2.

Art. 18f.

1. Podmiot, o którym mowa w art. 18b ust. 2, zapewnia warunki do sprawnego przeprowadzenia postępowania, w szczególności niezwłocznie przedstawia żądane księgi, dokumenty lub inne nośniki informacji oraz udziela wyjaśnień, w terminie wyznaczonym przez upoważnionego pracownika. W miarę możliwości udostępnia również posiadane urządzenia techniczne służące usprawnieniu wykonywania czynności oraz oddzielne pomieszczenie z odpowiednim wyposażeniem.

2. Na żądanie upoważnionego pracownika osoby wchodzące w skład statutowych organów podmiotu, o którym mowa w art. 18b ust. 2, lub osoby pozostające z tym podmiotem w stosunku pracy, zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze są obowiązane do niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt podmiotu, kopii dokumentów lub innych nośników informacji, zestawień określonych danych i informacji na podstawie tych dokumentów i nośników oraz udzielenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień, w terminie określonym w żądaniu.

3. Upoważniony pracownik, prowadzący czynności postępowania w miejscu, o którym mowa w art. 18b ust. 2, może samodzielnie sporządzać kopie dokumentów i innych nośników informacji podlegających badaniu w trakcie postępowania.

4. Z przekazania upoważnionemu pracownikowi kopii dokumentów lub innych nośników informacji, o których mowa w ust. 2, oraz ze sporządzenia przez upoważnionego pracownika kopii tych dokumentów lub nośników sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje podmiot, wobec którego prowadzone jest postępowanie. Upoważniony pracownik oraz osoba przekazująca materiały podpisują protokół oraz parafują każdą jego stronę.

Art. 18g.

1. W toku postępowania Przewodniczący Komisji lub Zastępca Przewodniczącego Komisji może wydać postanowienie o zajęciu dokumentu lub innego nośnika informacji niezbędnego dla dalszego postępowania.

2. Osobę, w której dyspozycji pozostaje dokument lub inny nośnik informacji podlegający zajęciu, wzywa się do jego dobrowolnego wydania, a w razie niewydania upoważniony pracownik może zwrócić się do organu Policji o pomoc. Przepisy art. 46 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479, z późn. zm.) stosuje się odpowiednio.

3. Zajęte dokumenty lub inne nośniki informacji, po sporządzeniu ich spisu i opisu oraz protokołu zajęcia, upoważniony pracownik zabezpiecza przed zniszczeniem lub zniekształceniem.

4. Protokół zajęcia dokumentów lub innych nośników informacji powinien zawierać oznaczenie sprawy, w której dokonano tego zajęcia, oznaczenie czasu rozpoczęcia i zakończenia czynności oraz listę zajętych dokumentów lub nośników z ich opisem. Protokół podpisują upoważniony pracownik, który dokonał zajęcia, oraz osoba upoważniona do reprezentowania podmiotu, o którym mowa w art. 18b ust. 2. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez osobę upoważnioną do reprezentowania podmiotu, o którym mowa w art. 18b ust. 2, sporządza się odpowiednią wzmiankę.

5. Na postanowienie o zajęciu dokumentów lub innych nośników informacji zażalenie przysługuje osobom, których prawa zostały naruszone w wyniku zajęcia. Zażalenie rozpoznaje Komisja w terminie 7 dni. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania zajęcia. Do zażalenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

6. Dokumenty lub inne nośniki informacji zbędne dla dalszego postępowania niezwłocznie zwraca się uprawnionemu.

Art. 18h.

1. W granicach koniecznych do sprawdzenia, czy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa określonego w ustawach, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub do wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie naruszenia przepisów prawa w zakresie podlegającym nadzorowi Komisji, Przewodniczący Komisji może zażądać od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej udostępnienia określonych informacji stanowiących tajemnicę skarbową w rozumieniu działu VII ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.).

2. Przekazanie informacji zgodnie z ust. 1 nie stanowi naruszenia obowiązku zachowania tajemnicy skarbowej.

3. W przypadku gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa skarbowego, Przewodniczący Komisji udostępnia Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej właściwe w tej sprawie dokumenty i informacje.

4. Przekazanie dokumentów i informacji zgodnie z ust. 3 nie stanowi naruszenia obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.

Art. 18i.

1. Postępowanie nie może trwać dłużej niż 12 miesięcy od dnia zarządzenia jego przeprowadzenia.

2. Po zakończeniu postępowania Przewodniczący Komisji składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wszczyna postępowanie administracyjne albo zarządza zamknięcie tego postępowania.

3. Do zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa dołącza się akta postępowania, w tym informacje objęte tajemnicą bankową.

4. Po zamknięciu postępowania zajęty dokument lub inny nośnik informacji zwraca się uprawnionemu. Akta postępowania przechowuje się przez okres 10 lat, chyba że przepisy odrębne przewidują inny okres przechowywania określonych informacji.

5. Zamknięcie postępowania nie stanowi przeszkody do ponownego jego przeprowadzenia o ten sam czyn w przypadku ujawnienia nowych okoliczności, nieznanych Przewodniczącemu Komisji przed zarządzeniem zamknięcia postępowania, chyba że nastąpiło przedawnienie karalności przestępstwa.

Art. 18j.

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio w stosunku do podmiotów podlegających nadzorowi Komisji na podstawie przepisów określonych w art. 1 ust. 2, w przypadku cofnięcia zezwolenia lub zgody na prowadzenie przez te podmioty działalności podlegającej nadzorowi Komisji, do czasu zaprzestania prowadzenia tej działalności.

Rozdział 3

Finansowanie nadzoru nad rynkiem finansowym

Art. 19.

(uchylony)

Art. 19a.

1. Urząd Komisji prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w ramach posiadanych środków.

2. Przychodami Urzędu Komisji są:

1) wpłaty i opłaty na pokrycie kosztów nadzoru wnoszone przez podmioty nadzorowane w wysokości i na zasadach określonych w ustawach, o których mowa w art. 1 ust. 2;

2) opłaty za egzaminy:

a) dla brokerów ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych,

b) na aktuariuszy,

c) na maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, maklerów giełd towarowych oraz za egzaminy uzupełniające,

d) na pośrednika kredytu hipotecznego;

3) opłaty za wydanie interpretacji Komisji;

4) darowizny i zapisy;

5) przychody z tytułu odsetek za zwłokę w zapłacie należności;

6) przychody z najmu;

7) przychody z lokat;

8) inne przychody.

3. Wpłaty wnoszone przez podmioty nadzorowane, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5a, obejmują opłatę od wniosku o wydanie decyzji w sprawie rejestracji agencji ratingowej.

4. Wysokość opłaty od wniosku o wydanie decyzji, o której mowa w ust. 3, wynosi 1,5% wartości przychodów agencji ratingowej wskazanych w ostatnim zatwierdzonym rocznym sprawozdaniu finansowym, jednak nie mniej niż 20 000 zł i nie więcej niż 80 000 zł.

5. Do należności z tytułu wpłat i opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3 oraz w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa oraz przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

6. Z przychodów, o których mowa w ust. 2, pokrywa się koszty funkcjonowania Urzędu Komisji i jego organów.

7. Wpłaty i opłaty na pokrycie kosztów nadzoru, o których mowa w ust. 2 pkt 1, ustala się w oparciu o kwotę ustaloną w planie finansowym Urzędu Komisji. Po zakończeniu roku obrotowego Urzędu Komisji ustala się różnicę pomiędzy planowanymi a wykonanymi kosztami, którą uwzględnia się w rozliczeniu kosztów nadzoru w danym roku obrotowym.

Art. 19b.

1. Projekt rocznego planu finansowego Urzędu Komisji, po uchwaleniu przez Komisję i zatwierdzeniu przez Prezesa Rady Ministrów, jest przekazywany ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych w trybie określonym w przepisach dotyczących prac nad projektem ustawy budżetowej.

2. Rokiem obrotowym Urzędu Komisji jest rok kalendarzowy.

Art. 19c.

1. Roczne sprawozdanie finansowe Urzędu Komisji podlega badaniu przez firmę audytorską.

2. Prezes Rady Ministrów dokonuje wyboru firmy audytorskiej.

3. Sporządzone przez Komisję roczne sprawozdanie finansowe Urzędu Komisji jest przekazywane wraz ze sprawozdaniem z badania Prezesowi Rady Ministrów w celu zatwierdzenia.

4. Zatwierdzone sprawozdanie finansowe Urzędu Komisji jest przekazywane ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1634, z późn. zm.).

Art. 19d.

1. Urząd Komisji tworzy następujące fundusze własne:

1) fundusz podstawowy;

2) fundusz rezerwowy.

2. Fundusz podstawowy Urzędu Komisji odzwierciedla równowartość mienia Urzędu Komisji na dzień jego utworzenia.

3. Fundusz rezerwowy zwiększa się o zysk netto i zmniejsza się o stratę netto.

Art. 19e.

1. Wpływy z tytułu kar pieniężnych nakładanych przez Komisję na podstawie art. 3c ust. 1 pkt 5, art. 3g ust. 1 pkt 7 i art. 3h ust. 2 pkt 2 oraz na podstawie ustaw, o których mowa w art. 1 ust. 2, stanowią środki Funduszu Edukacji Finansowej, o którym mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego, o Rzeczniku
Finansowym i o Funduszu Edukacji Finansowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 187, 1488 i 2640 oraz z 2023 r. poz. 556).

2. Do należności z tytułu kar pieniężnych nakładanych przez Komisję na podstawie art. 3c ust. 1 pkt 5, art. 3g ust. 1 pkt 7 i art. 3h ust. 2 pkt 2 oraz na podstawie ustaw, o których mowa w art. 1 ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa oraz przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do kar pieniężnych nakładanych przez Komisję na podstawie:

1) art. 138 ust. 3 pkt 3a i art. 141 ustawy – Prawo bankowe;

2) art. 72 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

Art. 20.

1. Kształtowanie wysokości wynagrodzeń i nagród dla Przewodniczącego Komisji, jego Zastępców i pracowników Urzędu Komisji oraz wynagrodzeń członków Komisji, o których mowa w art. 5 ust. 2, powinno zapewnić sprawne wykonywanie nadzoru nad rynkiem finansowym i realizację celów określonych w art. 2.

1a. Członkowie Komisji, o których mowa w art. 5 ust. 2, otrzymują miesięczne wynagrodzenie w wysokości do 100% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z 2022 r. poz. 504, 1504 i 2461). Wysokość miesięcznego wynagrodzenia każdego z członków Komisji, o których mowa w art. 5 ust. 2, jest obliczana proporcjonalnie do udziału danego członka Komisji w posiedzeniach Komisji w danym miesiącu.

1b. Do wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1a, nie stosuje się art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 624).

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości środków przeznaczonych na wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji i jego Zastępców oraz ustalania wysokości tych wynagrodzeń i nagród, a także sposób ustalania wysokości środków przeznaczonych na wynagrodzenia dla członków Komisji, o których mowa w art. 5 ust. 2, oraz ustalania wysokości tych wynagrodzeń, uwzględniając organizację Urzędu Komisji i Komisji, konieczność zapewnienia właściwej realizacji zadań Urzędu Komisji i Komisji w zakresie sprawowanego nadzoru oraz poziom płac w instytucjach nadzorowanych.

Rozdział 3a

Przepisy karne

Art. 20a.

Kto utrudnia lub udaremnia przeprowadzenie czynności w postępowaniu wyjaśniającym,

podlega grzywnie do 500 000 zł, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 20b.

1. Kto utrudnia lub udaremnia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 3d ust. 2,

podlega grzywnie do 500 000 zł, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.

Art. 20c.

Kto, będąc odpowiedzialnym za informacje zawarte w dokumencie zawierającym kluczowe informacje, podaje nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane wpływające w istotny sposób na treść informacji,

podlega grzywnie do 5 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

Rozdział 4

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 21.–64.

(pominięte)

Rozdział 5

Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe

Art. 65.

1. Z dniem wejścia w życie ustawy znosi się następujące centralne organy administracji rządowej:

1) Komisję Papierów Wartościowych i Giełd;

2) Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych.

2. Z dniem wejścia w życie ustawy wygasają kadencje:

1) Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych i Giełd;

2) Przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych.

3. Z dniem wejścia w życie ustawy likwiduje się urzędy obsługujące Komisję Papierów Wartościowych i Giełd oraz Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych.

Art. 66.

Z dniem 31 grudnia 2007 r.:

1) znosi się Komisję Nadzoru Bankowego;

2) likwiduje się Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego.

Art. 67.

1. Z dniem wejścia w życie ustawy Komisja Nadzoru Finansowego wykonuje zadania należące dotychczas do znoszonych organów, o których mowa w art. 65 ust. 1.

2. Od dnia 1 stycznia 2008 r. Komisja Nadzoru Finansowego wykonuje zadania należące dotychczas do Komisji Nadzoru Bankowego.

Art. 68.

Postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy przed znoszonymi organami, o których mowa w art. 65 ust. 1, toczą się przed Komisją Nadzoru Finansowego.

Art. 69.

Postępowania wszczęte i niezakończone do dnia 31 grudnia 2007 r. przed Komisją Nadzoru Bankowego, z dniem 1 stycznia 2008 r. toczą się przed Komisją Nadzoru Finansowego.

Art. 70.

Zezwolenia i inne decyzje, a także zalecenia wydane przez znoszone organy, o których mowa w art. 65 ust. 1 oraz art. 66 pkt 1, zachowują ważność do upływu określonych w nich terminów ważności, chyba że na podstawie odrębnych przepisów wcześniej zostaną zmienione lub utracą ważność.

Art. 71.

1. Należności i zobowiązania likwidowanych Urzędów, o których mowa w art. 65 ust. 3, stają się z dniem wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2, należnościami i zobowiązaniami Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Urząd Komisji Nadzoru Finansowego wstępuje z dniem wejścia w życie ustawy w prawa i obowiązki wynikające z umów i porozumień zawartych przez likwidowane Urzędy, o których mowa w art. 65 ust. 3.

Art. 72.

1. Prezes Rady Ministrów ustali, w drodze zarządzenia, przeznaczenie mienia będącego w posiadaniu likwidowanych Urzędów, o których mowa w art. 65 ust. 3.

2. Prezes Rady Ministrów, w porozumieniu z Prezesem Narodowego Banku Polskiego, ustali przeznaczenie, po dniu 31 grudnia 2007 r., mienia służącego do wykonywania zadań przez Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego i Komisję Nadzoru Bankowego.

Art. 73.

Przewodniczący Komisji odpowiada za przeprowadzenie spisu z natury przejętego majątku oraz obciążających go zobowiązań.

Art. 74.

1. Z dniem utworzenia Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego pracownicy likwidowanych urzędów, o których mowa w art. 65 ust. 3, stają się z mocy prawa pracownikami Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego.

2. Do urzędników służby cywilnej likwidowanych urzędów, o których mowa w art. 65 ust. 3, do czasu przyjęcia przez nich nowych warunków pracy i płacy w Urzędzie Komisji, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia likwidacji, stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. poz. 483, z późn. zm.).

3. Do urzędników służby cywilnej likwidowanych urzędów, o których mowa w art. 65 ust. 3, którzy nie otrzymają w terminie 3 miesięcy od ostatniego dnia miesiąca, w którym powstał Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, propozycji nowych warunków pracy i płacy lub jeżeli odmówią ich przyjęcia, z upływem 6 miesięcy od ostatniego dnia miesiąca, w którym powstał Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, stosuje się art. 54 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej.

4. Z dniem 1 stycznia 2008 r. pracownicy Generalnego Inspektoratu Nadzoru Bankowego stają się z mocy prawa pracownikami Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego.

Art. 75.

1. Stosunek pracy pracowników, o których mowa w art. 74 ust. 1, wygasa z upływem 6 miesięcy od ostatniego dnia miesiąca, w którym powstał Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, jeżeli w terminie 3 miesięcy od ostatniego dnia miesiąca, w którym powstał Urząd Komisji Nadzoru Finansowego, nie otrzymają propozycji nowych warunków pracy i płacy lub jeżeli odmówią ich przyjęcia.

2. Stosunek pracy pracowników, o których mowa w art. 74 ust. 4, wygasa z dniem 1 lipca 2008 r., jeżeli nie otrzymają w terminie do dnia 31 marca 2008 r. propozycji nowych warunków pracy i płacy lub jeżeli odmówią ich przyjęcia.

3. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 i 2, pracownikom przysługują świadczenia przewidziane dla pracowników, z którymi stosunki pracy rozwiązuje się z powodu likwidacji zakładu pracy.

Art. 76.

1. Pracownicy Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego, o których mowa w art. 74 ust. 1 i 2, są obowiązani dostosować się do wymagań określonych w art. 15 w terminie 7 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

2. Pracownicy Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego, o których mowa w art. 74 ust. 4, są obowiązani dostosować się do wymagań określonych w art. 15 do dnia 31 lipca 2008 r.

Art. 77.–80.

(pominięte)

Art. 81.

1. Przepisy art. 1, art. 2, art. 3 ust. 1 oraz art. 4 i 5 w odniesieniu do nadzoru bankowego stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r.

2. Przepisy art. 26¹⁾, art. 33²⁾ pkt 3, art. 41³⁾ pkt 2 i 3, art. 44⁴⁾ pkt 2, art. 56⁵⁾ pkt 1, art. 59⁶⁾ oraz art. 62⁷⁾ pkt 12 lit. a w zakresie dotyczącym Komisji Nadzoru Bankowego stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r.

[¹⁾ Art. 26 zawiera zmianę do ustawy z dnia 13.10.1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie]

[²⁾ Art. 33 zawiera zmiany do ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Prawo bankowe]

[³⁾ Art. 41 zawiera zmiany do ustawy z dnia 16.112000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz przeciwdziałaniu finansowaniu terroryzmu]

[⁴⁾ Art. 44 zawiera zmiany do ustawy z dnia 06.07.2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych oraz o Krajowym Systemie Informatycznym]

[⁵⁾ Art. 56 zawiera zmiany do ustawy z dnia 20.042004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych]

[⁶⁾ Art. 59 zawiera zmiany do ustawy z dnia 15.04.2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego]

[⁷⁾ Art. 62 zawiera zmiany do ustawy z dnia 29.07.2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym]

Art. 82.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia*, z wyjątkiem:

1) art. 79, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia;

2) art. 25 pkt 1 lit. c i pkt 3 lit. a, art. 27–30, art. 33 pkt 1 i 5–10, art. 34, art. 35 pkt 1, 2 i 4–7, art. 41 pkt 1, art. 42, art. 45, art. 47, art. 49, art. 50 pkt 2 i art. 51, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.

* Ustawa została ogłoszona w dniu 4 września 2006 r.

CZYTAJ DALEJ

Ostatnia zmiana Dz.U. 2023.556

CZYTAJ DALEJ

Ostatnia zmiana Dz.U. 2022.1595

Ustawa

z dnia 7 grudnia 2000 r.

o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2022 r. poz. 1595

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Ustawa określa zasady:

1) organizacji, działalności oraz zrzeszania się banków spółdzielczych, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) działalności oraz zrzeszania się banków zrzeszających banki spółdzielcze;

3) tworzenia i funkcjonowania systemu ochrony;

4) tworzenia i funkcjonowania zrzeszenia zintegrowanego.

2. Przepisów ustawy, z wyjątkiem art. 5a, art. 10a–10e, art. 11–13, art. 15 i art. 32–37, nie stosuje się do banków spółdzielczych, których kapitał założycielski wynosi co najmniej równowartość 5 000 000 euro, chyba że banki te są zrzeszone na zasadach określonych w art. 16 lub są uczestnikami systemu ochrony, o którym mowa w art. 22b ust. 1 albo zrzeszenia zintegrowanego, o którym mowa w art. 22o ust. 1.

Art. 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) banku spółdzielczym — należy przez to rozumieć bank będący spółdzielnią, do którego w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 i 2447 oraz z 2022 r. poz. 830 i 872) zwaną dalej „ustawą – Prawo bankowe”, stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2021 r. poz. 648) zwaną dalej „ustawą – Prawo spółdzielcze”;

2) banku zrzeszającym — należy przez to rozumieć bank w formie spółki akcyjnej, utworzony przez banki spółdzielcze, jeżeli bank ten zrzesza co najmniej jeden bank spółdzielczy na zasadach określonych w art. 16 oraz posiada kapitał założycielski wynoszący co najmniej czterokrotność kwoty określonej w art. 32 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe lub dwukrotność tej kwoty w przypadku banku, którego działalność ogranicza się wyłącznie do świadczenia usług na rzecz zrzeszonych banków (apeksowy bank zrzeszający);

3) zrzeszeniu — należy przez to rozumieć zrzeszenie działające na podstawie niniejszej ustawy, utworzone przez bank lub banki spółdzielcze i bank zrzeszający;

4) uprawnionych osobach — należy przez to rozumieć osoby, które:

a) od dnia przekształcenia Banku Gospodarki Żywnościowej w spółkę akcyjną do dnia wejścia w życie ustawy przepracowały łącznie co najmniej 3 lata w BGŻ Spółka Akcyjna, banku spółdzielczym lub banku regionalnym i zrzeszającym działającym na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. poz. 369, z 1995 r. poz. 704, z 1996 r. poz. 496, z 1997 r. poz. 770 i 939)*,

b) przepracowały łącznie co najmniej dziesięć lat w państwowo-spółdzielczym Banku Gospodarki Żywnościowej bądź w Banku Gospodarki Żywnościowej Spółka Akcyjna, a z którymi rozwiązano stosunek pracy w którymkolwiek z tych banków wskutek przejścia na emeryturę lub rentę albo z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz. U. z 2002 r. poz. 980, 1146 i 1679 oraz z 2003 r. poz. 844)**,

c) po przepracowaniu łącznie co najmniej dziesięciu lat w państwowo-spółdzielczym Banku Gospodarki Żywnościowej bądź w Banku Gospodarki Żywnościowej Spółka Akcyjna, zostały przejęte przez inne zakłady pracy w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy;

5) (uchylony)

6) systemie ochrony — należy przez to rozumieć system ochrony instytucjonalnej uznany przez Komisję Nadzoru Finansowego;

7) zrzeszeniu zintegrowanym — należy przez to rozumieć zrzeszenie zintegrowane uznane przez Komisję Nadzoru Finansowego;

8) rozporządzeniu nr 575/2013 — należy przez to rozumieć rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm.);

9) rozporządzeniu delegowanym nr 2015/61 — należy przez to rozumieć rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniające rozporządzenie nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz. Urz. UE L 11 z 17.1.2015, str. 1).

[* Ustawa, z wyjątkiem art. 33 i art. 39 ust. 1–5, utraciła moc z dniem 28.01.2001 r. na podstawie art. 43 ustawy z dnia 07.12.2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. poz. 1252), która weszła w życie z dniem 28.01.2001 r.]

[** Ustawa utraciła moc z dniem 01.01.2004 r., na podstawie art. 29 ustawy z dnia 13.03.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. poz. 844), która weszła w życie z dniem 01.04.2004 r.]

Art. 2a.

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, równowartość kwot wyrażonych w euro oblicza się w złotych według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w ostatnim dniu roku, za który zostało sporządzone ostatnie sprawozdanie finansowe banku spółdzielczego.

Art. 2b.

1. W posiedzeniu zarządu oraz rady nadzorczej banku spółdzielczego oraz jednostki zarządzającej systemem ochrony można również uczestniczyć przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość; odmiennego postanowienia statutu nie stosuje się.

2. Zarząd oraz rada nadzorcza banku spółdzielczego i jednostki zarządzającej systemem ochrony mogą podejmować uchwały w trybie pisemnym lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość; odmiennego postanowienia statutu nie stosuje się.

3. Członek banku spółdzielczego i jednostki zarządzającej systemem ochrony może uczestniczyć w walnym zgromadzeniu, zebraniu przedstawicieli albo grup członkowskich również przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość; odmiennego postanowienia statutu nie stosuje się.

4. Posiedzenia walnego zgromadzenia, zebrania przedstawicieli albo grup członkowskich banków spółdzielczych i jednostek zarządzających systemami ochrony mogą być zwoływane przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość; odmiennego postanowienia statutu nie stosuje się.

5. Uchwały walnego zgromadzenia, zarządu, rady nadzorczej, zebrań grup członkowskich banków spółdzielczych i jednostek zarządzających systemami ochrony mogą być podejmowane w trybie pisemnym lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość; odmiennego postanowienia statutu lub regulaminów nie stosuje się.

6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii, stanu wyjątkowego albo stanu klęski żywiołowej oraz w okresie do 90 dni następujących po ich odwołaniu.

7. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii, stanu wyjątkowego albo stanu klęski żywiołowej oraz w okresie do 90 dni następujących po ich odwołaniu do formy i trybu zwoływania posiedzeń organów, o których mowa w ust. 5, przepisów art. 37 § 3 i art. 39 § 4 ustawy – Prawo spółdzielcze nie stosuje się.

Rozdział 2

Banki spółdzielcze

Art. 3.

Banki spółdzielcze i zrzeszające mogą należeć do Krajowego Związku Banków Spółdzielczych oraz do Związku Banków Polskich, a także innych organizacji powołanych w celu reprezentowania wspólnych interesów gospodarczych tych banków, w szczególności wobec organów państwowych, instytucji zagranicznych i międzynarodowych.

Art. 4.

Bank spółdzielczy jest obowiązany zrzeszyć się z bankiem zrzeszającym, na zasadach określonych w art. 16.

Art. 5.

1. Bank spółdzielczy prowadzi działalność na terenie powiatu, w którym znajduje się jego siedziba, oraz na terenie powiatów, w których w dniu wejścia w życie ustawy znajdują się jego placówki wykonujące czynności bankowe, o których mowa w art. 6 ust. 1.

1a. Bank spółdzielczy posiadający kapitał założycielski wyższy niż równowartość 1 000 000 euro, lecz niższy niż równowartość 5 000 000 euro może prowadzić działalność na terenie województwa, w którym znajduje się jego siedziba, oraz na terenie powiatów, w których znajdują się jego placówki wykonujące czynności bankowe, o których mowa w art. 6 ust. 1.

1b. Bank spółdzielczy posiadający kapitał założycielski o równowartości co najmniej 5 000 000 euro może prowadzić działalność na obszarze całego kraju.

2. Bank spółdzielczy, za zgodą banku zrzeszającego, z którym zawarł umowę zrzeszenia, może prowadzić działalność także na terenie powiatów sąsiadujących z terenem określonym w ust. 1 i ust. 1a. Działalność obejmująca inne powiaty niż sąsiadujące wymaga uzyskania zgody Komisji Nadzoru Finansowego.

3. W przypadku łączenia się banków spółdzielczych działających na różnych terenach, teren działania banku przejmującego ulega powiększeniu o teren działania banku przejętego w dniu połączenia.

4. Zmiana statutu banku spółdzielczego będąca wynikiem dostosowania terenu działania do terenu określonego w ust. 1 lub rozszerzenia terenu działania w związku z połączeniem, o którym mowa w ust. 3, nie wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

5. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1a i 2, nie stosuje się do banku spółdzielczego będącego uczestnikiem systemu ochrony, w przypadku:

1) gdy bank ten jest stroną umowy o utworzeniu konsorcjum bankowego, z zastrzeżeniem, iż siedziba kredytobiorcy powinna znajdować się w zakresie działania przynajmniej jednego z uczestników konsorcjum;

2) udzielania kredytów jednostkom podporządkowanym bankowi zrzeszającemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 42 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, 2105 i 2106) lub jednostkom, na które bank zrzeszający wywiera znaczący wpływ w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 36 tej ustawy;

3) wykonywania czynności bankowych z członkami banku spółdzielczego;

4) wykonywania czynności bankowych z jednostką zarządzającą systemem ochrony.

Art. 5a.

1. Bank spółdzielczy, którego kapitał założycielski obniżył się poniżej wartości określonej w art. 5 ust. 1a i 1b, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym fakcie Komisję Nadzoru Finansowego, która w związku z tym obniżeniem może ograniczyć zakres działalności banku związany z wysokością kapitału założycielskiego.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do banku, o którym mowa w art. 1 ust. 2, również w przypadku obniżenia kapitału założycielskiego poniżej wartości określonej w tym przepisie.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, w przypadku gdy określony poziom kapitału założycielskiego zostanie zachowany po przeliczeniu na złote kwot wyrażonych w euro, z zastosowaniem średniej arytmetycznej średnich kursów euro ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski, obowiązujących w dni robocze roku, za który zostało sporządzone ostatnie sprawozdanie finansowe banku spółdzielczego.

Art. 5b.

W banku spółdzielczym źródło funduszu zasobowego, a w banku zrzeszającym — źródło kapitału zapasowego lub rezerwowego stanowią bezzwrotne wpłaty wnoszone:

1) przez bank zrzeszający na fundusz zasobowy lub rezerwowy zrzeszonego banku spółdzielczego;

2) z funduszu pomocowego, o którym mowa w art. 22g ust. 1, na fundusz zasobowy, kapitał zapasowy lub rezerwowy banku — uczestnika systemu ochrony;

3) przez jednego z uczestników systemu ochrony na fundusz zasobowy, kapitał zapasowy lub rezerwowy banku — uczestnika systemu ochrony;

4) przez jednostkę zarządzającą, o której mowa w art. 22d ust. 1 pkt 2, na fundusz zasobowy, kapitał zapasowy lub rezerwowy banku — uczestnika systemu ochrony.

Art. 6.

1. Banki spółdzielcze, po uzyskaniu zgodnie z ustawą – Prawo bankowe zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, mogą wykonywać następujące czynności bankowe:

1) przyjmowanie wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunków tych wkładów;

2) prowadzenie innych rachunków bankowych;

3) udzielanie kredytów;

4) udzielanie i potwierdzanie gwarancji bankowych;

5) przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych;

6) udzielanie pożyczek pieniężnych;

7) udzielanie pożyczek i kredytów konsumenckich w rozumieniu przepisów odrębnej ustawy;

8) operacje czekowe i wekslowe;

9) świadczenie usług płatniczych oraz wydawanie pieniądza elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1907, 1814 i 2140);

10) nabywanie i zbywanie wierzytelności pieniężnych;

11) przechowywanie przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych;

12) udzielanie i potwierdzanie poręczeń;

13) wykonywanie innych czynności bankowych w imieniu i na rzecz banku zrzeszającego.

2. Czynności bankowe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 4, 6, 7 i 12, banki spółdzielcze mogą wykonywać z osobami fizycznymi zamieszkującymi lub prowadzącymi przedsiębiorstwo na terenie działania banku spółdzielczego lub z osobami prawnymi i jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej, a posiadającymi zdolność prawną, mającymi siedzibę lub jednostki organizacyjne na terenie działania banku spółdzielczego. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 12, banki spółdzielcze mogą wykonywać w zakresie i trybie uzgodnionym z bankiem zrzeszającym.

2a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach bank spółdzielczy będący uczestnikiem systemu ochrony może wykonać czynność bankową z osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej a posiadającą zdolność prawną, mającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terenem jego działania, po uzyskaniu zgody organu zarządzającego tym systemem ochrony.

3. (uchylony)

Art. 7.

Za zgodą banku zrzeszającego banki spółdzielcze mogą wykonywać czynności bankowe, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 7 i 10 ustawy – Prawo bankowe.

Art. 8.

1. Za zgodą banku zrzeszającego banki spółdzielcze mogą wykonywać czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe.

2. Zgody banku zrzeszającego nie wymaga obejmowanie lub nabywanie akcji lub praw z akcji lub udziałów banków.

Art. 9.

Zezwolenia, o których mowa w art. 34 ustawy – Prawo bankowe, uzyskiwane są za pośrednictwem banku zrzeszającego.

Art. 10.

1. Każdy członek banku spółdzielczego obowiązany jest posiadać co najmniej jeden zadeklarowany i wpłacony udział. Minimalną wysokość udziału członkowskiego określa statut. Udzielenie kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji lub poręczenia może być uwarunkowane w statucie banku koniecznością zadeklarowania i wpłacenia przez kredytobiorcę, pożyczkobiorcę, osobę, której ma być udzielone poręczenie lub gwarancja, co najmniej jednego udziału w tym banku.

2. (uchylony)

Art. 10a.

Członek banku spółdzielczego może wypowiedzieć udziały objęte ponad liczbę udziałów, których zadeklarowania wymaga statut obowiązujący w chwili wypowiedzenia. Wypowiedzenie powinno być dokonane w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Termin i okres wypowiedzenia tych udziałów określa statut.

Art. 10b.

1. Członek banku spółdzielczego przed ustaniem członkostwa nie może żądać zwrotu wpłat na udziały, z wyjątkiem wpłat przekraczających liczbę udziałów, których zadeklarowania wymaga statut obowiązujący w chwili żądania zwrotu. Zwrot tych wpłat nie może nastąpić przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za rok, w którym członek wystąpił z żądaniem, oraz w przypadku gdy jego udziały zostały przeznaczone na pokrycie strat spółdzielni. Sposób i termin zwrotu określa statut.

2. Członek banku spółdzielczego nie może żądać zwrotu wpłat przekraczających liczbę udziałów, których zadeklarowania wymaga statut obowiązujący w chwili żądania zwrotu, przed upływem okresu wypowiedzenia udziałów. Zwrot tych wpłat nie może nastąpić przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za rok, w którym upłynął termin wypowiedzenia udziałów, oraz w przypadku gdy jego udziały zostały przeznaczone na pokrycie strat spółdzielni. Sposób i termin zwrotu określa statut.

Art. 10c.

1. Statut może przewidywać, że zarząd banku spółdzielczego będzie uprawniony do wstrzymania albo ograniczenia zwrotu wpłat na udziały.

1a. Podejmując decyzję, o której mowa w ust. 1, zarząd banku spółdzielczego zwraca uwagę w szczególności na:

1) ogólną sytuację banku pod względem finansowym, płynnościowym oraz pod względem wypłacalności;

2) wymogi w zakresie funduszy własnych, o których mowa w art. 92 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013, wymogi nałożone na podstawie art. 138 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy – Prawo bankowe, oraz wymóg, o którym mowa w art. 55 ust. 4 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 963).

2. Wstrzymanie albo ograniczenie zwrotu wpłat na udziały następuje w drodze uchwały zarządu. Zarząd informuje członków żądających zwrotu wpłat na udziały o podjętej uchwale, w sposób i w terminie określonych w statucie. Przepisu art. 32 ustawy – Prawo spółdzielcze nie stosuje się.

3. W przypadku ustania przesłanek będących podstawą wstrzymania albo ograniczenia zwrotu wpłat na udziały zarząd banku może dokonać wypłat członkom żądającym zwrotu wpłat na udziały. Zwrot tych wpłat nie może nastąpić przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za rok, w którym ustały te przesłanki, oraz w przypadku gdy jego udziały zostały przeznaczone na pokrycie strat spółdzielni. Sposób i termin zwrotu określa statut.

Art. 10d.

1. Udziały członkowskie w banku spółdzielczym są niezbywalne.

2. Spadkobierca zmarłego członka banku spółdzielczego dziedziczy udziały, jeżeli jest członkiem banku spółdzielczego lub złożył deklarację przystąpienia do banku spółdzielczego. Jeżeli spadkobierców jest więcej niż jeden, powinni oni wskazać jednego spośród siebie, który będzie wykonywał uprawnienia wynikające z udziałów.

3. Członek może, w deklaracji przystąpienia do banku spółdzielczego lub w pisemnym oświadczeniu złożonym bankowi spółdzielczemu, wskazać osobę, której po jego śmierci bank spółdzielczy jest obowiązany wypłacić udziały oraz inne należności związane z udziałami. Udziały oraz należności te nie wchodzą do spadku po zmarłym członku. Wskazanie osoby uprawnionej do otrzymania udziałów i należności może być w każdym czasie zmienione lub odwołane przez członka banku spółdzielczego.

4. Spadkobiercy dziedziczącemu udziały przysługuje roszczenie o przyjęcie w poczet członków banku spółdzielczego bez obowiązku wniesienia wpisowego. Przyjęcie w poczet członków następuje ze skutkiem od dnia śmierci spadkodawcy. W razie odmowy przyjęcia w poczet członków, a także w razie niezłożenia deklaracji przystąpienia do banku spółdzielczego przez spadkobiercę bank spółdzielczy jest obowiązany wypłacić spadkobiercy równowartość przypadających mu udziałów zmarłego członka na zasadach określonych w statucie.

Art. 10e.

Przepisy art. 10b i art. 10c stosuje się odpowiednio w przypadku wykluczenia, wykreślenia lub skreślenia członka banku spółdzielczego.

Art. 11.

1. (uchylony)

2. W radzie nadzorczej banku spółdzielczego udział pracowników banku, będących jego członkami, nie może przekroczyć 1/5 jej składu. Osoby zajmujące stanowiska kierownicze w banku, o których mowa w art. 22 ust. 2, nie mogą być członkami rady nadzorczej.

Art. 12.

(uchylony)

Art. 13.

1. Oświadczenie woli w imieniu banku spółdzielczego składają 2 członkowie zarządu lub członek zarządu i pełnomocnik lub 2 pełnomocników, ustanowionych bezpośrednio przez zarząd, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Oświadczenie woli w imieniu banku spółdzielczego przy zawieraniu umów rachunku bankowego, o których mowa w art. 49 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, składa członek zarządu lub pełnomocnik ustanowiony bezpośrednio przez zarząd.

Art. 14.

Bank spółdzielczy będący akcjonariuszem banku zrzeszającego jest reprezentowany na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tego banku przez pełnomocnika wybranego przez radę nadzorczą w głosowaniu tajnym.

Art. 15.

1. Banki spółdzielcze mogą tworzyć związki rewizyjne określone w ustawie – Prawo spółdzielcze.

2. (uchylony)

3. Związek rewizyjny na rzecz zrzeszonych w nim banków spółdzielczych w szczególności:

1) przeprowadza lustracje;

2) wykonuje czynności rewizji finansowej, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1415 oraz z 2021 r. poz. 1598 i 2106);

3) prowadzi działalność szkoleniową i instruktażową.

4. Związek rewizyjny przekazuje wnioski wynikające z przeprowadzonej lustracji i sprawozdanie z badania bankowi zrzeszającemu.

5. Przepisy art. 134 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, w zakresie zasad powoływania biegłych rewidentów, oraz art. 136, w zakresie obowiązku powiadamiania Komisji Nadzoru Finansowego o stwierdzonych podczas lustracji nieprawidłowościach, stosuje się odpowiednio.

6. (uchylony)

Rozdział 3

Banki zrzeszające oraz zasady zrzeszania się banków spółdzielczych

Art. 16.

1. Banki spółdzielcze zrzeszają się na podstawie umowy zrzeszenia z jednym bankiem zrzeszającym. Bank spółdzielczy zobowiązany jest do posiadania lub nabycia w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy co najmniej jednej akcji banku zrzeszającego. Bank zrzeszający zapewni bankowi spółdzielczemu możliwość nabycia co najmniej jednej akcji.

2. Bank zrzeszający zawiera z bankiem spółdzielczym umowę, o której mowa w ust. 1, według jednolitego wzoru dla danego zrzeszenia, zatwierdzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego. Projekt umowy bank zrzeszający zobowiązany jest przedstawić Komisji Nadzoru Finansowego.

3. Komisja Nadzoru Finansowego podejmuje decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu umowy, o którym mowa w ust. 2, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania projektu. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zatwierdzenia projektu, jeżeli umowa naruszałaby przepisy prawa, interesy klientów albo nie gwarantowałaby bezpieczeństwa gromadzonych w bankach zrzeszenia środków. Każda zmiana umowy wymaga zgody Komisji Nadzoru Finansowego.

4. Bank spółdzielczy może wypowiedzieć umowę zrzeszenia z zachowaniem 6-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

4a. Zamiar wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 4, bank spółdzielczy jest obowiązany zgłosić Komisji Nadzoru Finansowego. Komisja Nadzoru Finansowego w terminie miesiąca od dnia otrzymania zgłoszenia o zamiarze wypowiedzenia — w przypadku gdy to wypowiedzenie mogłoby prowadzić do naruszenia przepisów prawa, interesów klientów lub zagrożenia bezpieczeństwa gromadzonych środków w banku spółdzielczym — może zalecić podjęcie działań zmierzających do usunięcia tych nieprawidłowości.

4aa. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 4a, bank spółdzielczy dołącza informację o zamiarze zawarcia umowy zrzeszenia z innym bankiem zrzeszającym na warunkach określonych w ust. 1, utworzenia z innym bankiem zrzeszenia albo prowadzenia działalności poza zrzeszeniem.

4ab. W przypadku banku spółdzielczego zrzeszonego na zasadach określonych w ust. 1, który zamierza prowadzić działalność poza zrzeszeniem, Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wyrażenia zgody na prowadzenie przez ten bank działalności poza zrzeszeniem, jeżeli bank ten nie posiada kapitału założycielskiego na poziomie równowartości co najmniej 5 000 000 euro, nie spełnia ogólnych wymogów ostrożnościowych w odniesieniu do kwestii wymienionych w art. 1 rozporządzenia nr 575/2013, realizuje program postępowania naprawczego albo występują przesłanki określone w art. 142 ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, albo nie jest należycie przygotowany organizacyjnie do rozpoczęcia działalności poza zrzeszeniem.

4b. W przypadku braku realizacji zaleceń, o których mowa w ust. 4a, Komisja Nadzoru Finansowego może zastosować środki określone w art. 138 ustawy – Prawo bankowe.

5. (uchylony)

6. W przypadku wypowiedzenia przez bank spółdzielczy umowy zrzeszenia bank zrzeszający, na pisemne żądanie banku spółdzielczego zgłoszone do dnia upływu terminu wypowiedzenia, jest obowiązany zapewnić wykonywanie czynności, o których mowa w art. 19 ust. 2, na rzecz banku spółdzielczego za określoną w odrębnej umowie odpłatnością odpowiadającą charakterowi tych czynności, przez okres co najmniej 24 miesięcy od dnia rozwiązania umowy zrzeszenia, jednak nie dłużej niż do dnia zawarcia przez bank spółdzielczy umowy zrzeszenia z innym bankiem zrzeszającym.

Art. 17.

1. Akcjonariuszom banku zrzeszającego przysługuje na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy jeden głos z każdej posiadanej akcji.

2. Akcjonariusze banku zrzeszającego, niebędący bankami spółdzielczymi zrzeszonymi z tym bankiem, na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy nie mogą wykonywać łącznie prawa głosu z więcej niż 24% akcji.

3. Ograniczenia, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się do banków zrzeszających.

Art. 18.

(uchylony)

Art. 19.

1. Bank zrzeszający wykonuje czynności bankowe oraz inne czynności określone w ustawie – Prawo bankowe lub w innych ustawach, w zakresie ustalonym w statucie banku.

2. Bank zrzeszający oprócz czynności, o których mowa w ust. 1:

1) prowadzi rachunki bieżące zrzeszonych banków spółdzielczych, na których zrzeszone banki spółdzielcze utrzymują rezerwy obowiązkowe oraz przeprowadzają za ich pośrednictwem rozliczenia pieniężne tych banków;

2) nalicza i utrzymuje rezerwę obowiązkową zrzeszonych banków spółdzielczych na rachunku w Narodowym Banku Polskim;

3) prowadzi wyodrębniony rachunek, na którym deponowane są aktywa banków spółdzielczych, stanowiące pokrycie funduszu ochrony środków gwarantowanych;

4) wypełnia za zrzeszone z nim banki spółdzielcze obowiązki informacyjne wobec Narodowego Banku Polskiego oraz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego;

5) kontroluje zgodność działalności zrzeszonych banków spółdzielczych z postanowieniami umowy zrzeszenia, przepisami prawa i statutami;

6) w uzasadnionych przypadkach występuje do Komisji Nadzoru Finansowego o zastosowanie środków przewidzianych w art. 138 i 141 ustawy – Prawo bankowe;

7) reprezentuje zrzeszone banki spółdzielcze w stosunkach zewnętrznych w sprawach wynikających z umowy zrzeszenia;

8) wykonuje inne czynności przewidziane w umowie zrzeszenia.

Art. 20.

(uchylony)

Art. 21.

1. Prezesi zarządów banków spółdzielczych zrzeszonych z bankiem zrzeszającym oraz prezes zarządu banku zrzeszającego wybierają spośród siebie radę zrzeszenia. Rada zrzeszenia jest organem opiniodawczo-doradczym zrzeszenia.

2. Szczegółowy zakres kompetencji, tryb powoływania, odwoływania, liczbę członków i zasady funkcjonowania rady zrzeszenia określa umowa zrzeszenia.

Art. 22.

1. Członkowie zarządów i rad nadzorczych banków spółdzielczych, zarządów i rad nadzorczych banków zrzeszających, jak też osoby zajmujące stanowiska kierownicze w tych bankach, nie mogą zajmować się interesami konkurencyjnymi.

2. Przez osoby zajmujące stanowiska kierownicze rozumie się pracowników podlegających bezpośrednio członkom zarządu, a w szczególności osoby zajmujące stanowisko głównego księgowego i kierownika (dyrektora) oddziału, z wyłączeniem radców prawnych.

Rozdział 3a

System ochrony

Art. 22a.

1. Celem funkcjonowania systemu ochrony jest zapewnienie płynności i wypłacalności każdego jego uczestnika na zasadach określonych w ustawie i w umowie systemu ochrony, w szczególności przez udzielanie pożyczek, gwarancji i poręczeń na warunkach określonych w umowie systemu ochrony.

1a. System ochrony może także wspierać:

1) prowadzoną przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny przymusową restrukturyzację, o której mowa w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 793 i 872), jeżeli została wszczęta wobec banku spółdzielczego;

2) przejęcie banku, o którym mowa w art. 146b ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, jeżeli bankiem przejmowanym jest bank spółdzielczy.

1b. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1a, odbywa się w szczególności przez udzielanie dotacji, pożyczek, gwarancji i poręczeń na warunkach określonych w umowie systemu ochrony.

2. Umowa systemu ochrony określa zakres odpowiedzialności uczestnika systemu ochrony za zobowiązania wynikające z gwarantowania płynności i wypłacalności innych uczestników systemu ochrony.

Art. 22b.

1. Banki zrzeszające lub banki spółdzielcze lub bank zrzeszający oraz zrzeszone z nim banki spółdzielcze mogą utworzyć system ochrony na podstawie umowy systemu ochrony. Banki, które utworzyły system ochrony, są jego uczestnikami. Uczestnikami systemu ochrony są również banki zrzeszające i banki spółdzielcze, które przystąpią do systemu ochrony po jego utworzeniu.

2. Uczestniczenie w systemie ochrony i wystąpienie z niego wymagają w banku spółdzielczym zgody walnego zgromadzenia albo zebrania przedstawicieli, a w banku zrzeszającym — zgody walnego zgromadzenia.

3. Banki, o których mowa w ust. 1, zawierają umowę systemu ochrony według projektu dla danego systemu ochrony zatwierdzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego. Bank zrzeszający albo inny podmiot działający w imieniu banków na podstawie udzielonego przez nie upoważnienia przedstawia Komisji Nadzoru Finansowego projekt umowy systemu ochrony z wnioskiem o jego zatwierdzenie oraz o uznanie systemu ochrony. Stroną postępowania jest wyłącznie ten bank albo ten podmiot.

4. Komisja Nadzoru Finansowego wydaje decyzje w sprawie zatwierdzenia projektu umowy systemu ochrony, o którym mowa w ust. 3, oraz uznania systemu ochrony, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania projektu umowy systemu ochrony.

5. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zatwierdzenia projektu umowy systemu ochrony, o którym mowa w ust. 3, i uznania systemu ochrony, jeżeli projektowana umowa systemu ochrony naruszałaby przepisy prawa, interesy uczestników systemu ochrony, nie zapewniałaby bezpieczeństwa środków gromadzonych u uczestników systemu ochrony lub nie byłyby spełnione warunki określone w art. 113 ust. 7 rozporządzenia nr 575/2013.

6. Decyzja o uznaniu systemu ochrony może określać:

1) termin, od którego system ochrony powinien funkcjonować zgodnie z umową systemu ochrony;

2) dodatkowe warunki, których spełnienie zapewni bezpieczeństwo funkcjonowania systemu ochrony;

3) termin, po upływie którego decyzja wygaśnie, jeżeli warunki, o których mowa w pkt 2, nie zostaną spełnione.

7. W przypadku gdy funkcjonowanie systemu ochrony narusza przepisy prawa, zagraża interesom jego uczestników, nie zapewnia bezpieczeństwa środków gromadzonych u uczestników systemu ochrony, jest niezgodne z umową systemu ochrony lub w przypadku niespełnienia warunków określonych w art. 113 ust. 7 rozporządzenia nr 575/2013 Komisja Nadzoru Finansowego może uchylić decyzję o uznaniu systemu ochrony.

8. Uchylenie decyzji o uznaniu systemu ochrony może nastąpić również w razie stwierdzenia, że:

1) system ochrony przestał spełniać warunki określone w decyzji;

2) decyzja o uznaniu systemu ochrony została wydana na podstawie fałszywych dokumentów, nieprawdziwych oświadczeń lub wskutek innych działań sprzecznych z prawem.

9. Zmiana umowy systemu ochrony wymaga zmiany zatwierdzonego projektu umowy systemu ochrony. Przepisy ust. 3–6 stosuje się odpowiednio.

10. Umowa zrzeszenia, która spełnia wymagania dla umowy systemu ochrony, może zostać przekształcona w umowę systemu ochrony. Do przekształcenia przepisy ust. 2–8 stosuje się odpowiednio.

11. W przypadku uchylenia przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o uznaniu systemu ochrony, jeżeli są spełnione wymogi określone w art. 16, dotychczasowi uczestnicy systemu ochrony są zrzeszeni na podstawie obowiązującej ich umowy zrzeszenia.

12. W zrzeszeniu, w którym został utworzony system ochrony do którego przystąpił bank zrzeszający, dotychczasowa umowa zrzeszenia w odniesieniu do banków, które nie przystąpiły do systemu ochrony, wygasa w terminie 36 miesięcy od dnia zawarcia umowy systemu ochrony.

Art. 22c.

Wypowiedzenie umowy systemu ochrony wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. Przepisy art. 16 ust. 4a–4b i 6 stosuje się odpowiednio. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem co najmniej 24-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Art. 22d.

1. Systemem ochrony zarządza:

1) bank zrzeszający albo

2) jednostka zarządzająca systemem ochrony, utworzona w tym celu przez uczestników systemu ochrony, zwana dalej „jednostką zarządzającą”.

2. Jednostkę zarządzającą tworzy się w formie spółki akcyjnej albo spółdzielni osób prawnych, do których w zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 i 2320, z 2021 r. poz. 2052 oraz z 2022 r. poz. 807) albo ustawy – Prawo spółdzielcze, z wyłączeniem art. 37 tej ustawy.

3. Każdy z uczestników systemu ochrony jest obowiązany objąć i posiadać, do dnia rozwiązania albo wygaśnięcia umowy systemu ochrony, co najmniej minimalną liczbę akcji albo udziałów jednostki zarządzającej, określoną w jej statucie i umowie systemu ochrony.

4. Akcjonariuszem albo członkiem jednostki zarządzającej może być tylko uczestnik systemu ochrony zarządzanego przez tę jednostkę. Akcjonariusze albo członkowie jednostki zarządzającej, w okresie wypowiedzenia przez nich umowy systemu ochrony, na walnym zgromadzeniu nie mogą wykonywać łącznie prawa głosu z więcej niż 24% akcji albo udziałów.

Art. 22e.

1. Organami systemu ochrony zarządzanego przez jednostkę zarządzającą są:

1) walne zgromadzenie akcjonariuszy albo walne zgromadzenie członków jednostki zarządzającej;

2) rada nadzorcza jednostki zarządzającej;

3) zarząd jednostki zarządzającej.

2. Organami systemu ochrony zarządzanego przez bank zrzeszający są:

1) walne zgromadzenie akcjonariuszy banku zrzeszającego;

2) rada zrzeszenia;

3) zarząd banku zrzeszającego.

3. Organy, o których mowa w:

1) ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 — są zgromadzeniami uczestników systemu ochrony;

2) ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 — są organami nadzorującymi system ochrony;

3) ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3 — są organami zarządzającymi systemem ochrony.

4. Umowa systemu ochrony może przewidywać powołanie organów innych niż wymienione w ust. 1 i 2.

5. W umowie systemu ochrony określa się zasady zapewnienia organom jednostki zarządzającej warunków wykonywania zadań związanych z funkcjonowaniem systemu ochrony, w szczególności w zakresie pomieszczeń, łącz telekomunikacyjnych i obsługi biurowej, oraz zasady pokrywania związanych z tym kosztów.

6. Umowa systemu ochrony może zobowiązać jednego z uczestników systemu ochrony do zapewnienia organom jednostki zarządzającej warunków, o których mowa w ust. 5.

7. W przypadku systemu ochrony zarządzanego przez bank zrzeszający umowa systemu ochrony określa także sposób organizacyjnego wyodrębnienia organu zarządzającego systemem ochrony i organu nadzorującego ten system od organu zarządzającego i organu nadzorczego uczestnika systemu ochrony, zapewniający niezależność i samodzielność działania organów systemu ochrony.

Art. 22f.

1. Członkowie rady nadzorczej jednostki zarządzającej są powoływani przez zgromadzenie uczestników systemu ochrony.

2. Organ nadzorujący system ochrony zawiadamia Komisję Nadzoru Finansowego o swoim składzie oraz jego zmianie niezwłocznie po jego powołaniu albo zmianie.

2a. Członkowie zarządu jednostki zarządzającej powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków. Rękojmia, o której mowa w zdaniu poprzedzającym, odnosi się w szczególności do reputacji, uczciwości i rzetelności danej osoby oraz zdolności do prowadzenia spraw jednostki zarządzającej w sposób ostrożny i stabilny. Do oceny rękojmi ostrożnego i stabilnego zarządzania jednostką zarządzającą stosuje się odpowiednio przepisy art. 22aa ust. 10–12 ustawy – Prawo bankowe.

3. Członkowie zarządu jednostki zarządzającej są powoływani, za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego, przez radę nadzorczą jednostki zarządzającej albo zgromadzenie uczestników systemu ochrony stosownie do postanowień umowy systemu ochrony albo statutu jednostki zarządzającej. Z wnioskiem o wyrażenie zgody występuje rada nadzorcza jednostki zarządzającej. Przepisy art. 22b oraz art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.

4. Szczegółowy zakres i sposób działania organów systemu ochrony, w tym tryb zwoływania posiedzeń oraz sposób i warunki podejmowania uchwał, czas trwania ich kadencji, liczbę oraz zasady powoływania i odwoływania członków organów oraz zakres ich niezbędnych kwalifikacji określa umowa systemu ochrony.

Art. 22g.

1. W banku zrzeszającym albo jednostce zarządzającej tworzy się fundusz pomocowy w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań systemu ochrony w zakresie pomocy finansowej dla uczestników systemu ochrony mającej na celu poprawę ich wypłacalności i zapobieżenie upadłości oraz umożliwienie udzielania przez system ochrony wsparcia, o którym mowa w art. 22a ust. 1a.

2. Fundusz pomocowy jest tworzony z wpłat uczestników systemu ochrony wnoszonych kwartalnie w wysokości i na zasadach określonych w umowie systemu ochrony, a także z innych źródeł przewidzianych w tej umowie.

3. Wpłata dokonywana przez uczestnika systemu ochrony na fundusz pomocowy nie może być niższa niż wysokość obniżki składki, o której mowa w art. 286 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, wynikająca z różnicy pomiędzy składką wyliczoną dla banku będącego uczestnikiem systemu ochrony oraz oszacowaną wielkością składki, w przypadku gdy bank ten nie uczestniczyłby w systemie ochrony.

3a. Bankowy Fundusz Gwarancyjny przedstawia uczestnikom systemu ochrony wyliczoną różnicę, o której mowa w ust. 3. Informacja ta jest przekazywana do wiadomości uczestnika systemu ochrony oraz organu zarządzającego systemem ochrony.

4. Szczegółowe zasady zarządzania funduszem pomocowym określa umowa systemu ochrony.

Art. 22h.

1. W banku zrzeszającym albo jednostce zarządzającej tworzy się mechanizmy pomocy płynnościowej dostosowane do struktury organizacyjnej systemu ochrony.

2. Szczegółowe zasady tworzenia mechanizmów pomocy płynnościowej oraz zasady zarządzania takimi mechanizmami określa umowa systemu ochrony.

Art. 22ha.

1. W banku zrzeszającym albo jednostce zarządzającej można także utworzyć mechanizm wsparcia, o którym mowa w art. 22a ust. 1a.

2. Wsparcie, o którym mowa w art. 22a ust. 1a, może być udzielone w związku z przejęciem, o którym mowa w art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, lub przejęciem, o którym mowa w art. 146b ust. 1 ustawy – Prawo bankowe, jeżeli bankiem przejmowanym jest bank spółdzielczy.

3. W przypadku, o którym mowa w art. 22a ust. 1a pkt 1, wniosek o wsparcie jest składany przed wszczęciem przymusowej restrukturyzacji przez podmiot zainteresowany przejęciem przedsiębiorstwa lub wybranych albo wszystkich praw majątkowych lub wybranych albo wszystkich zobowiązań lub praw udziałowych podmiotu, wobec którego może zostać wszczęta przymusowa restrukturyzacja.

4. O wyrażeniu zgody na udzielenie wsparcia, o którym mowa w art. 22a ust. 1a, bank zrzeszający albo jednostka zarządzająca informuje wnioskodawcę, Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz Komisję Nadzoru Finansowego.

5. W przypadku odmowy udzielenia wsparcia, o którym mowa w art. 22a ust. 1a, bank zrzeszający albo jednostka zarządzająca przekazuje niezwłocznie wnioskodawcy, Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu oraz Komisji Nadzoru Finansowego uzasadnienie odmowy udzielenia wsparcia.

Art. 22i.

1. Do zadań organu zarządzającego systemem ochrony należy w szczególności:

1) reprezentowanie systemu ochrony na zasadach określonych w umowie systemu ochrony;

2) zarządzanie systemem ochrony na zasadach określonych w umowie systemu ochrony;

3) podejmowanie działań koniecznych do zapewnienia bezpieczeństwa depozytów gromadzonych u uczestników systemu ochrony i zgodności ich działalności z postanowieniami umowy systemu ochrony;

4) podejmowanie działań służących zapewnieniu płynności i wypłacalności uczestników systemu ochrony.

1a. Organ zarządzający systemem ochrony może także udzielać wsparcia w procesach przymusowej restrukturyzacji i przejęć banków, o których mowa w art. 22a ust. 1a.

2. Zasady dostępu uczestników systemu ochrony do informacji o ryzyku utraty przez uczestnika systemu ochrony płynności i wypłacalności, identyfikowanym, mierzonym albo szacowanym przez organ zarządzający systemem ochrony, określa umowa systemu ochrony.

3. Organ zarządzający systemem ochrony sporządza sprawozdanie, o którym mowa w art. 113 ust. 7 lit. e rozporządzenia nr 575/2013, według stanu na koniec każdego roku obrotowego. Sprawozdanie jest zatwierdzane przez organ nadzorujący system ochrony albo zgromadzenie uczestników systemu ochrony.

4. Na podstawie umowy systemu ochrony banki będące uczestnikami tego systemu powierzają organowi zarządzającemu systemem ochrony wykonywanie w ramach systemu ochrony czynności kontroli wewnętrznej, o której mowa w art. 9c ust. 2 pkt 3 i art. 9d ust. 2 ustawy – Prawo bankowe. Jednostka organizacyjna wykonująca czynności kontroli wewnętrznej podlega bezpośrednio organowi zarządzającemu systemem ochrony, z tym że w zakresie czynności kontroli wewnętrznej podejmowanych wobec organu zarządzającego systemem ochrony i osób podległych temu organowi podlega ona organowi nadzorującemu system ochrony.

5. Organ zarządzający systemem ochrony sporządza, według stanu na koniec każdego kwartału, informację o systemie ochrony oraz przekazuje ją niezwłocznie do Komisji Nadzoru Finansowego. Informacja o systemie ochrony obejmuje: raport dotyczący ryzyka systemu ochrony, bilans, rachunek zysków i strat, informację o środkach zgromadzonych w funduszu pomocowym i ich wykorzystaniu oraz sprawozdanie z działalności kontroli wewnętrznej w tym systemie.

6. Organ zarządzający systemem ochrony może zlecać wykonywanie czynności faktycznych pozostających w zakresie jego kompetencji jednostkom lub komórkom organizacyjnym poszczególnych uczestników systemu ochrony na zasadach określonych w umowie systemu ochrony.

7. W celu realizacji zadań określonych w ust. 1 pkt 3, organ zarządzający systemem ochrony lub osoby przez niego upoważnione są uprawnione do:

1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest prowadzona działalność uczestnika systemu ochrony, w dniach i godzinach, w jakich jest lub powinna być prowadzona ta działalność;

2) żądania pisemnych lub ustnych informacji i wyjaśnień oraz okazania dokumentów lub innych nośników informacji, jak również udostępnienia danych związanych z działalnością uczestnika systemu ochrony, a organy uczestnika systemu ochrony i jego pracownicy są obowiązani udzielać żądanych wyjaśnień i informacji oraz niezbędnej pomocy.

8. Uczestnicy systemu ochrony są obowiązani, na żądanie organu zarządzającego systemem ochrony lub osób przez niego upoważnionych, udzielać informacji niezbędnych do wykonywania zadań określonych w ust. 1, w tym również informacji objętych tajemnicą bankową w rozumieniu art. 104 ustawy – Prawo bankowe.

9. Organy systemu ochrony mogą wykorzystywać informacje określone w ust. 8 wyłącznie w celu realizacji zadań systemu ochrony.

Art. 22j.

1. Organ zarządzający systemem ochrony może nakazać uczestnikowi systemu ochrony zaprzestanie działań naruszających prawo lub postanowienia umowy systemu ochrony oraz wezwać uczestnika systemu ochrony do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie.

2. W przypadku niezaprzestania działań naruszających prawo lub postanowienia umowy systemu ochrony albo nieusunięcia w wyznaczonym terminie uchybień, o których mowa w ust. 1, organ zarządzający systemem ochrony może zastosować wobec uczestnika systemu ochrony inne środki określone w umowie systemu ochrony.

3. W przypadku stwierdzenia, że działalność uczestnika systemu ochrony jest wykonywana z rażącym naruszeniem przepisów prawa lub postanowień umowy systemu ochrony w stopniu stwarzającym niebezpieczeństwo zaprzestania regulowania zobowiązań przez tego uczestnika, organ zarządzający systemem ochrony, niezależnie od zastosowania środków określonych w umowie systemu ochrony, może:

1) wystąpić do właściwego organu uczestnika systemu ochrony o odwołanie członków zarządu lub rady nadzorczej tego uczestnika odpowiedzialnych za stwierdzone uchybienia;

2) zaskarżyć do sądu uchwałę walnego zgromadzenia albo zebrania przedstawicieli, w terminie 30 dni od dnia jej powzięcia, w drodze powództwa o jej uchylenie, jeżeli uchwała narusza przepisy prawa lub postanowienia umowy systemu ochrony; zaskarżenie uchwały wstrzymuje jej wykonanie.

4. Organ zarządzający systemem ochrony może wystąpić do Komisji Nadzoru Finansowego o ustanowienie:

1) kuratora nadzorującego wykonanie programu postępowania naprawczego przez uczestnika systemu ochrony — w przypadku gdy program obejmuje pomoc finansową udzielaną temu uczestnikowi ze środków funduszu pomocowego, o którym mowa w art. 22g ust. 1;

2) zarządu komisarycznego w banku będącym uczestnikiem systemu ochrony — w przypadku gdy uczestnik systemu ochrony nie sporządził lub nie realizuje programu naprawczego lub jego realizacja okaże się nieskuteczna albo jeżeli uczestnik systemu ochrony rażąco lub uporczywie narusza przepisy prawa lub postanowienia umowy systemu ochrony.

5. Zarząd komisaryczny, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, powołuje się na okres niezbędny do realizacji programu postępowania naprawczego albo do czasu zaprzestania dokonywania naruszeń przepisów lub postanowień umowy systemu ochrony oraz usunięcia skutków powstałych naruszeń.

6. Zastosowanie środków, o których mowa w ust. 1–4, następuje w drodze uchwały organu zarządzającego systemem ochrony. Organ zarządzający systemem ochrony informuje uczestników systemu ochrony o podjętych uchwałach w sposób i w terminie określonych w umowie systemu ochrony.

7. W przypadku zastosowania wobec uczestnika systemu ochrony środków, o których mowa w ust. 1 lub 2, uczestnikowi systemu ochrony przysługuje odwołanie do organu nadzorującego system ochrony. Odwołanie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia uchwały organu zarządzającego systemem ochrony.

8. Organ nadzorujący system ochrony jest obowiązany rozpatrzyć odwołanie w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania środków, o których mowa w ust. 1 lub 2, chyba że organ zarządzający systemem ochrony postanowi inaczej.

9. Organ zarządzający systemem ochrony niezwłocznie informuje Komisję Nadzoru Finansowego o zastosowaniu wobec uczestników systemu ochrony środków, o których mowa w ust. 1–3.

Art. 22k.

Organ zarządzający systemem ochrony sporządza, według stanu na koniec każdego kwartału, sprawozdanie o zastosowaniu środków, o których mowa w art. 22j ust. 1–3, oraz przekazuje je niezwłocznie do Komisji Nadzoru Finansowego.

Art. 22l.

Organ nadzorujący system ochrony, na wniosek organu zarządzającego systemem ochrony, jeżeli jest to niezbędne do przywrócenia właściwego funkcjonowania systemu ochrony, po uprzednim zawiadomieniu Komisji Nadzoru Finansowego, może wystąpić do zarządu uczestnika systemu ochrony o zwołanie, w terminie określonym w statucie, walnego zgromadzenia lub zebrania przedstawicieli w celu ustalenia sytuacji finansowej tego uczestnika, podjęcia uchwał o sposobie pozyskania środków w celu zwrotu pożyczki oraz utworzeniu rezerwy na pokrycie środków wypłaconych z funduszu pomocowego, o którym mowa w art. 22g ust. 1. Uchwały, o których mowa w zdaniu pierwszym, przedstawia się organowi zarządzającemu systemem ochrony. Jeżeli zarząd uczestnika systemu ochrony nie zwoła walnego zgromadzenia lub zebrania przedstawicieli, może być ono zwołane przez organ zarządzający systemem ochrony. Koszty zwołania i odbycia walnego zgromadzenia obciążają tego uczestnika systemu ochrony.

Art. 22m.

W przypadku zwołania walnego zgromadzenia lub zebrania przedstawicieli na podstawie art. 22l, organ nadzorujący system ochrony nie może wypowiedzieć umowy systemu ochrony uczestnikowi tego systemu, chyba że uczestnik ten rażąco narusza przepisy prawa lub postanowienia umowy systemu ochrony. Organ nadzorujący system ochrony może, do końca okresu wypowiedzenia, cofnąć oświadczenie o wypowiedzeniu, o ile uczestnik systemu ochrony zaprzestanie dokonywania takich naruszeń.

Art. 22n.

1. Funkcjonowanie systemu ochrony podlega nadzorowi bankowemu sprawowanemu przez Komisję Nadzoru Finansowego w zakresie i na zasadach określonych w przepisach niniejszego rozdziału oraz w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 660 i 872).

2. Czynności podejmowane w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, polegają w szczególności na:

1) dokonywaniu oceny sytuacji finansowej systemu ochrony, w tym badaniu wypłacalności, jakości aktywów, płynności płatniczej i wyniku finansowego;

2) badaniu jakości systemu zarządzania, w szczególności systemu zarządzania ryzykiem oraz systemu kontroli wewnętrznej;

3) badaniu udzielanych kredytów, pożyczek pieniężnych, akredytyw, linii płynnościowych, gwarancji bankowych i poręczeń, obejmowanych pomocowych instrumentów kapitałowych oraz emitowanych bankowych papierów wartościowych oraz innych instrumentów w zakresie ich zgodności z przepisami;

4) badaniu zabezpieczenia oraz terminowości spłaty kredytów i pożyczek pieniężnych;

5) badaniu sposobu monitorowania przez organy systemu ochrony przestrzegania przez uczestników tego systemu określonych przez Komisję Nadzoru Finansowego norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków oraz zarządzania ryzykiem prowadzonej działalności, w tym jego dostosowania do rodzaju i skali działalności banków oraz systemu procesu identyfikacji i monitorowania ryzyka oraz sprawozdawania o ryzyku;

6) dokonywaniu przeglądu realizacji celów systemu ochrony oraz przestrzegania postanowień umowy systemu ochrony i statutu.

3. Czynności kontrolne podejmowane przez pracowników Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego są wykonywane po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego przez Komisję Nadzoru Finansowego.

4. Komisja Nadzoru Finansowego może, w ramach sprawowanego nadzoru, zalecić jednostce zarządzającej albo bankowi zrzeszającemu:

1) podjęcie środków koniecznych do przywrócenia płynności płatniczej systemu ochrony;

2) zwiększenie funduszu pomocowego;

3) zaniechanie określonych form reklamy;

4) opracowanie i stosowanie procedur, które zapewnią utrzymywanie, bieżące szacowanie i przegląd kapitału wewnętrznego przez uczestników systemu ochrony oraz funkcjonowanie systemu zarządzania systemem ochrony;

5) ograniczenie ryzyka występującego w działalności systemu ochrony.

5. W przypadku stwierdzenia, że organy systemu ochrony nie realizują zaleceń określonych w ust. 4, a także gdy ich działalność jest wykonywana z naruszeniem prawa, umowy systemu ochrony lub statutu, lub stwarza zagrożenie dla interesów uczestników systemu ochrony, Komisja Nadzoru Finansowego może:

1) wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o odwołanie albo odwołać prezesa, wiceprezesa lub innego członka organu zarządzającego systemem ochrony odpowiedzialnego za stwierdzone nieprawidłowości;

2) zawiesić w czynnościach członków organu zarządzającego systemem ochrony do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o ich odwołanie przez odpowiedni organ na najbliższym posiedzeniu; zawieszenie w czynnościach polega na wyłączeniu z podejmowania decyzji;

3) uchylić decyzję o uznaniu systemu ochrony.

6. Komisja Nadzoru Finansowego może zawiesić w czynnościach członka organu zarządzającego systemem ochrony w przypadku:

1) przedstawienia mu zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;

2) spowodowania znacznych strat majątkowych w tym systemie.

7. Komisja Nadzoru Finansowego odwołuje członka organu zarządzającego systemem ochrony w przypadku zaistnienia przesłanek określonych w art. 22b ust. 3 pkt 1–3 ustawy – Prawo bankowe.

Rozdział 3b

Zrzeszenie zintegrowane

Art. 22o.

1. Bank zrzeszający oraz zrzeszone z nim banki spółdzielcze mogą utworzyć zrzeszenie zintegrowane na podstawie umowy zrzeszenia zintegrowanego. Banki, które utworzyły zrzeszenie zintegrowane, są jego uczestnikami. Uczestnikami zrzeszenia zintegrowanego są również banki zrzeszające i banki spółdzielcze, które przystąpią do zrzeszenia zintegrowanego po jego utworzeniu.

2. Umowa zrzeszenia może zostać przekształcona w umowę zrzeszenia zintegrowanego, jeżeli określa co najmniej:

1) sposób tworzenia i funkcjonowania systemu pomocowego zapewniającego płynność (mechanizm wsparcia płynności) i wypłacalność (system wsparcia wypłacalności) uczestników zrzeszenia;

2) zasady prowadzenia kontroli i monitoringu sytuacji ekonomiczno-finansowej uczestników zrzeszenia, zgodności ich działalności z przepisami prawa, postanowieniami umowy zrzeszenia i statutami uczestników.

3. Uczestniczenie w zrzeszeniu zintegrowanym i wystąpienie z niego wymagają w banku spółdzielczym zgody walnego zgromadzenia albo zebrania przedstawicieli, a w banku zrzeszającym — zgody walnego zgromadzenia.

4. Banki, o których mowa w ust. 1, zawierają umowę zrzeszenia zintegrowanego według projektu dla danego zrzeszenia zintegrowanego zatwierdzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego. Bank zrzeszający przedstawia Komisji Nadzoru Finansowego projekt umowy zrzeszenia zintegrowanego z wnioskiem o jego zatwierdzenie oraz uznanie zrzeszenia zintegrowanego. Stroną postępowania jest wyłącznie ten bank.

5. Komisja Nadzoru Finansowego wydaje decyzje w sprawie zatwierdzenia projektu umowy zrzeszenia zintegrowanego, o którym mowa w ust. 4, oraz uznania zrzeszenia zintegrowanego, w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania projektu umowy zrzeszenia zintegrowanego. W przypadku wydania decyzji o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego Komisja Nadzoru Finansowego, na wniosek banku zrzeszającego, wydaje decyzję w sprawie stosowania w zrzeszeniu zintegrowanym niższego wskaźnika wypływów, zgodnie z art. 29 rozporządzenia delegowanego nr 2015/61, oraz wyższego wskaźnika wpływów, zgodnie z art. 34 tego rozporządzenia.

6. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zatwierdzenia projektu umowy zrzeszenia zintegrowanego, o którym mowa w ust. 4, i uznania zrzeszenia zintegrowanego, jeżeli projektowana umowa zrzeszenia zintegrowanego naruszałaby przepisy prawa, interesy uczestników zrzeszenia zintegrowanego, nie zapewniałaby bezpieczeństwa środków gromadzonych u uczestników zrzeszenia zintegrowanego lub nie byłyby spełnione warunki określone w art. 422 ust. 8 rozporządzenia nr 575/2013 oraz art. 29 i 34 rozporządzenia delegowanego nr 2015/61.

7. Decyzja o zatwierdzeniu projektu umowy zrzeszenia zintegrowanego, o którym mowa w ust. 4, oraz o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego może określić dodatkowe warunki, których spełnienie zapewni bezpieczeństwo funkcjonowania zrzeszenia zintegrowanego. Komisja Nadzoru Finansowego może określić termin, w jakim decyzja wygaśnie, jeżeli warunki te nie zostaną spełnione.

8. W przypadku gdy funkcjonowanie zrzeszenia zintegrowanego narusza przepisy prawa, zagraża interesom jego uczestników, nie zapewnia bezpieczeństwa środków gromadzonych u uczestników zrzeszenia zintegrowanego, jest niezgodne z umową zrzeszenia zintegrowanego, lub w przypadku niespełnienia warunków określonych w art. 422 ust. 8 rozporządzenia nr 575/2013 oraz art. 29 i 34 rozporządzenia delegowanego nr 2015/61 Komisja Nadzoru Finansowego może uchylić decyzję o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego.

9. Uchylenie decyzji o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego może nastąpić również w razie stwierdzenia, że:

1) zrzeszenie zintegrowane przestało spełniać warunki określone w decyzji;

2) decyzja o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego została wydana na podstawie fałszywych dokumentów, nieprawdziwych oświadczeń lub wskutek innych działań sprzecznych z prawem;

3) zrzeszenie zintegrowane przez okres dłuższy niż określony w decyzji nie funkcjonuje zgodnie z umową zrzeszenia zintegrowanego.

10. Zmiana umowy zrzeszenia zintegrowanego wymaga zmiany zatwierdzonego projektu umowy zrzeszenia zintegrowanego. Przepisy ust. 4–7 stosuje się odpowiednio.

11. W przypadku uchylenia przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego, jeżeli są spełnione wymogi określone w art. 16, dotychczasowi uczestnicy zrzeszenia zintegrowanego są zrzeszeni na podstawie obowiązującej ich umowy zrzeszenia.

12. W zrzeszeniu, w którym zostało utworzone zrzeszenie zintegrowane, dotychczasowa umowa zrzeszenia w odniesieniu do banków, które nie przystąpiły do zrzeszenia zintegrowanego, wygasa w terminie 36 miesięcy od dnia zawarcia umowy zrzeszenia zintegrowanego.

Art. 22p.

1. Organami zrzeszenia zintegrowanego są zgromadzenie prezesów i rada zrzeszenia.

2. Umowa zrzeszenia zintegrowanego może przewidywać powołanie organów innych niż wymienione w ust. 1.

3. Szczegółowy zakres i sposób działania organów zrzeszenia zintegrowanego, w tym tryb zwoływania posiedzeń oraz sposób i warunki podejmowania uchwał, czas trwania ich kadencji, liczbę oraz zasady powoływania i odwoływania członków organów oraz zakres ich niezbędnych kwalifikacji określa umowa zrzeszenia zintegrowanego.

Art. 22q.

1. Mechanizm wsparcia płynności w zrzeszeniu zintegrowanym obejmuje w szczególności obowiązek utrzymywania przez bank spółdzielczy w banku zrzeszającym depozytów w określonej wysokości, służących zabezpieczeniu płynności zrzeszonych z nim banków spółdzielczych oraz banku zrzeszającego (depozyty obowiązkowe).

2. Wysokość depozytów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podstawę, terminy i częstotliwość ich naliczania oraz oprocentowanie określa umowa zrzeszenia zintegrowanego.

Art. 22r.

Szczegółowe zasady tworzenia mechanizmu wsparcia płynności oraz zasady zarządzania takim mechanizmem określa umowa zrzeszenia zintegrowanego.

Art. 22s.

1. W banku zrzeszającym tworzy się fundusz pomocowy w celu zapewnienia środków na finansowanie zadań zrzeszenia zintegrowanego w zakresie pomocy finansowej dla uczestników zrzeszenia zintegrowanego mającej na celu poprawę ich wypłacalności i zapobieżenie upadłości.

2. Fundusz pomocowy jest tworzony z wpłat uczestników zrzeszenia zintegrowanego wnoszonych w wysokości i na zasadach określonych w umowie zrzeszenia zintegrowanego, a także z innych źródeł przewidzianych w tej umowie.

3. Szczegółowe zasady zarządzania funduszem pomocowym określa umowa zrzeszenia zintegrowanego.

4. Pomoc udzielana uczestnikom zrzeszenia zintegrowanego z funduszu pomocowego może mieć formę pożyczki. Umowa zrzeszenia zintegrowanego może przewidywać, że pomoc jest udzielana także w innych formach, w szczególności obowiązkowych wzajemnych gwarancji, regwarancji i poręczeń.

Art. 22t.

Zasady korzystania przez uczestników zrzeszenia zintegrowanego z mechanizmu wsparcia płynności i ze środków funduszu pomocowego oraz nadzór nad ich wykorzystaniem określa umowa zrzeszenia zintegrowanego.

Art. 22u.

Umowa zrzeszenia zintegrowanego może określać zakres odpowiedzialności uczestnika zrzeszenia zintegrowanego za zobowiązania wynikające z gwarantowania płynności i wypłacalności innych uczestników zrzeszenia zintegrowanego. Zakres odpowiedzialności nie może przekroczyć udziału uczestnika zrzeszenia zintegrowanego w środkach zgromadzonych w funduszu pomocowym.

Art. 22v.

1. Zasady kontroli działalności uczestników zrzeszenia zintegrowanego, obowiązki uczestników zrzeszenia zintegrowanego związane z kontrolą, w tym obowiązki informacyjne, określa umowa zrzeszenia zintegrowanego.

2. Bank zrzeszający sporządza, według stanu na koniec każdego kwartału, informację o zrzeszeniu zintegrowanym oraz przekazuje ją niezwłocznie do Komisji Nadzoru Finansowego. Informacja o zrzeszeniu zintegrowanym obejmuje: raport dotyczący ryzyka zrzeszenia zintegrowanego, bilans, rachunek zysków i strat, informację o środkach zgromadzonych w funduszu pomocowym i ich wykorzystaniu oraz sprawozdanie z działalności kontroli wewnętrznej w tym zrzeszeniu.

Art. 22w.

1. Bank spółdzielczy może wypowiedzieć umowę zrzeszenia zintegrowanego z zachowaniem określonego w tej umowie okresu wypowiedzenia wynoszącego od 18 do 24 miesięcy.

2. Umowa zrzeszenia zintegrowanego określa sposób i terminy rozliczenia wzajemnych zobowiązań w wypadku wypowiedzenia umowy na podstawie ust. 1.

Rozdział 4

Zasady łączenia i zrzeszania się oraz współdziałania banków zrzeszających

Art. 23.

1. Banki zrzeszające, z zastrzeżeniem ust. 4, mogą się łączyć tylko z innymi bankami zrzeszającymi w trybie przeniesienia majątku banku na bank zrzeszający w zamian za akcje. Przepisy art. 124 i 124a ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.

2. Stosunek wymiany akcji banku przejmowanego na akcje banku przejmującego ustala się na podstawie wartości księgowej obu banków.

3. W przypadku połączenia się banków zrzeszających dla banków spółdzielczych obowiązująca jest umowa zrzeszenia banku przejmującego. Banki spółdzielcze zrzeszone z bankiem przejętym mogą wypowiedzieć tę umowę w okresie jednego miesiąca od daty połączenia, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.

4. Połączenie się banku zrzeszającego z innym bankiem niż bank zrzeszający wymaga zgody Komisji Nadzoru Finansowego. Komisja Nadzoru Finansowego może odmówić wyrażenia zgody, jeżeli jest możliwe połączenie banku z innym bankiem zrzeszającym.

Art. 24.

1. Banki zrzeszające niezależnie od uprawnień określonych w art. 122 ustawy – Prawo bankowe mogą, w celu zapewnienia jednolitości działania, zawrzeć umowę o współdziałaniu, z uwzględnieniem ust. 2–5.

2. Prezesi zarządów banków, o których mowa w ust. 1, tworzą radę.

3. Rada, o której mowa w ust. 2:

1) określa w szczególności zasady:

a) wspólnej polityki finansowej banków zrzeszających,

b) ujednolicania usług bankowych,

c) ujednolicania systemów informatycznych,

d) realizowania wspólnych przedsięwzięć gospodarczych,

e) podejmowania innych wzajemnie uzgodnionych działań;

2) upoważnia jeden z banków do:

a) reprezentowania zrzeszonych banków,

b) kontroli realizacji jej uchwał,

c) wypowiedzenia umowy z bankami, o której mowa w ust. 1, które nie realizują uchwał rady.

4. Szczegółowy zakres kompetencji rady, o której mowa w ust. 2, jej tryb działania oraz sposób wykonywania jej uchwał określa umowa.

5. Po zawarciu umowy, o której mowa w ust. 1, banki zrzeszające wraz ze zrzeszonymi bankami spółdzielczymi mogą stosować jednolitą nazwę i znak firmowy dla utworzonych przez siebie zrzeszeń.

Rozdział 5

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 25.–27.

(pominięte)

Rozdział 6

Przepisy przejściowe i końcowe

Art. 28.

Banki, które w dniu wejścia w życie ustawy nie spełniają wymogu określonego w art. 2 pkt 2, a pełniące funkcje banku zrzeszającego lub regionalnego zgodnie z ustawą z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw obowiązane są uzyskać zwiększenie sumy funduszy własnych do poziomu nie niższego niż:

1) równowartość 10 000 000 euro — w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego;

2) równowartość 15 000 000 euro — do dnia 31 grudnia 2003 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego;

3) równowartość 20 000 000 euro — do dnia 31 grudnia 2006 r., obliczonych w złotych według średniego kursu wynikającego z tabeli kursów ogłaszanej przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego na koniec roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego.

Art. 29.

Projekt umowy, o którym mowa w art. 16 ust. 2, bank zrzeszający obowiązany jest przedstawić Komisji Nadzoru Bankowego w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Przepisy art. 16 ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.

Art. 30.

Banki zrzeszające i banki spółdzielcze są obowiązane dostosować statuty do przepisów ustawy w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 31.

Powołanie zarządów banków spółdzielczych zgodnie z art. 12 nastąpi nie później niż w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 32.

W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy administrowany przed dniem jej wejścia w życie przez BGŻ S.A. Fundusz Rozwoju Banków Spółdzielczych przejęty z państwowo-spółdzielczego Banku Gospodarki Żywnościowej zostaje zlikwidowany, a jego środki podlegają przekazaniu do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego według następujących zasad:

1) środki, które w dniu wejścia w życie ustawy znajdowały się na rachunku BGŻ S.A., zostaną wraz z należnymi odsetkami przekazane do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z przeznaczeniem na wsparcie procesów łączenia się banków spółdzielczych oraz realizowane w tych bankach przedsięwzięcia inwestycyjne, o których mowa w art. 35 ust. 3;

2) należności Funduszu Rozwoju Banków Spółdzielczych z tytułu pożyczek udzielonych bankom spółdzielczym niespłacone do dnia wejścia w życie ustawy zostają umorzone.

Art. 33.

1. Nieprzekazane przez BGŻ S.A. obligacje restrukturyzacyjne serii D na rzecz banków, o których mowa w art. 39 ust. 2 ustawy o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw, oraz obligacje przekazane na rzecz tych banków, które nie zostały wykorzystane, zgodnie z ich przeznaczeniem, na restrukturyzację wierzytelności zrzeszonych banków spółdzielczych, podlegają, z zastrzeżeniem ust. 4, z dniem wejścia w życie ustawy umorzeniu. Środki pieniężne o wartości odpowiadającej środkom otrzymanym przez banki z tytułu obligacji, które zostają umorzone, przeznacza się na udzielanie pomocy finansowej wspierającej procesy łączenia banków spółdzielczych oraz realizowane w tych bankach przedsięwzięcia inwestycyjne, o których mowa w art. 35 ust. 3.

2. Środki pieniężne, o których mowa w ust. 1, podlegają przekazaniu do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

3. Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie do otrzymanych przez BGŻ S.A. obligacji restrukturyzacyjnych serii D, w części stanowiącej równowartość nieprzekazanej w formie wkładów niepieniężnych na rzecz banków, wymienionych w ust. 1, części majątku BGŻ S.A.

4. W przypadku odstąpienia przez bank zrzeszający od restrukturyzacji wierzytelności banku spółdzielczego, prowadzonej przy wykorzystaniu obligacji restrukturyzacyjnych serii D, umorzeniu podlegają również obligacje przeznaczone na restrukturyzacje tych wierzytelności, od których prowadzenia bank zrzeszający odstąpił. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, z tym że za dzień umorzenia obligacji przyjmuje się dzień odstąpienia przez bank zrzeszający od restrukturyzacji wierzytelności.

5. Umorzeniu nie podlegają obligacje przekazane na zwiększenie kapitału rezerwowego banków, o których mowa w ust. 1.

6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, w drodze rozporządzenia, określi warunki i tryb rozliczenia podlegających umorzeniu niewykorzystanych obligacji restrukturyzacyjnych serii D, podając:

1) liczbę obligacji przekazanych do banków regionalnych i depozytu BGŻ S.A. oraz obligacji posiadanych przez BGŻ S.A., o których mowa w ust. 1, 3 i 4, na podstawie informacji uzyskanych od tych banków;

2) kwoty środków podlegających przekazaniu do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z tytułu dokonanych przez budżet państwa wypłat rat kapitałowych i odsetek od obligacji określonych w pkt 1, od dnia emisji do dnia ich umorzenia.

Art. 34.

Przekazane Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu środki, o których mowa w art. 32 pkt 1 i art. 33 ust. 1, 3 i 4, stanowią źródło finansowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w rozumieniu art. 15 ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym i są gromadzone na funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych wyodrębnionym jako fundusz własny.

Art. 35.

1. Środki pieniężne zgromadzone na funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych Bankowy Fundusz Gwarancyjny może przeznaczyć na udzielanie bankom spółdzielczym lub bankom zrzeszającym, w których nie występuje niebezpieczeństwo niewypłacalności, zwrotnej pomocy finansowej.

2. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, jest udzielana, jeżeli w ocenie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego sytuacja banku spółdzielczego lub banku zrzeszającego pozwala na uznanie, że nie ma zagrożenia spłaty pożyczki, a bank ten ustanowi odpowiednie prawne zabezpieczenia wierzytelności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

3. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może być udzielona bankowi spółdzielczemu na finansowanie:

1) nabycia akcji banku zrzeszającego;

2) poniesionych lub planowanych wydatków związanych z łączeniem się banków spółdzielczych, mającym na celu zwiększenie bezpieczeństwa gromadzonych środków pieniężnych lub poprawę albo ujednolicenie standardów obsługi klientów, w szczególności na:

a) nabycie lub modyfikację programów lub sprzętu informatycznego,

b) rozwój lub ujednolicenie technologii bankowej,

c) modyfikację procedur finansowo-księgowych,

d) rozwój lub unifikację produktów i usług bankowych;

3) planowanych wydatków o charakterze inwestycyjnym, o których mowa w pkt 2;

4) poniesionych lub planowanych wydatków związanych z tworzeniem lub przystąpieniem do systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego.

4. Pomoc finansowa, o której mowa w ust. 1, może być udzielona bankowi zrzeszającemu na finansowanie poniesionych lub planowanych wydatków związanych z tworzeniem lub przystąpieniem do systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego.

5. Należności i wierzytelności przypadające Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu w ramach zwrotnej pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, mogą być umarzane w całości lub w części w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub mających wpływ na zwiększenie stabilności finansowej.

6. Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego może, w drodze uchwały, umorzyć w całości lub w części należności i wierzytelności z tytułu zwrotnej pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1. Uchwała zawiera uzasadnienie określające przesłanki umorzenia tych należności oraz wskazuje grupę podmiotów, których dotyczy to umorzenie.

7. Umorzenie, o którym mowa w ust. 6, stanowi pomoc de minimis udzielaną na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1).

Art. 35a.

1. Na wniosek banku zrzeszającego albo innego podmiotu działającego w imieniu uczestników systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego, Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje do tego systemu albo zrzeszenia środki pieniężne zgromadzone na funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych w wysokości wartości tego funduszu do wykorzystania, proporcjonalnie do udziału sumy bilansowej banków spółdzielczych tworzących system ochrony albo zrzeszenie zintegrowane w sumie bilansowej wszystkich banków spółdzielczych według stanu na dzień 31 grudnia 2014 r.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, bank zrzeszający albo inny podmiot działający w imieniu uczestników systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego, dołącza informację o wydaniu przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o uznaniu systemu ochrony albo decyzji o uznaniu zrzeszenia zintegrowanego, a także informację o uczestnikach systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego.

3. W przypadku przekazania środków na podstawie ust. 1, Bankowy Fundusz Gwarancyjny przekazuje również środki zgromadzone na funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych pochodzące ze spłat rat kapitałowych pożyczek dokonanych w danym roku kalendarzowym, począwszy od dnia następującego po dniu przekazania środków na podstawie ust. 1, nie później niż w terminie 30 dni od dnia uzyskania informacji o uczestnikach systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego według stanu na dzień 31 grudnia danego roku, proporcjonalnie do udziału sumy bilansowej banków spółdzielczych tworzących system ochrony albo zrzeszenie zintegrowane w sumie bilansowej wszystkich banków spółdzielczych według stanu na dzień 31 grudnia 2014 r.

4. Informację, o której mowa w ust. 3, bank zrzeszający albo inny podmiot działający w imieniu uczestników systemu ochrony albo zrzeszenia zintegrowanego, przekazuje Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu do dnia 10 stycznia każdego roku następującego po roku, w którym przekazano środki na podstawie ust. 1.

5. Przekazanie środków, o którym mowa w ust. 1 i 3, następuje w okresie obowiązywania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności wsparcia ze wspólnym rynkiem.

6. Przekazanie środków, o którym mowa w ust. 1, następuje nie później niż w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 5.

7. Przekazane środki przeznacza się w całości na tworzenie funduszy pomocowych, o których mowa w art. 22g ust. 1 i art. 22s ust. 1.

8. Fundusz restrukturyzacji banków spółdzielczych zostaje zlikwidowany z dniem przekazania całości zgromadzonych na nim środków, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

9. Zobowiązania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z tytułu likwidacji funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych, które nie zostaną zrealizowane do dnia 31 grudnia 2021 r., ulegają umorzeniu.

10. Środki zgromadzone na funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych w dniu 31 grudnia 2021 r. oraz środki pochodzące ze spłat rat kapitałowych pożyczek dokonywanych po dniu 31 grudnia 2021 r. stanowią źródło finansowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w rozumieniu art. 270 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Art. 36.

1. Formy, tryb oraz szczegółowe warunki udzielania pomocy, o której mowa w art. 35 ust. 1, w tym zasady oprocentowania, pobierania prowizji i zabezpieczenia spłaty, określa Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. W okresie korzystania z pomocy na cele związane z łączeniem się banków spółdzielczych, o której mowa w art. 35 ust. 3 pkt 2, bank spółdzielczy przeznacza nie mniej niż 80% nadwyżki bilansowej na zwiększenie funduszu zasobowego lub rezerwowego.

3. Udzielając pomocy Bankowy Fundusz Gwarancyjny może zastrzec dla banku obowiązek przekazywania określonych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny informacji oraz poddanie działalności banku kontroli w zakresie celowości wykorzystania udzielonej pożyczki.

Art. 37.

1. Pomoc finansowa z zachowaniem warunków określonych w art. 35 i 36 może być udzielona także bankom spółdzielczym, które dokonały połączenia z innymi bankami w okresie 3 lat przed dniem wejścia w życie ustawy.

2. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielona do wysokości nie wyższej niż wydatki banku związane z realizacją celów określonych w art. 35 ust. 3.

Art. 38.

1. Rada Ministrów dokona, w drodze rozporządzenia, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, zmian w statucie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, w drodze rozporządzenia, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, dokona zmian szczególnych zasad rachunkowości Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

Art. 39.

1. Bank zrzeszający posiadający fundusze własne w wysokości co najmniej równowartości 20 000 000 euro w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. może emitować obligacje z terminem wykupu nie krótszym niż 5 lat, z których uzyskane środki za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego13) mogą być zaliczone do jego funduszy uzupełniających.

2.–3. (uchylone)

5. W razie upadłości lub likwidacji banku roszczenia obligatariuszy zaspokajane będą w ostatniej kolejności.

Art. 40.

(uchylony)

Art. 41.

Umowy zawarte przez banki spółdzielcze z bankami regionalnymi na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 28, lub bankiem zrzeszającym, dotyczące zrzeszania się tych banków, obowiązują do dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 16 ust. 1, nie dłużej jednak niż przez 14 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, o ile postanowienia tych umów nie są sprzeczne z ustawą.

Art. 42.

1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przekaże nieodpłatnie uprawnionym osobom 15% akcji Banku Gospodarki Żywnościowej Spółka Akcyjna stanowiących własność Skarbu Państwa.

2. Akcje nabyte nieodpłatnie przez osoby uprawnione, o których mowa w ust. 1, nie mogą być przedmiotem obrotu przed upływem 2 lat od dnia zbycia przez Skarb Państwa pierwszych akcji.

3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb podziału akcji, o których mowa w ust. 1, pomiędzy uprawnione osoby. Ustalając zasady podziału akcji, minister uwzględni w podziale staż pracy.

Art. 43.

Traci moc ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o restrukturyzacji banków spółdzielczych i Banku Gospodarki Żywnościowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. poz. 369, z 1995 r. poz. 704, z 1996 r. poz. 496 oraz z 1997 r. poz. 770 i 939), z wyjątkiem art. 33 i 39 ust. 1–5.

Art. 44.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia*.

* Ustawa została ogłoszona w dniu 28 grudnia 2000 r.

CZYTAJ DALEJ

Ostatnia zmiana Dz.U. 2024.708

CZYTAJ DALEJ

Według danych Banku Światowego, które przywołują eksperci KE, liczba godzin w roku, które przedsiębiorcy poświęcają na przygotowywanie, składanie deklaracji i płacenie podatków, wynosi w Polsce 286. Średnia w UE to 189.

CZYTAJ DALEJ

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z dn. 26 lipca 1991 r., faktyczny obowiązek podatkowy określony jest na moment wykonania usługi lub jej części, lub też dostarczenia produktu w postaci towaru lub najpóźniej dzień wystawienia faktury.

CZYTAJ DALEJ

W przypadku, gdy złożeniu kopii (odpisu) dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa (prokury) będzie towarzyszyło, wysuwane wobec organu przyjmującego, żądanie (w tym zgłoszone ustnie) poświadczenia jego zgodności z oryginałem, to dodatkowo powstanie obowiązek zapłaty opłaty skarbowej z tego tytułu – wyjaśnił Minister Finansów w interpretacji ogólnej.

CZYTAJ DALEJ

13.10.2014 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną dotyczącą zasad uiszczania opłaty skarbowej za złożenie dokumentu pełnomocnictwa (w wysokości 17 zł).

CZYTAJ DALEJ

Jaki adres powinien widnieć na fakturach VAT dotyczących zakupu i sprzedaży towarów i usług? Czy na fakturach należy wskazywać adres zamieszkania Wnioskodawcy zgodny ze zgłoszeniem VAT-R, czy też adres prowadzonej działalności zgodny z wpisem do CEiDG?

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 marca 2014 r. Nr IPTPP1/443-943/13-2/MG wydanej, w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, na wniosek z dnia 17 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi wpłynął ww. wniosek z dnia 17 grudnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie określenia przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą adresu na fakturze.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (CEIDG) Wnioskodawca prowadzi działalność w lokalu w N. i jest to jedyne miejsce prowadzenia działalności. Działalność gospodarcza nie jest prowadzona w miejscu zamieszkania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Wnioskodawca podlega z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych pod Urząd Skarbowy A, zgodnie z miejscem zamieszkania. Natomiast z uwagi na fakt, że działalność prowadzona jest na terenie innej gminy, zgłoszenie rejestracyjne VAT-R Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym B, któremu podlega adres prowadzonej działalności gospodarczej zgłoszonej w CEIDG, przy czym w zgłoszeniu tym wskazano adres zamieszkania Wnioskodawcy.

Pod adresem zamieszkania Wnioskodawca nie wykonuje działalności gospodarczej, zatem adres zamieszkania jest inny niż adres prowadzonej działalności. W związku z faktem, że we wpisie CEIDG nie widnieje adres zamieszkania, kontrahenci nie chcą wystawiać faktur wskazując adres zamieszkania, tylko z adresem prowadzonej działalności uwidocznionym we wpisie.

CZYTAJ DALEJ

Newer Posts

Older Posts

Zestaw powitalny dla pracownika – nowe stanowisko Ministerstwa Finansów

Ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym

Ustawa o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym

Ustawa o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających

Ustawa o obligacjach

MF: składanie deklaracji podatkowych będzie mniej czasochłonne

MF: przychód powstaje w momencie wydania towaru lub wykonania usługi

MF: Konieczność opłaty skarbowej w sprawach udzielania pełnomocnictwa

Opłata od złożenia dokumentu pełnomocnictwa

MF: na fakturze powinien znajdować się adres miejsca prowadzenia działalności gospodarczej